γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Πριν το Ποτάμι του Σ. Θεοδωράκη, την "αντιπροσωπεία"... καινοτομίας και ρήξης με τους κομματικούς στρατούς και τη μαφία της μεταπολίτευσης την είχε η Δημιουργία Ξανά του Θ. Τζήμερου - Το 2,15% στις εκλογές του Μαΐου του 2012 και η απώλεια του momentum...
Παρατηρώντας κανείς την τεράστια αποδοχή, την κινητικότητα, τον αναβρασμό και τις θετικές (αλλά και αρνητικές) αντιδράσεις που προξενεί κάθε νέα πολιτική – κοινωνική προσπάθεια όπως το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, σίγουρα στο μυαλό του έρχεται η Δημιουργία Ξανά. Τα κόμμα που ίδρυσε προ διετίας περίπου ο Θάνος Τζήμερος και έφτασε να είναι το πιο δυναμικό (νέο) «ρεύμα» εδώ και πολλά χρόνια, διαταράσσοντας με δημιουργικό τρόπο το… κοιμώμενο (ακόμη τότε) εγχώριο πολιτικό σύστημα.
Αν κάποιος κατάλαβε καλά και (κυρίως) εξέφρασε ξεκάθαρα θαρραλέα και χωρίς περιστροφές τη χρεοκοπία των κομμάτων της μεταπολίτευσης, κάνοντας λόγο πρώτος για «συμμορίες που λυμαίνονται» τον τόπο και πάνε κόντρα σ’ οτιδήποτε δημιουργικό, αυτός είναι ο Θάνος Τζήμερος. Ο εμπνευστής του κινήματος «Δημιουργία Ξανά» είχε την «αντιπροσωπία» του καινούριου πρώτος και καλύτερος, ξυπνώντας δυναμικό momentum ρήξης με το παρελθόν και τις κομματικές ταμπέλες, αλλά το έχασε. Με κεντρικά συνθήματα «πολιτική χωρίς πολιτικούς», «το αυτονόητο στην εξουσία», με απλές και ξεκάθαρες θέσεις για το φορολογικό καθεστώς, τις επιχειρήσεις, τη χρηματοδότηση των κομμάτων ο Θ. Τζήμερος δημιούργησε ένα «ρεύμα» σκέψης και δημιουργικής συζήτησης κυρίως στο διαδίκτυο, κάνοντας μεγάλη αίσθηση.
Ο Δαναός, το facebook και το δημιουργικό σκίρτημα
Όσοι παρευρέθηκαν εκείνη τη συννεφιασμένη Κυριακή 23 Οκτωβρίου του 2011 στον κινηματογράφο Δαναό στους Αμπελόκηπους, έγιναν μάρτυρες μιας πολύ θετικής αίσθησης, ενός πρωτόγνωρου «σκιρτήματος» που ξυπνούσε μέσα τους την ελπίδα για το καινούριο, για μια άλλη Ελλάδα. Ήταν η πρώτη, η παρθενική «εμφάνιση» του Θάνου Τζήμερου ως εμπνευστή του κινήματος Δημιουργία Ξανά που εξελίχθηκε σε κόμμα με ταχύτατη απήχηση, ίσως πρωτοφανή για τα ελληνικά μεταπολιτευτικά χρονικά!
Μέσα σε 4-5 μήνες και με κεντρικό «μοχλό» το διαδίκτυο και κυρίως το facebook το κόμμα εξελίχθηκε σε κύμα ανανέωσης, προκαλώντας έναν πρωτοφανή δημιουργικό αναβρασμό μεταξύ ενός μεγάλου τμήματος του πιο δυναμικού κομματιού των ψηφοφόρων.
Ιδιωτών απ’ όλα τα επαγγέλματα, κυρίως μέσης με ανώτερης εκπαίδευσης, δυναμικών ανθρώπων που είχαν σιχαθεί την κομματική νομενκλατούρα και δεν ασχολούνταν καθόλου με την πολιτική.
Άνθρωποι που ελκύστηκαν από τη φρεσκάδα των ιδεών του Τζήμερου, που ένιωθαν ότι συναντούν τον… εαυτό τους στις σκέψεις που ακούγονταν, είχαν σιχαθεί τα κόμματα, τους μηχανισμούς, τους «στρατούς» και τις πλαστικές σημαίες. Άνθρωποι με ιδεολογική «καταγωγή» απ’ όλες τις παρατάξεις και απ’ όλα τα ρεύματα, από δεξιοί έως… μετριοπαθείς αριστεροί! Άνθρωποι δηλαδή που δεν κινούνταν… οπαδικά, που δεν ήταν άρρηκτα ταυτισμένοι με κάποιο κόμμα, που δεν είχαν συνδέσει το επαγγελματικό ή οικογενειακό τους μέλλον με παρατάξεις.
Το κεντρικό «δόγμα» της Δημιουργίας Ξανά
Κεντρικό… δόγμα της ΔΗ.ΞΑ όπως αυτό εκφράστηκε αρχικά στο Δαναό αλλά και κατόπιν στη ιδρυτική διακήρυξη στο Hilton και εντεύθεν, ήταν για… μια Ελλάδα αξιοκρατίας και δημιουργικότητας, μακριά από ρουσφέτια και κομματικούς στρατούς που ακυρώνουν κάθε έννοια κράτους δικαίου! Μια Ελλάδα μακριά από τα αρρωστημένα συνδικαλιστικά φέουδα, με μικρό δημόσιο και μεγάλη ιδιωτική πρωτοβουλία, με ελευθερία δράσης για τις επιχειρήσεις, πάντα με κανόνες, με ξεκάθαρο και απλό φορολογικό καθεστώς που θα είναι άπαξ και δια παντός! Μια Ελλάδα ίσων ευκαιριών, με διαφάνεια σε όλο το δημόσιο βίο, ξεκάθαρους κανόνες στη χρηματοδότηση των κομμάτων. Μια νέα κουλτούρα παντού, με κεντρικό παρανομαστή, την εφαρμογή του αυτονόητου σ’ όλη τη διάρθρωση του κράτους και της κοινωνίας.
Η μοιραία συνεργασία (πλήρους αποδόμησης) με το φιλελεύθερο Μάνο
Μια σειρά λαθών εκεί στο Μάιο του 2012, ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οδήγησαν στο «κάψιμο» των κυρίαρχων χαρακτηριστικών που δομήθηκε αυτή η καινούρια πρόταση.
Η εντελώς αυθαίρετη απόφαση σύμπλευσης με το Στ. Μάνο, απλώς πήγε κόντρα με το ιδρυτικό DNA της Δημιουργίας Ξανά. Ήταν η μοιραία κίνηση που αποδόμησε μονομιάς και ολοκληρωτικά την εμπνευσμένη (έως τότε) πρόταση του Θάνου Τζήμερου για «πολιτική χωρίς πολιτικούς».
Ο Στέφανος Μάνος υπουργός επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, δημιουργός των κομμάτων Ταύροι αλλά και Δράση που πέρασε και από το ΠΑΣΟΚ σε εκείνο το αποτυχημένο άνοιγμα πολυσυλλεκτικότητας του ΓΑΠ μαζί με τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, αντιπροσώπευε την επιτομή του ακραίου φιλελευθερισμού!
Αυτό, γκρέμισε μονομιάς το κυρίαρχο ατού της Δημιουργίας Ξανά! Το αχρωμάτιστο πολιτικά, το «σύνθημα πολιτική χωρίς πολιτικούς», ήταν το πιο ανόθευτο και ελκυστικό που είχε ακουστεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες, στα αυτιά ανθρώπων που είχαν προ πολλού σιχαθεί τα χρεοκοπημένα κόμματα της μεταπολίτευσης και ήθελαν να εργαστούν σ’ ένα περιβάλλον αξιοκρατίας και ίσων ευκαιριών.
Ο Μάνος, κουβαλούσε συμβολισμούς που έκαναν κακό στη ΔΗ.ΞΑ. Αν υπήρχε συνεργασία με τον Αλέκο Παπαδόπουλο π.χ., οι αντιδράσεις και η ζημιά θα ήταν σαφώς μικρότερη.
Ο Μάνος, καλώς ή κακώς, είναι ταυτισμένος με τον άκρατο φιλελευθερισμό, κάτι που έδιωξε μονομιάς την πλειονότητα των ψηφοφόρων με αριστερά ή προοδευτικά αντανακλαστικά.
Το momentum τότε ήταν αναφανδόν υπέρ της ΔΗ.ΞΑ. Παρ’ ότι μάλλον δε θα προλάβαινε να «πιάσει» ποσοστό 3% και να μπει στη Βουλή στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου, θα δημιουργούσε τη «μαγιά» και θα έβαζε τις βάσεις για το επόμενο βήμα που ασφαλώς είχε όλες τις προοπτικές να γίνει… άλμα. Ο χρόνος κυλούσε γοργά υπέρ της. Βεβαίως, δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι στις εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012 κυριάρχησε η ψήφος… εκδίκησης, τιμωρώντας όλα τα παραδοσιακά κόμματα, ενώ στις επαναληπτικές της 17ης Ιουνίου υπήρξε μερική συσπείρωση, των «μεγάλων», μέσω και της τρομοκρατίας περί χρεοκοπίας και άμεσης επιστροφής στη δραχμή. Ποσοστό 3% δεν θα έπιανε η ΔΗ.ΞΑ, όμως θα μπορούσε να κρατήσει όλη ή σχεδόν όλη τη δύναμή της. Κυρίως όμως θα κρατούσε την «ψυχή» της και το κεντρικό δόγμα της, που θα συντηρούσε τη δυναμική της και τη δημόσια παρέμβασή της.
Και βεβαίως, ποτέ δεν έγινε κατανοητό πως θεωρήθηκε πολιτικό… πουλέν ένας άνθρωπος που ποτέ δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή (με δικό του κόμμα), ενώ στις εκλογές του Μαΐου του 2012 πήρε πολύ χαμηλότερα ποσοστά από τη Δημιουργία Ξανά!
Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Θ. Τζήμερου
Το αχρωμάτιστο και αντισυστημικό που «διαφήμισε»» αρχικά ο Θ. Τζήμερος ήταν πολύ ισχυρός καταλύτης. Η ΔΗ.ΞΑ «διαφημίστηκε» ως... κίνηση μετά τα κόμματα, δεν ανήκε πουθενά από το πρότερο χάρτη της πολιτικής. Αυτή ήταν και η πλέον καταλυτική «μαγεία» και το κυρίαρχο… στοιχείο για να ασχοληθούν άνθρωποι που είχαν σιχαθεί τους κομματικούς στρατούς, τους «πελάτες» - ψηφοφόρους και την… πορνική σχέση της μεταπολίτευσης.
Ο Θάνος Τζήμερος ήταν καινούριος και ερασιτέχνης γι' αυτό έπεισε αρχικά. Δημιούργησε δική του «σχολή» εκ του μηδενός. Ο Θ. Τζήμερος και η Δημιουργία κέντρισαν το ενδιαφέρον επειδή ήταν καινούριοι, ερασιτέχνες πολιτικά, μη επαγγελματίες της πολιτικής ζωής, καθόλου… διπλωμάτες, καθόλου γνώστες… συσχετισμών και ποσοστώσεων. Γι’ αυτό έλκυσε προσωπικότητες απ’ όλους τους χώρους, απ’ όλα τα επαγγέλματα και τις ιδεολογίες. Σε κάποιο βαθμό κατάργησε τις ταμπέλες που επί χρόνια δέσμευαν και «κοπαδοποιούσαν» τους Έλληνες.
Ο πόλεμος από το σύστημα, η απειρία και το δομικά προβλήματα
Η απόφαση συνεργασίας με το Μάνο ήταν και η γενεσιουργός αιτία μαζί με πολύ έντονο παρασκήνιο για να προκύψουν και τεράστια θέματα διαφωνίας μεταξύ του Θ. Τζήμερου και όλων σχεδόν των υπολοίπων στελεχών κορυφής της ΔΗ.ΞΑ. Τεράστιο παρασκήνιο, με πολύ ίντριγκα, αρκετό… κουτσομπολιό, "βιβλικό" ξεκατίνιασμα στα social media, τυχοδιωκτισμούς αλλά και χτυπήματα κάτω από τη μέση, με κατηγορίες για παρακολουθήσεις τηλεφώνων και πολλά άλλα. Όλα αυτά όμως, είχαν ως γενεσιουργό αιτία την αυθαίρετη και εντελώς παράταιρη σε σχέση με τις πρότερες εξαγγελίες απόφαση για «σύζευξη» με το Στ. Μάνο. Η λαθεμένη απόφαση του Θ. Τζήμερου για συνεργασία με τη Δράση, δημιούργησε ντόμινο διαφωνιών και έβγαλε στην επιφάνεια χαρακτήρες αλλά και τα δομικά προβλήματα ενός κόμματος που στην ουσία ήταν μόνο… ιντερνετικό και κυρίως κόμμα… one man show… Αυτό το κόμμα όμως, παρ’ όλα τα δομικά προβλήματα και παρ’ όλα τα (εύλογα) κενά στη διάρθρωση και τη δομή του, πέτυχε το εκπληκτικό ποσοστό του 2,15% στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, παρ’ ότι είχε ιδρυθεί μόλις 4-5 μήνες πρωτύτερα!
Αυτό το ποσοστό ήταν που θορύβησε και το… σύστημα, το οποίο συσπειρώθηκε στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, ενώ υπήρξε και αρκετός πόλεμος λάσπης από τα media προς την προσωπικότητα του Θ. Τζήμερου. Ο οποίος βεβαίως, φέρει και τη μεγαλύτερη… ευθύνη, τόσο για το «μπόλιασμα» σε αρκετό κόσμο των δημιουργικών σκέψεών του που έφεραν το 2,15% από το πουθενά, όσο και για την έκτοτε αποδόμηση. Επέδειξε δικαιολογημένα βεβαίως απειρία σε πάρα πολλά ζητήματα και κομβικούς χειρισμούς, αλλά εντελώς αδικαιολόγητα μεγάλη έπαρση σε βαθμό που αποδομούσε σχεδόν εξ ολοκλήρου την «αγνότητα» και τη… γοητεία των αρχικών ιδεών της Δημιουργίας Ξανά…
Υ.Γ.: Και το ερώτημα είναι: Θα υπάρξει (μια δεύτερη) ευκαιρία ξανά;
www.bankingnews.gr
Αν κάποιος κατάλαβε καλά και (κυρίως) εξέφρασε ξεκάθαρα θαρραλέα και χωρίς περιστροφές τη χρεοκοπία των κομμάτων της μεταπολίτευσης, κάνοντας λόγο πρώτος για «συμμορίες που λυμαίνονται» τον τόπο και πάνε κόντρα σ’ οτιδήποτε δημιουργικό, αυτός είναι ο Θάνος Τζήμερος. Ο εμπνευστής του κινήματος «Δημιουργία Ξανά» είχε την «αντιπροσωπία» του καινούριου πρώτος και καλύτερος, ξυπνώντας δυναμικό momentum ρήξης με το παρελθόν και τις κομματικές ταμπέλες, αλλά το έχασε. Με κεντρικά συνθήματα «πολιτική χωρίς πολιτικούς», «το αυτονόητο στην εξουσία», με απλές και ξεκάθαρες θέσεις για το φορολογικό καθεστώς, τις επιχειρήσεις, τη χρηματοδότηση των κομμάτων ο Θ. Τζήμερος δημιούργησε ένα «ρεύμα» σκέψης και δημιουργικής συζήτησης κυρίως στο διαδίκτυο, κάνοντας μεγάλη αίσθηση.
Ο Δαναός, το facebook και το δημιουργικό σκίρτημα
Όσοι παρευρέθηκαν εκείνη τη συννεφιασμένη Κυριακή 23 Οκτωβρίου του 2011 στον κινηματογράφο Δαναό στους Αμπελόκηπους, έγιναν μάρτυρες μιας πολύ θετικής αίσθησης, ενός πρωτόγνωρου «σκιρτήματος» που ξυπνούσε μέσα τους την ελπίδα για το καινούριο, για μια άλλη Ελλάδα. Ήταν η πρώτη, η παρθενική «εμφάνιση» του Θάνου Τζήμερου ως εμπνευστή του κινήματος Δημιουργία Ξανά που εξελίχθηκε σε κόμμα με ταχύτατη απήχηση, ίσως πρωτοφανή για τα ελληνικά μεταπολιτευτικά χρονικά!
Μέσα σε 4-5 μήνες και με κεντρικό «μοχλό» το διαδίκτυο και κυρίως το facebook το κόμμα εξελίχθηκε σε κύμα ανανέωσης, προκαλώντας έναν πρωτοφανή δημιουργικό αναβρασμό μεταξύ ενός μεγάλου τμήματος του πιο δυναμικού κομματιού των ψηφοφόρων.
Ιδιωτών απ’ όλα τα επαγγέλματα, κυρίως μέσης με ανώτερης εκπαίδευσης, δυναμικών ανθρώπων που είχαν σιχαθεί την κομματική νομενκλατούρα και δεν ασχολούνταν καθόλου με την πολιτική.
Άνθρωποι που ελκύστηκαν από τη φρεσκάδα των ιδεών του Τζήμερου, που ένιωθαν ότι συναντούν τον… εαυτό τους στις σκέψεις που ακούγονταν, είχαν σιχαθεί τα κόμματα, τους μηχανισμούς, τους «στρατούς» και τις πλαστικές σημαίες. Άνθρωποι με ιδεολογική «καταγωγή» απ’ όλες τις παρατάξεις και απ’ όλα τα ρεύματα, από δεξιοί έως… μετριοπαθείς αριστεροί! Άνθρωποι δηλαδή που δεν κινούνταν… οπαδικά, που δεν ήταν άρρηκτα ταυτισμένοι με κάποιο κόμμα, που δεν είχαν συνδέσει το επαγγελματικό ή οικογενειακό τους μέλλον με παρατάξεις.
Το κεντρικό «δόγμα» της Δημιουργίας Ξανά
Κεντρικό… δόγμα της ΔΗ.ΞΑ όπως αυτό εκφράστηκε αρχικά στο Δαναό αλλά και κατόπιν στη ιδρυτική διακήρυξη στο Hilton και εντεύθεν, ήταν για… μια Ελλάδα αξιοκρατίας και δημιουργικότητας, μακριά από ρουσφέτια και κομματικούς στρατούς που ακυρώνουν κάθε έννοια κράτους δικαίου! Μια Ελλάδα μακριά από τα αρρωστημένα συνδικαλιστικά φέουδα, με μικρό δημόσιο και μεγάλη ιδιωτική πρωτοβουλία, με ελευθερία δράσης για τις επιχειρήσεις, πάντα με κανόνες, με ξεκάθαρο και απλό φορολογικό καθεστώς που θα είναι άπαξ και δια παντός! Μια Ελλάδα ίσων ευκαιριών, με διαφάνεια σε όλο το δημόσιο βίο, ξεκάθαρους κανόνες στη χρηματοδότηση των κομμάτων. Μια νέα κουλτούρα παντού, με κεντρικό παρανομαστή, την εφαρμογή του αυτονόητου σ’ όλη τη διάρθρωση του κράτους και της κοινωνίας.
Η μοιραία συνεργασία (πλήρους αποδόμησης) με το φιλελεύθερο Μάνο
Μια σειρά λαθών εκεί στο Μάιο του 2012, ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οδήγησαν στο «κάψιμο» των κυρίαρχων χαρακτηριστικών που δομήθηκε αυτή η καινούρια πρόταση.
Η εντελώς αυθαίρετη απόφαση σύμπλευσης με το Στ. Μάνο, απλώς πήγε κόντρα με το ιδρυτικό DNA της Δημιουργίας Ξανά. Ήταν η μοιραία κίνηση που αποδόμησε μονομιάς και ολοκληρωτικά την εμπνευσμένη (έως τότε) πρόταση του Θάνου Τζήμερου για «πολιτική χωρίς πολιτικούς».
Ο Στέφανος Μάνος υπουργός επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, δημιουργός των κομμάτων Ταύροι αλλά και Δράση που πέρασε και από το ΠΑΣΟΚ σε εκείνο το αποτυχημένο άνοιγμα πολυσυλλεκτικότητας του ΓΑΠ μαζί με τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, αντιπροσώπευε την επιτομή του ακραίου φιλελευθερισμού!
Αυτό, γκρέμισε μονομιάς το κυρίαρχο ατού της Δημιουργίας Ξανά! Το αχρωμάτιστο πολιτικά, το «σύνθημα πολιτική χωρίς πολιτικούς», ήταν το πιο ανόθευτο και ελκυστικό που είχε ακουστεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες, στα αυτιά ανθρώπων που είχαν προ πολλού σιχαθεί τα χρεοκοπημένα κόμματα της μεταπολίτευσης και ήθελαν να εργαστούν σ’ ένα περιβάλλον αξιοκρατίας και ίσων ευκαιριών.
Ο Μάνος, κουβαλούσε συμβολισμούς που έκαναν κακό στη ΔΗ.ΞΑ. Αν υπήρχε συνεργασία με τον Αλέκο Παπαδόπουλο π.χ., οι αντιδράσεις και η ζημιά θα ήταν σαφώς μικρότερη.
Ο Μάνος, καλώς ή κακώς, είναι ταυτισμένος με τον άκρατο φιλελευθερισμό, κάτι που έδιωξε μονομιάς την πλειονότητα των ψηφοφόρων με αριστερά ή προοδευτικά αντανακλαστικά.
Το momentum τότε ήταν αναφανδόν υπέρ της ΔΗ.ΞΑ. Παρ’ ότι μάλλον δε θα προλάβαινε να «πιάσει» ποσοστό 3% και να μπει στη Βουλή στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου, θα δημιουργούσε τη «μαγιά» και θα έβαζε τις βάσεις για το επόμενο βήμα που ασφαλώς είχε όλες τις προοπτικές να γίνει… άλμα. Ο χρόνος κυλούσε γοργά υπέρ της. Βεβαίως, δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι στις εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012 κυριάρχησε η ψήφος… εκδίκησης, τιμωρώντας όλα τα παραδοσιακά κόμματα, ενώ στις επαναληπτικές της 17ης Ιουνίου υπήρξε μερική συσπείρωση, των «μεγάλων», μέσω και της τρομοκρατίας περί χρεοκοπίας και άμεσης επιστροφής στη δραχμή. Ποσοστό 3% δεν θα έπιανε η ΔΗ.ΞΑ, όμως θα μπορούσε να κρατήσει όλη ή σχεδόν όλη τη δύναμή της. Κυρίως όμως θα κρατούσε την «ψυχή» της και το κεντρικό δόγμα της, που θα συντηρούσε τη δυναμική της και τη δημόσια παρέμβασή της.
Και βεβαίως, ποτέ δεν έγινε κατανοητό πως θεωρήθηκε πολιτικό… πουλέν ένας άνθρωπος που ποτέ δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή (με δικό του κόμμα), ενώ στις εκλογές του Μαΐου του 2012 πήρε πολύ χαμηλότερα ποσοστά από τη Δημιουργία Ξανά!
Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Θ. Τζήμερου
Το αχρωμάτιστο και αντισυστημικό που «διαφήμισε»» αρχικά ο Θ. Τζήμερος ήταν πολύ ισχυρός καταλύτης. Η ΔΗ.ΞΑ «διαφημίστηκε» ως... κίνηση μετά τα κόμματα, δεν ανήκε πουθενά από το πρότερο χάρτη της πολιτικής. Αυτή ήταν και η πλέον καταλυτική «μαγεία» και το κυρίαρχο… στοιχείο για να ασχοληθούν άνθρωποι που είχαν σιχαθεί τους κομματικούς στρατούς, τους «πελάτες» - ψηφοφόρους και την… πορνική σχέση της μεταπολίτευσης.
Ο Θάνος Τζήμερος ήταν καινούριος και ερασιτέχνης γι' αυτό έπεισε αρχικά. Δημιούργησε δική του «σχολή» εκ του μηδενός. Ο Θ. Τζήμερος και η Δημιουργία κέντρισαν το ενδιαφέρον επειδή ήταν καινούριοι, ερασιτέχνες πολιτικά, μη επαγγελματίες της πολιτικής ζωής, καθόλου… διπλωμάτες, καθόλου γνώστες… συσχετισμών και ποσοστώσεων. Γι’ αυτό έλκυσε προσωπικότητες απ’ όλους τους χώρους, απ’ όλα τα επαγγέλματα και τις ιδεολογίες. Σε κάποιο βαθμό κατάργησε τις ταμπέλες που επί χρόνια δέσμευαν και «κοπαδοποιούσαν» τους Έλληνες.
Ο πόλεμος από το σύστημα, η απειρία και το δομικά προβλήματα
Η απόφαση συνεργασίας με το Μάνο ήταν και η γενεσιουργός αιτία μαζί με πολύ έντονο παρασκήνιο για να προκύψουν και τεράστια θέματα διαφωνίας μεταξύ του Θ. Τζήμερου και όλων σχεδόν των υπολοίπων στελεχών κορυφής της ΔΗ.ΞΑ. Τεράστιο παρασκήνιο, με πολύ ίντριγκα, αρκετό… κουτσομπολιό, "βιβλικό" ξεκατίνιασμα στα social media, τυχοδιωκτισμούς αλλά και χτυπήματα κάτω από τη μέση, με κατηγορίες για παρακολουθήσεις τηλεφώνων και πολλά άλλα. Όλα αυτά όμως, είχαν ως γενεσιουργό αιτία την αυθαίρετη και εντελώς παράταιρη σε σχέση με τις πρότερες εξαγγελίες απόφαση για «σύζευξη» με το Στ. Μάνο. Η λαθεμένη απόφαση του Θ. Τζήμερου για συνεργασία με τη Δράση, δημιούργησε ντόμινο διαφωνιών και έβγαλε στην επιφάνεια χαρακτήρες αλλά και τα δομικά προβλήματα ενός κόμματος που στην ουσία ήταν μόνο… ιντερνετικό και κυρίως κόμμα… one man show… Αυτό το κόμμα όμως, παρ’ όλα τα δομικά προβλήματα και παρ’ όλα τα (εύλογα) κενά στη διάρθρωση και τη δομή του, πέτυχε το εκπληκτικό ποσοστό του 2,15% στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, παρ’ ότι είχε ιδρυθεί μόλις 4-5 μήνες πρωτύτερα!
Αυτό το ποσοστό ήταν που θορύβησε και το… σύστημα, το οποίο συσπειρώθηκε στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, ενώ υπήρξε και αρκετός πόλεμος λάσπης από τα media προς την προσωπικότητα του Θ. Τζήμερου. Ο οποίος βεβαίως, φέρει και τη μεγαλύτερη… ευθύνη, τόσο για το «μπόλιασμα» σε αρκετό κόσμο των δημιουργικών σκέψεών του που έφεραν το 2,15% από το πουθενά, όσο και για την έκτοτε αποδόμηση. Επέδειξε δικαιολογημένα βεβαίως απειρία σε πάρα πολλά ζητήματα και κομβικούς χειρισμούς, αλλά εντελώς αδικαιολόγητα μεγάλη έπαρση σε βαθμό που αποδομούσε σχεδόν εξ ολοκλήρου την «αγνότητα» και τη… γοητεία των αρχικών ιδεών της Δημιουργίας Ξανά…
Υ.Γ.: Και το ερώτημα είναι: Θα υπάρξει (μια δεύτερη) ευκαιρία ξανά;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών