Ο καταναλωτής, ο μέσος πολίτης, πλήττεται…
Τον Απρίλιο, ο πρώην υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ Larry Summers έκοψε τα γέλια στους επενδυτές όταν δήλωσε πως επόμενη ενέργεια της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ μπορεί να είναι σύσφιξη, και όχι η χαλάρωση.
Με άλλα λόγια, ο κ. Summers προβλέπει νέα επιτοκιακή αύξηση, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει… έκρηξη στις αγορές.
Και η αλήθεια είναι πως λίγοι traders εξακολουθούν να γελούν.
Βέβαια, η πιθανότητα νέας αύξησης παραμένει χαμηλή, ωστόσο οι προσδοκίες από Ασία μεριά ήταν πως η Fed θα προέβαινε σε πέντε έως έξι επιτοκιακές μειώσεις το 2024.
Τέτοια στοιχήματα ήταν αναμενόμενο να πάνε «κουβά», καθώς ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ παραμένει πεισματικά υψηλός: τον Απρίλιο αυξήθηκε 3,4% σε ετήσια βάση.
Ως εκ τούτου, αν και βρίσκεται πολύ κάτω από το 9,1% όπου πέταξε στα μέσα του 2022, εξακολουθεί να απέχει από τον στόχο του 2%, τον οποίο έχει θέσει η Fed.
Αυτή την εβδομάδα, ο διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, David Solomon, δήλωσε ότι αμφιβάλλει ότι η Fed θα μειώσει τα επιτόκια το 2024.
«Ακόμα δεν βλέπω πειστικά δεδομένα που να υποδηλώνουν πως τα επιτόκια μπορούν να μειωθούν».
Την ίδια στιγμή, σημείωσε, ο επίμονα υψηλός πληθωρισμός πιέζει τα αμερικανικά νοικοκυριά.
Ενδεικτικά, για να υποστηρίξει ότι οι υψηλές τιμές πλήττουν την κατανάλωση, ανέφερε υστέρηση κερδών σε διάφορες εταιρείες από τη McDonald’s Corp έως την AutoZone Inc.
«Εάν μιλάτε με CEOs που διευθύνουν, θα σας πουν πως βλέπουν αλλαγή στις συμπεριφορές των καταναλωτών.
Ο πληθωρισμός δεν είναι μόνο ονομαστικός. Είναι σωρευτικός, και έτσι όλα είναι πιο ακριβά.
Ο καταναλωτής, ο μέσος πολίτης, το νιώθει αυτό».
Η Fed, ωστόσο, δεν θα δει αυτή τη δυναμική ως λόγο για να μειώσει σημαντικά το κόστος δανεισμού - τουλάχιστον όχι φέτος.
Ο στασιμοπληθωρισμός είναι ένας ζων κίνδυνος καθώς οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται εν μέσω αυξανόμενης αναταραχής στη Μέση Ανατολή.
Ο κίνδυνος ενισχύεται εάν το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν ενεργήσει με τόλμη για να αυξήσει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα.
Όπως λέει ο CEO της JPMorgan Chase, Jamie Dimon, στη Wall Street Journal, η Αμερική «μοιάζει περισσότερο με τη δεκαετία του 1970 από ό,τι έχουμε δει πριν.
Τα πράγματα έμοιαζαν πολύ ρόδινα το 1972. Δεν ήταν ρόδινα το 1973».
Όλα αυτά αλλάζουν γρήγορα τον λογισμό.
Ασία
«Πιστεύουμε ότι ο πήχης για τη μείωση των επιτοκίων και ο κίνδυνος καθυστερημένου κύκλου χαλάρωσης έχουν αυξηθεί για την Ασία», γράφουν σε σημείωμα οι οικονομολόγοι της Nomura Holdings.
«Με την ανατιμολόγηση των μειώσεων των επιτοκίων της Fed και το ισχυρότερο δολάριο, οι ασιατικές κεντρικές τράπεζες θα επιδιώξουν να διατηρήσουν κάποιο spread στα επιτόκια.
Διαφορετικά κινδυνεύουν με ασθενέστερα νομίσματα και υψηλότερο εισαγόμενο πληθωρισμό».
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Paul Krugman είναι εξίσου μπερδεμένος όσο οποιοσδήποτε άλλος όταν πρόκειται να προβλέψει τις προοπτικές για τις αποδόσεις των ΗΠΑ.
«Σχετικά με τα επιτόκια, είμαι φανατικά μπερδεμένος», λέει ο Krugman στο Bloomberg.
«Όποιος ισχυρίζεται ότι ξέρει με βεβαιότητα ποια είναι η απάντηση σε αυτό, αυταπατάται».
Το ίδιο ισχύει και για την τροχιά του δολαρίου, ένα άλλο περιουσιακό στοιχείο που η Ασία πίστευε ότι θα αποδυναμωθεί το 2024.
Καθώς ο Powell επεκτείνει την εποχή «higher for longer» για τα yields, τα διεθνή κεφάλαια συρρέουν μαζικά στις ΗΠΑ.
Αυτή η δυναμική στερεί από τις ασιατικές οικονομίες τα κεφάλαια που χρειάζονται για τη στήριξη των αγορών ομολόγων και μετοχών.
«Τα ασιατικά νομίσματα με χαμηλότερη απόδοση φέρουν το κύριο βάρος της ανατιμολόγησης της [νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ]», καθώς οι επενδυτές «επικεντρώνονται στο σχετικό επίπεδο των επιτοκίων», γράφουν οι αναλυτές της HSBC.
Τον περασμένο μήνα, η κεντρική τράπεζα της Ινδονησίας ανακοίνωσε αιφνιδιαστική αύξηση των επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης για να υποστηρίξει τη διολίσθηση της ρουπίας, ανεβάζοντας το επιτόκιο αναφοράς στο 6,25%.
«Αυτή η αύξηση των επιτοκίων θα ενισχύσει τη σταθερότητα της συναλλαγματικής ισοτιμίας της ρουπίας έναντι της επιδείνωσης των παγκόσμιων κινδύνων», λέει ο διοικητής της Τράπεζας Ινδονησίας Perry Warjiyo.
Εν τω μεταξύ, το ρινγκίτ της Μαλαισίας έφτασε πρόσφατα σε χαμηλά 26 ετών, επιστρέφοντας σε επίπεδα που δεν είχαν παρατηρηθεί από την οικονομική κρίση της Ασίας το 1997-98.
Στη Μανίλα και την Μπανγκόκ, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επανεξετάζουν τα σχέδια για μείωση των επιτοκίων, μήπως το πέσο Φιλιππίνων και τα μπατ Ταϊλάνδης πέσει, γεγονός που αυξάνει τους κινδύνους φυγής κεφαλαίων.
Στη Σεούλ, ένα άλλο έθνος που επλήγη σκληρά από την προηγούμενη ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση, ο διοικητής της Τράπεζας της Κορέας Rhee Chang-yong προειδοποιεί ενάντια σε υπερβολικές κερδοσκοπικές κινήσεις και είναι έτοιμος να «εφαρμόσει σταθεροποιητικά μέτρα».
Το δολάριο θα συνεχίσει να κινείται υψηλότερα καθώς όλο και περισσότεροι traders συμβιβάζονται με την ιδέα ότι η Fed θα διατηρήσει σταθερά τα επιτόκια.
«Εάν η Fed δεν αλλάξει κάτι αλλά περισσότερες δικαιοδοσίες αποφασίσουν να προχωρήσουν σε εγχώρια χαλάρωση αντί να περιμένουν την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, τότε η απόκλιση πολιτικής πιθανότατα θα καταστήσει το δολάριο ισχυρότερο για περισσότερο χρονικό διάστημα», λέει ο Kamakshya Trivedi, στρατηγός της Goldman Sachs.
Κεντρικές τράπεζες
Επισημαίνεται πως οι κεντρικές τράπεζες στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη ζώνη του ευρώ και τον Καναδά είναι πιθανό να μειώσουν τα επιτόκια τον επόμενο μήνα.
Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Christine Lagarde σημείωσε ότι μια περικοπή είναι πιθανή καθώς οι πιέσεις στις τιμές καταναλωτή χαλαρώνουν.
Αυτό είναι πιθανό να επεκτείνει τα κέρδη του δολαρίου, το οποίο έχει αυξηθεί σημαντικά και στις 10 μεγαλύτερες βιομηχανικές χώρες.
Έχει ήδη αυξηθεί κατά 11% έναντι του γεν Ιαπωνίας και 2% έναντι του ευρώ μέχρι στιγμής φέτος.
Ο Krugman έχει πολλές παρέες καθώς αγωνίζεται να διακρίνει πού κατευθύνονται τα επιτόκια της Fed.
Το ίδιο και οι αξιωματούχοι της Fed.
Για παράδειγμα, ο διοικητής της Fed, Christopher Waller, λέει ότι η άμβλυνση των δεδομένων των ΗΠΑ κατά τους επόμενους τρεις έως πέντε μήνες θα μπορούσε να δημιουργήσει χώρο για μείωση επιτοκίων προς το τέλος του 2024.
«Η οικονομία φαίνεται να πηγαίνει πιο κοντά σε αυτό που περίμενε η Επιτροπή» λέει ο Waller.
«Παρ’ όλα αυτά, ελλείψει σημαντικής αποδυνάμωσης στην αγορά εργασίας, πρέπει να δω αρκετούς ακόμα μήνες καλά στοιχεία προτού υποστηρίξω μια χαλάρωση στη νομισματική πολιτική».
Οι τάσεις των τιμών αφήνουν τον Waller «να ελπίζει ότι η πρόοδος προς τον πληθωρισμό 2% είναι και πάλι σε τροχιά».
Η Fed, προσθέτει, μπορεί «πιθανώς» να αποκλείσει επιτοκιακές αυξήσεις.
Ωστόσο, ο Waller παραδέχεται, ορισμένοι ανώτεροι αξιωματούχοι της Fed είναι πιο ανοιχτοί στο να πατήσουν τα νομισματικά φρένα, εάν χρειαστεί.
Η διαδικασία είναι βέβαιο ότι θα κρατήσει την Ασία στην άκρη.
«Όπου η απόκλιση μακροοικονομικής και δυνητικής πολιτικής ήταν πιο εμφανής, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής παρακολουθούν προσεκτικά τις αλλαγές της Fed για να περιορίσουν την έκταση της νομισματικής αστάθειας», σημειώνει ο Trivedi.
Ωστόσο, η διατήρηση των επιτοκίων της Fed υψηλότερα από ό,τι πίστευε η Ασία την 1η Ιανουαρίου είναι ένα σημαντικό πλήγμα.
Παράδειγμα αποτελεί ο διοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας, Pan Gongsheng, ο οποίος υπαινίσσεται μειώσεις επιτοκίων τους τελευταίους μήνες.
Παρόλο που το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Κίνας αυξήθηκε κατά 5,3% τους πρώτους τρεις μήνες του 2024, οι λιανικές πωλήσεις και η καταναλωτική εμπιστοσύνη παραμένουν αδύναμα εν μέσω μιας επιδεινούμενης κρίσης ακινήτων.
Ωστόσο, το περιθώριο της PBOC να μειώσει τα επιτόκια εξαρτάται περισσότερο από το τι κάνουν οι αξιωματούχοι της Fed στην Ουάσιγκτον και όχι από τις οικονομικές συνθήκες στο Πεκίνο.
Όπως φαίνεται η ομάδα του Pan καταλαβαίνει πως μια επέκταση της εποχής των αποδόσεων «μεγαλύτερης λήξης» θα καταστήσει δυσκολότερη τη μείωση των επιτοκίων χωρίς να εξασθενήσει σημαντικά το νόμισμα έναντι του δολαρίου.
Και υπάρχουν μυριάδες λόγοι για τους οποίους η PBOC είναι απρόθυμη να αφήσει το γιουάν να αποδυναμωθεί σε μεγάλο βαθμό.
Πρώτον, θα μπορούσε να καταστήσει πιο δύσκολο για τους γίγαντες ανάπτυξης ακινήτων να συμβαδίσουν με τις υπεράκτιες πληρωμές ομολόγων, αυξάνοντας τους κινδύνους χρεοκοπίας.
Δεύτερον, θα μπορούσε να σπαταλήσει την πρόοδο που σημειώθηκε σε ό,τι αφορά την παγκόσμια εμπιστοσύνη στο γιουάν.
Τρίτον, θα μπορούσε να καταστήσει την Κίνα ένα ακόμη σημείο ανάφλεξης στις ΗΠΑ ενόψει των εκλογών της 5ης Νοεμβρίου, αν αυτό είναι δυνατό.
Στο ενδιάμεσο, ο πρόεδρος Xi εντείνει τις προσπάθειες για να αγοράσει το απόθεμα των απούλητων κατοικιών για να σταθεροποιήσει τον τομέα των ακινήτων.
Πάντως, η περιοχή της Ασίας παραμένει υπερβολικά εξαγωγική και δολαριοκεντρική.
Συνεπώς, εξαρτώμενη από τις εξαγωγές, εξακολουθεί να επηρεάζει τη συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου.
Εν προκειμένω, οι συναλλαγματικές τάσεις από τη Σεούλ μέχρι την Τζακάρτα μυρίζουν déjà vu για πολλούς παγκόσμιους επενδυτές.
Κύρια αιτία της κρίσης της Ασίας του 1997-98 ήταν το δολάριο, που τράβηξε τεράστια κύματα κεφαλαίων από όλες τις κατευθύνσεις.
Το 2024, αυτή η δυναμική δύναται να προκαλέσει νέο όλεθρο καθώς η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου αψηφά τις προβλέψεις περί ύφεσης.
Η απροθυμία της Fed να χαλαρώσει, εν τω μεταξύ, αυξάνει το χάσμα στις διαφορές των επιτοκίων, προκαλώντας νέες πιέσεις στις ασιατικές κεντρικές τράπεζες – γεγονός που τις καθιστά ανίκανες να δαμάσουν το δημόσιο χρέος των κρατών τους.
Παράλληλα, ζήτημα αποτελεί προεκλογικά στις ΗΠΑ το αμερικανικό χρέος, που πλησιάζει τα 35 τρισεκατομμύρια δολάρια συγκρουόμενο με την τοξική εκλογική πολιτική στην Ουάσιγκτον.
Μέρος αυτού του κινδύνου πηγάζει από την ακραία πολιτική πόλωση που θέτει σε κίνδυνο την πιστοληπτική ικανότητα της Ουάσιγκτον.
Τον περασμένο Αύγουστο, όταν η Fitch Ratings διέλυσε το πιστωτικό σκορ ΑΑΑ της Αμερικής, ανέφερε μεταξύ των λόγων την πόλωση πίσω από την εξέγερση της 6ης Ιανουαρίου 2021.
Mερκαντιλιστικός άξονας
Μια άλλη ανησυχία είναι ο απότομος μερκαντιλιστικός άξονας της Ουάσιγκτον, αρχής γενομένης το 2017.
Ο τότε πρόεδρος Trump επέβαλε τεράστιους δασμούς σε κινεζικά προϊόντα.
Την πολιτική των περιορισμών ακολούθησε και ο Biden.
Τώρα, καθώς ο Trump απειλεί με δασμούς 60% σε όλα τα κινεζικά προϊόντα, ενώ ο Biden προσπαθεί να τον ξεπεράσει επιβάλλοντας φόρο 100% στα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα.
Αυτή η κούρσα οπλοποίησης της εμπορικής φορολογίας προκαλεί αντίποινα από την κυβέρνηση του Xi, συμπεριλαμβανομένων δασμών έως και 25% στα εισαγόμενα αυτοκίνητα.
«Αυτές οι πολιτικές είναι πιο πιθανό να βλάψουν παρά να βοηθήσουν τους Αμερικανούς με χαμηλότερο και μεσαίο εισόδημα που ισχυρίζονται ότι ωφελούνται», λέει η οικονομολόγος Κίμπερλι Κλάουζινγκ στο Ινστιτούτο Peterson.
Ο Ryan Sweet, οικονομολόγος στην Oxford Economics, προσθέτει: «Οι περισσότεροι οικονομολόγοι θεωρούν τους δασμούς κακή ιδέα επειδή εμποδίζουν μια χώρα να καρπωθεί τα οφέλη της εξειδίκευσης, διαταράσσουν την κυκλοφορία αγαθών και υπηρεσιών και οδηγούν σε κακή κατανομή των πόρων.
Οι καταναλωτές και οι παραγωγοί συχνά πληρώνουν υψηλότερες τιμήματα όταν εφαρμόζονται οι δασμοί».
Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει λιγότερη ζήτηση από τις ΗΠΑ για ασιατικά προϊόντα.
Η Ασία ανησυχεί επίσης για ένα λάθος της Fed. Παρότι η Fed δεν προκάλεσε τις συνθήκες που οδήγησαν στην κρίση της Lehman Brothers το 2008, η εσφαλμένη ανάγνωση των βαθιών εντάσεων στις πιστωτικές αγορές το 2007 επιδείνωσε τη σφαγή.
Τη στιγμή που οι αγορές χρέους άρχισαν να κυριαρχούν, ήταν πολύ αργά για μειώσεις επιτοκίων, ώστε να περιοριστεί το χρηματοοικονομικό χάος.
www.bankingnews.gr
Με άλλα λόγια, ο κ. Summers προβλέπει νέα επιτοκιακή αύξηση, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει… έκρηξη στις αγορές.
Και η αλήθεια είναι πως λίγοι traders εξακολουθούν να γελούν.
Βέβαια, η πιθανότητα νέας αύξησης παραμένει χαμηλή, ωστόσο οι προσδοκίες από Ασία μεριά ήταν πως η Fed θα προέβαινε σε πέντε έως έξι επιτοκιακές μειώσεις το 2024.
Τέτοια στοιχήματα ήταν αναμενόμενο να πάνε «κουβά», καθώς ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ παραμένει πεισματικά υψηλός: τον Απρίλιο αυξήθηκε 3,4% σε ετήσια βάση.
Ως εκ τούτου, αν και βρίσκεται πολύ κάτω από το 9,1% όπου πέταξε στα μέσα του 2022, εξακολουθεί να απέχει από τον στόχο του 2%, τον οποίο έχει θέσει η Fed.
Αυτή την εβδομάδα, ο διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, David Solomon, δήλωσε ότι αμφιβάλλει ότι η Fed θα μειώσει τα επιτόκια το 2024.
«Ακόμα δεν βλέπω πειστικά δεδομένα που να υποδηλώνουν πως τα επιτόκια μπορούν να μειωθούν».
Την ίδια στιγμή, σημείωσε, ο επίμονα υψηλός πληθωρισμός πιέζει τα αμερικανικά νοικοκυριά.
Ενδεικτικά, για να υποστηρίξει ότι οι υψηλές τιμές πλήττουν την κατανάλωση, ανέφερε υστέρηση κερδών σε διάφορες εταιρείες από τη McDonald’s Corp έως την AutoZone Inc.
«Εάν μιλάτε με CEOs που διευθύνουν, θα σας πουν πως βλέπουν αλλαγή στις συμπεριφορές των καταναλωτών.
Ο πληθωρισμός δεν είναι μόνο ονομαστικός. Είναι σωρευτικός, και έτσι όλα είναι πιο ακριβά.
Ο καταναλωτής, ο μέσος πολίτης, το νιώθει αυτό».
Η Fed, ωστόσο, δεν θα δει αυτή τη δυναμική ως λόγο για να μειώσει σημαντικά το κόστος δανεισμού - τουλάχιστον όχι φέτος.
Ο στασιμοπληθωρισμός είναι ένας ζων κίνδυνος καθώς οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται εν μέσω αυξανόμενης αναταραχής στη Μέση Ανατολή.
Ο κίνδυνος ενισχύεται εάν το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν ενεργήσει με τόλμη για να αυξήσει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα.
Όπως λέει ο CEO της JPMorgan Chase, Jamie Dimon, στη Wall Street Journal, η Αμερική «μοιάζει περισσότερο με τη δεκαετία του 1970 από ό,τι έχουμε δει πριν.
Τα πράγματα έμοιαζαν πολύ ρόδινα το 1972. Δεν ήταν ρόδινα το 1973».
Όλα αυτά αλλάζουν γρήγορα τον λογισμό.
Ασία
«Πιστεύουμε ότι ο πήχης για τη μείωση των επιτοκίων και ο κίνδυνος καθυστερημένου κύκλου χαλάρωσης έχουν αυξηθεί για την Ασία», γράφουν σε σημείωμα οι οικονομολόγοι της Nomura Holdings.
«Με την ανατιμολόγηση των μειώσεων των επιτοκίων της Fed και το ισχυρότερο δολάριο, οι ασιατικές κεντρικές τράπεζες θα επιδιώξουν να διατηρήσουν κάποιο spread στα επιτόκια.
Διαφορετικά κινδυνεύουν με ασθενέστερα νομίσματα και υψηλότερο εισαγόμενο πληθωρισμό».
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Paul Krugman είναι εξίσου μπερδεμένος όσο οποιοσδήποτε άλλος όταν πρόκειται να προβλέψει τις προοπτικές για τις αποδόσεις των ΗΠΑ.
«Σχετικά με τα επιτόκια, είμαι φανατικά μπερδεμένος», λέει ο Krugman στο Bloomberg.
«Όποιος ισχυρίζεται ότι ξέρει με βεβαιότητα ποια είναι η απάντηση σε αυτό, αυταπατάται».
Το ίδιο ισχύει και για την τροχιά του δολαρίου, ένα άλλο περιουσιακό στοιχείο που η Ασία πίστευε ότι θα αποδυναμωθεί το 2024.
Καθώς ο Powell επεκτείνει την εποχή «higher for longer» για τα yields, τα διεθνή κεφάλαια συρρέουν μαζικά στις ΗΠΑ.
Αυτή η δυναμική στερεί από τις ασιατικές οικονομίες τα κεφάλαια που χρειάζονται για τη στήριξη των αγορών ομολόγων και μετοχών.
«Τα ασιατικά νομίσματα με χαμηλότερη απόδοση φέρουν το κύριο βάρος της ανατιμολόγησης της [νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ]», καθώς οι επενδυτές «επικεντρώνονται στο σχετικό επίπεδο των επιτοκίων», γράφουν οι αναλυτές της HSBC.
Τον περασμένο μήνα, η κεντρική τράπεζα της Ινδονησίας ανακοίνωσε αιφνιδιαστική αύξηση των επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης για να υποστηρίξει τη διολίσθηση της ρουπίας, ανεβάζοντας το επιτόκιο αναφοράς στο 6,25%.
«Αυτή η αύξηση των επιτοκίων θα ενισχύσει τη σταθερότητα της συναλλαγματικής ισοτιμίας της ρουπίας έναντι της επιδείνωσης των παγκόσμιων κινδύνων», λέει ο διοικητής της Τράπεζας Ινδονησίας Perry Warjiyo.
Εν τω μεταξύ, το ρινγκίτ της Μαλαισίας έφτασε πρόσφατα σε χαμηλά 26 ετών, επιστρέφοντας σε επίπεδα που δεν είχαν παρατηρηθεί από την οικονομική κρίση της Ασίας το 1997-98.
Στη Μανίλα και την Μπανγκόκ, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επανεξετάζουν τα σχέδια για μείωση των επιτοκίων, μήπως το πέσο Φιλιππίνων και τα μπατ Ταϊλάνδης πέσει, γεγονός που αυξάνει τους κινδύνους φυγής κεφαλαίων.
Στη Σεούλ, ένα άλλο έθνος που επλήγη σκληρά από την προηγούμενη ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση, ο διοικητής της Τράπεζας της Κορέας Rhee Chang-yong προειδοποιεί ενάντια σε υπερβολικές κερδοσκοπικές κινήσεις και είναι έτοιμος να «εφαρμόσει σταθεροποιητικά μέτρα».
Το δολάριο θα συνεχίσει να κινείται υψηλότερα καθώς όλο και περισσότεροι traders συμβιβάζονται με την ιδέα ότι η Fed θα διατηρήσει σταθερά τα επιτόκια.
«Εάν η Fed δεν αλλάξει κάτι αλλά περισσότερες δικαιοδοσίες αποφασίσουν να προχωρήσουν σε εγχώρια χαλάρωση αντί να περιμένουν την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, τότε η απόκλιση πολιτικής πιθανότατα θα καταστήσει το δολάριο ισχυρότερο για περισσότερο χρονικό διάστημα», λέει ο Kamakshya Trivedi, στρατηγός της Goldman Sachs.
Κεντρικές τράπεζες
Επισημαίνεται πως οι κεντρικές τράπεζες στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη ζώνη του ευρώ και τον Καναδά είναι πιθανό να μειώσουν τα επιτόκια τον επόμενο μήνα.
Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Christine Lagarde σημείωσε ότι μια περικοπή είναι πιθανή καθώς οι πιέσεις στις τιμές καταναλωτή χαλαρώνουν.
Αυτό είναι πιθανό να επεκτείνει τα κέρδη του δολαρίου, το οποίο έχει αυξηθεί σημαντικά και στις 10 μεγαλύτερες βιομηχανικές χώρες.
Έχει ήδη αυξηθεί κατά 11% έναντι του γεν Ιαπωνίας και 2% έναντι του ευρώ μέχρι στιγμής φέτος.
Ο Krugman έχει πολλές παρέες καθώς αγωνίζεται να διακρίνει πού κατευθύνονται τα επιτόκια της Fed.
Το ίδιο και οι αξιωματούχοι της Fed.
Για παράδειγμα, ο διοικητής της Fed, Christopher Waller, λέει ότι η άμβλυνση των δεδομένων των ΗΠΑ κατά τους επόμενους τρεις έως πέντε μήνες θα μπορούσε να δημιουργήσει χώρο για μείωση επιτοκίων προς το τέλος του 2024.
«Η οικονομία φαίνεται να πηγαίνει πιο κοντά σε αυτό που περίμενε η Επιτροπή» λέει ο Waller.
«Παρ’ όλα αυτά, ελλείψει σημαντικής αποδυνάμωσης στην αγορά εργασίας, πρέπει να δω αρκετούς ακόμα μήνες καλά στοιχεία προτού υποστηρίξω μια χαλάρωση στη νομισματική πολιτική».
Οι τάσεις των τιμών αφήνουν τον Waller «να ελπίζει ότι η πρόοδος προς τον πληθωρισμό 2% είναι και πάλι σε τροχιά».
Η Fed, προσθέτει, μπορεί «πιθανώς» να αποκλείσει επιτοκιακές αυξήσεις.
Ωστόσο, ο Waller παραδέχεται, ορισμένοι ανώτεροι αξιωματούχοι της Fed είναι πιο ανοιχτοί στο να πατήσουν τα νομισματικά φρένα, εάν χρειαστεί.
Η διαδικασία είναι βέβαιο ότι θα κρατήσει την Ασία στην άκρη.
«Όπου η απόκλιση μακροοικονομικής και δυνητικής πολιτικής ήταν πιο εμφανής, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής παρακολουθούν προσεκτικά τις αλλαγές της Fed για να περιορίσουν την έκταση της νομισματικής αστάθειας», σημειώνει ο Trivedi.
Ωστόσο, η διατήρηση των επιτοκίων της Fed υψηλότερα από ό,τι πίστευε η Ασία την 1η Ιανουαρίου είναι ένα σημαντικό πλήγμα.
Παράδειγμα αποτελεί ο διοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας, Pan Gongsheng, ο οποίος υπαινίσσεται μειώσεις επιτοκίων τους τελευταίους μήνες.
Παρόλο που το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Κίνας αυξήθηκε κατά 5,3% τους πρώτους τρεις μήνες του 2024, οι λιανικές πωλήσεις και η καταναλωτική εμπιστοσύνη παραμένουν αδύναμα εν μέσω μιας επιδεινούμενης κρίσης ακινήτων.
Ωστόσο, το περιθώριο της PBOC να μειώσει τα επιτόκια εξαρτάται περισσότερο από το τι κάνουν οι αξιωματούχοι της Fed στην Ουάσιγκτον και όχι από τις οικονομικές συνθήκες στο Πεκίνο.
Όπως φαίνεται η ομάδα του Pan καταλαβαίνει πως μια επέκταση της εποχής των αποδόσεων «μεγαλύτερης λήξης» θα καταστήσει δυσκολότερη τη μείωση των επιτοκίων χωρίς να εξασθενήσει σημαντικά το νόμισμα έναντι του δολαρίου.
Και υπάρχουν μυριάδες λόγοι για τους οποίους η PBOC είναι απρόθυμη να αφήσει το γιουάν να αποδυναμωθεί σε μεγάλο βαθμό.
Πρώτον, θα μπορούσε να καταστήσει πιο δύσκολο για τους γίγαντες ανάπτυξης ακινήτων να συμβαδίσουν με τις υπεράκτιες πληρωμές ομολόγων, αυξάνοντας τους κινδύνους χρεοκοπίας.
Δεύτερον, θα μπορούσε να σπαταλήσει την πρόοδο που σημειώθηκε σε ό,τι αφορά την παγκόσμια εμπιστοσύνη στο γιουάν.
Τρίτον, θα μπορούσε να καταστήσει την Κίνα ένα ακόμη σημείο ανάφλεξης στις ΗΠΑ ενόψει των εκλογών της 5ης Νοεμβρίου, αν αυτό είναι δυνατό.
Στο ενδιάμεσο, ο πρόεδρος Xi εντείνει τις προσπάθειες για να αγοράσει το απόθεμα των απούλητων κατοικιών για να σταθεροποιήσει τον τομέα των ακινήτων.
Πάντως, η περιοχή της Ασίας παραμένει υπερβολικά εξαγωγική και δολαριοκεντρική.
Συνεπώς, εξαρτώμενη από τις εξαγωγές, εξακολουθεί να επηρεάζει τη συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου.
Εν προκειμένω, οι συναλλαγματικές τάσεις από τη Σεούλ μέχρι την Τζακάρτα μυρίζουν déjà vu για πολλούς παγκόσμιους επενδυτές.
Κύρια αιτία της κρίσης της Ασίας του 1997-98 ήταν το δολάριο, που τράβηξε τεράστια κύματα κεφαλαίων από όλες τις κατευθύνσεις.
Το 2024, αυτή η δυναμική δύναται να προκαλέσει νέο όλεθρο καθώς η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου αψηφά τις προβλέψεις περί ύφεσης.
Η απροθυμία της Fed να χαλαρώσει, εν τω μεταξύ, αυξάνει το χάσμα στις διαφορές των επιτοκίων, προκαλώντας νέες πιέσεις στις ασιατικές κεντρικές τράπεζες – γεγονός που τις καθιστά ανίκανες να δαμάσουν το δημόσιο χρέος των κρατών τους.
Παράλληλα, ζήτημα αποτελεί προεκλογικά στις ΗΠΑ το αμερικανικό χρέος, που πλησιάζει τα 35 τρισεκατομμύρια δολάρια συγκρουόμενο με την τοξική εκλογική πολιτική στην Ουάσιγκτον.
Μέρος αυτού του κινδύνου πηγάζει από την ακραία πολιτική πόλωση που θέτει σε κίνδυνο την πιστοληπτική ικανότητα της Ουάσιγκτον.
Τον περασμένο Αύγουστο, όταν η Fitch Ratings διέλυσε το πιστωτικό σκορ ΑΑΑ της Αμερικής, ανέφερε μεταξύ των λόγων την πόλωση πίσω από την εξέγερση της 6ης Ιανουαρίου 2021.
Mερκαντιλιστικός άξονας
Μια άλλη ανησυχία είναι ο απότομος μερκαντιλιστικός άξονας της Ουάσιγκτον, αρχής γενομένης το 2017.
Ο τότε πρόεδρος Trump επέβαλε τεράστιους δασμούς σε κινεζικά προϊόντα.
Την πολιτική των περιορισμών ακολούθησε και ο Biden.
Τώρα, καθώς ο Trump απειλεί με δασμούς 60% σε όλα τα κινεζικά προϊόντα, ενώ ο Biden προσπαθεί να τον ξεπεράσει επιβάλλοντας φόρο 100% στα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα.
Αυτή η κούρσα οπλοποίησης της εμπορικής φορολογίας προκαλεί αντίποινα από την κυβέρνηση του Xi, συμπεριλαμβανομένων δασμών έως και 25% στα εισαγόμενα αυτοκίνητα.
«Αυτές οι πολιτικές είναι πιο πιθανό να βλάψουν παρά να βοηθήσουν τους Αμερικανούς με χαμηλότερο και μεσαίο εισόδημα που ισχυρίζονται ότι ωφελούνται», λέει η οικονομολόγος Κίμπερλι Κλάουζινγκ στο Ινστιτούτο Peterson.
Ο Ryan Sweet, οικονομολόγος στην Oxford Economics, προσθέτει: «Οι περισσότεροι οικονομολόγοι θεωρούν τους δασμούς κακή ιδέα επειδή εμποδίζουν μια χώρα να καρπωθεί τα οφέλη της εξειδίκευσης, διαταράσσουν την κυκλοφορία αγαθών και υπηρεσιών και οδηγούν σε κακή κατανομή των πόρων.
Οι καταναλωτές και οι παραγωγοί συχνά πληρώνουν υψηλότερες τιμήματα όταν εφαρμόζονται οι δασμοί».
Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει λιγότερη ζήτηση από τις ΗΠΑ για ασιατικά προϊόντα.
Η Ασία ανησυχεί επίσης για ένα λάθος της Fed. Παρότι η Fed δεν προκάλεσε τις συνθήκες που οδήγησαν στην κρίση της Lehman Brothers το 2008, η εσφαλμένη ανάγνωση των βαθιών εντάσεων στις πιστωτικές αγορές το 2007 επιδείνωσε τη σφαγή.
Τη στιγμή που οι αγορές χρέους άρχισαν να κυριαρχούν, ήταν πολύ αργά για μειώσεις επιτοκίων, ώστε να περιοριστεί το χρηματοοικονομικό χάος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών