Η Federal Reserve κινδυνεύει να καταστήσει τον υψηλό πληθωρισμό ως μία κανονικότητα
Αυτή η ανεύθυνη στάση τους, μπορεί να καταστήσει τον υψηλό πληθωρισμό ως μία κανονικότητα. Σε αυτή την περίπτωση, τον «λογαριασμό» θα πληρώσουν, ξανά, οι απλοί πολίτες.
Όπως αναφέρει σε σημείωμά του ο γνωστός οικονομολόγος Daniel Lacalle, 30 μεγάλες κεντρικές τράπεζες αναμένεται να μειώσουν τα επιτόκια το δεύτερο εξάμηνο του 2024, έτος κατά το οποίο περισσότερα από 70 κράτη θα έχουν εκλογές, κάτι που συχνά σημαίνει μαζικές αυξήσεις στις κρατικές δαπάνες. Επιπλέον, τα τελευταία στοιχεία για τον πληθωρισμό δείχνουν επίμονα επίμονη ετήσια αύξηση των τιμών καταναλωτή.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πληθωρισμός (PCE) τον Φεβρουάριο πιθανότατα θα αυξηθεί κατά 0,4%, σε σύγκριση με άνοδο 0,3% τον Ιανουάριο και με ετήσιο ρυθμό 2,5%, από 2,4% τον Ιανουάριο, σε συνέχεια από τον ήδη συσσωρευμένο πληθωρισμό 20% των τελευταίων 4 ετών.
Η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής 30 κεντρικών τραπεζών και η αύξηση των δαπανών από 70 κυβερνήσεις σε ένα εκλογικό έτος, σημαίνει περισσότερο καύσιμο για την πυρκαγιά του πληθωρισμού σε ένα έτος κατά το οποίο η αύξηση της προσφοράς χρήματος έχει αναπηδήσει σημαντικά από τα χαμηλά του 2023.
Όπως αναφέρει ο κ. Lacalle, οι κεντρικές τράπεζες αγνόησαν τα νομισματικά μεγέθη όταν απέκρουσαν τον κίνδυνο πληθωρισμού το 2020 και τώρα, πάλι, χαλαρώνουν πολύ γρήγορα όταν η μάχη ενάντια στον πληθωρισμό δεν έχει τελειώσει. Επιπλέον, το μόνο πραγματικό εργαλείο που χρησιμοποίησαν οι κεντρικές τράπεζες είναι τα επιτόκια πολιτικής.
Η μείωση των επιτοκίων μπορεί να έρθει πολύ αργά, επειδή, μέχρι να εφαρμοστεί, θα προκαλέσει αρνητικό αντίκτυπο στις οικονομίες. Τα κρατικά ελλείμματα θα είναι φθηνότερα στην αναχρηματοδότηση, διογκώνοντας ξανά ένα ήδη υψηλό δημόσιο χρέος, αλλά αυτές οι περικοπές ενδέχεται να έχουν μικρό αντίκτυπο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις οικογένειες, επειδή υποφέρουν σημαντικά περισσότερο από τις συσσωρευμένες επιπτώσεις του πληθωρισμού, πράγμα που σημαίνει ασθενέστερα περιθώρια κέρδους. περισσότερες δυσκολίες για να τα βγάλουν πέρα και εξαθλίωση.
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι αυτά τα επίμονα επίπεδα του -επίσημου- πληθωρισμού έρχονται μετά από σχετικές τροποποιήσεις στον υπολογισμό του δείκτη τιμών καταναλωτή.
Σίγουρα γνωρίζουμε ένα πράγμα: οι καταναλωτές δεν δίνουν σημασία στον ετήσιο ρυθμό αύξησης των τιμών, αλλά στο συσσωρευμένο επίπεδο καταστροφής της αγοραστικής τους δύναμης, και όλοι, από Ευρωπαίους μέχρι Αμερικανούς, γνωρίζουν ότι έχουν γίνει φτωχότεροι τα τελευταία χρόνια.
Κανείς που παίρνει στα σοβαρά τον πληθωρισμό δεν θα σκεφτόταν καν τη νομισματική χαλάρωση σε μια εκλογική χρονιά, προσθέτοντας τρισεκατομμύρια δολάρια ελλειμματικών δαπανών στη φωτιά του πληθωρισμού.
Η Fed κάνει μεγάλο λάθος επικροτώντας τα βασικά οικονομικά μεγέθη που προέρχονται από τη συγκάλυψη της ύφεσης του ιδιωτικού τομέα με μια τεράστια αύξηση του δημόσιου χρέους και την αποδυνάμωση των αριθμών απασχόλησης, που ωραιοποιούνται από προσωρινές θέσεις εργασίας και προσλήψεις στο δημόσιο τομέα. Επιπρόσθετα, κάνει λάθος δίνοντας σήματα που κάνουν τους επενδυτές στην αγορά να αναλάβουν περισσότερο ρίσκο. Δεν υπήρξε σχετική μείωση της προσφοράς χρήματος εάν συμπεριλάβουμε τα διαφορετικά επίπεδα εισφορών ρευστότητας.
Η ανακοίνωση επικείμενων μειώσεων επιτοκίων σίγουρα θα οδηγήσει σε κερδοσκοπική αύξηση του χρέους, αλλά δύσκολα θα αλλάξει τη ζήτηση πιστώσεων από τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, τις μικρές επιχειρήσεις και τις οικογένειες.
Δεδομένου ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ απέρριψε κάθε έκκληση για εξομάλυνση και αντίθετα πρόσθεσε περισσότερα ελλείμματα και χρέος σαν να μην ήταν πρόβλημα οι αυξανόμενες αποδόσεις των ομολόγων, οι πολίτες και οι επιχειρήσεις έχουν ήδη υποφέρει πολύ από τον συνεχιζόμενο πληθωρισμό και τις αυξήσεις επιτοκίων. Ως εκ τούτου, οι μειώσεις επιτοκίων θα βοηθήσουν τις ήδη διογκωμένες κρατικές δαπάνες και τις εταιρείες-ζόμπι που διατηρούν πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές.
Όλοι οι άλλοι θα πληγωθούν αμφίδρομα, με τον υψηλό πληθωρισμό και τη χαμηλότερη πρόσβαση σε πιστώσεις.
Μπορεί να πιστεύετε ότι όλα τα παραπάνω προβλήματα είναι λάθη πολιτικής, αλλά δεν είναι.
Αυτή είναι μια αργή διαδικασία εθνικοποίησης των πόρων. Ο πληθωρισμός και η τεχνητή δημιουργία χρήματος μέσω ελλειμμάτων είναι μια σταδιακή μεταφορά πλούτου από πραγματικούς μισθούς και αποταμιεύσεις καταθέσεων στο δημόσιο.
«Βασικά γίνεστε φτωχότεροι για να διατηρήσετε ένα διαρκώς αυξανόμενο μέγεθος της κυβέρνησης.
Την επόμενη φορά που θα διαβάσετε ότι τα τεράστια ελλείμματα και η νομισματική χαλάρωση είναι καλές πολιτικές για τη μεσαία τάξη, αναρωτηθείτε γιατί δυσκολεύεστε κάθε χρόνο να πληρώνετε για αγαθά και υπηρεσίες.
Τα λάθη που έγιναν το 2020-2024 θα κοστίσουν στη μεσαία τάξη πολλούς περισσότερους φόρους, ακόμα κι αν η κυβέρνηση υποσχεθεί ότι θα είναι μόνο φόροι στους πλούσιους, το παλαιότερο τέχνασμα για να αυξήσετε τους φόρους σας.
Μια ύφεση του ιδιωτικού τομέα με βασικά οικονομικά μεγέθη διογκωμένα από το δημόσιο χρέος.
Η συνταγή του στασιμο-πληθωρισμού», καταλήγει ο οικονομολόγος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών