Παράδοξο ότι ο οργανισμός που κάποτε συνείσφερε στα μέγιστα για να «αδειάζουν» τα κρατικά ταμεία σε πληρωμές τόκων, τώρα συστήνει ενίσχυση της ρευστότητας
Για μέτρα που θα ενισχύσουν τη ρευστότητα των κρατών καλεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), σε μία περίοδο που το παγκόσμιο χρέος έχει φθάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα και ουκ ολίγες χώρες πιέζονται από τις αυξανόμενες πληρωμές τόκων και τις υψηλές αποπληρωμές χρέους.
Όπως αναφέρουν σε μελέτη τουτς οι αναλυτές (Ceyla Pazarbasioglu, Pablo Saavedra) του ΔΝΤ, οι οικονομικές πληγές της πανδημίας, οι συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο και η απότομη αύξηση των επιτοκίων, έχουν πλήξει περισσότερο τις χώρες με χαμηλό εισόδημα.
Ενδεικτικά, μία χώρα μεσαίου-χαμηλού εισοδήματος δαπανά πάνω από διπλάσια ποσά για την εξυπηρέτηση του χρέους προς τους ξένους πιστωτές σε σχέση με 10 χρόνια πριν -περίπου 14% στο τέλος του 2023 από 6%. Επίσης, μετά από χρόνια σημαντικού δανεισμού, το βραχυπρόθεσμο χρέος σε χώρες χαμηλού εισοδήματος είναι σχεδόν τριπλάσιο του μακροπρόθεσμου μέσου όρου.
«Οι βελτιωμένες διαδικασίες από πλευράς βοήθησαν στον εξορθολογισμό της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους και στη συντόμευση των χρονοδιαγραμμάτων αναδιάρθρωσης. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να γίνουν αυτές οι διαδικασίες πιο γρήγορες και να μειωθεί περαιτέρω η αβεβαιότητα.
Ενώ μέχρι στιγμής αποφύγαμε μια συστημική κρίση χρέους, οι υψηλότερες πληρωμές τόκων και οι εξαγορές χρέους πνίγουν την ανάπτυξη και την απασχόληση, ενώ ασκούν επίσης σημαντικές πιέσεις στα δημόσια οικονομικά πολλών χωρών. Αυτό έρχεται σε μια εποχή που οι χώρες χρειάζονται κρίσιμες επενδύσεις για να επιτύχουν βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη και να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή.
Αν δεν αντιμετωπιστούν, αυτές οι πιέσεις ρευστότητας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε προβλήματα φερεγγυότητας για πολλές ευάλωτες χώρες. Με άλλα λόγια, αυτό που είναι τώρα μια πίεση στα δημόσια οικονομικά θα μπορούσε να μετατραπεί σε κρίση χρέους, με ουσιαστικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη φτώχεια», προειδοποιεί το ΔΝΤ, ενώ συνεχίζει:
«Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να δράσει τώρα για να αποφευχθεί αυτό το αποτέλεσμα.
Το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα από κοινού προτείνουν ένα πακέτο δράσεων για τη στήριξη χωρών χαμηλού εισοδήματος και άλλων ευάλωτων χωρών. (...)
Πυλώνας 1 – Κινητοποίηση εγχώριων πόρων. Οι κυβερνήσεις μπορούν να ενισχύσουν την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας και να δημιουργήσουν δημοσιονομικό χώρο μέσω της κινητοποίησης εγχώριων πόρων. Αυτό σημαίνει αλληλουχία μεταρρυθμίσεων για την επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ενισχύοντας παράλληλα τη διακυβέρνηση και την αντιμετώπιση της διαφθοράς, με γνώμονα τη μάθηση από ομοτίμους και τις εμπειρίες μεταξύ των χωρών. Εϊναι αναγκαία επίσης η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών, αύξηση των κρατικών εσόδων για την κάλυψη των αναγκών προτεραιότητας και ανάπτυξη των εγχώριων χρηματοπιστωτικών αγορών για τη διοχέτευση της αποταμίευσης σε παραγωγικές χρήσεις.
Πυλώνας 2 – Διεθνής υποστήριξη. Η οικονομική υποστήριξη μπορεί να βοηθήσει τις χώρες να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους καθώς αναλαμβάνουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. (...)
Πυλώνας 3 – Μείωση των βαρών εξυπηρέτησης του χρέους. Απαιτούνται νέες λύσεις για τη στήριξη χωρών που δεν έχουν προβλήματα φερεγγυότητας αλλά πρέπει να διαχειριστούν τα υψηλά επίπεδα εξυπηρέτησης του χρέους. Αυτά περιλαμβάνουν μηχανισμούς από πολυμερείς ή διμερείς εταίρους για την κινητοποίηση νέας χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένου του ιδιωτικού τομέα, σε προσιτές τιμές, χρησιμοποιώντας πιστωτικές ενισχύσεις για την αναχρηματοδότηση του υπάρχοντος χρέους».
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρουν σε μελέτη τουτς οι αναλυτές (Ceyla Pazarbasioglu, Pablo Saavedra) του ΔΝΤ, οι οικονομικές πληγές της πανδημίας, οι συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο και η απότομη αύξηση των επιτοκίων, έχουν πλήξει περισσότερο τις χώρες με χαμηλό εισόδημα.
Ενδεικτικά, μία χώρα μεσαίου-χαμηλού εισοδήματος δαπανά πάνω από διπλάσια ποσά για την εξυπηρέτηση του χρέους προς τους ξένους πιστωτές σε σχέση με 10 χρόνια πριν -περίπου 14% στο τέλος του 2023 από 6%. Επίσης, μετά από χρόνια σημαντικού δανεισμού, το βραχυπρόθεσμο χρέος σε χώρες χαμηλού εισοδήματος είναι σχεδόν τριπλάσιο του μακροπρόθεσμου μέσου όρου.
«Οι βελτιωμένες διαδικασίες από πλευράς βοήθησαν στον εξορθολογισμό της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους και στη συντόμευση των χρονοδιαγραμμάτων αναδιάρθρωσης. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να γίνουν αυτές οι διαδικασίες πιο γρήγορες και να μειωθεί περαιτέρω η αβεβαιότητα.
Ενώ μέχρι στιγμής αποφύγαμε μια συστημική κρίση χρέους, οι υψηλότερες πληρωμές τόκων και οι εξαγορές χρέους πνίγουν την ανάπτυξη και την απασχόληση, ενώ ασκούν επίσης σημαντικές πιέσεις στα δημόσια οικονομικά πολλών χωρών. Αυτό έρχεται σε μια εποχή που οι χώρες χρειάζονται κρίσιμες επενδύσεις για να επιτύχουν βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη και να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή.
Αν δεν αντιμετωπιστούν, αυτές οι πιέσεις ρευστότητας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε προβλήματα φερεγγυότητας για πολλές ευάλωτες χώρες. Με άλλα λόγια, αυτό που είναι τώρα μια πίεση στα δημόσια οικονομικά θα μπορούσε να μετατραπεί σε κρίση χρέους, με ουσιαστικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη φτώχεια», προειδοποιεί το ΔΝΤ, ενώ συνεχίζει:
«Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να δράσει τώρα για να αποφευχθεί αυτό το αποτέλεσμα.
Το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα από κοινού προτείνουν ένα πακέτο δράσεων για τη στήριξη χωρών χαμηλού εισοδήματος και άλλων ευάλωτων χωρών. (...)
Πυλώνας 1 – Κινητοποίηση εγχώριων πόρων. Οι κυβερνήσεις μπορούν να ενισχύσουν την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας και να δημιουργήσουν δημοσιονομικό χώρο μέσω της κινητοποίησης εγχώριων πόρων. Αυτό σημαίνει αλληλουχία μεταρρυθμίσεων για την επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ενισχύοντας παράλληλα τη διακυβέρνηση και την αντιμετώπιση της διαφθοράς, με γνώμονα τη μάθηση από ομοτίμους και τις εμπειρίες μεταξύ των χωρών. Εϊναι αναγκαία επίσης η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών, αύξηση των κρατικών εσόδων για την κάλυψη των αναγκών προτεραιότητας και ανάπτυξη των εγχώριων χρηματοπιστωτικών αγορών για τη διοχέτευση της αποταμίευσης σε παραγωγικές χρήσεις.
Πυλώνας 2 – Διεθνής υποστήριξη. Η οικονομική υποστήριξη μπορεί να βοηθήσει τις χώρες να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους καθώς αναλαμβάνουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. (...)
Πυλώνας 3 – Μείωση των βαρών εξυπηρέτησης του χρέους. Απαιτούνται νέες λύσεις για τη στήριξη χωρών που δεν έχουν προβλήματα φερεγγυότητας αλλά πρέπει να διαχειριστούν τα υψηλά επίπεδα εξυπηρέτησης του χρέους. Αυτά περιλαμβάνουν μηχανισμούς από πολυμερείς ή διμερείς εταίρους για την κινητοποίηση νέας χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένου του ιδιωτικού τομέα, σε προσιτές τιμές, χρησιμοποιώντας πιστωτικές ενισχύσεις για την αναχρηματοδότηση του υπάρχοντος χρέους».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών