γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Ο Μάιος, μήνας της διακήρυξης της ΕΕ, φαίνεται πως αποδεικνύεται και ο «μαύρος» μήνας των σκληρών και δύσκολων αποφάσεων για τους Ευρωπαίους ηγέτες, με τα προβλήματα να εντείνονται αντί να αποκλιμακώνονται.
Πέρσι τέτοιον καιρό αποφάσιζαν το πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, ενώ κλήθηκαν να δημιουργήσουν εκ του μηδενός το μηχανισμό στήριξης χωρών μελών. Και οι δύο αποφάσεις κρίθηκαν... ανεπαρκείς για να εξανεμίσουν τις ανησυχίες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες της ζώνης. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μιλάμε όχι για το αν, αλλά για το πότε θα υλοποιηθεί η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ενώ σε πρόσφατο άρθρο του το περιοδικό Economist ανέφερε ότι ο φόβος είναι ότι δε θα είναι μόνο η Ελλάδα που χρειάζεται να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση.
Παράλληλα οι Ευρωπαίοι στο μοναδικό που συμφωνούν είναι ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει από τη ζώνη του ευρώ, ενώ από κει και πέρα οι διαφωνίες είναι τόσο μεγάλες που μόνο εμπιστοσύνη δεν μπορούν να εμπνεύσουν σε έναν ουδέτερο παρατηρητή. Την ίδια ώρα οι αποδόσεις στα ελληνικά 10ετή ομόλογα ξεπερνούν το 15%, σε αντίθεση με το 12,3% το Μάιο του 2010, ενώ το χρέος της Ελλάδας ήταν στο 145% και το έλλειμμα στο 10,5% στο τέλος του 2010. Και όλα αυτά εν μέσω «κυβερνητικής σύγχυσης».
Από την άλλη μεριά, η κατάσταση στην Πορτογαλία με το υπέρογκο χρέος και τη χρόνια μηδενική ανάπτυξη, και ο «τοξικός» τραπεζικός κλάδος της Ιρλανδίας, δεν αφήνει τους Ευρωπαίους περιθώρια εφησυχασμού όσον αφορά τις αποφάσεις στήριξης. Αναλυτές αναφέρουν όταν τρεις από τις 16 χώρες έχουν δυσεπίλυτα προβλήματα, τότε το οικοδόμημα όλο έχει πρόβλημα. Και μάλιστα, όταν οι υποψίες παραμένουν για την Ισπανία, παρόλο που έχει προχωρήσει «οικοιωθελώς» σε βήματα που έπρεπε να είχε κάνει εδώ και πολλά χρόνια.
Σύμφωνα με ανάλυση του Economist η πρώτη διάγνωση των προβλημάτων της Ελλάδας ήταν λάθος. Λάθος ήταν και το «φάρμακο» που επιλέχτηκε γιʼ αυτό και τώρα χρειάζονται εκ νέου σχεδιασμός της στήριξης. Και αν αυτό έγινε για μια χώρα γιατί να μην έγινε και στις άλλες δύο, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, αναρωτιώνται οι αναλυτές του οικονομικού περιοδικού. Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι δημοσιονομικό και όχι ρευστότητας.
Στο προσκήνιο έχει τεθεί το ζήτημα της αναδιάταξης του ελληνικού χρέους. Δηλαδή χωρίς να μεταβληθούν ονομαστική αξία και απόδοση των ομολόγων θα επιμηκυνθεί η περίοδος αποπληρωμής τους. Αυτή η λύση δε θα βοηθήσει σημαντικά τη χώρα, αλλά θα δοθεί χρόνος ώστε να ενισχυθεί με νέα κεφάλαια από τους Ευρωπαίους εταίρους και να θωρακιστούν καλύτερα οι συνδεόμενες τράπεζες.
www.bankingnews.gr
Παράλληλα οι Ευρωπαίοι στο μοναδικό που συμφωνούν είναι ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει από τη ζώνη του ευρώ, ενώ από κει και πέρα οι διαφωνίες είναι τόσο μεγάλες που μόνο εμπιστοσύνη δεν μπορούν να εμπνεύσουν σε έναν ουδέτερο παρατηρητή. Την ίδια ώρα οι αποδόσεις στα ελληνικά 10ετή ομόλογα ξεπερνούν το 15%, σε αντίθεση με το 12,3% το Μάιο του 2010, ενώ το χρέος της Ελλάδας ήταν στο 145% και το έλλειμμα στο 10,5% στο τέλος του 2010. Και όλα αυτά εν μέσω «κυβερνητικής σύγχυσης».
Από την άλλη μεριά, η κατάσταση στην Πορτογαλία με το υπέρογκο χρέος και τη χρόνια μηδενική ανάπτυξη, και ο «τοξικός» τραπεζικός κλάδος της Ιρλανδίας, δεν αφήνει τους Ευρωπαίους περιθώρια εφησυχασμού όσον αφορά τις αποφάσεις στήριξης. Αναλυτές αναφέρουν όταν τρεις από τις 16 χώρες έχουν δυσεπίλυτα προβλήματα, τότε το οικοδόμημα όλο έχει πρόβλημα. Και μάλιστα, όταν οι υποψίες παραμένουν για την Ισπανία, παρόλο που έχει προχωρήσει «οικοιωθελώς» σε βήματα που έπρεπε να είχε κάνει εδώ και πολλά χρόνια.
Σύμφωνα με ανάλυση του Economist η πρώτη διάγνωση των προβλημάτων της Ελλάδας ήταν λάθος. Λάθος ήταν και το «φάρμακο» που επιλέχτηκε γιʼ αυτό και τώρα χρειάζονται εκ νέου σχεδιασμός της στήριξης. Και αν αυτό έγινε για μια χώρα γιατί να μην έγινε και στις άλλες δύο, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, αναρωτιώνται οι αναλυτές του οικονομικού περιοδικού. Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι δημοσιονομικό και όχι ρευστότητας.
Στο προσκήνιο έχει τεθεί το ζήτημα της αναδιάταξης του ελληνικού χρέους. Δηλαδή χωρίς να μεταβληθούν ονομαστική αξία και απόδοση των ομολόγων θα επιμηκυνθεί η περίοδος αποπληρωμής τους. Αυτή η λύση δε θα βοηθήσει σημαντικά τη χώρα, αλλά θα δοθεί χρόνος ώστε να ενισχυθεί με νέα κεφάλαια από τους Ευρωπαίους εταίρους και να θωρακιστούν καλύτερα οι συνδεόμενες τράπεζες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών