γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, ξεχάσαμε ότι το… λειτούργημα της πολιτικής είναι πρώτα και κύρια εθελοντική προσφορά και υπηρεσία και όχι... συντεχνία συνδικαλιστικού τύπου!
Σε μια συγκυρία όπου η ελληνική κοινωνία επ’ ουδενί δεν έχει αισθανθεί –πέρα από τις προφορικές… διακηρύξεις και τυμπανοκρουσίες– το… success story και την πολλαπλώς διαφημιζόμενη… Γη της Επαγγελίας του κ. Σαμαρά, το εγχώριο πολιτικό προσωπικό συνεχίζει να… βαυκαλίζεται, εγκλωβισμένο στην εσωστρέφεια της… συντεχνίας του!
Λειτουργώντας θαρρείς ως ανεξάρτητος και ξεκομμένος… κλάδος από την κοινωνία, οι πολιτικοί εξακολουθούν να πορεύονται με όρους που μόνο σε χρεοκοπημένα συνδικαλιστικά φέουδα των δεκαετιών ’80 και ’90 συναντούσαμε!
Προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες, φθηνές πρακτικές, «παιδική» ματαιοδοξία, αντεγκλήσεις της σειράς, δηλώσεις και κινήσεις εντυπωσιασμού, συνθέτουν ένα «παιχνίδι» που μόνον υποβιβάζει στα μάτια της κοινωνίας τον… κλάδο και τη συντεχνία των πολιτικών! Το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης έχει χρεοκοπήσει εύλογα μαζί με όλο το πολιτικοοικονομικό και κομματικό σύστημα και αυτό η κοινωνία (δυστυχώς) εξακολουθεί να το υφίσταται καθημερινά.
Μετά τις πρόσφατες διπλές εκλογές υπερ-διαφημίστηκε ο ανασχηματισμός, ωσάν να ήταν μια μνημειώδης επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και της φυγής προς τα εμπρός σε όλα τα επίπεδα!
Αντ’ αυτού, προέκυψε ένα εντελώς δυσκίνητο και ετερόκλητο σχήμα, μια… ερμαφρόδιτη κυβέρνηση –σπάνιο μωσαϊκό απόψεων, τάσεων, ιδεολογιών, ιδεοληψιών…
Ο πολυδιαφημισμένος ανασχηματισμός, όχι μόνο δεν έδωσε το στοιχείο της ξεκάθαρης ανανέωσης και του γενικευμένου ανασκουμπώματος, αλλά πιστοποίησε ότι είναι «γέννα» παλαιοκομματικού τύπου ισορροπιών. Η εικόνα που έβγαλε, παρ’ ότι είχε δοθεί χαρακτήρας σηματωρού μιας νέας μεγάλης επανεκκίνησης για την κυβέρνηση μετά την ήττα στις εκλογές, είναι ότι παραπέμπει περισσότερο στο (χρεοκοπημένο) παρελθόν παρά στο μέλλον.
Κοινή άποψη μεταξύ ανεξάρτητων αναλυτών ήταν ότι το μόρφωμα προέκυψε μέσα από καραμπόλες και πολιτικές ίντριγκες, συσχετισμούς και ισορροπίες και σε καμιά περίπτωση δεν έγινε με γνώμονα και απόλυτο καταλύτη τις… επιχειρησιακές ικανότητες! Δεν έγινε με γνώμονα τις επιχειρησιακές ανάγκες της κυβέρνησης και της χώρας, αλλά με πρώτιστο μέλημα τους κομματικούς συσχετισμούς και τις φιλοδοξίες των πολιτευτών. Και όλα αυτά, σε μια συγκυρία που η κοινωνία συνεχίζει να αιμορραγεί σ’ όλα τα επίπεδα, με 1,5 εκατ. ανέργους, χιλιάδες νέους και μεγαλύτερους (νέους) μετανάστες στο εξωτερικό, ληστρική φορολογία και γενικώς ένα (ακόμη) χρεοκοπημένο κρατικό σχήμα!
H νοσηρή ιστορία με τον κ. Λοβέρδο
Αποκορύφωμα των αμιγώς συντεχνιακών πρακτικών και λογικών με βάση τις οποίες δημιουργήθηκε η κυβέρνηση, είναι η… φαιδρή ιστορία με την (σχεδόν με το… ζόρι) τοποθέτηση του κ. Αν. Λοβέρδου στο υπουργείο Παιδείας, στο σημαντικότερο υπουργείο για το μέλλον της χώρας τις επόμενες 10ετίες!
Τα όσα στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας για τα… παρακάλια στον κ. Λοβέρδο να αναλάβει το υπουργείο, ενώ επιθυμούσε άλλο χαρτοφυλάκιο, μαρτυρούν τον εγκλωβισμό στις συντεχνιακές πρακτικές του κ. Σαμαρά, απόρροια της… εξάρτησής του από την υπολογίσιμη δύναμη του ΠΑΣΟΚ για να κρατηθεί η κυβέρνηση.
Το να παρακαλάει ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έναν βουλευτή, τον κ. Λοβέρδο, να μπει στην κυβέρνηση –ανάγκη που προέκυψε από τους συσχετισμούς (σ.σ. ο κ. Λοβέρδος «ελέγχει» και τον βουλευτή κ. Αηδόνη)– είναι ένα ακραία νοσηρό φαινόμενο.
Το όψιμο... μπαϊράκι του κ. Λοβέρδου που βγαίνει ως… νεο-ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του λαού, μόνο φαιδρότητα και αηδία ξεβράζει για όλο το σύστημα.
Ο συγκεκριμένος –καθ’ όλα συμπαθής άνθρωπος κατά τα άλλα– σχετικά καινούριος πολιτικός φαίνεται πως κάνει «παιχνίδι» εκ του ασφαλούς, με μπαράζ δηλώσεων… επανάστασης και αντίστασης κατά της αρχής!
Διαφοροποιήθηκε εξ αρχής από την κυβέρνηση, με άμεσο ξεκίνημα κόντρας με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Μητσοτάκη για τις (συμφωνημένες) απολύσεις και επαναστατική… γυμναστική με δηλώσεις «δεν ψήφισα το νομοσχέδιο, άρα δεν υποχρεούμαι να το εφαρμόσω»! Πρωτοφανής δήλωση που σε οποιοδήποτε άλλο οργανωμένο και σοβαρό κράτος θα είχε οδηγήσει στην απόλυτα εύλογη και άμεση απόλυση - απαλλαγή του από τα καθήκοντα του υπουργού!
Δικαίωμα του κ. Λοβέρδου που δεν το ψήφισε, όμως από τη στιγμή που δέχτηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση, τέτοια δήλωση κινείται στις παρυφές της… τρέλας και του εμπαιγμού όλης της κοινωνίας. Όλη αυτή η ιστορία αναδεικνύει απαράδεκτο για τέτοια συγκυρία θράσος και έλλειμμα υπευθυνότητας. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, ξεχάσαμε ότι το… λειτούργημα της πολιτικής είναι πρώτα και κύρια… προσφορά, υπηρεσία, εθελοντική διάθεση του εκάστοτε ατόμου στην υπηρεσία της πατρίδας, της κοινωνίας, του λαού.
Οι δηλώσεις, οι… τεχνικές ή άλλες «διαφωνίες» του κ. Λοβέρδου, το μπαράζ των εμφανίσεών του σε τηλεοπτικά πλατό, «διαφημίζοντας» το… εγώ του και τις απόψεις του, είναι μια εικόνα ναυαγίου για την κυβέρνηση και κυρίως για τον εγκλωβισμένο πρωθυπουργό.
Ανεχόμενος τέτοιους… ακτιβισμούς ο κ. Σαμαράς, αδικεί τον εαυτό του και τη δουλειά που ασφαλώς κάνει καθώς και όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες του. Και πιθανότατα, κάτω από οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες θα είχε καθαιρέσει άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες τον υφιστάμενό του, ενώ τώρα δημιουργεί μέγα προηγούμενο… επαναστατικής γυμναστικής για το θεαθήναι…
www.bankingnews.gr
Λειτουργώντας θαρρείς ως ανεξάρτητος και ξεκομμένος… κλάδος από την κοινωνία, οι πολιτικοί εξακολουθούν να πορεύονται με όρους που μόνο σε χρεοκοπημένα συνδικαλιστικά φέουδα των δεκαετιών ’80 και ’90 συναντούσαμε!
Προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες, φθηνές πρακτικές, «παιδική» ματαιοδοξία, αντεγκλήσεις της σειράς, δηλώσεις και κινήσεις εντυπωσιασμού, συνθέτουν ένα «παιχνίδι» που μόνον υποβιβάζει στα μάτια της κοινωνίας τον… κλάδο και τη συντεχνία των πολιτικών! Το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης έχει χρεοκοπήσει εύλογα μαζί με όλο το πολιτικοοικονομικό και κομματικό σύστημα και αυτό η κοινωνία (δυστυχώς) εξακολουθεί να το υφίσταται καθημερινά.
Μετά τις πρόσφατες διπλές εκλογές υπερ-διαφημίστηκε ο ανασχηματισμός, ωσάν να ήταν μια μνημειώδης επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και της φυγής προς τα εμπρός σε όλα τα επίπεδα!
Αντ’ αυτού, προέκυψε ένα εντελώς δυσκίνητο και ετερόκλητο σχήμα, μια… ερμαφρόδιτη κυβέρνηση –σπάνιο μωσαϊκό απόψεων, τάσεων, ιδεολογιών, ιδεοληψιών…
Ο πολυδιαφημισμένος ανασχηματισμός, όχι μόνο δεν έδωσε το στοιχείο της ξεκάθαρης ανανέωσης και του γενικευμένου ανασκουμπώματος, αλλά πιστοποίησε ότι είναι «γέννα» παλαιοκομματικού τύπου ισορροπιών. Η εικόνα που έβγαλε, παρ’ ότι είχε δοθεί χαρακτήρας σηματωρού μιας νέας μεγάλης επανεκκίνησης για την κυβέρνηση μετά την ήττα στις εκλογές, είναι ότι παραπέμπει περισσότερο στο (χρεοκοπημένο) παρελθόν παρά στο μέλλον.
Κοινή άποψη μεταξύ ανεξάρτητων αναλυτών ήταν ότι το μόρφωμα προέκυψε μέσα από καραμπόλες και πολιτικές ίντριγκες, συσχετισμούς και ισορροπίες και σε καμιά περίπτωση δεν έγινε με γνώμονα και απόλυτο καταλύτη τις… επιχειρησιακές ικανότητες! Δεν έγινε με γνώμονα τις επιχειρησιακές ανάγκες της κυβέρνησης και της χώρας, αλλά με πρώτιστο μέλημα τους κομματικούς συσχετισμούς και τις φιλοδοξίες των πολιτευτών. Και όλα αυτά, σε μια συγκυρία που η κοινωνία συνεχίζει να αιμορραγεί σ’ όλα τα επίπεδα, με 1,5 εκατ. ανέργους, χιλιάδες νέους και μεγαλύτερους (νέους) μετανάστες στο εξωτερικό, ληστρική φορολογία και γενικώς ένα (ακόμη) χρεοκοπημένο κρατικό σχήμα!
H νοσηρή ιστορία με τον κ. Λοβέρδο
Αποκορύφωμα των αμιγώς συντεχνιακών πρακτικών και λογικών με βάση τις οποίες δημιουργήθηκε η κυβέρνηση, είναι η… φαιδρή ιστορία με την (σχεδόν με το… ζόρι) τοποθέτηση του κ. Αν. Λοβέρδου στο υπουργείο Παιδείας, στο σημαντικότερο υπουργείο για το μέλλον της χώρας τις επόμενες 10ετίες!
Τα όσα στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας για τα… παρακάλια στον κ. Λοβέρδο να αναλάβει το υπουργείο, ενώ επιθυμούσε άλλο χαρτοφυλάκιο, μαρτυρούν τον εγκλωβισμό στις συντεχνιακές πρακτικές του κ. Σαμαρά, απόρροια της… εξάρτησής του από την υπολογίσιμη δύναμη του ΠΑΣΟΚ για να κρατηθεί η κυβέρνηση.
Το να παρακαλάει ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έναν βουλευτή, τον κ. Λοβέρδο, να μπει στην κυβέρνηση –ανάγκη που προέκυψε από τους συσχετισμούς (σ.σ. ο κ. Λοβέρδος «ελέγχει» και τον βουλευτή κ. Αηδόνη)– είναι ένα ακραία νοσηρό φαινόμενο.
Το όψιμο... μπαϊράκι του κ. Λοβέρδου που βγαίνει ως… νεο-ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του λαού, μόνο φαιδρότητα και αηδία ξεβράζει για όλο το σύστημα.
Ο συγκεκριμένος –καθ’ όλα συμπαθής άνθρωπος κατά τα άλλα– σχετικά καινούριος πολιτικός φαίνεται πως κάνει «παιχνίδι» εκ του ασφαλούς, με μπαράζ δηλώσεων… επανάστασης και αντίστασης κατά της αρχής!
Διαφοροποιήθηκε εξ αρχής από την κυβέρνηση, με άμεσο ξεκίνημα κόντρας με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Μητσοτάκη για τις (συμφωνημένες) απολύσεις και επαναστατική… γυμναστική με δηλώσεις «δεν ψήφισα το νομοσχέδιο, άρα δεν υποχρεούμαι να το εφαρμόσω»! Πρωτοφανής δήλωση που σε οποιοδήποτε άλλο οργανωμένο και σοβαρό κράτος θα είχε οδηγήσει στην απόλυτα εύλογη και άμεση απόλυση - απαλλαγή του από τα καθήκοντα του υπουργού!
Δικαίωμα του κ. Λοβέρδου που δεν το ψήφισε, όμως από τη στιγμή που δέχτηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση, τέτοια δήλωση κινείται στις παρυφές της… τρέλας και του εμπαιγμού όλης της κοινωνίας. Όλη αυτή η ιστορία αναδεικνύει απαράδεκτο για τέτοια συγκυρία θράσος και έλλειμμα υπευθυνότητας. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, ξεχάσαμε ότι το… λειτούργημα της πολιτικής είναι πρώτα και κύρια… προσφορά, υπηρεσία, εθελοντική διάθεση του εκάστοτε ατόμου στην υπηρεσία της πατρίδας, της κοινωνίας, του λαού.
Οι δηλώσεις, οι… τεχνικές ή άλλες «διαφωνίες» του κ. Λοβέρδου, το μπαράζ των εμφανίσεών του σε τηλεοπτικά πλατό, «διαφημίζοντας» το… εγώ του και τις απόψεις του, είναι μια εικόνα ναυαγίου για την κυβέρνηση και κυρίως για τον εγκλωβισμένο πρωθυπουργό.
Ανεχόμενος τέτοιους… ακτιβισμούς ο κ. Σαμαράς, αδικεί τον εαυτό του και τη δουλειά που ασφαλώς κάνει καθώς και όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες του. Και πιθανότατα, κάτω από οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες θα είχε καθαιρέσει άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες τον υφιστάμενό του, ενώ τώρα δημιουργεί μέγα προηγούμενο… επαναστατικής γυμναστικής για το θεαθήναι…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών