Οι ίδιοι άνθρωποι που θέλουν να χρεώνουν τους πελάτες για κάθε πλαστική σακούλα, δεν φαίνεται να έχουν πρόβλημα με τα πάνελ και τις ανεμογεννήτριες που καταλήγουν σε χωματερές
Η άνευ προηγουμένου προώθηση που δίνεται την τελευταία 10ετία στις «καθαρές» πηγές ενέργειας και την «πράσινη μετάβαση», έχει ενσωματώσει την έλλειψη πληροφόρησης για τους τρόπους με τους οποίους «θα σωθεί ο πλανήτης».
Οι πιο καχύποπτοι, παρά τα όποια θετικά προσφέρουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), «βλέπουν» ως κινητήρια δύναμη το κέρδος πίσω από την παγκόσμια στροφή σε ΑΠΕ και όχι τη σωτηρία του πλανήτη.
Ορθώς, αν σκεφτεί κανείς τις ανεμογεννήτριες στα βουνά αντί για τη θάλασσα, αλλά και τα συμφέροντα που παίζονται στα έργα-μαμούθ παγκοσμίως. Οι εν λόγω «αντιδραστικοί», σηνήθως προτείνουν ένα μείγμα ΑΠΕ και ορυκτών καυσίμων για να καταφέρει η ανθρωπότητα να ικανοποιήσει τις ενεργειακές ανάγκες και ταυτόχρονα ο πλανήτης να παραμείνει ένα βιώσιμο και πράσινο μέρος.
Είναι όμως οι ΑΠΕ τόσο «καθαρές» όσο ισχυρίζονται, χωρίς να παρέχουν αποδείξεις, οι φανατικοί της πράσινης μετάβασης;
Όπως αναφέρει σε άρθρο της -στο RealClearEnergy- η ειδική σε θέματα Ενέργειας, Kristen Walker, μάλλον όχι. Στην ατζέντα των μεγάλων συμφερόντων εμπεριέχεται μεταξύ άλλων η αντικατάσταση άνθρακα και φυσικού αερίου με αιολική και ηλιακή ενέργεια, ενώ παράλληλα τα ηλεκτρικά οχήματα να αντικαταστήσουν τους κινητήρες εσωτερικής καύσης.
Ωστόσο, κρυμμένα πίσω από τα ηλιακά πάνελ, τις ανεμογεννήτριες και τις μπαταρίες EV είναι μερικά βρώμικα μυστικά που παρασύρονται κάτω από το χαλί και αγνοούνται από τους λάτρεις του κλίματος.
Αν και τα ορυκτά καύσιμα βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο και καταδικάζονται ως κακός καταστροφικός ρυπαίνων, η πράσινη ενέργεια δεν είναι τόσο τέλεια και υπέροχη όσο μας κάνουν να πιστεύουμε. Παρόλα αυτά, εμπιστευόμαστε πολύ αυτές τις πηγές ενέργειας, χωρίς να λάβουμε υπόψη τις προεκτάσεις τους.
Το American Consumer Institute μόλις κυκλοφόρησε μια έκθεση που περιγράφει λεπτομερώς πολλές από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που σχετίζονται με τις λεγόμενες μορφές πράσινης ενέργειας που προωθούνται. Ο κύκλος ζωής και των τριών -της ανεμογεννήτριας, του ηλιακού πάνελ και της μπαταρίας EV- περιλαμβάνει σημαντικές περιβαλλοντικές συνέπειες που δεν πρέπει να παραβλεφθούν και πρέπει να αποτελούν μέρος της συζήτησης κατά την εφαρμογή ενεργειακών πολιτικών.
Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που σχετίζονται με αυτές τις μορφές είναι οι διαδικασίες εξόρυξης διαφόρων κρίσιμων ορυκτών που απαιτούνται για ανεμογεννήτριες, ηλιακούς συλλέκτες και μπαταρίες EV.
Ουκ ολίγες υπανάπτυκτες χώρες, όπου υπάρχει αφθονία ορυκτών, κινδυνεύουν. Οι λειτουργίες και οι διαδικασίες όχι μόνο καταστρέφουν τη γη αλλά μολύνουν και τις πηγές εδάφους και νερού. Στις χειρότερες περιπτώσεις, αυτό το έργο επιτυγχάνεται μέσω δουλείας των ντόπιων!
Διάφορες τοξίνες και άλλα αέρια θερμοκηπίου απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα, όπου δυνητικά επηρεάζονται οι εργαζόμενοι, ακόμη και οι κοντινές κοινότητες. Το τοπίο αμαυρώνεται και διάφορα είδη ζώων συρρικνώνονται ή/και αντιμετωπίζουν ακόμη και εξαφάνιση. Η τεράστια έκταση γης που καταλαμβάνεται τόσο από τις ανεμογεννήτριες όσο και από τα ηλιακά πάνελ, μπορεί να μην είναι ποτέ ανακτήσιμη.
Η Κίνα κυριαρχεί στις αλυσίδες εφοδιασμού πράσινης ενέργειας, αλλά τα περιβαλλοντικά της πρότυπα είναι κατώτερα. Οι εκπομπές CO2 που σχετίζονται με τα διυλιστήρια στην Κίνα είναι 1,5 φορές μεγαλύτερες από εκείνες της ΕΕ ή των ΗΠΑ.
Και οι τρεις πηγές ενέργειας δημιουργούν επίσης τεράστιο πρόβλημα με τα απόβλητα. Δεδομένου ότι κάθε είδους ανακύκλωση είναι πολύ περιορισμένη σε μεγάλη κλίμακα, πάνω από το 90% των πτερυγίων των ανεμογεννητριών, των ηλιακών συλλεκτών και των μπαταριών EV καταλήγουν σε χωματερές. Μέχρι το 2050 προβλέπεται ότι τα χρησιμοποιημένα πτερύγια στροβίλων θα ξεπεράσουν τους 43 εκατομμύρια τόνους απορριμμάτων παγκοσμίως. Τα ηλιακά απόβλητα προβλέπεται να είναι κοντά στους 80 εκατομμύρια τόνους. Και με τις ΗΠΑ να προβλέπουν 33 εκατομμύρια ηλεκτρικά οχήματα στους δρόμους μέχρι το 2030, αυτό είναι πολλές μπαταρίες για να καταλήξουν σε χωματερές.
Κατά ειρωνικό τρόπο, οι ίδιοι άνθρωποι που θέλουν να χρεώνουν τους πελάτες για κάθε πλαστική σακούλα που χρησιμοποιούν στο παντοπωλείο από φόβο μήπως καταλήξουν πλαστικά μιας χρήσης σε χωματερές, δεν φαίνεται να έχουν πρόβλημα με δυνητικά τοξικά μηχανήματα που γεμίζουν αυτόν τον χώρο.
Σε μια τάση για προσπάθεια επίλυσης μιας κρίσης, δημιουργούμε άλλες.
Ορισμένες από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους κινδύνους που δημιουργούνται από την πράσινη ενέργεια είναι πολύ πιο επιζήμιες από τα ορυκτά καύσιμα, και ωστόσο τα τελευταία συχνά απορρίπτονται. Τέτοιοι κίνδυνοι που συνδέονται με τις πράσινες τεχνολογίες θα πρέπει στην πραγματικότητα να αποτελούν επιχείρημα κατά της σθεναρής επιδίωξής τους.
Κάθε πηγή ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών καυσίμων, θα πρέπει να θεωρείται ως μέρος μιας στρατηγικής όλων των παραπάνω για την παροχή της απαραίτητης ενέργειας για την τροφοδοσία κατοικιών, επιχειρήσεων και της οικονομίας των ΗΠΑ γενικότερα. Όλα αυτά συνοδεύονται από κάποιο βαθμό περιβαλλοντικών ανησυχιών και το καθένα θα πρέπει να σταθμίζεται και να μετράται —μαζί με το κόστος, τα logistics, την αξιοπιστία και τους γεωπολιτικούς παράγοντες— κατά την ανάπτυξη δημόσιας πολιτικής.
Αντί να προσπαθεί κανείς να καταργήσει σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ισχυρό και υγιές ενεργειακό μείγμα.
Χρειαζόμαστε μια ισορροπημένη προσέγγιση που δεν δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα, καταλήγει η αναλύτρια του American Consumer Institute.
www.bankingnews.gr
Οι πιο καχύποπτοι, παρά τα όποια θετικά προσφέρουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), «βλέπουν» ως κινητήρια δύναμη το κέρδος πίσω από την παγκόσμια στροφή σε ΑΠΕ και όχι τη σωτηρία του πλανήτη.
Ορθώς, αν σκεφτεί κανείς τις ανεμογεννήτριες στα βουνά αντί για τη θάλασσα, αλλά και τα συμφέροντα που παίζονται στα έργα-μαμούθ παγκοσμίως. Οι εν λόγω «αντιδραστικοί», σηνήθως προτείνουν ένα μείγμα ΑΠΕ και ορυκτών καυσίμων για να καταφέρει η ανθρωπότητα να ικανοποιήσει τις ενεργειακές ανάγκες και ταυτόχρονα ο πλανήτης να παραμείνει ένα βιώσιμο και πράσινο μέρος.
Είναι όμως οι ΑΠΕ τόσο «καθαρές» όσο ισχυρίζονται, χωρίς να παρέχουν αποδείξεις, οι φανατικοί της πράσινης μετάβασης;
Όπως αναφέρει σε άρθρο της -στο RealClearEnergy- η ειδική σε θέματα Ενέργειας, Kristen Walker, μάλλον όχι. Στην ατζέντα των μεγάλων συμφερόντων εμπεριέχεται μεταξύ άλλων η αντικατάσταση άνθρακα και φυσικού αερίου με αιολική και ηλιακή ενέργεια, ενώ παράλληλα τα ηλεκτρικά οχήματα να αντικαταστήσουν τους κινητήρες εσωτερικής καύσης.
Ωστόσο, κρυμμένα πίσω από τα ηλιακά πάνελ, τις ανεμογεννήτριες και τις μπαταρίες EV είναι μερικά βρώμικα μυστικά που παρασύρονται κάτω από το χαλί και αγνοούνται από τους λάτρεις του κλίματος.
Αν και τα ορυκτά καύσιμα βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο και καταδικάζονται ως κακός καταστροφικός ρυπαίνων, η πράσινη ενέργεια δεν είναι τόσο τέλεια και υπέροχη όσο μας κάνουν να πιστεύουμε. Παρόλα αυτά, εμπιστευόμαστε πολύ αυτές τις πηγές ενέργειας, χωρίς να λάβουμε υπόψη τις προεκτάσεις τους.
Το American Consumer Institute μόλις κυκλοφόρησε μια έκθεση που περιγράφει λεπτομερώς πολλές από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που σχετίζονται με τις λεγόμενες μορφές πράσινης ενέργειας που προωθούνται. Ο κύκλος ζωής και των τριών -της ανεμογεννήτριας, του ηλιακού πάνελ και της μπαταρίας EV- περιλαμβάνει σημαντικές περιβαλλοντικές συνέπειες που δεν πρέπει να παραβλεφθούν και πρέπει να αποτελούν μέρος της συζήτησης κατά την εφαρμογή ενεργειακών πολιτικών.
Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που σχετίζονται με αυτές τις μορφές είναι οι διαδικασίες εξόρυξης διαφόρων κρίσιμων ορυκτών που απαιτούνται για ανεμογεννήτριες, ηλιακούς συλλέκτες και μπαταρίες EV.
Ουκ ολίγες υπανάπτυκτες χώρες, όπου υπάρχει αφθονία ορυκτών, κινδυνεύουν. Οι λειτουργίες και οι διαδικασίες όχι μόνο καταστρέφουν τη γη αλλά μολύνουν και τις πηγές εδάφους και νερού. Στις χειρότερες περιπτώσεις, αυτό το έργο επιτυγχάνεται μέσω δουλείας των ντόπιων!
Διάφορες τοξίνες και άλλα αέρια θερμοκηπίου απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα, όπου δυνητικά επηρεάζονται οι εργαζόμενοι, ακόμη και οι κοντινές κοινότητες. Το τοπίο αμαυρώνεται και διάφορα είδη ζώων συρρικνώνονται ή/και αντιμετωπίζουν ακόμη και εξαφάνιση. Η τεράστια έκταση γης που καταλαμβάνεται τόσο από τις ανεμογεννήτριες όσο και από τα ηλιακά πάνελ, μπορεί να μην είναι ποτέ ανακτήσιμη.
Η Κίνα κυριαρχεί στις αλυσίδες εφοδιασμού πράσινης ενέργειας, αλλά τα περιβαλλοντικά της πρότυπα είναι κατώτερα. Οι εκπομπές CO2 που σχετίζονται με τα διυλιστήρια στην Κίνα είναι 1,5 φορές μεγαλύτερες από εκείνες της ΕΕ ή των ΗΠΑ.
Και οι τρεις πηγές ενέργειας δημιουργούν επίσης τεράστιο πρόβλημα με τα απόβλητα. Δεδομένου ότι κάθε είδους ανακύκλωση είναι πολύ περιορισμένη σε μεγάλη κλίμακα, πάνω από το 90% των πτερυγίων των ανεμογεννητριών, των ηλιακών συλλεκτών και των μπαταριών EV καταλήγουν σε χωματερές. Μέχρι το 2050 προβλέπεται ότι τα χρησιμοποιημένα πτερύγια στροβίλων θα ξεπεράσουν τους 43 εκατομμύρια τόνους απορριμμάτων παγκοσμίως. Τα ηλιακά απόβλητα προβλέπεται να είναι κοντά στους 80 εκατομμύρια τόνους. Και με τις ΗΠΑ να προβλέπουν 33 εκατομμύρια ηλεκτρικά οχήματα στους δρόμους μέχρι το 2030, αυτό είναι πολλές μπαταρίες για να καταλήξουν σε χωματερές.
Κατά ειρωνικό τρόπο, οι ίδιοι άνθρωποι που θέλουν να χρεώνουν τους πελάτες για κάθε πλαστική σακούλα που χρησιμοποιούν στο παντοπωλείο από φόβο μήπως καταλήξουν πλαστικά μιας χρήσης σε χωματερές, δεν φαίνεται να έχουν πρόβλημα με δυνητικά τοξικά μηχανήματα που γεμίζουν αυτόν τον χώρο.
Σε μια τάση για προσπάθεια επίλυσης μιας κρίσης, δημιουργούμε άλλες.
Ορισμένες από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους κινδύνους που δημιουργούνται από την πράσινη ενέργεια είναι πολύ πιο επιζήμιες από τα ορυκτά καύσιμα, και ωστόσο τα τελευταία συχνά απορρίπτονται. Τέτοιοι κίνδυνοι που συνδέονται με τις πράσινες τεχνολογίες θα πρέπει στην πραγματικότητα να αποτελούν επιχείρημα κατά της σθεναρής επιδίωξής τους.
Κάθε πηγή ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών καυσίμων, θα πρέπει να θεωρείται ως μέρος μιας στρατηγικής όλων των παραπάνω για την παροχή της απαραίτητης ενέργειας για την τροφοδοσία κατοικιών, επιχειρήσεων και της οικονομίας των ΗΠΑ γενικότερα. Όλα αυτά συνοδεύονται από κάποιο βαθμό περιβαλλοντικών ανησυχιών και το καθένα θα πρέπει να σταθμίζεται και να μετράται —μαζί με το κόστος, τα logistics, την αξιοπιστία και τους γεωπολιτικούς παράγοντες— κατά την ανάπτυξη δημόσιας πολιτικής.
Αντί να προσπαθεί κανείς να καταργήσει σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ισχυρό και υγιές ενεργειακό μείγμα.
Χρειαζόμαστε μια ισορροπημένη προσέγγιση που δεν δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα, καταλήγει η αναλύτρια του American Consumer Institute.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών