Τα διδάγματα της Ιστορίας από τη νομισματική πολιτική των Αυτοκρατοριών και η στρατηγική της Ρωσίας
Στην Ιστορία, ο χρυσός και το ασήμι συνόδευσαν την κυριαρχία διαφορετικών αυτοκρατοριών.
Κατέστησαν δυνατή τη χρηματοδότηση κατακτήσεων, αλλά και την ίδια την κυριαρχία του κατακτητή στις υποτελείς περιοχές του πλανήτη.
Οι Ισπανοί είχαν τα δουβλόνια, οι Γάλλοι τον χρυσό τους και τα ναπολεόντια.
Και φυσικά, οι Άγγλοι έχουν πάντα τα ισχύρά νομίσματά τους που συνοδεύουν την κυριαρχία των διαφορετικών βασιλιάδων και βασιλισσών της Αγγλίας.
Εάν και σήμερα, τα χρυσά νομίσματα, ακόμη και το νόμιμο χρήμα, δεν συνοδεύουν πλέον τις φιλοδοξίες των κρατών για γεωπολιτική κυριαρχία, βλέπουμε ότι τα αποθέματα χρυσού των κεντρικών τραπεζών εξακολουθούν να βρίσκονται στο επίκεντρο των στρατηγικών διαφορετικών κρατών όσον αφορά την αποθήκευση των περιουσιακών του στοιχείων.
Πόλεμος και χρυσός: ρωσική στρατηγική
Τα αποθέματα χρυσού της Ρωσίας (και της ΕΣΣΔ) παρουσίασαν μεγάλες διακυμάνσεις κατά τον 20ό αιώνα.
Οι τσάροι, πριν ανατραπούν, διέθεταν σημαντικά αποθέματα χρυσού: 1.400 τόνους το 1914.
Ακόμα κι αν μέρος του είχε δεσμευτεί για να χρηματοδοτήσει την άμυνα της χώρας.
Στη συνέχεια, η νεαρή Σοβιετική Ένωση ξόδεψε αυτόν τον χρυσό για να υλοποιήσει το πολιτικό της σχέδιο και το ρωσικό απόθεμα σε χρυσό έπεσε στους 190 τόνους.
Ήταν ο Stalin που ξαναγέμισε τα θησαυροφυλάκια για να φτάσει τους 2.500 τόνους.
Οι διάδοχοί του είναι στην ευχάριστη θέση να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον θησαυρό για να στηρίξουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Και πάλι, τα αποθέματα μειώθηκαν σε λιγότερους από 200 τόνους, αν και στο μεταξύ η κυβέρνηση παραχώρησε το δικαίωμα στους πολίτες να επενδύουν σε χρυσό αγοράζοντας χρυσά νομίσματα Chervonetz των 10 ρουβλίων.
Λίγα χρόνια αργότερα, μια οριστική φορολογική απαλλαγή ενθάρρυνε τους Σοβιετικούς να αγοράσουν χρυσά νομίσματα.
Ένας εξαιρετικός τρόπος για αυξήσει το απόθεμα χρυσού της η ΕΣΣΔ με τη διανομή του σε ιδιώτες.
Ο χρυσός της Μεγάλης Ρωσίας
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι οι ηγέτες που έχουν αυτοκρατορικές φιλοδοξίες γεμίζουν τα ταμεία με χρυσό.
Αυτό συνέβη με τον Stalin, αλλά και πιο πρόσφατα με τον Vladimir Putin.
Μόλις έρχεται στην εξουσία, Vladimir Putin σημειώνει ότι οι προκάτοχοί του έχουν αδειάσει τα ταμεία από το χρυσό
Στη συνέχεια αποφάσισε να ξαναρχίσει τις αγορές χρυσού.
Και αυτόςο πυρετός για το κίτρινο μέταλλο επιταχύνθηκε το 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας.
Το 2020, περίπου 2.300 τόνοι χρυσού αποθηκεύτηκαν στην Αγία Πετρούπολη.
Χρυσός και δυτικές κυρώσεις
Αυτό είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο χρήσης χρυσού από τη Ρωσία, μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία.
Όταν, τον Μάρτιο του 2022, οι δυτικές κυρώσεις στέρησαν τη ρωσική οικονομία από σημαντικές οικονομικές ροές, ο Putin δεν φαινόταν να συγκινείται.
Ούτε η οικονομία της χώρας του, όπως πλέον παραδέχονται και οι δυτικοί…
Μάλιστα, παρά τις απαγορεύσεις, ο ρωσικός στρατός ενισχύει το απόθεμα όπλων και τη βιομηχανία υλικών.
Πριν από την αναδιοργάνωση των κυκλωμάτων εισαγωγών και εξαγωγών μέσω Κίνας, Ινδίας ή άλλων κρατών της ομάδας των BRICS και θυγατρικών, η Ρωσία αρχισε να πληρώνει σε χρυσό.
Μια αξία παγκοσμίως αναγνωρισμένη και πάνω από όλα ήταν αδύνατον να εντοπιστεί η προέλευσής της και άρα να δεσμευθεί.
Ο Putin προφανώς είχε προβλέψει την αντίδραση της Δύσης.
Το όπλο της αποδολαριοποίησης
Αν επί μια δεκαετία το κίνημα αποδολαριοποίησης έχει κερδίσει έδαφος, ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον χρυσό για να αντιμετωπίσει τους Αμερικανούς παραμένει ο στρατηγός de Gaulle
Με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τώρα πίσω μας, ο Γάλλος Πρόεδρος Charles de Gaulle αντιμετώπισε την στρατηγική των ΗΠΑ να χρηματοδοτούν την επέκτασή τους τυπώνοντας πράσινα νομίσματα, εκμεταλλευόμενος τη μοναδική μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό και την προνόμιο για τους Αμερικανούς να παράγουν το έλλειμμα ατιμώρητα...
Στη συνέχεια ο de Gaulle αποφάσισε να τους αντιμετωπίσει στο δικό τους παιχνίδι το 1965.
Ξεφορτώθηκε τα γαλλικά δολάρια, ανταλλάσσοντάς τα στην τιμή των 35 δολαρίων την ουγγιά, όπως προέβλεπαν οι συμφωνίες του Bretton Woods.
Τόνοι χρυσού αναταλλάχθηκαν για δισεκατομμύρια δολάρια.
Επιπλέον, επαναπάτρισε χρυσό από τη Γαλλία που ήταν κατατεθειμένος από το 1940 στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πρωτοβουλίες που ενόχλησαν τους Αμερικάνους, οι οποίοι μάλιστα έδωσαν το παρατσούκλι στον Γάλλο ηγέτη «GaulleFinger» σε σχέση με την ταινία από τη σειρά του James Bond Goldfinger (Ο Χρυσοδάκτυλος) που μόλις είχε κλυκλοφορήσει.
Οι Γερμανοί και μετά οι Βρετανοί ακολούθησαν την ίδια κίνηση.
Αυτό ώθησε τον Nixon να καταρρεύσει πολιτικά στις 15 Αυγούστου 1971, τερματίζοντας μονομερώς τις συμφωνίες του Bretton Woods..
Αποθηκεύοντας χρυσό
Η αποδολαριοποίηση προωθείται τώρα από αρκετές χώρες που αμφισβητούν την αμερικανική παγκοσμιοποίση.
Υπάρχει προφανώς η Κίνα, η οποία μετά από έντονες εμπορικές διαπραγματεύσεις με τον Donald Trump, αποφάσισε να διευρύνει τη χρήση του γιουάν στη σφαίρα επιρροής της.
Σήμερα, οι χώρες BRICS, αλλά και χώρες συνήθως συμμαχικές με τις ΗΠΑ, δέχονται το γιουάν ως νόμισμα.
Η Σαουδική Αραβία πουλά πετρέλαιο για κινεζικό νόμισμα.
Ακόμη και η γαλλική Total δέχτηκε πληρωμή για ένα συμβόλαιο σε γιουάν.
Η Κίνα έχει συσσωρεύσει 200 τόνους χρυσού το 2023!
Παγκόσμιο ρεκόρ για άλλη μια φορά.
Ήταν προφανώς μια δοκιμαστικη πρόταση, αλλά τον Αύγουστο του 2023, λίγο πριν από τη σύνοδο κορυφής των BRICS, η Ρωσία πρότεινε τη δημιουργία ενός διεθνούς νομίσματος με βάση τον χρυσό.
Πρόταση που μέχρι στιγμής δεν υιοθετήθηκε από τα άλλα μέλη της συμμαχίας.
Αυτή η όρεξη για χρυσό μπορεί να φαίνεται πιο δελεαστική για μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά πρέπει να θυμάστε ότι η Πολωνία έχει το δικό της νόμισμα, το ζλότι.
Και ότι αυτή η χώρα έχει κολλήσει ανάμεσα στην Ουκρανία, την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ.
Η στρατιωτική επιχείρηση λοιπόν που ξεκίνησε ο Vladimir Putin την αφορά πολύ άμεσα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μιλάμε για την υπεράσπιση ενός κρατικού νομίσματος έναντι του δολαρίου, του ευρώ και του ρουβλίου, ακριβώς αυτό.
Επομένως, το απόθεμα χρυσού μιας χώρας έχει ρόλο ως ασφαλές καταφύγιο όταν η οικονομία αντιμετωπίζει προβλήματα, αλλά είναι επίσης εγγύηση για να μπορέσει να συνεχίσει την ανάπτυξή της ή να δανειστεί.
Είναι πάνω απ' όλα ένα εργαλείο νομισματικής ανεξαρτησίας ενάντια στην επιθυμία για άσκηση ηγεμονίας εκ μέρους κρατών που μοιράζονται λίγο πολύ τις αξίες και τις ιδέες της - αυτό είναι το όραμα για έναν πολυπολικό κόσμο.
www.bankingnews.gr
Κατέστησαν δυνατή τη χρηματοδότηση κατακτήσεων, αλλά και την ίδια την κυριαρχία του κατακτητή στις υποτελείς περιοχές του πλανήτη.
Οι Ισπανοί είχαν τα δουβλόνια, οι Γάλλοι τον χρυσό τους και τα ναπολεόντια.
Και φυσικά, οι Άγγλοι έχουν πάντα τα ισχύρά νομίσματά τους που συνοδεύουν την κυριαρχία των διαφορετικών βασιλιάδων και βασιλισσών της Αγγλίας.
Εάν και σήμερα, τα χρυσά νομίσματα, ακόμη και το νόμιμο χρήμα, δεν συνοδεύουν πλέον τις φιλοδοξίες των κρατών για γεωπολιτική κυριαρχία, βλέπουμε ότι τα αποθέματα χρυσού των κεντρικών τραπεζών εξακολουθούν να βρίσκονται στο επίκεντρο των στρατηγικών διαφορετικών κρατών όσον αφορά την αποθήκευση των περιουσιακών του στοιχείων.
Πόλεμος και χρυσός: ρωσική στρατηγική
Τα αποθέματα χρυσού της Ρωσίας (και της ΕΣΣΔ) παρουσίασαν μεγάλες διακυμάνσεις κατά τον 20ό αιώνα.
Οι τσάροι, πριν ανατραπούν, διέθεταν σημαντικά αποθέματα χρυσού: 1.400 τόνους το 1914.
Ακόμα κι αν μέρος του είχε δεσμευτεί για να χρηματοδοτήσει την άμυνα της χώρας.
Στη συνέχεια, η νεαρή Σοβιετική Ένωση ξόδεψε αυτόν τον χρυσό για να υλοποιήσει το πολιτικό της σχέδιο και το ρωσικό απόθεμα σε χρυσό έπεσε στους 190 τόνους.
Ήταν ο Stalin που ξαναγέμισε τα θησαυροφυλάκια για να φτάσει τους 2.500 τόνους.
Οι διάδοχοί του είναι στην ευχάριστη θέση να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον θησαυρό για να στηρίξουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Και πάλι, τα αποθέματα μειώθηκαν σε λιγότερους από 200 τόνους, αν και στο μεταξύ η κυβέρνηση παραχώρησε το δικαίωμα στους πολίτες να επενδύουν σε χρυσό αγοράζοντας χρυσά νομίσματα Chervonetz των 10 ρουβλίων.
Λίγα χρόνια αργότερα, μια οριστική φορολογική απαλλαγή ενθάρρυνε τους Σοβιετικούς να αγοράσουν χρυσά νομίσματα.
Ένας εξαιρετικός τρόπος για αυξήσει το απόθεμα χρυσού της η ΕΣΣΔ με τη διανομή του σε ιδιώτες.
Ο χρυσός της Μεγάλης Ρωσίας
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι οι ηγέτες που έχουν αυτοκρατορικές φιλοδοξίες γεμίζουν τα ταμεία με χρυσό.
Αυτό συνέβη με τον Stalin, αλλά και πιο πρόσφατα με τον Vladimir Putin.
Μόλις έρχεται στην εξουσία, Vladimir Putin σημειώνει ότι οι προκάτοχοί του έχουν αδειάσει τα ταμεία από το χρυσό
Στη συνέχεια αποφάσισε να ξαναρχίσει τις αγορές χρυσού.
Και αυτόςο πυρετός για το κίτρινο μέταλλο επιταχύνθηκε το 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας.
Το 2020, περίπου 2.300 τόνοι χρυσού αποθηκεύτηκαν στην Αγία Πετρούπολη.
Χρυσός και δυτικές κυρώσεις
Αυτό είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο χρήσης χρυσού από τη Ρωσία, μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία.
Όταν, τον Μάρτιο του 2022, οι δυτικές κυρώσεις στέρησαν τη ρωσική οικονομία από σημαντικές οικονομικές ροές, ο Putin δεν φαινόταν να συγκινείται.
Ούτε η οικονομία της χώρας του, όπως πλέον παραδέχονται και οι δυτικοί…
Μάλιστα, παρά τις απαγορεύσεις, ο ρωσικός στρατός ενισχύει το απόθεμα όπλων και τη βιομηχανία υλικών.
Πριν από την αναδιοργάνωση των κυκλωμάτων εισαγωγών και εξαγωγών μέσω Κίνας, Ινδίας ή άλλων κρατών της ομάδας των BRICS και θυγατρικών, η Ρωσία αρχισε να πληρώνει σε χρυσό.
Μια αξία παγκοσμίως αναγνωρισμένη και πάνω από όλα ήταν αδύνατον να εντοπιστεί η προέλευσής της και άρα να δεσμευθεί.
Ο Putin προφανώς είχε προβλέψει την αντίδραση της Δύσης.
Το όπλο της αποδολαριοποίησης
Αν επί μια δεκαετία το κίνημα αποδολαριοποίησης έχει κερδίσει έδαφος, ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον χρυσό για να αντιμετωπίσει τους Αμερικανούς παραμένει ο στρατηγός de Gaulle
Με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τώρα πίσω μας, ο Γάλλος Πρόεδρος Charles de Gaulle αντιμετώπισε την στρατηγική των ΗΠΑ να χρηματοδοτούν την επέκτασή τους τυπώνοντας πράσινα νομίσματα, εκμεταλλευόμενος τη μοναδική μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό και την προνόμιο για τους Αμερικανούς να παράγουν το έλλειμμα ατιμώρητα...
Στη συνέχεια ο de Gaulle αποφάσισε να τους αντιμετωπίσει στο δικό τους παιχνίδι το 1965.
Ξεφορτώθηκε τα γαλλικά δολάρια, ανταλλάσσοντάς τα στην τιμή των 35 δολαρίων την ουγγιά, όπως προέβλεπαν οι συμφωνίες του Bretton Woods.
Τόνοι χρυσού αναταλλάχθηκαν για δισεκατομμύρια δολάρια.
Επιπλέον, επαναπάτρισε χρυσό από τη Γαλλία που ήταν κατατεθειμένος από το 1940 στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πρωτοβουλίες που ενόχλησαν τους Αμερικάνους, οι οποίοι μάλιστα έδωσαν το παρατσούκλι στον Γάλλο ηγέτη «GaulleFinger» σε σχέση με την ταινία από τη σειρά του James Bond Goldfinger (Ο Χρυσοδάκτυλος) που μόλις είχε κλυκλοφορήσει.
Οι Γερμανοί και μετά οι Βρετανοί ακολούθησαν την ίδια κίνηση.
Αυτό ώθησε τον Nixon να καταρρεύσει πολιτικά στις 15 Αυγούστου 1971, τερματίζοντας μονομερώς τις συμφωνίες του Bretton Woods..
Αποθηκεύοντας χρυσό
Η αποδολαριοποίηση προωθείται τώρα από αρκετές χώρες που αμφισβητούν την αμερικανική παγκοσμιοποίση.
Υπάρχει προφανώς η Κίνα, η οποία μετά από έντονες εμπορικές διαπραγματεύσεις με τον Donald Trump, αποφάσισε να διευρύνει τη χρήση του γιουάν στη σφαίρα επιρροής της.
Σήμερα, οι χώρες BRICS, αλλά και χώρες συνήθως συμμαχικές με τις ΗΠΑ, δέχονται το γιουάν ως νόμισμα.
Η Σαουδική Αραβία πουλά πετρέλαιο για κινεζικό νόμισμα.
Ακόμη και η γαλλική Total δέχτηκε πληρωμή για ένα συμβόλαιο σε γιουάν.
Η Κίνα έχει συσσωρεύσει 200 τόνους χρυσού το 2023!
Παγκόσμιο ρεκόρ για άλλη μια φορά.
Ήταν προφανώς μια δοκιμαστικη πρόταση, αλλά τον Αύγουστο του 2023, λίγο πριν από τη σύνοδο κορυφής των BRICS, η Ρωσία πρότεινε τη δημιουργία ενός διεθνούς νομίσματος με βάση τον χρυσό.
Πρόταση που μέχρι στιγμής δεν υιοθετήθηκε από τα άλλα μέλη της συμμαχίας.
Αυτή η όρεξη για χρυσό μπορεί να φαίνεται πιο δελεαστική για μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά πρέπει να θυμάστε ότι η Πολωνία έχει το δικό της νόμισμα, το ζλότι.
Και ότι αυτή η χώρα έχει κολλήσει ανάμεσα στην Ουκρανία, την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ.
Η στρατιωτική επιχείρηση λοιπόν που ξεκίνησε ο Vladimir Putin την αφορά πολύ άμεσα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μιλάμε για την υπεράσπιση ενός κρατικού νομίσματος έναντι του δολαρίου, του ευρώ και του ρουβλίου, ακριβώς αυτό.
Επομένως, το απόθεμα χρυσού μιας χώρας έχει ρόλο ως ασφαλές καταφύγιο όταν η οικονομία αντιμετωπίζει προβλήματα, αλλά είναι επίσης εγγύηση για να μπορέσει να συνεχίσει την ανάπτυξή της ή να δανειστεί.
Είναι πάνω απ' όλα ένα εργαλείο νομισματικής ανεξαρτησίας ενάντια στην επιθυμία για άσκηση ηγεμονίας εκ μέρους κρατών που μοιράζονται λίγο πολύ τις αξίες και τις ιδέες της - αυτό είναι το όραμα για έναν πολυπολικό κόσμο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών