γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Τι κέρδισε η κάθε πλευρά από την κρίση της Ουκρανίας
Την ώρα που τα σενάρια περί πολεμικών συρράξεων φουντώνουν παγκοσμίως, με αφορμή την κρίση της Κριμαίας, οι πρωταγωνιστές της «άκαπνης» αλλαγής των συνόρων της Ουκρανίας δίνουν το τελευταίο θέατρο εντυπωσιασμού της διεθνούς διπλωματίας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πλέον το παιχνίδι των… κυρώσεων των Δυτικών προς τη Ρωσία έχει εξελιχθεί σε ένα θέατρο εντυπωσιασμού μεταξύ των δύο σχολών διπλωματίας: της σοβιετικής και της δυτικής.
Οι Δυτικοί δεν έχουν δείξει ιδιαίτερα εχθρικές διαθέσεις, περιοριζόμενοι σε ήσσονος σημασίας κυρώσεις, τις οποίες και «πασπαλίζουν» με μεγάλες δόσεις λαϊκίστικης και βαρύγδουπης φρασεολογίας.
Επί της ουσίας όμως, μέχρι τώρα, και δεν αναμένεται και εντός τους επόμενου διαστήματος, να υπάρξει κάποια απόφαση που να οδηγήσει τη διαφαινόμενη κόντρα Κρεμλίνου – Δύσης στα άκρα.
Από τη μεριά του, ο ρώσος πρόεδρος, V. Putin, δείχνει να «συμμερίζεται» την ανάγκη των Ευρωπαίων και των Αμερικανών να φανούν αποφασισμένοι να διασφαλίσουν την ενότητα και την κοινωνική συνοχή μιας χώρας, κινούμενος με χαρακτηριστική ηρεμία και σύνεση.
Δεν προκάλεσε άλλωστε εντύπωση η δήλωση του ότι δεν θα προχωρήσει σε αντίποινα για τις κυρώσεις, επιβεβαιώνοντας ότι επί της ουσίας οι «κυρώσεις» αυτές ελάχιστα έως καθόλου επηρεάζουν τη χώρα και τους πολίτες της.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Putin αναμφισβήτητα κατάφερε να κάνει δική του την περιοχή της Κριμαίας, χωρίς να αιματοκυλήσει μια ολόκληρη χώρα και επιδεικνύοντας μια αξιοθαύμαστη ηρεμία την ώρα που όλος σχεδόν ο πλανήτης βρισκόταν απέναντι του.
Από τις άλλη, οι ΗΠΑ, και κατ’ επέκταση η Ευρώπη, παρά τις φωνές και τις απειλές που εξαπολύουν, έχουν επί της ουσίας κερδίσει μια «καθαρή» Ουκρανία, η οποία μπορεί ήσυχη πια να προσανατολιστεί προς την ΕΕ και να αναζητήσει τη δική της Δημοκρατία μέσα από νέες περιπέτειες.
Μια Ουκρανία που έχει ξεχωρίσει τα στοιχεία που την δίχαζαν μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, και ενέτειναν τις κοινωνικές συγκρούσεις και την αστάθεια στην περιοχή.
Άλλωστε, η απόσχιση της Κριμαίας, στην οποία ζει το μεγαλύτερο μέρος των ρωσόφωνων και ρωσόφιλων κοινωνικών ομάδων, επί της ουσίας απήλλαξε τη χώρα από ένα πρόβλημα που την συγκρατούσε σε άλλες, περασμένες, εποχές.
Το μόνο σίγουρο πλέον είναι ότι και οι δύο πλευρές, Μόσχα και Δύση, είναι κερδισμένες, καταγράφοντας μια αλλαγή συνόρων με ελάχιστα μόνο θύματα.
Η Μόσχα πήρε το λιμάνι και την ακτογραμμή που ήθελε και η Δύση «πήρε» την Ουκρανία ώστε να μην έχει πρόβλημα με τους αγωγούς φυσικού αερίου και τις προμήθειες γεωργικών προϊόντων.
Από την έναρξη της κρίσης, άλλωστε, διαφαινόταν ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν θέλει να εμπλακεί σε μία στρατιωτική σύρραξη, η οποία μπορεί να αποβεί ανεξέλεγκτη, σε μία μάλιστα πολύ ευαίσθητη περίοδο για την Ευρώπη, όταν και οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια λόγω των σκληρών μέτρων λιτότητας.
Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η σπίθα δεν αργεί να γίνει φωτιά, έχοντας στο νου τους το τι συνέβη με τους δύο προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους.
Το ποιος θα βγει επικοινωνιακά κερδισμένος τώρα είναι ένα μεγάλο ερώτημα.
Ένα ερώτημα που θα απαντηθεί εν ευθέτω χρόνω και το οποίο θα δείξει το κατά πόσο το Κρεμλίνο έχει βελτιώσει τη διείσδυση του στα παραδοσιακά δυτικά κάστρα των opinion makers…
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πλέον το παιχνίδι των… κυρώσεων των Δυτικών προς τη Ρωσία έχει εξελιχθεί σε ένα θέατρο εντυπωσιασμού μεταξύ των δύο σχολών διπλωματίας: της σοβιετικής και της δυτικής.
Οι Δυτικοί δεν έχουν δείξει ιδιαίτερα εχθρικές διαθέσεις, περιοριζόμενοι σε ήσσονος σημασίας κυρώσεις, τις οποίες και «πασπαλίζουν» με μεγάλες δόσεις λαϊκίστικης και βαρύγδουπης φρασεολογίας.
Επί της ουσίας όμως, μέχρι τώρα, και δεν αναμένεται και εντός τους επόμενου διαστήματος, να υπάρξει κάποια απόφαση που να οδηγήσει τη διαφαινόμενη κόντρα Κρεμλίνου – Δύσης στα άκρα.
Από τη μεριά του, ο ρώσος πρόεδρος, V. Putin, δείχνει να «συμμερίζεται» την ανάγκη των Ευρωπαίων και των Αμερικανών να φανούν αποφασισμένοι να διασφαλίσουν την ενότητα και την κοινωνική συνοχή μιας χώρας, κινούμενος με χαρακτηριστική ηρεμία και σύνεση.
Δεν προκάλεσε άλλωστε εντύπωση η δήλωση του ότι δεν θα προχωρήσει σε αντίποινα για τις κυρώσεις, επιβεβαιώνοντας ότι επί της ουσίας οι «κυρώσεις» αυτές ελάχιστα έως καθόλου επηρεάζουν τη χώρα και τους πολίτες της.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Putin αναμφισβήτητα κατάφερε να κάνει δική του την περιοχή της Κριμαίας, χωρίς να αιματοκυλήσει μια ολόκληρη χώρα και επιδεικνύοντας μια αξιοθαύμαστη ηρεμία την ώρα που όλος σχεδόν ο πλανήτης βρισκόταν απέναντι του.
Από τις άλλη, οι ΗΠΑ, και κατ’ επέκταση η Ευρώπη, παρά τις φωνές και τις απειλές που εξαπολύουν, έχουν επί της ουσίας κερδίσει μια «καθαρή» Ουκρανία, η οποία μπορεί ήσυχη πια να προσανατολιστεί προς την ΕΕ και να αναζητήσει τη δική της Δημοκρατία μέσα από νέες περιπέτειες.
Μια Ουκρανία που έχει ξεχωρίσει τα στοιχεία που την δίχαζαν μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, και ενέτειναν τις κοινωνικές συγκρούσεις και την αστάθεια στην περιοχή.
Άλλωστε, η απόσχιση της Κριμαίας, στην οποία ζει το μεγαλύτερο μέρος των ρωσόφωνων και ρωσόφιλων κοινωνικών ομάδων, επί της ουσίας απήλλαξε τη χώρα από ένα πρόβλημα που την συγκρατούσε σε άλλες, περασμένες, εποχές.
Το μόνο σίγουρο πλέον είναι ότι και οι δύο πλευρές, Μόσχα και Δύση, είναι κερδισμένες, καταγράφοντας μια αλλαγή συνόρων με ελάχιστα μόνο θύματα.
Η Μόσχα πήρε το λιμάνι και την ακτογραμμή που ήθελε και η Δύση «πήρε» την Ουκρανία ώστε να μην έχει πρόβλημα με τους αγωγούς φυσικού αερίου και τις προμήθειες γεωργικών προϊόντων.
Από την έναρξη της κρίσης, άλλωστε, διαφαινόταν ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν θέλει να εμπλακεί σε μία στρατιωτική σύρραξη, η οποία μπορεί να αποβεί ανεξέλεγκτη, σε μία μάλιστα πολύ ευαίσθητη περίοδο για την Ευρώπη, όταν και οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια λόγω των σκληρών μέτρων λιτότητας.
Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η σπίθα δεν αργεί να γίνει φωτιά, έχοντας στο νου τους το τι συνέβη με τους δύο προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους.
Το ποιος θα βγει επικοινωνιακά κερδισμένος τώρα είναι ένα μεγάλο ερώτημα.
Ένα ερώτημα που θα απαντηθεί εν ευθέτω χρόνω και το οποίο θα δείξει το κατά πόσο το Κρεμλίνο έχει βελτιώσει τη διείσδυση του στα παραδοσιακά δυτικά κάστρα των opinion makers…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών