Η συμμαχία του ΝΑΤΟ (συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών) δεν είναι έτοιμη για οποιαδήποτε στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία, η οποία έχει μετατρέψει σε πολεμική την οικονομία της
Το γερμανικό Kiel Institute δημοσίευσε μία ανησυχητική αλλά ακριβή στα στοιχεία της έκθεση για τη γερμανική αλλά και την ευρωπαϊκή άμυνα. Η πλήρης έκθεση του ινστιστούτου
Η έκθεση του ινστιτούτου υποδηλώνει ότι η συνολική εικόνα για τη Γερμανία, την Ευρώπη (και τις Ηνωμένες Πολιτείες) είναι κάτι παραπάνω από ζοφερή.
Η ουσία είναι ότι παρά τις συζητήσεις για τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, η συμμαχία του ΝΑΤΟ (συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών) δεν είναι έτοιμη για οποιαδήποτε στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία.
Επισημαίνει επίσης ότι η χρηματοδότηση παραγωγής αμυντικού εξοπλισμού κάνει πλούσια την αμυντική βιομηχανία, αλλά δεν βοηθά στη συνολική εικόνα της αμυντικής ασφάλειας – παράγεται ακριβός και αναποτελεσματικός εξοπλισμός.
Το Kiel Institute , που ιδρύθηκε το 1914, θεωρείται η κορυφαία δεξαμενή σκέψης με ιδιαίτερη επιρροή στη Γερμανία και δη στους συντηρητικούς πολιτικούς κύκλους.
Τον Σεπτέμβριο, το Ινστιτούτο εκπόνησε μια μελέτη με τίτλο «Ο αργός επανεξοπλισμός της Ευρώπης και της Γερμανίας έναντι της Ρωσίας».
Η μελέτη είναι πολύ σημαντική: Επισημαίνει πόσο απροετοίμαστη είναι η Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες για το σενάριο επίθεσης από τη Ρωσία.
«Αφηγείται» επίσης μια θλιβερή ιστορία για το πόσο υπερτιμημένη και ανεπαρκής έχει γίνει η ευρωπαϊκή, ειδικά η γερμανική, αμυντική βιομηχανία.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι το γερμανικό αντιαεροπορικό όχημα επίθεσης Caracal.
Το Caracal είναι ένα είδος άγριας γάτας που βρίσκεται στην Αφρική, το Πακιστάν, τη Μέση Ανατολή και μέρη της Ινδίας.
Το γερμανικό όχημα, ένα μη θωρακισμένο τζιπ που βασίζεται στο σασί της Mercedes G class, κατακευάστηκε από τη Rheinmetall, τη Mercedes-Benz AG και την ACS Armored Car Systems GmbH.
Το Caracal δεν έχει θωράκιση στις ανοιχτές πλευρές του.
Πάνω από 3.000 από αυτά τα οχήματα έχουν παρασχεθεί στην Ουκρανία με κόστος 1,9 δισεκατομμύρια ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε 620.000 ευρώ ανά μονάδα.
Θα μπορούσε κάποιος να τοποθετήσει ένα αντιαρματικό όπλο ή ένα πολυβόλο σε ένα τετρακίνητο εμπορικό τζιπ για λιγότερο από 35.000 δολ. ανά κομμάτι.
Ένα εξίσου φρικτό παράδειγμα είναι οι οβίδες των 30 χιλιοστών για το γερμανικό μαχητικό όχημα πεζικού Puma.
Το Puma κοστίζει 5,3 εκατομμύρια δολάρια έκαστο, ενώ οι οβίδες των 30 χιλιοστών κοστίζουν περίπου 1.000 ευρώ ανά βολή!
Η Puma έχει τη δυνατότητα να εκτοξεύει έως και 600 βολές ανά λεπτό.
Συγκρίνεται με ένα βλήμα των ΗΠΑ 30 χιλιοστών υψηλής εκρηκτικότητας διπλού σκοπού (πιο εξειδικευμένο από μια οβίδα τρέχουσας χρήσης) που αποτιμάτα στα 100 δολ.
Έτσι, τα γερμανικά πυρομαχικά των 30 χιλιοστών είναι 10 φορές πιο ακριβά από τα αμερικανικά.
Ο γερμανικός στρατός αγοράζει επίσης τακτικά στρατιωτικά ακουστικά
Τα ακουστικά για τακτική μάχη διατίθενται στο εμπόριο στη λιανική τιμή των 299 δολ.
Εάν προστεθούν λειτουργίες όπως η μείωση εξωτερικού θορύβου, η τιμή μπορεί να ανέλθει στα 400 δολ..
Ωστόσο, τα γερμανικά ακουστικά κοστίζουν 2.700 ευρώ το καθένα.
Η νέα μεγάλη μπίζνα
Η ουσία είναι ότι η νέα μεγάλη μπίζνα είναι η προμήθειες των ευρωπαικών στρατών ή η παροχή οπλισμού στην Ουκρανία.
Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι πρόκειται για καθαρή διαφθορά, καθώς οι κυβερνήσεις είναι... συνένοχες σε αυτές τις συμφωνίες οι οποίες περιλαμβάνουν πολλες.. προμήθειες για όσους λάβουν τις αποφάσεις.
Λάβετε υπόψη ότι το Kiel Institute , φτάνει μόνο στο να πει ότι αυτές οι αγορές είναι πανάκριβες, χωρίς να προχωρήσει σε περαιτέρω χαρακτηρισμούς, αλλά τα πράγματα είναι προφανή για τον προσεκτικό αναγνώστη.
Η πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή
Η έκθεση έχει πολλά να πει για την αμυντική βιομηχανική παραγωγή στη Ρωσία (που είναι πολύ καλύτερη), από το γεγονός ότι οι Ρώσοι δεν πρόκειται να ξεμείνουν από όπλα σύντομα και ότι η Βόρεια Κορέα αυξάνει τώρα τις προμήθειες με τη μορφή οβίδες πυροβολικού και πυραύλους.
Η Βόρεια Κορέα μέχρι τώρα δεν τα εξήγαγε.
Η ρωσική συμφωνία με τη Βόρεια Κορέα συντηρεί ο καθεστώς του Kim Jong Un, φυσικά, παρέχοντας μετρητά ή τα αντίστοιχα αγαθά όπως π.χ. πετρέλαιο και δημιουργώντας θέσεις εργασίας.
Όλα αυτά βοηθούν να φανεί, εν μέρει, ότι οι επενδύσεις της Γερμανίας στην άμυνα κατευθύνονται (νομίζω ότι αυτή είναι η σωστή λέξη) σε υπερβολικά ακριβό και τελικά άχρηστο υλικό.
Ακόμα κι αν η Γερμανία εκπληρώσει πραγματικά τον στόχο του ΝΑΤΟ για ποσοστό 2,1% του ΑΕΠ στις αμυντικές δαπάνες, αυτό που τελικά παίρνει ο γερμανικός στρατός είναι εξαιρετικά υπερτιμημένο, για να μην αναφέρουμε ότι πολλά από αυτά καταλήγουν στην Ουκρανία και αντικαθίστανται σταδιακά, αν όχι καθόλου. στο εσωτερικό.
Ακόμη και με επαρκείς δαπάνες, η κατεύθυνση της χρηματοδότησης προκαλεί διαχειριστικό πονοκέφαλο.
Πολύ λίγα, για παράδειγμα, πηγαίνουν στην αεράμυνα, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για τις μελλοντικές αμυντικές ανάγκες της Γερμανίας.
Συνολικά, τα συστήματα αεράμυνας που προσφέρονται από το ΝΑΤΟ έχουν κάνει μια μέτρια έως δουλειά στην Ουκρανία, προάγγελος ενός… θανατηφόρου μέλλοντος στην Ευρώπη, εκτός εάν το πρόβλημα δεν επιλυθεί.
Μια ενδιαφέρουσα υποσημείωση (σελίδα 25) στην έκθεση συζητά την ικανότητα της Ουκρανίας να καταρρίπτει ρωσικούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη: Δείγματα αναχαίτισης για κοινώς χρησιμοποιούμενους ρωσικούς πυραύλους το 2024: 50% για τους παλαιότερους υποηχητικούς πυραύλους cruise Kalibr, 22% για σύγχρονους υποηχητικούς πυραύλους cruise (π.χ. Kh-69), 4% για σύγχρονους βαλλιστικούς πυραύλους (π.χ. Iskander-M), 0,6% για τον υπερηχητικό SAM μεγάλου βεληνεκούς S-300/400 και 0,55% για τον υπερηχητικό αντιπλοϊκό πύραυλο Kh-22.
Υπερηχητικοί πύραυλοι Kh-47M2 Kinzhal
Τα δεδομένα για τους ρυθμούς αναχαίτισης υπερηχητικών πυραύλων είναι σπάνια: Η Ουκρανία ισχυρίζεται ποσοστό αναχαίτισης 25% για τους υπερηχητικούς Kinzhal και πυραύλους Ιrcon, αλλά ουκρανικές πηγές αναφέρουν επίσης ότι τέτοιες αναχαιτίσεις απαιτούν την εκτόξευση 32 πυραύλων από μια συστοιχία Patriot για να έχουν την δυνατότητανα καταρρίψουν έναν μόνο υπερηχητικό πύραυλο.
Συγκριτικά, οι γερμανικές συστοιχίες Patriot έχουν 16 εκτοξευτές και χώρα διαθέτει 72 συστοιχίες συνολικά.
Λάβετε υπόψη ότι οι πύραυλοι αναχαίτισης για το σύστημα Patriot είναι σε εξαιρετικά σπάνιοι.
Αυτοί οι πύραυλοι χρειάζονται πολύ χρόνο για να κατασκευαστούν και η διαδικασία για να κατασκευαστούν είναι ιδιαίτερα σύνθετη.
Η έλλειψη κρίσιμων εξαρτημάτων προκαλεί επίσης «έμφραγμα» στις γραμμές παραγωγής.
Ενώ η αμερικανική αμυντική εταιρεία Lockheed Martin είναι ο κύριος παραγωγός, η Boeing παρέχει βασικά μέρη για το σύστημα που χρησιμοποιεί ο πύραυλος για να εντοπίσει και να χτυπήσει τον στόχο του (όταν... λειτουργεί).
Η Boeing δεν θα λύσει αυτό το πρόβλημα, το νωρίτερο, μέχρι το 2027.
Εν τω μεταξύ, η Boeing αντιμετωπίζει μια μαζική απεργία και μια εσωτερική κρίση που απέχει μακράν από το επιλυθεί.
Η κατεστραμμένη αεράμυνα
Υπάρχουν όμως μεγάλα ερωτήματα σχετικά με την αεράμυνα.
Οι ΗΠΑ πούλησαν το Patriot και άλλα συστήματα στην Ουκρανία.
Οι Ρώσοι καταβάλλουν πολλή προσπάθεια για να τα καταστρέψουν, αλλά ακόμη και όταν λειτουργούν, το ποσοστό αναχαίτισής τους είναι χαμηλότερο.
Η Ευρώπη έχει προμηθεύσει τα συστήματα IRIS-T, NSAMS και άλλα συστήματα που, στο βαθμό που μπορεί να προσδιοριστεί, είναι περίπου ισοδύναμα με το Patriot.
Σε γενικές γραμμές, τα ισραηλινά συστήματα είναι καλύτερα, αλλά έχουν αναπτυχθεί στην Ουκρανία.
Αυτό που θεωρείται ως το κορυφαίο σύστημα αεράμυνας των ΗΠΑ, το AEGIS (με τη μορφή AEGIS Ashore), δεν βρίσκεται στην Ουκρανία.
Τα συστήματα έχουν αναπτυχθεί στην Πολωνία και τη Ρουμανία.
Η Ευρώπη έχει πολύ λίγα εγχώρια μέσα για να αναπτύξει συστήματα αεράμυνας (η Βρετανία ουσιαστικά δεν έχει).
Οι ΗΠΑ δεν είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση.
Ορισμένα συστήματα, ειδικά το Ground-Based Mid-Course Interceptor που εδρεύει στην Αλάσκα, δεν έχει τις απαιτούμενες επιδόσεις.
Το Πεντάγωνο αναζητά τώρα την παραγωγή νέων πυραύλων αναχαίτισης που λειτουργούν καλύτερα από το υπάρχον οπλοστάσιο.
Παρά τις πολλές δοκιμές που βελτιστοποιήθηκαν για να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν την επιτυχία, οι 40 περίπου πύραυλοι στο υπάρχον απόθεμα λειτουργούν μόνο περίπου το ήμισυ του χρόνου.
Το μέλλον είναι επίσης ανησυχητικό καθώς τα υπερηχητικά όπλα έχουν ήδη σημαντική παρουσία στο πεδίο της μάχης, όπως φαίνεται στην Ουκρανία με τη μορφή των Ρωσικών Kinzhal και Zircon.
Συστήματα όπως το Patriot ή το Iris-T ή οποιοδήποτε άλλο από τα συστήματα αεράμυνας του ΝΑΤΟ δύσκολα έχουν πιθανότητες έναντι πυραύλων υπερηχητικής δυνατότητας.
Η ρωσική αμυντική παραγωγή
Υστέρηση και στα drones…
Η εικόνα επίσης δεν είναι όμορφη όταν πρόκειται για drones, τα οποία εκτοξεύονται κατά χιλιάδες από τους Ουκρανούς και τους Ρώσους.
Είναι δύσκολο να σκοτωθούν και συστήματα όπως το ρωσικό drone Lancet μπορούν να καταστρέψουν σύγχρονα άρματα μάχης και οχήματα μάχης πεζικού.
Κανείς μέχρι στιγμής, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, δεν έχει βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο για να καταστρέψει σμήνη drones ή ακόμα και κάποιες μικρότερης εμβέλειας επιθέσεις - το παράδειγμα της Hezbollah είναι χαρακτηριστικό.
Πάνω απ' όλα, η έκθεση του Kiel Institute θέτει μια νέα και ανησυχητική προοπτική για την κατάσταση ασφάλειας της Ευρώπης και, κατ' επέκταση, τις ΗΠΑ, οι οποίες δεσμεύονται με τη συνθήκη να βοηθήσουν στην υπεράσπιση της Ευρώπης.
Αντί να επεκτείνεται συνεχώς το ΝΑΤΟ και να δημιουργείται αγωνία στην Ευρώπη και τη Ρωσία, είναι καιρός να εξεταστεί αν είναι δυνατή μια αξιόπιστη άμυνα της Ευρώπης.
Αυτή τη στιγμή, αν κρίνουμε από την έκθεση του Kiel, η απάντηση είναι αρνητική.
www.bankingnews.gr
Η έκθεση του ινστιτούτου υποδηλώνει ότι η συνολική εικόνα για τη Γερμανία, την Ευρώπη (και τις Ηνωμένες Πολιτείες) είναι κάτι παραπάνω από ζοφερή.
Η ουσία είναι ότι παρά τις συζητήσεις για τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, η συμμαχία του ΝΑΤΟ (συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών) δεν είναι έτοιμη για οποιαδήποτε στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία.
Επισημαίνει επίσης ότι η χρηματοδότηση παραγωγής αμυντικού εξοπλισμού κάνει πλούσια την αμυντική βιομηχανία, αλλά δεν βοηθά στη συνολική εικόνα της αμυντικής ασφάλειας – παράγεται ακριβός και αναποτελεσματικός εξοπλισμός.
Το Kiel Institute , που ιδρύθηκε το 1914, θεωρείται η κορυφαία δεξαμενή σκέψης με ιδιαίτερη επιρροή στη Γερμανία και δη στους συντηρητικούς πολιτικούς κύκλους.
Τον Σεπτέμβριο, το Ινστιτούτο εκπόνησε μια μελέτη με τίτλο «Ο αργός επανεξοπλισμός της Ευρώπης και της Γερμανίας έναντι της Ρωσίας».
Η μελέτη είναι πολύ σημαντική: Επισημαίνει πόσο απροετοίμαστη είναι η Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες για το σενάριο επίθεσης από τη Ρωσία.
«Αφηγείται» επίσης μια θλιβερή ιστορία για το πόσο υπερτιμημένη και ανεπαρκής έχει γίνει η ευρωπαϊκή, ειδικά η γερμανική, αμυντική βιομηχανία.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι το γερμανικό αντιαεροπορικό όχημα επίθεσης Caracal.
Το Caracal είναι ένα είδος άγριας γάτας που βρίσκεται στην Αφρική, το Πακιστάν, τη Μέση Ανατολή και μέρη της Ινδίας.
Το γερμανικό όχημα, ένα μη θωρακισμένο τζιπ που βασίζεται στο σασί της Mercedes G class, κατακευάστηκε από τη Rheinmetall, τη Mercedes-Benz AG και την ACS Armored Car Systems GmbH.
Το Caracal δεν έχει θωράκιση στις ανοιχτές πλευρές του.
Πάνω από 3.000 από αυτά τα οχήματα έχουν παρασχεθεί στην Ουκρανία με κόστος 1,9 δισεκατομμύρια ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε 620.000 ευρώ ανά μονάδα.
Θα μπορούσε κάποιος να τοποθετήσει ένα αντιαρματικό όπλο ή ένα πολυβόλο σε ένα τετρακίνητο εμπορικό τζιπ για λιγότερο από 35.000 δολ. ανά κομμάτι.
Ένα εξίσου φρικτό παράδειγμα είναι οι οβίδες των 30 χιλιοστών για το γερμανικό μαχητικό όχημα πεζικού Puma.
Το Puma κοστίζει 5,3 εκατομμύρια δολάρια έκαστο, ενώ οι οβίδες των 30 χιλιοστών κοστίζουν περίπου 1.000 ευρώ ανά βολή!
Η Puma έχει τη δυνατότητα να εκτοξεύει έως και 600 βολές ανά λεπτό.
Συγκρίνεται με ένα βλήμα των ΗΠΑ 30 χιλιοστών υψηλής εκρηκτικότητας διπλού σκοπού (πιο εξειδικευμένο από μια οβίδα τρέχουσας χρήσης) που αποτιμάτα στα 100 δολ.
Έτσι, τα γερμανικά πυρομαχικά των 30 χιλιοστών είναι 10 φορές πιο ακριβά από τα αμερικανικά.
Ο γερμανικός στρατός αγοράζει επίσης τακτικά στρατιωτικά ακουστικά
Τα ακουστικά για τακτική μάχη διατίθενται στο εμπόριο στη λιανική τιμή των 299 δολ.
Εάν προστεθούν λειτουργίες όπως η μείωση εξωτερικού θορύβου, η τιμή μπορεί να ανέλθει στα 400 δολ..
Ωστόσο, τα γερμανικά ακουστικά κοστίζουν 2.700 ευρώ το καθένα.
Η νέα μεγάλη μπίζνα
Η ουσία είναι ότι η νέα μεγάλη μπίζνα είναι η προμήθειες των ευρωπαικών στρατών ή η παροχή οπλισμού στην Ουκρανία.
Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι πρόκειται για καθαρή διαφθορά, καθώς οι κυβερνήσεις είναι... συνένοχες σε αυτές τις συμφωνίες οι οποίες περιλαμβάνουν πολλες.. προμήθειες για όσους λάβουν τις αποφάσεις.
Λάβετε υπόψη ότι το Kiel Institute , φτάνει μόνο στο να πει ότι αυτές οι αγορές είναι πανάκριβες, χωρίς να προχωρήσει σε περαιτέρω χαρακτηρισμούς, αλλά τα πράγματα είναι προφανή για τον προσεκτικό αναγνώστη.
Η πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή
Η έκθεση έχει πολλά να πει για την αμυντική βιομηχανική παραγωγή στη Ρωσία (που είναι πολύ καλύτερη), από το γεγονός ότι οι Ρώσοι δεν πρόκειται να ξεμείνουν από όπλα σύντομα και ότι η Βόρεια Κορέα αυξάνει τώρα τις προμήθειες με τη μορφή οβίδες πυροβολικού και πυραύλους.
Η Βόρεια Κορέα μέχρι τώρα δεν τα εξήγαγε.
Η ρωσική συμφωνία με τη Βόρεια Κορέα συντηρεί ο καθεστώς του Kim Jong Un, φυσικά, παρέχοντας μετρητά ή τα αντίστοιχα αγαθά όπως π.χ. πετρέλαιο και δημιουργώντας θέσεις εργασίας.
Όλα αυτά βοηθούν να φανεί, εν μέρει, ότι οι επενδύσεις της Γερμανίας στην άμυνα κατευθύνονται (νομίζω ότι αυτή είναι η σωστή λέξη) σε υπερβολικά ακριβό και τελικά άχρηστο υλικό.
Ακόμα κι αν η Γερμανία εκπληρώσει πραγματικά τον στόχο του ΝΑΤΟ για ποσοστό 2,1% του ΑΕΠ στις αμυντικές δαπάνες, αυτό που τελικά παίρνει ο γερμανικός στρατός είναι εξαιρετικά υπερτιμημένο, για να μην αναφέρουμε ότι πολλά από αυτά καταλήγουν στην Ουκρανία και αντικαθίστανται σταδιακά, αν όχι καθόλου. στο εσωτερικό.
Ακόμη και με επαρκείς δαπάνες, η κατεύθυνση της χρηματοδότησης προκαλεί διαχειριστικό πονοκέφαλο.
Πολύ λίγα, για παράδειγμα, πηγαίνουν στην αεράμυνα, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για τις μελλοντικές αμυντικές ανάγκες της Γερμανίας.
Συνολικά, τα συστήματα αεράμυνας που προσφέρονται από το ΝΑΤΟ έχουν κάνει μια μέτρια έως δουλειά στην Ουκρανία, προάγγελος ενός… θανατηφόρου μέλλοντος στην Ευρώπη, εκτός εάν το πρόβλημα δεν επιλυθεί.
Μια ενδιαφέρουσα υποσημείωση (σελίδα 25) στην έκθεση συζητά την ικανότητα της Ουκρανίας να καταρρίπτει ρωσικούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη: Δείγματα αναχαίτισης για κοινώς χρησιμοποιούμενους ρωσικούς πυραύλους το 2024: 50% για τους παλαιότερους υποηχητικούς πυραύλους cruise Kalibr, 22% για σύγχρονους υποηχητικούς πυραύλους cruise (π.χ. Kh-69), 4% για σύγχρονους βαλλιστικούς πυραύλους (π.χ. Iskander-M), 0,6% για τον υπερηχητικό SAM μεγάλου βεληνεκούς S-300/400 και 0,55% για τον υπερηχητικό αντιπλοϊκό πύραυλο Kh-22.
Υπερηχητικοί πύραυλοι Kh-47M2 Kinzhal
Τα δεδομένα για τους ρυθμούς αναχαίτισης υπερηχητικών πυραύλων είναι σπάνια: Η Ουκρανία ισχυρίζεται ποσοστό αναχαίτισης 25% για τους υπερηχητικούς Kinzhal και πυραύλους Ιrcon, αλλά ουκρανικές πηγές αναφέρουν επίσης ότι τέτοιες αναχαιτίσεις απαιτούν την εκτόξευση 32 πυραύλων από μια συστοιχία Patriot για να έχουν την δυνατότητανα καταρρίψουν έναν μόνο υπερηχητικό πύραυλο.
Συγκριτικά, οι γερμανικές συστοιχίες Patriot έχουν 16 εκτοξευτές και χώρα διαθέτει 72 συστοιχίες συνολικά.
Λάβετε υπόψη ότι οι πύραυλοι αναχαίτισης για το σύστημα Patriot είναι σε εξαιρετικά σπάνιοι.
Αυτοί οι πύραυλοι χρειάζονται πολύ χρόνο για να κατασκευαστούν και η διαδικασία για να κατασκευαστούν είναι ιδιαίτερα σύνθετη.
Η έλλειψη κρίσιμων εξαρτημάτων προκαλεί επίσης «έμφραγμα» στις γραμμές παραγωγής.
Ενώ η αμερικανική αμυντική εταιρεία Lockheed Martin είναι ο κύριος παραγωγός, η Boeing παρέχει βασικά μέρη για το σύστημα που χρησιμοποιεί ο πύραυλος για να εντοπίσει και να χτυπήσει τον στόχο του (όταν... λειτουργεί).
Η Boeing δεν θα λύσει αυτό το πρόβλημα, το νωρίτερο, μέχρι το 2027.
Εν τω μεταξύ, η Boeing αντιμετωπίζει μια μαζική απεργία και μια εσωτερική κρίση που απέχει μακράν από το επιλυθεί.
Η κατεστραμμένη αεράμυνα
Υπάρχουν όμως μεγάλα ερωτήματα σχετικά με την αεράμυνα.
Οι ΗΠΑ πούλησαν το Patriot και άλλα συστήματα στην Ουκρανία.
Οι Ρώσοι καταβάλλουν πολλή προσπάθεια για να τα καταστρέψουν, αλλά ακόμη και όταν λειτουργούν, το ποσοστό αναχαίτισής τους είναι χαμηλότερο.
Η Ευρώπη έχει προμηθεύσει τα συστήματα IRIS-T, NSAMS και άλλα συστήματα που, στο βαθμό που μπορεί να προσδιοριστεί, είναι περίπου ισοδύναμα με το Patriot.
Σε γενικές γραμμές, τα ισραηλινά συστήματα είναι καλύτερα, αλλά έχουν αναπτυχθεί στην Ουκρανία.
Αυτό που θεωρείται ως το κορυφαίο σύστημα αεράμυνας των ΗΠΑ, το AEGIS (με τη μορφή AEGIS Ashore), δεν βρίσκεται στην Ουκρανία.
Τα συστήματα έχουν αναπτυχθεί στην Πολωνία και τη Ρουμανία.
Η Ευρώπη έχει πολύ λίγα εγχώρια μέσα για να αναπτύξει συστήματα αεράμυνας (η Βρετανία ουσιαστικά δεν έχει).
Οι ΗΠΑ δεν είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση.
Ορισμένα συστήματα, ειδικά το Ground-Based Mid-Course Interceptor που εδρεύει στην Αλάσκα, δεν έχει τις απαιτούμενες επιδόσεις.
Το Πεντάγωνο αναζητά τώρα την παραγωγή νέων πυραύλων αναχαίτισης που λειτουργούν καλύτερα από το υπάρχον οπλοστάσιο.
Παρά τις πολλές δοκιμές που βελτιστοποιήθηκαν για να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν την επιτυχία, οι 40 περίπου πύραυλοι στο υπάρχον απόθεμα λειτουργούν μόνο περίπου το ήμισυ του χρόνου.
Το μέλλον είναι επίσης ανησυχητικό καθώς τα υπερηχητικά όπλα έχουν ήδη σημαντική παρουσία στο πεδίο της μάχης, όπως φαίνεται στην Ουκρανία με τη μορφή των Ρωσικών Kinzhal και Zircon.
Συστήματα όπως το Patriot ή το Iris-T ή οποιοδήποτε άλλο από τα συστήματα αεράμυνας του ΝΑΤΟ δύσκολα έχουν πιθανότητες έναντι πυραύλων υπερηχητικής δυνατότητας.
Η ρωσική αμυντική παραγωγή
Υστέρηση και στα drones…
Η εικόνα επίσης δεν είναι όμορφη όταν πρόκειται για drones, τα οποία εκτοξεύονται κατά χιλιάδες από τους Ουκρανούς και τους Ρώσους.
Είναι δύσκολο να σκοτωθούν και συστήματα όπως το ρωσικό drone Lancet μπορούν να καταστρέψουν σύγχρονα άρματα μάχης και οχήματα μάχης πεζικού.
Κανείς μέχρι στιγμής, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, δεν έχει βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο για να καταστρέψει σμήνη drones ή ακόμα και κάποιες μικρότερης εμβέλειας επιθέσεις - το παράδειγμα της Hezbollah είναι χαρακτηριστικό.
Πάνω απ' όλα, η έκθεση του Kiel Institute θέτει μια νέα και ανησυχητική προοπτική για την κατάσταση ασφάλειας της Ευρώπης και, κατ' επέκταση, τις ΗΠΑ, οι οποίες δεσμεύονται με τη συνθήκη να βοηθήσουν στην υπεράσπιση της Ευρώπης.
Αντί να επεκτείνεται συνεχώς το ΝΑΤΟ και να δημιουργείται αγωνία στην Ευρώπη και τη Ρωσία, είναι καιρός να εξεταστεί αν είναι δυνατή μια αξιόπιστη άμυνα της Ευρώπης.
Αυτή τη στιγμή, αν κρίνουμε από την έκθεση του Kiel, η απάντηση είναι αρνητική.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών