Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσεγγίζει «λύση στο ζήτημα της χρήσης ρωσικών κονδυλίων»...
Δεν σταματούν να πιέζουν τους ευρωπαίους συμμάχους τους οι Αμερικανοί σε ό,τι αφορά τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, προτρέποντάς τους να τα υφαρπάξουν άνευ ετέρου τινός και να τα αξιοποιήσουν χάριν του καθεστώτος Zelensky στην Ουκρανία.
Σε αυτό το πλαίσιο η ΕΕ αναζητά την κατάλληλη νομική φόρμουλα για να νομιμοποιήσει την κατάσχεσή τους και να ιδιοποιηθεί τα κέρδη που αποφέρουν.
Και αν μέχρι τώρα δεν το έχει κάνει, ο λόγος είναι ένας: οι Ευρωπαίοι policy makers φοβούνται χτύπημα στο ευρώ και μαζική φυγή επενδυτών…
Εν μέσω αυτού του κλίματος πλέον και στην αντίπερα άκρη του Ατλαντικού, στις ΗΠΑ, τρόμαξαν με την προοπτική να χάσει το δολάριο την ιδιότητά του ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.
Εν προκειμένω αξίζει να «επισκεφθούμε» το γιατί η κλοπή ρωσικών χρημάτων συνιστά ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πείραμα για τη Δύση.
Από τα 280 δισεκατομμύρια που έχουν παγώσει στην ΕΕ, τα 180 δισεκατομμύρια βρίσκονται στο Euroclear, το μεγαλύτερο αποθετήριο τίτλων στον κόσμο, που το 2023 κέρδισε 4,4 δισ. ευρώ από την επένδυση ρωσικών χρημάτων – χρήματα τα οποία θέλουν να μεταφέρουν στο Κίεβο.
Μάλιστα, για να συμβεί αυτό έγιναν μια σειρά από προτάσεις: π.χ. δημιουργία ειδικού ταμείου για βοήθεια προς την Ουκρανία, έκδοση ομολόγων με εξασφαλίσεις τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, εισαγωγή υπερφόρου στα εισοδήματα από δεσμευμένα κεφάλαια.
Για καμία από τις παραπάνω προτάσεις δεν υπήρξε καρποφόρα κατάληξη…
Παρ’ όλα αυτά ο ενθουσιασμός των Ευρωπαίων δεν μειώνεται.
Όπως ανέφεραν οι Financial Times τον Μάρτιο, το Κίεβο θα λάβει την πρώτη δόση των κερδών από τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία τον Ιούλιο.
Στη σύνοδο κορυφής της G7 του Ιουνίου, πιθανότατα θα υπάρξει ένα άτυπο brainstorming για το πώς θα γίνει αυτό «νόμιμα».
Ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών David Cameron δήλωσε ότι σημειώνεται πρόοδος σε ό,τι αφορά την προσπάθεια ιδιοποίησης ξένων χρημάτων – γεγονός, βέβαια, που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.
Τα λόγια του επανέλαβε ο Πολωνός πρωθυπουργός Donald Tusk.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσεγγίζει «λύση στο ζήτημα της χρήσης ρωσικών κονδυλίων».
Από την άλλη, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα είναι σε θέση να οικειοποιηθεί τα παγωμένα χρήματα, σημειώνει το Politico, επικαλούμενο ειδικούς.
«Ανεξάρτητα από το πώς οι πολιτικοί απλώνουν την ουρά τους, δεν δύναται να υπάρξει η δυνατότητα να γίνει κάτι τέτοιο νομίμως», τονίζουν οι συντάκτες του δημοσιεύματος.
Δεν υπάρχει συμφωνία
Δεν υπάρχει ενότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Αυστρία, η Κύπρος, η Ιρλανδία είναι κατά της κατάσχεσης.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχει επανειλημμένα επισημάνει ότι οι κίνδυνοι είναι πολύ μεγάλοι.
Οι δικηγόροι επέκριναν σχεδόν όλες τις πρωτοβουλίες.
Οι οικονομολόγοι προειδοποίησαν επίσης πως θα υπάρξουν συνέπειες στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η Μόσχα, κατ' αρχάς, θα κατασχέσει αμέσως τα περιουσιακά στοιχεία των μη φιλικών μη κατοίκων.
Και πολλά κράτη απλώς θα αρνηθούν τα μέσα του ευρώ και θα αρχίσουν να αποσύρουν αποθεματικά, απειλώντας τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ΕΕ.
Ως εκ τούτου, προς το παρόν, η Ευρώπη επιδεικνύει μέγιστη προσοχή, μη θέλοντας να δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο.
Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιέζουν τους συμμάχους τους να γίνουν τα πράγματα γρήγορα.
Ο Joe Biden και η κυβέρνησή του ζητούν πλήρη δήμευση.
Οι FT έγραψαν ότι μία από τις μεθόδους που εφευρέθηκαν στην Ουάσιγκτον είναι η αναγνώριση των ευρωπαϊκών κρατών ως «θυμάτων της σύγκρουσης» με την επακόλουθη μεταφορά ρωσικών χρημάτων στην Ουκρανία - σε δόσεις μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας ή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ).
Επικίνδυνη ιστορία
Αυτό θα έβλαπτε το status του δολαρίου, προειδοποιούν οι New York Times.
Πολιτικά, η ιδιοποίηση κεφαλαίων είναι εξαιρετικά επικερδής.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους έχουν ρίξει πάνω από 250 δισεκατομμύρια δολάρια στον πόλεμο - με μηδαμινά αποτελέσματα.
Το Κίεβο ηττήθηκε, σημειώνουν οι FT.
Χρειαζόμαστε τουλάχιστον κάποιου είδους νίκη.
Αλλά από οικονομική άποψη, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
«Το δολάριο είναι ίσως το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο που έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες επειδή οι διεθνείς εμπορικές συναλλαγές πραγματοποιούνται στο νόμισμά μας», υποστηρίζουν οι NYT, προσθέτοντας: «Ωστόσο, η κατάσταση θα μπορούσε να αλλάξει πολύ γρήγορα.
Εάν η Ρωσία, η Κίνα και άλλα κράτη αποφασίσουν ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία που είναι εκφρασμένα σε δολάρια είναι ευάλωτα, το νόμισμα των ΗΠΑ θα χάσει την αξιοπιστία του παντού».
Οι κεντρικές τράπεζες της Κίνας, της Ινδίας, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων χωρών θα σκεφτούν κινδύνους που συνδέονται με το δολάριο, προσθέτει ο Evgeniy Shatov, συνεργάτης της Capital Lab.
Χρέος
Όταν οι ξένοι αρχίσουν να αποσύρουν χρήματά τους, οι ΗΠΑ θα νιώσουν τον πλήρη πόνο του υπέρογκου χρέους των 34 τρισεκατομμυρίων, το οποίο, στην πραγματικότητα, βασίζεται μόνο στη δύναμη του δολαρίου ως κύριου αποθεματικού νομίσματος στον κόσμο.
Οι Αμερικανοί δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις χωρίς νέα δάνεια.
Θα καταστεί αδύνατο να πληρωθούν οι τόκοι, οι οποίοι έχουν αυξηθεί κατακόρυφα λόγω της αυστηροποίησης της νομισματικής πολιτικής της Fed.
Ήδη κοστίζουν στις ΗΠΑ 1,2-1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια ανά μήνα.
Το ίδιο ισχύει και για το δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο έφτασε το ένα τρισεκατομμύριο το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος οικονομικού έτους.
Τα αμερικανικά ομόλογα θεωρούνται περιουσιακά στοιχεία χωρίς κινδύνους, επομένως η ζήτηση για αυτά είναι υψηλή.
Ωστόσο οι χώρες μπορεί να αρχίσουν να ξεφορτώνονται αμερικανικό χρέος, επισημαίνει ο Evgeny Shatov.
Πιέζοντας την Ευρώπη να κάνει ένα βιαστικό βήμα, οι Αμερικανοί προφανώς θέλουν να στήσουν τους συμμάχους τους.
Ούτε όμως και σε αυτή την περίπτωση θα μπορέσουν να το ξεφύγουν.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να επωφεληθούν.
Η αποδυνάμωση τόσο της ΕΕ όσο και της Ρωσίας είναι ένα σημαντικό γεωπολιτικό πρότζεκτ, που διεκπεραιώνεται χάριν του διεθνούς αποθεματικού νομίσματος» λέει ο Nikolai Pereslavsky, επικεφαλής του τμήματος «Υποστήριξη» του Ομίλου CMS.
Μόνο μερικά ρωσικά δισεκατομμύρια πάγωσαν στις ΗΠΑ, τα περισσότερα από αυτά στην ΕΕ.
Επομένως, εναπόκειται στους Ευρωπαίους να πάρουν μια απόφαση.
Το να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ουάσιγκτον ή να συνέλθουν εγκαίρως είναι επιλογή τους.
www.bankingnews.gr
Σε αυτό το πλαίσιο η ΕΕ αναζητά την κατάλληλη νομική φόρμουλα για να νομιμοποιήσει την κατάσχεσή τους και να ιδιοποιηθεί τα κέρδη που αποφέρουν.
Και αν μέχρι τώρα δεν το έχει κάνει, ο λόγος είναι ένας: οι Ευρωπαίοι policy makers φοβούνται χτύπημα στο ευρώ και μαζική φυγή επενδυτών…
Εν μέσω αυτού του κλίματος πλέον και στην αντίπερα άκρη του Ατλαντικού, στις ΗΠΑ, τρόμαξαν με την προοπτική να χάσει το δολάριο την ιδιότητά του ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.
Εν προκειμένω αξίζει να «επισκεφθούμε» το γιατί η κλοπή ρωσικών χρημάτων συνιστά ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πείραμα για τη Δύση.
Από τα 280 δισεκατομμύρια που έχουν παγώσει στην ΕΕ, τα 180 δισεκατομμύρια βρίσκονται στο Euroclear, το μεγαλύτερο αποθετήριο τίτλων στον κόσμο, που το 2023 κέρδισε 4,4 δισ. ευρώ από την επένδυση ρωσικών χρημάτων – χρήματα τα οποία θέλουν να μεταφέρουν στο Κίεβο.
Μάλιστα, για να συμβεί αυτό έγιναν μια σειρά από προτάσεις: π.χ. δημιουργία ειδικού ταμείου για βοήθεια προς την Ουκρανία, έκδοση ομολόγων με εξασφαλίσεις τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, εισαγωγή υπερφόρου στα εισοδήματα από δεσμευμένα κεφάλαια.
Για καμία από τις παραπάνω προτάσεις δεν υπήρξε καρποφόρα κατάληξη…
Παρ’ όλα αυτά ο ενθουσιασμός των Ευρωπαίων δεν μειώνεται.
Όπως ανέφεραν οι Financial Times τον Μάρτιο, το Κίεβο θα λάβει την πρώτη δόση των κερδών από τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία τον Ιούλιο.
Στη σύνοδο κορυφής της G7 του Ιουνίου, πιθανότατα θα υπάρξει ένα άτυπο brainstorming για το πώς θα γίνει αυτό «νόμιμα».
Ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών David Cameron δήλωσε ότι σημειώνεται πρόοδος σε ό,τι αφορά την προσπάθεια ιδιοποίησης ξένων χρημάτων – γεγονός, βέβαια, που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.
Τα λόγια του επανέλαβε ο Πολωνός πρωθυπουργός Donald Tusk.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσεγγίζει «λύση στο ζήτημα της χρήσης ρωσικών κονδυλίων».
Από την άλλη, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα είναι σε θέση να οικειοποιηθεί τα παγωμένα χρήματα, σημειώνει το Politico, επικαλούμενο ειδικούς.
«Ανεξάρτητα από το πώς οι πολιτικοί απλώνουν την ουρά τους, δεν δύναται να υπάρξει η δυνατότητα να γίνει κάτι τέτοιο νομίμως», τονίζουν οι συντάκτες του δημοσιεύματος.
Δεν υπάρχει συμφωνία
Δεν υπάρχει ενότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Αυστρία, η Κύπρος, η Ιρλανδία είναι κατά της κατάσχεσης.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχει επανειλημμένα επισημάνει ότι οι κίνδυνοι είναι πολύ μεγάλοι.
Οι δικηγόροι επέκριναν σχεδόν όλες τις πρωτοβουλίες.
Οι οικονομολόγοι προειδοποίησαν επίσης πως θα υπάρξουν συνέπειες στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η Μόσχα, κατ' αρχάς, θα κατασχέσει αμέσως τα περιουσιακά στοιχεία των μη φιλικών μη κατοίκων.
Και πολλά κράτη απλώς θα αρνηθούν τα μέσα του ευρώ και θα αρχίσουν να αποσύρουν αποθεματικά, απειλώντας τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ΕΕ.
Ως εκ τούτου, προς το παρόν, η Ευρώπη επιδεικνύει μέγιστη προσοχή, μη θέλοντας να δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο.
Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιέζουν τους συμμάχους τους να γίνουν τα πράγματα γρήγορα.
Ο Joe Biden και η κυβέρνησή του ζητούν πλήρη δήμευση.
Οι FT έγραψαν ότι μία από τις μεθόδους που εφευρέθηκαν στην Ουάσιγκτον είναι η αναγνώριση των ευρωπαϊκών κρατών ως «θυμάτων της σύγκρουσης» με την επακόλουθη μεταφορά ρωσικών χρημάτων στην Ουκρανία - σε δόσεις μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας ή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ).
Επικίνδυνη ιστορία
Αυτό θα έβλαπτε το status του δολαρίου, προειδοποιούν οι New York Times.
Πολιτικά, η ιδιοποίηση κεφαλαίων είναι εξαιρετικά επικερδής.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους έχουν ρίξει πάνω από 250 δισεκατομμύρια δολάρια στον πόλεμο - με μηδαμινά αποτελέσματα.
Το Κίεβο ηττήθηκε, σημειώνουν οι FT.
Χρειαζόμαστε τουλάχιστον κάποιου είδους νίκη.
Αλλά από οικονομική άποψη, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
«Το δολάριο είναι ίσως το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο που έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες επειδή οι διεθνείς εμπορικές συναλλαγές πραγματοποιούνται στο νόμισμά μας», υποστηρίζουν οι NYT, προσθέτοντας: «Ωστόσο, η κατάσταση θα μπορούσε να αλλάξει πολύ γρήγορα.
Εάν η Ρωσία, η Κίνα και άλλα κράτη αποφασίσουν ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία που είναι εκφρασμένα σε δολάρια είναι ευάλωτα, το νόμισμα των ΗΠΑ θα χάσει την αξιοπιστία του παντού».
Οι κεντρικές τράπεζες της Κίνας, της Ινδίας, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων χωρών θα σκεφτούν κινδύνους που συνδέονται με το δολάριο, προσθέτει ο Evgeniy Shatov, συνεργάτης της Capital Lab.
Χρέος
Όταν οι ξένοι αρχίσουν να αποσύρουν χρήματά τους, οι ΗΠΑ θα νιώσουν τον πλήρη πόνο του υπέρογκου χρέους των 34 τρισεκατομμυρίων, το οποίο, στην πραγματικότητα, βασίζεται μόνο στη δύναμη του δολαρίου ως κύριου αποθεματικού νομίσματος στον κόσμο.
Οι Αμερικανοί δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις χωρίς νέα δάνεια.
Θα καταστεί αδύνατο να πληρωθούν οι τόκοι, οι οποίοι έχουν αυξηθεί κατακόρυφα λόγω της αυστηροποίησης της νομισματικής πολιτικής της Fed.
Ήδη κοστίζουν στις ΗΠΑ 1,2-1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια ανά μήνα.
Το ίδιο ισχύει και για το δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο έφτασε το ένα τρισεκατομμύριο το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος οικονομικού έτους.
Τα αμερικανικά ομόλογα θεωρούνται περιουσιακά στοιχεία χωρίς κινδύνους, επομένως η ζήτηση για αυτά είναι υψηλή.
Ωστόσο οι χώρες μπορεί να αρχίσουν να ξεφορτώνονται αμερικανικό χρέος, επισημαίνει ο Evgeny Shatov.
Πιέζοντας την Ευρώπη να κάνει ένα βιαστικό βήμα, οι Αμερικανοί προφανώς θέλουν να στήσουν τους συμμάχους τους.
Ούτε όμως και σε αυτή την περίπτωση θα μπορέσουν να το ξεφύγουν.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να επωφεληθούν.
Η αποδυνάμωση τόσο της ΕΕ όσο και της Ρωσίας είναι ένα σημαντικό γεωπολιτικό πρότζεκτ, που διεκπεραιώνεται χάριν του διεθνούς αποθεματικού νομίσματος» λέει ο Nikolai Pereslavsky, επικεφαλής του τμήματος «Υποστήριξη» του Ομίλου CMS.
Μόνο μερικά ρωσικά δισεκατομμύρια πάγωσαν στις ΗΠΑ, τα περισσότερα από αυτά στην ΕΕ.
Επομένως, εναπόκειται στους Ευρωπαίους να πάρουν μια απόφαση.
Το να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ουάσιγκτον ή να συνέλθουν εγκαίρως είναι επιλογή τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών