γράφει : Νίκος Θεοδωρόπουλος
Ο Τσίπρας βρέθηκε να κρατά την «καυτή πατάτα» της διαχείρισης της Ελλάδας
Η διακυβέρνηση της χώρας πέρασε στον ΣΥΡΙΖΑ διότι απέτυχαν οι προηγούμενοι.
Έτσι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα βρέθηκε να κρατά την «καυτή πατάτα» της διαχείρισης μιας χώρας και υποσχόμενη το τέλος της λιτότητας.
Η Ελλάδα δεν έφθασε στα Μνημόνια διότι ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% σταμάτησε τον οικονομικό εκσυγχρονισμό ή έβαλε εμπόδια στις ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Σήμερα όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση καλείται να βρει τη χρυσή τομή με τους ευρωπαίους εταίρους, έτσι ώστε να οδηγηθεί σε μία νέα συμφωνία που θα εξασφαλίζει το μέλλον των Ελλήνων και κυρίως την παραμονή τους στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015 ημέρα πραγματοποίησης του Eurogroup , ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης θα δώσει στους υπουργούς των χωρών της Ευρωζώνης το πλήρες σχέδιο της κυβέρνησης για το νέο πρόγραμμα που χρειάζεται η Ελλάδα, με σκοπό την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Συμφωνία θα υπάρξει.
Ποιος ή ποιοι χρειάζονται περισσότερο τη συμφωνία.
Μα οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και οι οικονομικά αδύναμοι καθώς ήταν αυτοί που πλήρωσαν το …μάρμαρο της σκληρής λιτότητας.
Θεωρείται βέβαιο πως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, δεν πήρε λαϊκή εντολή να οδηγήσει τη χώρα σε αδιέξοδο, το αντίθετο θα πούμε εμείς.
Κέρδισε τη ψήφο τους για να αναμετρηθεί με το οικονομικό κατεστημένο το οποίο στην ουσία διαθέτει και τα «κλειδιά» της χώρας.
Με τις δομές ενός χρεοκοπημένου κράτους πρέπει να συγκρουστούν οι υπουργοί του Αλέξη Τσίπρα.
Ο πολίτης χρειάζεται μια λιτή και συνάμα αποτελεσματική διοίκηση. Η επικαιρότητα και η καθημερινότητα μας επιβάλει να αναφέρουμε τη φορολογική πολιτική που επιθυμεί να ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση.
Να ελαφρυνθούν οι μη έχοντες και να πληρώσουν οι κατέχοντες.
Η υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής έχει πολλές δυσκολίες στο στάδιο της εφαρμογής διότι ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών δεν έχει το control.
Τα ηλεκτρονικά συστήματα που έχει στην διάθεσή της η πολιτική ηγεσία μπορεί να αποδειχθούν άχρηστα εργαλεία ενώ απουσιάζουν εκείνα που θα έδιναν τις πληροφορίες για την τελική διαμόρφωση της πολιτικής.
Η βάση όλων είναι η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων που έχουν ως περιεχόμενο τα δηλωθέντα εισοδήματα;
Είναι δυνατό να δηλώνονται εισοδήματα υψηλότερα των 100.000 ευρώ μόλις από 5.000 φυσικά πρόσωπα. Το στοιχείο αυτό το συναντούσαμε μέχρι πρότινος στα στατιστικά της ΓΓΠΣ.
Όμως τα δύο τελευταία χρόνια , οι αρμόδιοι αφαίρεσαν από τα στατιστικά στοιχεία το εισόδημα των 1000.000 και πλέον εμφανίζονται όσα ξεπερνούν τα 44.000 ευρώ το χρόνο.
Πηγαίνοντας στο δια ταύτα ο Γιάννης Βαρουφάκης μπορεί να βρει κοινό τόπο με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ενώ θεωρούμε δύσκολο έως ακατόρθωτο να μάθει με το πάτημα ενός πλήκτρου αν οι οικονομικά ισχυροί της χώρας υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις ως φυσικά πρόσωπα όπως και το ύψος των εισοδημάτων τους.
Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί χρειάζεται ένα φορολογικό σύστημα να παρακολουθεί τα έσοδα που εκ των προτέρων γνωρίζει ότι δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια και δεν στρέφεται εξολοκλήρου στα έξοδα.
Οι τεχνολογικές φορολογικές υποδομές της χώρας είναι στην εποχή του χαλκού… όχι τυχαία.
Μόνο έτσι το κράτος ως φορέας εξουσίας μπορεί να επιστρέψει το συντομότερο δυνατό στο …δημιουργό του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικός και κυβερνητικός φορέας πρέπει να αναμετρηθεί με τις δομές ενός κράτους που αντιστέκεται και μάλιστα χρεοκοπημένο.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
Έτσι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα βρέθηκε να κρατά την «καυτή πατάτα» της διαχείρισης μιας χώρας και υποσχόμενη το τέλος της λιτότητας.
Η Ελλάδα δεν έφθασε στα Μνημόνια διότι ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% σταμάτησε τον οικονομικό εκσυγχρονισμό ή έβαλε εμπόδια στις ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Σήμερα όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση καλείται να βρει τη χρυσή τομή με τους ευρωπαίους εταίρους, έτσι ώστε να οδηγηθεί σε μία νέα συμφωνία που θα εξασφαλίζει το μέλλον των Ελλήνων και κυρίως την παραμονή τους στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015 ημέρα πραγματοποίησης του Eurogroup , ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης θα δώσει στους υπουργούς των χωρών της Ευρωζώνης το πλήρες σχέδιο της κυβέρνησης για το νέο πρόγραμμα που χρειάζεται η Ελλάδα, με σκοπό την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Συμφωνία θα υπάρξει.
Ποιος ή ποιοι χρειάζονται περισσότερο τη συμφωνία.
Μα οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και οι οικονομικά αδύναμοι καθώς ήταν αυτοί που πλήρωσαν το …μάρμαρο της σκληρής λιτότητας.
Θεωρείται βέβαιο πως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, δεν πήρε λαϊκή εντολή να οδηγήσει τη χώρα σε αδιέξοδο, το αντίθετο θα πούμε εμείς.
Κέρδισε τη ψήφο τους για να αναμετρηθεί με το οικονομικό κατεστημένο το οποίο στην ουσία διαθέτει και τα «κλειδιά» της χώρας.
Με τις δομές ενός χρεοκοπημένου κράτους πρέπει να συγκρουστούν οι υπουργοί του Αλέξη Τσίπρα.
Ο πολίτης χρειάζεται μια λιτή και συνάμα αποτελεσματική διοίκηση. Η επικαιρότητα και η καθημερινότητα μας επιβάλει να αναφέρουμε τη φορολογική πολιτική που επιθυμεί να ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση.
Να ελαφρυνθούν οι μη έχοντες και να πληρώσουν οι κατέχοντες.
Η υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής έχει πολλές δυσκολίες στο στάδιο της εφαρμογής διότι ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών δεν έχει το control.
Τα ηλεκτρονικά συστήματα που έχει στην διάθεσή της η πολιτική ηγεσία μπορεί να αποδειχθούν άχρηστα εργαλεία ενώ απουσιάζουν εκείνα που θα έδιναν τις πληροφορίες για την τελική διαμόρφωση της πολιτικής.
Η βάση όλων είναι η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων που έχουν ως περιεχόμενο τα δηλωθέντα εισοδήματα;
Είναι δυνατό να δηλώνονται εισοδήματα υψηλότερα των 100.000 ευρώ μόλις από 5.000 φυσικά πρόσωπα. Το στοιχείο αυτό το συναντούσαμε μέχρι πρότινος στα στατιστικά της ΓΓΠΣ.
Όμως τα δύο τελευταία χρόνια , οι αρμόδιοι αφαίρεσαν από τα στατιστικά στοιχεία το εισόδημα των 1000.000 και πλέον εμφανίζονται όσα ξεπερνούν τα 44.000 ευρώ το χρόνο.
Πηγαίνοντας στο δια ταύτα ο Γιάννης Βαρουφάκης μπορεί να βρει κοινό τόπο με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ενώ θεωρούμε δύσκολο έως ακατόρθωτο να μάθει με το πάτημα ενός πλήκτρου αν οι οικονομικά ισχυροί της χώρας υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις ως φυσικά πρόσωπα όπως και το ύψος των εισοδημάτων τους.
Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί χρειάζεται ένα φορολογικό σύστημα να παρακολουθεί τα έσοδα που εκ των προτέρων γνωρίζει ότι δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια και δεν στρέφεται εξολοκλήρου στα έξοδα.
Οι τεχνολογικές φορολογικές υποδομές της χώρας είναι στην εποχή του χαλκού… όχι τυχαία.
Μόνο έτσι το κράτος ως φορέας εξουσίας μπορεί να επιστρέψει το συντομότερο δυνατό στο …δημιουργό του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικός και κυβερνητικός φορέας πρέπει να αναμετρηθεί με τις δομές ενός κράτους που αντιστέκεται και μάλιστα χρεοκοπημένο.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών