Οι επενδυτές ποντάρουν στο ότι αν εκλεγεί ο Trump το γιουάν θα υποχωρήσει
Καθώς το «Trump trade» επιστρέφει διογκώνοντας -και πάλι- τις ανησυχίες για νέα γεωπολιτική αναταραχή, τα hedge funds παγκοσμίως προσπαθούν να σορτάρουν το κινεζικό γιουάν.
Όπως στοιχηματίζουν,
οι φορολογικές και εμπορικές πολιτικές του Trump, εάν εκλεγεί, θα ενισχύσουν το δολάριο, με την Κίνα να επιδιώκει μια πιο ανταγωνιστική συναλλαγματική ισοτιμία δεδομένου ότι η εγχώρια ανάπτυξη επιβραδύνεται.
Ωστόσο, αν τα τελευταία χρόνια της εποχής του Xi Jinping αποτελούν οδηγό, τα στοιχήματα υπέρ ενός ασθενέστερου γιουάν θα μπορούσαν να αποδειχθούν μια μεγάλη γκάφα.
Σαφώς, οι αμερικανικές εκλογές επιφυλάσσουν εκπλήξεις.
Τη μία μέρα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Δημοκρατικοί της Kamala Harris θα επικρατήσουν και την επομένη η Intel αναδύεται τηλεγραφεί ότι έρχεται στον Λευκό Οίκο έρχεται πάλι ο Trump.
Αυτή την εβδομάδα, φαίνεται πως το κύμα των ρεπουμπλικανών είναι πιο δυνατό, γεγονός που προτρέπει πολλά hedge funds να στοιχηματίσουν σε ένα ασθενέστερο γιουάν στην αγορά συναλλάγματος, ύψους 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Και η αλήθεια είναι πως η αστάθεια του γιουάν βρίσκεται τώρα στο υψηλότερο επίπεδο από τα τέλη του 2022.
Ωστόσο, οι προσδοκίες ότι ο Trump θα μπορούσε να ευνοήσει ένα ισχυρότερο δολάριο φαίνεται να αγνοούν τη θητεία του την περίοδο 2017-2021.
Ο Trump ήταν –και μάλλον είναι ακόμη– κατηγορηματικά υπέρ μιας ασθενέστερης συναλλαγματικής ισοτιμίας των ΗΠΑ προς όφελος των Αμερικανών κατασκευαστών και προς…τιμωρία της Κίνας.
Αξίζει επίσης να θυμηθούμε την επίθεση του Trump στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠA για τον κύκλο νομισματικής σύσφιξης που άνοιξε, ενδυναμώνοντας το δολάριο.
O υποψήφιος των Αμερικανών κόντεψε να πάθει αποπληξία όταν ο πρόεδρος της Fed, Jerome Powell, συνέχισε την πολιτική των επιτοκιακών αυξήσεων της προκατόχου του Janet Yellen.
Εν προκειμένω αξίζει να ειπωθεί πως, πέρα από την υποβαθμισμένη αξιοπιστία της Fed, το αμερικανικό εθνικό χρέος εκτινάχθηκε στα ύψη υπό τον Trump και τον σημερινό Πρόεδρο Joe Biden, με αποτέλεσμα τώρα να ξεπερνά τα 35 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Στα παραπάνω προσθέστε τον κίνδυνο πολιτικής πόλωσης από τώρα έως τις 20 Ιανουαρίου 2025, όταν η επόμενη κυβέρνηση αναλάβει επίσημα τα καθήκοντά της.
Επίσης, ακόμα κι αν ο Trump χάσει, κανένας δεν πιστεύει ότι θα καταθέσει τα όπλα αθόρυβα.
Άλλωστε, οι συνέπειες της 6ης Ιανουαρίου 2021, όταν χιλιάδες οπαδοί του Trump επέδραμαν στο Καπιτώλιο, ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους η Fitch Ratings στέρησε την αξιολόγηση ΑΑΑ για το αξιόχρεο των ΗΠΑ… Ακολούθησε η Standand & Poor’s.
Το ερώτημα τώρα είναι τι θα κάνει η Moody's Investors Service, η οποία είναι η τελευταία εταιρεία αξιολόγησης, από «τρεις μεγάλες αδελφές» που βαθμολογεί την Αμερική AAA.
Κίνα…
Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις λόγοι για τους οποίους το Πεκίνο είναι απίθανο να επιτρέψει στο γιουάν να βυθιστεί:
Πρώτον, τυχόν πτώση του γιουάν μπορεί να δυσκολέψει τις υπερχρεωμένες εταιρείες όπως οι κατασκευαστές ακινήτων να προβούν σε πληρωμές για υπεράκτια χρέη.
Αυτό θα αύξανε τους κινδύνους χρεοκοπίας στη μεγαλύτερη οικονομία της Ασίας.
Το να δει το #ChinaEvergrande να ανεβαίνει ξανά στον κυβερνοχώρο είναι το τελευταίο πράγμα που θέλει ο Xi.
Δεύτερον, η νομισματική χαλάρωση που απαιτείται για να διατηρηθεί η πτώση του γιουάν -ιδιαίτερα με τη μείωση των επιτοκίων της Fed επίσης- θα μπορούσε να βλάψει τις προσπάθειες απομόχλευσης εκ μέρους του Xi.
Τα τελευταία χρόνια, ο στενός κύκλος του έχει κάνει μεγάλα βήματα για την εξάλειψη των οικονομικών υπερβολών.
Αυτό εξηγεί γιατί ο Xi και ο πρωθυπουργός Li Qiang ήταν απρόθυμοι να επιτρέψουν στη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBOC) να μειώσει τα επιτόκια πιο σθεναρά, παρότι οι αποπληθωριστικές πιέσεις καταδιώκουν την China Inc.
Τρίτον, η αύξηση της χρήσης του γιουάν παγκοσμίως είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη επιτυχία του Xi από το 2012.
Το 2016, η Κίνα κέρδισε μια θέση για το γιουάν στο καλάθι των «ειδικών τραβηκτικών δικαιωμάτων» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώνοντας το δολάριο, το γεν, το ευρώ και τη λίρα.
Από τότε, η χρήση του νομίσματος στο εμπόριο και τα χρηματοοικονομικά έχει εκτιναχθεί.
Τώρα, η υπερβολική χαλάρωση μπορεί να μειώσει την εμπιστοσύνη στο γιουάν, επιβραδύνοντας την πρόοδό του σε ό,τι αφορά τη μετεξέλιξή του σε αποθεματικό νόμισμα.
Τέταρτο, θα μπορούσε να κάνει την Κίνα ένα μεγαλύτερο και πιο επίμαχο ζήτημα κατά τη διάρκεια μιας μοναδικά πικρής εκλογής στις ΗΠΑ.
Το μόνο πράγμα στο οποίο συμφωνούν οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί είναι ότι πρέπει να κρατήσουν σκληρή στάση απέναντι στο Πεκίνο.
«Χειραγώγηση νομίσματος»
«Πέρα από τους δασμούς, η “χειραγώγηση νομίσματος” μπορεί να είναι η πρώτη κόκκινη σημαία για την ασιατική οικονομία» δήλωσε ο Robert Carnell, επικεφαλής έρευνας στην περιοχή της Ασίας στην ING Bank.
Σημειωτέον, ένα πιο αδύναμο γιουάν θα έστελνε σήμα πανικού και απόγνωσης.
Και αυτό δεν είναι το είδος των πρωτοσέλιδων που θέλει ο Xi να σκέφτονται οι παγκόσμιοι επενδυτές καθώς πλησιάζει το 2025.
Αντίθετα, ο Xi και ο Li ενίσχυσαν την οικονομία εγχέοντας ρευστότητα στην αγορά χωρίς να προκαλέσουν επεισόδια όπως αυτά τα οποία είχαμε το 2015 ή το 2008.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, το Πεκίνο μείωσε το κόστος δανεισμού, τους δείκτες υποχρεωτικών αποθεματικών των τραπεζών και τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων, και παρουσίασε εργαλεία στήριξης της αγοράς για να βάλει κατώτατο όριο τις τιμές των μετοχών.
Εξετάζονται επίσης πιο τολμηρά βήματα δημοσιονομικής τόνωσης.
Την Πέμπτη (17 Οκτωβρίου), η ομάδα του Xi αύξησε την ποσόστωση δανείου για ημιτελή στεγαστικά έργα σε 4 τρισεκατομμύρια γιουάν (562 δισεκατομμύρια δολάρια).
Το χτύπημα ήταν μικρότερο από αυτό που ήθελαν οι αγορές, όπως αποδεικνύεται από τις κινεζικές μετοχές που έπεσαν σε περιοχή «διόρθωσης» αυτή την εβδομάδα.
Ο δείκτης CSI 300 έκλεισε την Τρίτη με πτώση 1,1%, ήτοι -11% από το υψηλό της 8ης Οκτωβρίου.
Το μεγαλύτερο ζήτημα, φυσικά, είναι η αποκατάσταση των ισολογισμών των developers.
Από τη μεριά του, ο οικονομολόγος Robin Xing της Morgan Stanley πρόσθεσε ότι «η επίλυση του ζητήματος του χρέους είναι ένα κρίσιμο βήμα για να σταματήσει η αποπληθωριστική σπείρα που έχει ξεκινήσει».
Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα Xi δεσμεύτηκε να επινοήσει έναν μηχανισμό για να αφαιρέσει τοξικά περιουσιακά στοιχεία από τους ισολογισμούς των developers.
Το Πεκίνο έχει πράγματι αποδείξει ότι ξέρει τι χρειάζεται για να αλλάξει τα πράγματα: μια τολμηρή στρατηγική για την ενίσχυση των οικονομικών των developers, παροχή κινήτρων για συγχωνεύσεις και εξαγορές, βελτίωση των κεφαλαιαγορών, ώστε οι καταναλωτές να πάψουν να βλέπουν τα ακίνητα ως τη μόνη επενδυτική τους επιλογή και δημιουργία δικτύων κοινωνικής ασφάλειας, ώστε τα νοικοκυριά να ξοδεύουν περισσότερα και να εξοικονομούν λιγότερα.
Τα hedge funds
Πράγματι, τις τελευταίες δεκαετίες συνέβησαν πολλές κρίσεις από τις οποίες μπορούμε να αντλήσουμε διδάγματα.
Σε αυτές περιλαμβάνονται οι προσπάθειες της Ιαπωνίας στις αρχές της δεκαετίας του 2000 να πάρει τοξικά δάνεια από τους ισολογισμούς των τραπεζών και το Πρόγραμμα Αρωγής Προβληματικών Περιουσιακών Στοιχείων ή TARP, που χρησιμοποιούσαν οι ΗΠΑ για να αντιμετωπίσουν μετά το 2008 τα προβληματικά στοιχεία ενεργητικού.
Πιο θεμελιωδώς, η ομάδα μεταρρυθμίσεων του Xi πρέπει να εντείνει τις προσπάθειες για να επαναβαθμονομήσει τους μοχλούς ανάπτυξης μακριά από τις εξαγωγές προς την καινοτομία και τις βιομηχανίες υψηλής εξειδικευμένης θέσης.
Πρέπει να καθησυχάσει τους επενδυτές ότι οι δρακόντειες καταστολές σε εταιρείες τεχνολογίας από το 2020 έχουν τελειώσει.
Η Κίνα πρέπει επίσης να εγκαταλείψει την αποστροφή της για τη βασική οικονομική διαφάνεια που απαιτούν τα παγκόσμια κεφάλαια.
Αλλά όπως καταλαβαίνουν ο Xi και ο Li, ένα ασθενέστερο γιουάν δεν θα επιφέρει καμία από αυτές τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις.
Μπορεί να κερδίσoυν λίγο χρόνο για να επιτευχθεί ο φετινός στόχος για ανάπτυξη στο ύψος του 5%, αλλά με υψηλότερο κόστος από ό,τι οι Κινέζοι κορυφαίοι ηγέτες φαίνονται πρόθυμοι να δεχτούν.
Πίσω στις ΗΠΑ, υπάρχουν μυριάδες άλλοι λόγοι για να πιστέψουμε ότι η προοπτική του δολαρίου θα περιέχει περισσότερο κόκκινο μελάνι παρά μαύρο.
Το εθνικό χρέος των ΗΠΑ είναι τώρα το διπλάσιο του ετήσιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Κίνας.
Το ίδιο ισχύει για τις πιθανότητες ότι ο Trump, στο ενδεχόμενο μιας δεύτερης θητείας, να ξεσκονίσει μερικά από τα οικονομικά κόλπα που σκέφτηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης – μόνο για να σταματήσει από οικονομικούς συμβούλους.
Ένα από αυτά ήταν η ακύρωση τμήματα χρέους προς Πεκίνο, στο πλαίσιο αντιποίνων για την εμπορική πολιτική της Κίνας.
Τότε, ο οικονομολόγος της Moody's Analytics, Mark Zandi, είχε μιλήσει για «πλήρη τρέλα» που «θα μπορούσε να εξαπολύσει έναν οικονομικό Αρμαγεδδώνα».
Στην πρώτη του θητεία, ο Trump εξέτασε μια υποτίμηση δολαρίου έναντι του γιουάν.
Τον Απρίλιο, το Politico ανέφερε ότι ο στενός κύκλος του Trump «συζητά ενεργά» κάτι ανάλογο.
Ωστόσο, αντί για το «πρώτα η Αμερική», μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να ωφελήσει περισσότερο την Κίνα μακροπρόθεσμα.
Εάν η υποτίμηση ήταν μια στρατηγική για την ευημερία, η Τουρκία και η Ζιμπάμπουε θα ήταν παγκόσμιες υπερδυνάμεις.
Σε κάθε περίπτωση, αν οι ΗΠΑ επιχειρήσουν αυτό το παιχνίδι, θα επιδεινώσουν τις πληθωριστικές πιέσεις διακινδυνεύοντας την κατάσταση του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος – προς όφελος της Κίνας.
«Ενώ ο Trump και η ομάδα του επιθυμούν ένα ασθενέστερο δολάριο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της αμερικανικής παραγωγής, οι επενδυτές γενικά πιστεύουν ότι οι πολιτικές που υποστηρίζουν για την προώθηση της επαναβιομηχάνισης των ΗΠΑ –οι απότομοι δασμοί στις εισαγωγές αγαθών– θα τείνουν να οδηγήσουν σε ενίσχυση του δολαρίου έναντι άλλων νομισμάτων» γράφουν σε σημείωμά τους οι αναλυτές του Gavekal, προσθέτοντας:
«Οι πιθανές συνέπειες αυτής της αποσύνδεσης περιλαμβάνουν μια πιθανή σύγκρουση μεταξύ του Λευκού Οίκου και της Fed, και μια προσπάθεια για αποδυνάμωση του δολαρίου ΗΠΑ, που πιθανώς θα περιλαμβάνει μια νέα έκδοση της Συμφωνίας Plaza του 1985».
Ένα τέτοιο παιχνίδι το 2024 θα ήταν εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό.
Οι πιθανότητες είναι πολύ χαμηλές να το κάνει ο Xi. Πέρα από την αποστροφή του Κομμουνιστικού Κόμματος να πιέζεται, η Κίνα θυμάται πώς όταν η Ιαπωνία αποδέχτηκε ένα ισχυρότερο γιεν κατέστρεψε την οικονομία της για μερικές δεκαετίες.
Ακόμα κι έτσι, τα hedge funds που στοιχηματίζουν σε ασθενέστερο γιουάν τους επόμενους μήνες μπορεί να χάνουν τη μεγάλη εικόνα της εποχής Xi.
www.bankingnews.gr
Όπως στοιχηματίζουν,
οι φορολογικές και εμπορικές πολιτικές του Trump, εάν εκλεγεί, θα ενισχύσουν το δολάριο, με την Κίνα να επιδιώκει μια πιο ανταγωνιστική συναλλαγματική ισοτιμία δεδομένου ότι η εγχώρια ανάπτυξη επιβραδύνεται.
Ωστόσο, αν τα τελευταία χρόνια της εποχής του Xi Jinping αποτελούν οδηγό, τα στοιχήματα υπέρ ενός ασθενέστερου γιουάν θα μπορούσαν να αποδειχθούν μια μεγάλη γκάφα.
Σαφώς, οι αμερικανικές εκλογές επιφυλάσσουν εκπλήξεις.
Τη μία μέρα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Δημοκρατικοί της Kamala Harris θα επικρατήσουν και την επομένη η Intel αναδύεται τηλεγραφεί ότι έρχεται στον Λευκό Οίκο έρχεται πάλι ο Trump.
Αυτή την εβδομάδα, φαίνεται πως το κύμα των ρεπουμπλικανών είναι πιο δυνατό, γεγονός που προτρέπει πολλά hedge funds να στοιχηματίσουν σε ένα ασθενέστερο γιουάν στην αγορά συναλλάγματος, ύψους 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Και η αλήθεια είναι πως η αστάθεια του γιουάν βρίσκεται τώρα στο υψηλότερο επίπεδο από τα τέλη του 2022.
Ωστόσο, οι προσδοκίες ότι ο Trump θα μπορούσε να ευνοήσει ένα ισχυρότερο δολάριο φαίνεται να αγνοούν τη θητεία του την περίοδο 2017-2021.
Ο Trump ήταν –και μάλλον είναι ακόμη– κατηγορηματικά υπέρ μιας ασθενέστερης συναλλαγματικής ισοτιμίας των ΗΠΑ προς όφελος των Αμερικανών κατασκευαστών και προς…τιμωρία της Κίνας.
Αξίζει επίσης να θυμηθούμε την επίθεση του Trump στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠA για τον κύκλο νομισματικής σύσφιξης που άνοιξε, ενδυναμώνοντας το δολάριο.
O υποψήφιος των Αμερικανών κόντεψε να πάθει αποπληξία όταν ο πρόεδρος της Fed, Jerome Powell, συνέχισε την πολιτική των επιτοκιακών αυξήσεων της προκατόχου του Janet Yellen.
Εν προκειμένω αξίζει να ειπωθεί πως, πέρα από την υποβαθμισμένη αξιοπιστία της Fed, το αμερικανικό εθνικό χρέος εκτινάχθηκε στα ύψη υπό τον Trump και τον σημερινό Πρόεδρο Joe Biden, με αποτέλεσμα τώρα να ξεπερνά τα 35 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Στα παραπάνω προσθέστε τον κίνδυνο πολιτικής πόλωσης από τώρα έως τις 20 Ιανουαρίου 2025, όταν η επόμενη κυβέρνηση αναλάβει επίσημα τα καθήκοντά της.
Επίσης, ακόμα κι αν ο Trump χάσει, κανένας δεν πιστεύει ότι θα καταθέσει τα όπλα αθόρυβα.
Άλλωστε, οι συνέπειες της 6ης Ιανουαρίου 2021, όταν χιλιάδες οπαδοί του Trump επέδραμαν στο Καπιτώλιο, ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους η Fitch Ratings στέρησε την αξιολόγηση ΑΑΑ για το αξιόχρεο των ΗΠΑ… Ακολούθησε η Standand & Poor’s.
Το ερώτημα τώρα είναι τι θα κάνει η Moody's Investors Service, η οποία είναι η τελευταία εταιρεία αξιολόγησης, από «τρεις μεγάλες αδελφές» που βαθμολογεί την Αμερική AAA.
Κίνα…
Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις λόγοι για τους οποίους το Πεκίνο είναι απίθανο να επιτρέψει στο γιουάν να βυθιστεί:
Πρώτον, τυχόν πτώση του γιουάν μπορεί να δυσκολέψει τις υπερχρεωμένες εταιρείες όπως οι κατασκευαστές ακινήτων να προβούν σε πληρωμές για υπεράκτια χρέη.
Αυτό θα αύξανε τους κινδύνους χρεοκοπίας στη μεγαλύτερη οικονομία της Ασίας.
Το να δει το #ChinaEvergrande να ανεβαίνει ξανά στον κυβερνοχώρο είναι το τελευταίο πράγμα που θέλει ο Xi.
Δεύτερον, η νομισματική χαλάρωση που απαιτείται για να διατηρηθεί η πτώση του γιουάν -ιδιαίτερα με τη μείωση των επιτοκίων της Fed επίσης- θα μπορούσε να βλάψει τις προσπάθειες απομόχλευσης εκ μέρους του Xi.
Τα τελευταία χρόνια, ο στενός κύκλος του έχει κάνει μεγάλα βήματα για την εξάλειψη των οικονομικών υπερβολών.
Αυτό εξηγεί γιατί ο Xi και ο πρωθυπουργός Li Qiang ήταν απρόθυμοι να επιτρέψουν στη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBOC) να μειώσει τα επιτόκια πιο σθεναρά, παρότι οι αποπληθωριστικές πιέσεις καταδιώκουν την China Inc.
Τρίτον, η αύξηση της χρήσης του γιουάν παγκοσμίως είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη επιτυχία του Xi από το 2012.
Το 2016, η Κίνα κέρδισε μια θέση για το γιουάν στο καλάθι των «ειδικών τραβηκτικών δικαιωμάτων» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώνοντας το δολάριο, το γεν, το ευρώ και τη λίρα.
Από τότε, η χρήση του νομίσματος στο εμπόριο και τα χρηματοοικονομικά έχει εκτιναχθεί.
Τώρα, η υπερβολική χαλάρωση μπορεί να μειώσει την εμπιστοσύνη στο γιουάν, επιβραδύνοντας την πρόοδό του σε ό,τι αφορά τη μετεξέλιξή του σε αποθεματικό νόμισμα.
Τέταρτο, θα μπορούσε να κάνει την Κίνα ένα μεγαλύτερο και πιο επίμαχο ζήτημα κατά τη διάρκεια μιας μοναδικά πικρής εκλογής στις ΗΠΑ.
Το μόνο πράγμα στο οποίο συμφωνούν οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί είναι ότι πρέπει να κρατήσουν σκληρή στάση απέναντι στο Πεκίνο.
«Χειραγώγηση νομίσματος»
«Πέρα από τους δασμούς, η “χειραγώγηση νομίσματος” μπορεί να είναι η πρώτη κόκκινη σημαία για την ασιατική οικονομία» δήλωσε ο Robert Carnell, επικεφαλής έρευνας στην περιοχή της Ασίας στην ING Bank.
Σημειωτέον, ένα πιο αδύναμο γιουάν θα έστελνε σήμα πανικού και απόγνωσης.
Και αυτό δεν είναι το είδος των πρωτοσέλιδων που θέλει ο Xi να σκέφτονται οι παγκόσμιοι επενδυτές καθώς πλησιάζει το 2025.
Αντίθετα, ο Xi και ο Li ενίσχυσαν την οικονομία εγχέοντας ρευστότητα στην αγορά χωρίς να προκαλέσουν επεισόδια όπως αυτά τα οποία είχαμε το 2015 ή το 2008.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, το Πεκίνο μείωσε το κόστος δανεισμού, τους δείκτες υποχρεωτικών αποθεματικών των τραπεζών και τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων, και παρουσίασε εργαλεία στήριξης της αγοράς για να βάλει κατώτατο όριο τις τιμές των μετοχών.
Εξετάζονται επίσης πιο τολμηρά βήματα δημοσιονομικής τόνωσης.
Την Πέμπτη (17 Οκτωβρίου), η ομάδα του Xi αύξησε την ποσόστωση δανείου για ημιτελή στεγαστικά έργα σε 4 τρισεκατομμύρια γιουάν (562 δισεκατομμύρια δολάρια).
Το χτύπημα ήταν μικρότερο από αυτό που ήθελαν οι αγορές, όπως αποδεικνύεται από τις κινεζικές μετοχές που έπεσαν σε περιοχή «διόρθωσης» αυτή την εβδομάδα.
Ο δείκτης CSI 300 έκλεισε την Τρίτη με πτώση 1,1%, ήτοι -11% από το υψηλό της 8ης Οκτωβρίου.
Το μεγαλύτερο ζήτημα, φυσικά, είναι η αποκατάσταση των ισολογισμών των developers.
Από τη μεριά του, ο οικονομολόγος Robin Xing της Morgan Stanley πρόσθεσε ότι «η επίλυση του ζητήματος του χρέους είναι ένα κρίσιμο βήμα για να σταματήσει η αποπληθωριστική σπείρα που έχει ξεκινήσει».
Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα Xi δεσμεύτηκε να επινοήσει έναν μηχανισμό για να αφαιρέσει τοξικά περιουσιακά στοιχεία από τους ισολογισμούς των developers.
Το Πεκίνο έχει πράγματι αποδείξει ότι ξέρει τι χρειάζεται για να αλλάξει τα πράγματα: μια τολμηρή στρατηγική για την ενίσχυση των οικονομικών των developers, παροχή κινήτρων για συγχωνεύσεις και εξαγορές, βελτίωση των κεφαλαιαγορών, ώστε οι καταναλωτές να πάψουν να βλέπουν τα ακίνητα ως τη μόνη επενδυτική τους επιλογή και δημιουργία δικτύων κοινωνικής ασφάλειας, ώστε τα νοικοκυριά να ξοδεύουν περισσότερα και να εξοικονομούν λιγότερα.
Τα hedge funds
Πράγματι, τις τελευταίες δεκαετίες συνέβησαν πολλές κρίσεις από τις οποίες μπορούμε να αντλήσουμε διδάγματα.
Σε αυτές περιλαμβάνονται οι προσπάθειες της Ιαπωνίας στις αρχές της δεκαετίας του 2000 να πάρει τοξικά δάνεια από τους ισολογισμούς των τραπεζών και το Πρόγραμμα Αρωγής Προβληματικών Περιουσιακών Στοιχείων ή TARP, που χρησιμοποιούσαν οι ΗΠΑ για να αντιμετωπίσουν μετά το 2008 τα προβληματικά στοιχεία ενεργητικού.
Πιο θεμελιωδώς, η ομάδα μεταρρυθμίσεων του Xi πρέπει να εντείνει τις προσπάθειες για να επαναβαθμονομήσει τους μοχλούς ανάπτυξης μακριά από τις εξαγωγές προς την καινοτομία και τις βιομηχανίες υψηλής εξειδικευμένης θέσης.
Πρέπει να καθησυχάσει τους επενδυτές ότι οι δρακόντειες καταστολές σε εταιρείες τεχνολογίας από το 2020 έχουν τελειώσει.
Η Κίνα πρέπει επίσης να εγκαταλείψει την αποστροφή της για τη βασική οικονομική διαφάνεια που απαιτούν τα παγκόσμια κεφάλαια.
Αλλά όπως καταλαβαίνουν ο Xi και ο Li, ένα ασθενέστερο γιουάν δεν θα επιφέρει καμία από αυτές τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις.
Μπορεί να κερδίσoυν λίγο χρόνο για να επιτευχθεί ο φετινός στόχος για ανάπτυξη στο ύψος του 5%, αλλά με υψηλότερο κόστος από ό,τι οι Κινέζοι κορυφαίοι ηγέτες φαίνονται πρόθυμοι να δεχτούν.
Πίσω στις ΗΠΑ, υπάρχουν μυριάδες άλλοι λόγοι για να πιστέψουμε ότι η προοπτική του δολαρίου θα περιέχει περισσότερο κόκκινο μελάνι παρά μαύρο.
Το εθνικό χρέος των ΗΠΑ είναι τώρα το διπλάσιο του ετήσιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Κίνας.
Το ίδιο ισχύει για τις πιθανότητες ότι ο Trump, στο ενδεχόμενο μιας δεύτερης θητείας, να ξεσκονίσει μερικά από τα οικονομικά κόλπα που σκέφτηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης – μόνο για να σταματήσει από οικονομικούς συμβούλους.
Ένα από αυτά ήταν η ακύρωση τμήματα χρέους προς Πεκίνο, στο πλαίσιο αντιποίνων για την εμπορική πολιτική της Κίνας.
Τότε, ο οικονομολόγος της Moody's Analytics, Mark Zandi, είχε μιλήσει για «πλήρη τρέλα» που «θα μπορούσε να εξαπολύσει έναν οικονομικό Αρμαγεδδώνα».
Στην πρώτη του θητεία, ο Trump εξέτασε μια υποτίμηση δολαρίου έναντι του γιουάν.
Τον Απρίλιο, το Politico ανέφερε ότι ο στενός κύκλος του Trump «συζητά ενεργά» κάτι ανάλογο.
Ωστόσο, αντί για το «πρώτα η Αμερική», μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να ωφελήσει περισσότερο την Κίνα μακροπρόθεσμα.
Εάν η υποτίμηση ήταν μια στρατηγική για την ευημερία, η Τουρκία και η Ζιμπάμπουε θα ήταν παγκόσμιες υπερδυνάμεις.
Σε κάθε περίπτωση, αν οι ΗΠΑ επιχειρήσουν αυτό το παιχνίδι, θα επιδεινώσουν τις πληθωριστικές πιέσεις διακινδυνεύοντας την κατάσταση του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος – προς όφελος της Κίνας.
«Ενώ ο Trump και η ομάδα του επιθυμούν ένα ασθενέστερο δολάριο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της αμερικανικής παραγωγής, οι επενδυτές γενικά πιστεύουν ότι οι πολιτικές που υποστηρίζουν για την προώθηση της επαναβιομηχάνισης των ΗΠΑ –οι απότομοι δασμοί στις εισαγωγές αγαθών– θα τείνουν να οδηγήσουν σε ενίσχυση του δολαρίου έναντι άλλων νομισμάτων» γράφουν σε σημείωμά τους οι αναλυτές του Gavekal, προσθέτοντας:
«Οι πιθανές συνέπειες αυτής της αποσύνδεσης περιλαμβάνουν μια πιθανή σύγκρουση μεταξύ του Λευκού Οίκου και της Fed, και μια προσπάθεια για αποδυνάμωση του δολαρίου ΗΠΑ, που πιθανώς θα περιλαμβάνει μια νέα έκδοση της Συμφωνίας Plaza του 1985».
Ένα τέτοιο παιχνίδι το 2024 θα ήταν εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό.
Οι πιθανότητες είναι πολύ χαμηλές να το κάνει ο Xi. Πέρα από την αποστροφή του Κομμουνιστικού Κόμματος να πιέζεται, η Κίνα θυμάται πώς όταν η Ιαπωνία αποδέχτηκε ένα ισχυρότερο γιεν κατέστρεψε την οικονομία της για μερικές δεκαετίες.
Ακόμα κι έτσι, τα hedge funds που στοιχηματίζουν σε ασθενέστερο γιουάν τους επόμενους μήνες μπορεί να χάνουν τη μεγάλη εικόνα της εποχής Xi.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών