γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Η καζινοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας στρέβλωσε όλο το σύστημα - Επανεκκίνηση και επιστροφή στην πραγματική οικονομία η λύση
Μετά από μια τετραετία… αίματος, μια τετραετία γενικευμένης κοινωνικής, οικονομικής, ανθρωπιστικής και πολιτικής κρίσης και καταστροφής, οι αγορές δείχνουν να… δέχονται ξανά στο «σύστημα» χώρες όπως Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία. Η Ελλάδα βγήκε πρόσφατα στις αγορές έστω και… προστατευμένα και με εγγυήσεις, ενώ η Πορτογαλία δανείστηκε με επιτόκια σε χαμηλά 8ετίας! Παράλληλα, η Ισπανία αναβαθμίστηκε την Παρασκευή από τον οίκο Fitch, σε "BBB+" από "BBB" με σταθερό το "οutlook".
Και το εύλογο ερώτημα είναι: Τόσο αίμα, τόσος κοινωνικός πόνος, τόσες χρεοκοπίες επιχειρήσεων, εξώσεις, μεταναστεύσεις εκατ. πολιτών για το… τίποτα; Τόσο… εύκολα «ξεχνούν» ή παραβλέπουν οι αγορές το τρομακτικό «λιώσιμο» στην πραγματική οικονομία, τόσο εύκολα υπερκερνούν τη μνημειώδη δραματική μεταβολή της ζωής δεκάδων εκατομμυρίων οικογενειών σ’ αυτές τις χώρες; Δύσκολο ερώτημα, που δε «ζητά» υπεραπλουστευτικές απαντήσεις, ούτε προσεγγίζεται επιδερμικά.
Βεβαίως, οι αγορές κοιτάζουν τη… μεγάλη εικόνα και το γεγονός ότι πλέον δε παράγονται ελλείμματα. Έχει υπάρξει νοικοκύρεμα και περιστολή δαπανών, όμως η μεγάλη… παραδοξότητα είναι ότι τα χρέη των χωρών αυτών παραμένουν περίπου τα ίδια, όπως με το ξεκίνημα της κρίσης! Παρ’ ότι λοιπόν όλες οι… διασώσεις, τα μνημόνια και οι αιματηρές περικοπές έγιναν λόγω της κρίσης χρέους, αυτό παραμένει – τουλάχιστον για την Ελλάδα – σε επίπεδα ελάχιστα μικρότερα απ’ ότι στο ξεκίνημα της… διάσωσης!
Η αλήθεια είναι ότι στην «πλάτη» της Ελλάδος έμαθε όλο το διεθνές σύστημα! Η Ελλάδα ήταν (έλαχε ή... επιλέχθηκε) ως το πρώτο... αίμα των αγορών! Ποτέ δεν είχε υπάρξει ανάλογη «διάσωση» και ελεγχόμενη χρεοκοπία εντός νομισματικής ένωσης και μάλιστα της πιο σκληρής παγκοσμίως. Η Ελλάδα λοιπόν πλήρωσε με αίμα αυτή τη «διάσωση» από το σύστημα.
Η παράδοξη λειτουργία των αγορών
Είναι παραπάνω από σαφές ότι κάτι (εξαιρετικά) σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της... Δανιμαρκίας των αγορών, διεθνώς! Δεν είναι δυνατόν να δανείζεται η Πορτογαλία με επιτόκιο στο χαμηλό 8ετίας και η Ελλάδα (σαν να μην πέρασε μια μέρα), μια χώρα με κατεστραμμένη οικονομία και παραγωγική βάση να βγαίνει στις αγορές! Δεν είναι δυνατόν να έχουν κλείσει 500.000 επιχειρήσεις στην Ελλάδα την 4ετία, να έχει γίνει τόσο μεγάλη εθνική καταστροφή, με 10άδες χιλιάδες να μεταναστεύουν στο εξωτερικό και οι αγορές να δίνουν θετική ετυμηγορία! Όσο και αν οι αγορές κοιτάζουν τη μεγάλη, την κεντρική εικόνα, υπάρχει μια μεγάλη παραδοξότητα σε όλο αυτό.
Είναι σαφές ότι η κρίση χρέους υπάρχει και είναι ισχυρή ακόμη. Η μόνη αλλαγή επί το θετικότερο που έγινε είναι το δημοσιονομικό συμμάζεμα σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία. Η υπερδιόγκωση της επενδυτικής - χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας, στρέβλωσε τα πάντα την τελευταία 20ετία, οδηγώντας στα σημερινά αδιέξοδα! Φτάσαμε στο σημείο το ίδιο το σύστημα να δανείζει, να ελέγχει, να διαμορφώνει επιτόκια, να κάνει αξιολογήσεις κατά το δοκούν.
Αυτό έγινε με την Ελλάδα, αυτό έγινε με την Πορτογαλία και την Ισπανία! Υπήρξε μια… καζινοποίηση της οικονομίας, μέσω της δημιουργίας δαιδαλώδους επενδυτικής βιομηχανίας, με πολλαπλά επενδυτικά προϊόντα αμφίβολης υπόστασης και αξιοπιστίας. Η καζινοποίηση της οικονομίας έφερε τεράστιες στρεβλώσεις στο παγκόσμιο σύστημα, καθώς οι αγορές απέκτησαν στρεβλή δύναμη, οριοθετώντας τις εξελίξεις κατά βούληση…
Αδύναμες οι κυβερνήσεις έναντι της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας
Ποιος δε θυμάται αυτήν την 4ετία τους πολιτικούς της Ευρώπης να «τρέχουν» πίσω από τα χρηματιστήρια, ώστε να προλάβουν το... άνοιγμα των αγορών; Κάθε Σύνοδος Κορυφής γίνονταν Σαββατοκύριακο ώστε να προληφθεί το άνοιγμα των αγορών τη Δευτέρα! Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι κυβερνήσεις οδηγήθηκαν στη… μάχη ενός… άϋλου, ενός αόρατου ουσιαστικά εχθρού! Ενός εχθρού όμως σχεδόν παντοδύναμου!
Υπήρξε απόλυτη κηδεμονία των αγορών, οι πολιτικές ηγεσίες – τεχνικά και ουσιαστικά – φάνηκαν αδύναμες να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις που διατάραξαν συθέμελα την παγκόσμια οικονομία.
Αυτό λοιπόν το σύστημα των αγορών είναι αδιέξοδο όπως λειτουργούσε, ενώ ήδη έχουν γίνει βήματα χαλιναγώγησής του! Οι οίκοι αξιολόγησης έπαψαν να έχουν το... αλάθητο, έπαψαν να θεωρούνται... αλάνθαστες πυθίες του συστήματος! Υπήρξαν μηνύσεις και διώξεις σε πολλές χώρες, δικαστικές μάχες και γενικώς έλεγχος ο οποίος ασφαλώς «άγγιξε» όλο το… μετοχικό ή ιδιοκτησιακό background των οίκων αξιολόγησης! Γιατί, πίσω από τους οίκους αξιολόγησης δεν υπάρχουν μόνο άψυχα... κομπιούτερ και «στεγνοί» αριθμοί, αλλά φυσικά πρόσωπα, προερχόμενα από συγκεκριμένα κράτη, με συγκεκριμένα οικονομικά, επιχειρηματικά ή γεωστρατηγικά συμφέροντα!
Γενικευμένο haircut διεθνώς και επιστροφή στην πραγματική οικονομία
Το παγκόσμιο σύστημα, θα πρέπει να κάτσει σε ένα τραπέζι και να δει συνολικά το χρέος των χωρών. Ένα γενικευμένο και οικουμενικό haircut είναι η λύση, καθώς καμιά χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της. H Ιταλία χρωστά πάνω από 2 τρισ. ευρώ, ενώ αστρονομικό είναι το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ. Γενικευμένο haircut, επανεκκίνηση σε άλλες βάσεις, μακριά από την κηδεμονία της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας είναι το επόμενο στοίχημα της παγκόσμιας οικονομίας! Ένα στοίχημα στροφής και… επιστροφής σε πιο... πραγματικά και ρεαλιστικά οικονομικά δεδομένα! Επόμενο κεντρικό στοίχημα παγκόσμια λοιπόν είναι η μετάβαση σε πιο... πραγματικές οικονομικές συνθήκες. Ήδη έχουν γίνει κάποια βήματα με όλες τις διατάξεις για τον περιορισμό της επενδυτικής «ελευθερίας» των τραπεζών, καθώς επίσης και για τον περιορισμό και τον έλεγχο αμφίβολης υπόστασης επενδυτικών προϊόντων…
www.bankingnews.gr
Και το εύλογο ερώτημα είναι: Τόσο αίμα, τόσος κοινωνικός πόνος, τόσες χρεοκοπίες επιχειρήσεων, εξώσεις, μεταναστεύσεις εκατ. πολιτών για το… τίποτα; Τόσο… εύκολα «ξεχνούν» ή παραβλέπουν οι αγορές το τρομακτικό «λιώσιμο» στην πραγματική οικονομία, τόσο εύκολα υπερκερνούν τη μνημειώδη δραματική μεταβολή της ζωής δεκάδων εκατομμυρίων οικογενειών σ’ αυτές τις χώρες; Δύσκολο ερώτημα, που δε «ζητά» υπεραπλουστευτικές απαντήσεις, ούτε προσεγγίζεται επιδερμικά.
Βεβαίως, οι αγορές κοιτάζουν τη… μεγάλη εικόνα και το γεγονός ότι πλέον δε παράγονται ελλείμματα. Έχει υπάρξει νοικοκύρεμα και περιστολή δαπανών, όμως η μεγάλη… παραδοξότητα είναι ότι τα χρέη των χωρών αυτών παραμένουν περίπου τα ίδια, όπως με το ξεκίνημα της κρίσης! Παρ’ ότι λοιπόν όλες οι… διασώσεις, τα μνημόνια και οι αιματηρές περικοπές έγιναν λόγω της κρίσης χρέους, αυτό παραμένει – τουλάχιστον για την Ελλάδα – σε επίπεδα ελάχιστα μικρότερα απ’ ότι στο ξεκίνημα της… διάσωσης!
Η αλήθεια είναι ότι στην «πλάτη» της Ελλάδος έμαθε όλο το διεθνές σύστημα! Η Ελλάδα ήταν (έλαχε ή... επιλέχθηκε) ως το πρώτο... αίμα των αγορών! Ποτέ δεν είχε υπάρξει ανάλογη «διάσωση» και ελεγχόμενη χρεοκοπία εντός νομισματικής ένωσης και μάλιστα της πιο σκληρής παγκοσμίως. Η Ελλάδα λοιπόν πλήρωσε με αίμα αυτή τη «διάσωση» από το σύστημα.
Η παράδοξη λειτουργία των αγορών
Είναι παραπάνω από σαφές ότι κάτι (εξαιρετικά) σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της... Δανιμαρκίας των αγορών, διεθνώς! Δεν είναι δυνατόν να δανείζεται η Πορτογαλία με επιτόκιο στο χαμηλό 8ετίας και η Ελλάδα (σαν να μην πέρασε μια μέρα), μια χώρα με κατεστραμμένη οικονομία και παραγωγική βάση να βγαίνει στις αγορές! Δεν είναι δυνατόν να έχουν κλείσει 500.000 επιχειρήσεις στην Ελλάδα την 4ετία, να έχει γίνει τόσο μεγάλη εθνική καταστροφή, με 10άδες χιλιάδες να μεταναστεύουν στο εξωτερικό και οι αγορές να δίνουν θετική ετυμηγορία! Όσο και αν οι αγορές κοιτάζουν τη μεγάλη, την κεντρική εικόνα, υπάρχει μια μεγάλη παραδοξότητα σε όλο αυτό.
Είναι σαφές ότι η κρίση χρέους υπάρχει και είναι ισχυρή ακόμη. Η μόνη αλλαγή επί το θετικότερο που έγινε είναι το δημοσιονομικό συμμάζεμα σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία. Η υπερδιόγκωση της επενδυτικής - χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας, στρέβλωσε τα πάντα την τελευταία 20ετία, οδηγώντας στα σημερινά αδιέξοδα! Φτάσαμε στο σημείο το ίδιο το σύστημα να δανείζει, να ελέγχει, να διαμορφώνει επιτόκια, να κάνει αξιολογήσεις κατά το δοκούν.
Αυτό έγινε με την Ελλάδα, αυτό έγινε με την Πορτογαλία και την Ισπανία! Υπήρξε μια… καζινοποίηση της οικονομίας, μέσω της δημιουργίας δαιδαλώδους επενδυτικής βιομηχανίας, με πολλαπλά επενδυτικά προϊόντα αμφίβολης υπόστασης και αξιοπιστίας. Η καζινοποίηση της οικονομίας έφερε τεράστιες στρεβλώσεις στο παγκόσμιο σύστημα, καθώς οι αγορές απέκτησαν στρεβλή δύναμη, οριοθετώντας τις εξελίξεις κατά βούληση…
Αδύναμες οι κυβερνήσεις έναντι της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας
Ποιος δε θυμάται αυτήν την 4ετία τους πολιτικούς της Ευρώπης να «τρέχουν» πίσω από τα χρηματιστήρια, ώστε να προλάβουν το... άνοιγμα των αγορών; Κάθε Σύνοδος Κορυφής γίνονταν Σαββατοκύριακο ώστε να προληφθεί το άνοιγμα των αγορών τη Δευτέρα! Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι κυβερνήσεις οδηγήθηκαν στη… μάχη ενός… άϋλου, ενός αόρατου ουσιαστικά εχθρού! Ενός εχθρού όμως σχεδόν παντοδύναμου!
Υπήρξε απόλυτη κηδεμονία των αγορών, οι πολιτικές ηγεσίες – τεχνικά και ουσιαστικά – φάνηκαν αδύναμες να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις που διατάραξαν συθέμελα την παγκόσμια οικονομία.
Αυτό λοιπόν το σύστημα των αγορών είναι αδιέξοδο όπως λειτουργούσε, ενώ ήδη έχουν γίνει βήματα χαλιναγώγησής του! Οι οίκοι αξιολόγησης έπαψαν να έχουν το... αλάθητο, έπαψαν να θεωρούνται... αλάνθαστες πυθίες του συστήματος! Υπήρξαν μηνύσεις και διώξεις σε πολλές χώρες, δικαστικές μάχες και γενικώς έλεγχος ο οποίος ασφαλώς «άγγιξε» όλο το… μετοχικό ή ιδιοκτησιακό background των οίκων αξιολόγησης! Γιατί, πίσω από τους οίκους αξιολόγησης δεν υπάρχουν μόνο άψυχα... κομπιούτερ και «στεγνοί» αριθμοί, αλλά φυσικά πρόσωπα, προερχόμενα από συγκεκριμένα κράτη, με συγκεκριμένα οικονομικά, επιχειρηματικά ή γεωστρατηγικά συμφέροντα!
Γενικευμένο haircut διεθνώς και επιστροφή στην πραγματική οικονομία
Το παγκόσμιο σύστημα, θα πρέπει να κάτσει σε ένα τραπέζι και να δει συνολικά το χρέος των χωρών. Ένα γενικευμένο και οικουμενικό haircut είναι η λύση, καθώς καμιά χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της. H Ιταλία χρωστά πάνω από 2 τρισ. ευρώ, ενώ αστρονομικό είναι το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ. Γενικευμένο haircut, επανεκκίνηση σε άλλες βάσεις, μακριά από την κηδεμονία της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας είναι το επόμενο στοίχημα της παγκόσμιας οικονομίας! Ένα στοίχημα στροφής και… επιστροφής σε πιο... πραγματικά και ρεαλιστικά οικονομικά δεδομένα! Επόμενο κεντρικό στοίχημα παγκόσμια λοιπόν είναι η μετάβαση σε πιο... πραγματικές οικονομικές συνθήκες. Ήδη έχουν γίνει κάποια βήματα με όλες τις διατάξεις για τον περιορισμό της επενδυτικής «ελευθερίας» των τραπεζών, καθώς επίσης και για τον περιορισμό και τον έλεγχο αμφίβολης υπόστασης επενδυτικών προϊόντων…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών