γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Μη έχοντας ξεκάθαρο πλάνο σε κεφαλαιώδη ζητήματα, η κυβέρνηση "μάχεται" με τον εαυτό της και το... σώμα της, δεχόμενη αντιπολίτευση εκ των έσω - Μια πανσπερμία δηλώσεων και «γνωμών» τρελαίνει την κοινωνία και εγκλωβίζει την κυβέρνηση
Σύνδρομο… Βαρουφάκη φαίνεται πως πλήττει ολοένα και περισσότερο την κυβέρνηση, ήτοι μια ακατάσχετη πολυφωνία που φτάνει στα όρια του παροξυσμού, μια πολυγλωσσία, ένα γενικευμένο μπέρδεμα, που τείνει να… τρελάνει ολόκληρη την κοινωνία!
Υπουργοί, βουλευτές και διάφορα στελέχη και υποστελέχη – κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως των ΑΝΕΛ - βγαίνουν και λένε την άποψή τους για ζητήματα που ούτε τους ζητείται, ούτε θα έπρεπε να έχουν γνώμη, τουλάχιστον δημόσια!
Γιατί, όταν κάποιος εκφράζει δημόσια άποψη, έχοντας κομματική… ταμπέλα, εκπροσωπεί το κόμμα, το οποίο έχει συγκεκριμένες θέσεις για πολλά θέματα, γνωστοποιημένες εδώ και καιρό.
Αρκετοί λοιπόν εκφράζουν πολιτικό λόγο για τη… ρήξη με τους ξένους, τα «διαπραγματευτικά ατού», τη «στάση που πρέπει να κρατήσουμε», μιλούν για το χρέος, τις δόσεις, τις συντάξεις, τις περικοπές, τις κόκκινες γραμμές, για τους Γερμανούς, για τα επιτόκια, τις ιδιωτικοποιήσεις για τα πάντα.
Ακούσαμε δηλώσεις για δημοψηφίσματα (την ώρα που γίνονταν δραματικά Eurogroup), για το ότι «δεν είναι φετίχ το ευρώ», «δεν είναι ταμπού η δραχμή», «δεν είναι Ευρώπη των λαών αυτή», «δεν υπάρχει αλληλεγγύη», «η χώρα έγινε προτεκτοράτο δανειστών», «οι δανειστές μας εκβιάζουν» κ.ο.κ. Για όλα τα ανωτέρω, ακούστηκαν τουλάχιστον 5-6 διαφορετικές εκδοχές!
Μια πανσπερμία ετερόκλητων δηλώσεων, ένα πρωτοφανές κρεσέντο «δημοκρατίας» και «γνώμης» που όμως, σε μια τόσο κρίσιμη όπως η τωρινή περίοδο, προξενεί τεράστιο πλήγμα στην προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση για να δείξει ένα συμπαγές και ενοποιημένο προφίλ, με ενιαία γραμμή, τουλάχιστον στα σημαντικά.
Εχθρός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο εαυτός του, το «σώμα» του
Πρόκειται για τεράστιο πρόβλημα, στο οποίο θα έπρεπε ήδη να έχει «ελεγχθεί» από τον πρωθυπουργό, που έχει τον τελικό (αλλά κυρίως τον πρώτο) λόγο για όλα. Την ώρα που κάποιος υπουργός προσπαθεί να «χτίσει» κάτι, βγαίνει πάραυτα άλλο στέλεχος σε τηλεοπτικό σταθμό και αποδομεί την προσπάθεια του υπουργού, μέσα σε μια σουρεαλιστική και εκνευριστική συνάμα – καθόλου δημιουργική αλλά ζημιογόνα – ασάφεια!
Η… σύγχυση έγινε φανερή με το καλημέρα αυτής της κυβέρνησης, όταν «έφυγαν» τα κάγκελα έξω από τη Βουλή, χωρίς να έχει δώσει εντολή ο κύριος αρμόδιος, ο αναπληρωτής υπουργός δημόσιας τάξης Γ. Πανούσης, όπως ο ίδιος ομολόγησε. Έκτοτε, αυτό που έχουμε ζήσει δεν περιγράφεται.
Και μπορεί να υπάρχουν πολλά ελαφρυντικά καθώς είναι μια εντελώς καινούρια κυβέρνηση και μάλιστα ετερόκλητη, όμως πολλά πράγματα – στο βαθμό που λαμβάνουν χώρα – δεν δικαιολογούνται.
Η απόλυτη σύγχυση άλλωστε ξεκίνησε με το αν θέλουμε τα λεφτά της δόσης, ήτοι τα 7,5 δισ. ευρώ για τα οποία τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Και μετά με το αν υπήρξε ή όχι… κανονική συμφωνία στις 20 Φεβρουαρίου, αν υπήρξαν υπογραφές, αν δεν υπήρξαν, ή αν ήταν μόνο μια πρώτη… γνωριμία και συμφωνία για περαιτέρω κουβέντες στο άμεσο μέλλον!
Η κυβέρνηση καλλιέργησε και εγκολπώθηκε μια τακτική… επιθετικών δηλώσεων και ασκήσεων θάρρους, η οποία όχι μόνο δεν ήταν αποτελεσματική προς τους ξένους εταίρους, στους οποίους και στόχευε, αλλά – δυστυχώς – μπέρδεψε και ολόκληρη την κοινωνία αλλά κυρίως εγκλώβισε την ίδια στην κουλτούρα αυτοαναιρούμενων δηλώσεων!
Η ακατάσχετη πολυφωνία εξελίχθηκε σε… κύριο πλήγμα και βαρίδι για την κυβέρνηση, που έφτασε να μην έχει αντιπολίτευση από τα πέριξ κόμματα, αλλά να βιώνει την αντιπολίτευση και την αντίρρηση εκ των έσω, από τα στελέχη της.
Ένα πρωτοφανές φεστιβάλ αυτοδιάψευσης, αναιρέσεων, ψεμάτων, υπερβολών, επιβεβαιώσεων, διορθώσεων κυριαρχεί το τελευταίο δίμηνο. Και όλα αυτά, για το τίποτα, τίποτα ουσιαστικό δεν έχει προχωρήσει στα μεγάλα και κυρίαρχα ζητήματα.
Η Ευρώπη όντως αλλάζει – Αλλά εις βάρος της χώρας μας δυστυχώς...
Το κέρδος από αυτή την… γιούργια τακτική, τη συντονισμένα (και επιτηδευμένα ερασιτεχνικά) επιθετική τακτική, είναι όχι απλά ανύπαρκτο, αλλά εσχάτως γύρισε και σε ζημιά.
Όλη η Ευρώπη έχει στυλώσει τα πόδια στο ελληνικό ζήτημα, η υπομονή έχει εξαντληθεί, πολλά κοινοβούλια και κυβερνήσεις κάνουν δεύτερες ή τρίτες σκέψεις για το αν θα πρέπει να δοθεί (νέα) βοήθεια στην Ελλάδα! Τα δημοσιεύματα που χλευάζουν τη χώρα μας και την κυβέρνηση πληθαίνουν, προξενώντας το κακό που αναλογεί σε τέτοια – έστω και κακών κινήτρων – δημοσιότητα, ενώ η οικονομία έχει νεκρώσει εντελώς.
Η κυβέρνηση έφτασε τώρα στο σημείο να ενημερώνει δραματικά – δίκην προειδοποίησης – τους ξένους δανειστές ότι η ρευστότητα φτάνει μόνο για λίγες ημέρες ακόμη, τη στιγμή που έως προ ελάχιστον εβδομάδων προχωρούσε σε αλαζονικού τύπου ανεδαφικές εξαγγελίες για μονομερείς ενέργειες κ.λπ.!
Αποτέλεσμα αυτών των παιδικών και επικίνδυνα επιπόλαιων πρακτικών, είναι πλέον χώρα και κυβέρνηση να βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, ενώ το… τρένο πλησιάζει!
Εύλογα, καταλαβαίνει κανείς, ότι όταν υπάρχουν τέτοιες οριακές συνθήκες, όταν κατρακυλάς στο γκρεμό, όχι μόνο δεν διαπραγματεύεται ως… ίσος με τους εταίρους, αλλά είσαι υποχρεωμένος να χάσεις και μάλιστα ταπεινωτικά.
Είτε επιλέξεις τη συμφωνία και τον συμβιβασμό που απεχθανόσουν, με σκληρότερους όρους, είτε επιλέξεις τη… ρήξη, η οποία θα σε αφανίσει από το χάρτη ως πολιτική οντότητα και «ιδέα», συνάμα με την καταστροφή που θα έχεις φέρει στον τόπο που ορκίστηκες να υπερασπιστείς.
www.bankingnews.gr
Υπουργοί, βουλευτές και διάφορα στελέχη και υποστελέχη – κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως των ΑΝΕΛ - βγαίνουν και λένε την άποψή τους για ζητήματα που ούτε τους ζητείται, ούτε θα έπρεπε να έχουν γνώμη, τουλάχιστον δημόσια!
Γιατί, όταν κάποιος εκφράζει δημόσια άποψη, έχοντας κομματική… ταμπέλα, εκπροσωπεί το κόμμα, το οποίο έχει συγκεκριμένες θέσεις για πολλά θέματα, γνωστοποιημένες εδώ και καιρό.
Αρκετοί λοιπόν εκφράζουν πολιτικό λόγο για τη… ρήξη με τους ξένους, τα «διαπραγματευτικά ατού», τη «στάση που πρέπει να κρατήσουμε», μιλούν για το χρέος, τις δόσεις, τις συντάξεις, τις περικοπές, τις κόκκινες γραμμές, για τους Γερμανούς, για τα επιτόκια, τις ιδιωτικοποιήσεις για τα πάντα.
Ακούσαμε δηλώσεις για δημοψηφίσματα (την ώρα που γίνονταν δραματικά Eurogroup), για το ότι «δεν είναι φετίχ το ευρώ», «δεν είναι ταμπού η δραχμή», «δεν είναι Ευρώπη των λαών αυτή», «δεν υπάρχει αλληλεγγύη», «η χώρα έγινε προτεκτοράτο δανειστών», «οι δανειστές μας εκβιάζουν» κ.ο.κ. Για όλα τα ανωτέρω, ακούστηκαν τουλάχιστον 5-6 διαφορετικές εκδοχές!
Μια πανσπερμία ετερόκλητων δηλώσεων, ένα πρωτοφανές κρεσέντο «δημοκρατίας» και «γνώμης» που όμως, σε μια τόσο κρίσιμη όπως η τωρινή περίοδο, προξενεί τεράστιο πλήγμα στην προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση για να δείξει ένα συμπαγές και ενοποιημένο προφίλ, με ενιαία γραμμή, τουλάχιστον στα σημαντικά.
Εχθρός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο εαυτός του, το «σώμα» του
Πρόκειται για τεράστιο πρόβλημα, στο οποίο θα έπρεπε ήδη να έχει «ελεγχθεί» από τον πρωθυπουργό, που έχει τον τελικό (αλλά κυρίως τον πρώτο) λόγο για όλα. Την ώρα που κάποιος υπουργός προσπαθεί να «χτίσει» κάτι, βγαίνει πάραυτα άλλο στέλεχος σε τηλεοπτικό σταθμό και αποδομεί την προσπάθεια του υπουργού, μέσα σε μια σουρεαλιστική και εκνευριστική συνάμα – καθόλου δημιουργική αλλά ζημιογόνα – ασάφεια!
Η… σύγχυση έγινε φανερή με το καλημέρα αυτής της κυβέρνησης, όταν «έφυγαν» τα κάγκελα έξω από τη Βουλή, χωρίς να έχει δώσει εντολή ο κύριος αρμόδιος, ο αναπληρωτής υπουργός δημόσιας τάξης Γ. Πανούσης, όπως ο ίδιος ομολόγησε. Έκτοτε, αυτό που έχουμε ζήσει δεν περιγράφεται.
Και μπορεί να υπάρχουν πολλά ελαφρυντικά καθώς είναι μια εντελώς καινούρια κυβέρνηση και μάλιστα ετερόκλητη, όμως πολλά πράγματα – στο βαθμό που λαμβάνουν χώρα – δεν δικαιολογούνται.
Η απόλυτη σύγχυση άλλωστε ξεκίνησε με το αν θέλουμε τα λεφτά της δόσης, ήτοι τα 7,5 δισ. ευρώ για τα οποία τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Και μετά με το αν υπήρξε ή όχι… κανονική συμφωνία στις 20 Φεβρουαρίου, αν υπήρξαν υπογραφές, αν δεν υπήρξαν, ή αν ήταν μόνο μια πρώτη… γνωριμία και συμφωνία για περαιτέρω κουβέντες στο άμεσο μέλλον!
Η κυβέρνηση καλλιέργησε και εγκολπώθηκε μια τακτική… επιθετικών δηλώσεων και ασκήσεων θάρρους, η οποία όχι μόνο δεν ήταν αποτελεσματική προς τους ξένους εταίρους, στους οποίους και στόχευε, αλλά – δυστυχώς – μπέρδεψε και ολόκληρη την κοινωνία αλλά κυρίως εγκλώβισε την ίδια στην κουλτούρα αυτοαναιρούμενων δηλώσεων!
Η ακατάσχετη πολυφωνία εξελίχθηκε σε… κύριο πλήγμα και βαρίδι για την κυβέρνηση, που έφτασε να μην έχει αντιπολίτευση από τα πέριξ κόμματα, αλλά να βιώνει την αντιπολίτευση και την αντίρρηση εκ των έσω, από τα στελέχη της.
Ένα πρωτοφανές φεστιβάλ αυτοδιάψευσης, αναιρέσεων, ψεμάτων, υπερβολών, επιβεβαιώσεων, διορθώσεων κυριαρχεί το τελευταίο δίμηνο. Και όλα αυτά, για το τίποτα, τίποτα ουσιαστικό δεν έχει προχωρήσει στα μεγάλα και κυρίαρχα ζητήματα.
Η Ευρώπη όντως αλλάζει – Αλλά εις βάρος της χώρας μας δυστυχώς...
Το κέρδος από αυτή την… γιούργια τακτική, τη συντονισμένα (και επιτηδευμένα ερασιτεχνικά) επιθετική τακτική, είναι όχι απλά ανύπαρκτο, αλλά εσχάτως γύρισε και σε ζημιά.
Όλη η Ευρώπη έχει στυλώσει τα πόδια στο ελληνικό ζήτημα, η υπομονή έχει εξαντληθεί, πολλά κοινοβούλια και κυβερνήσεις κάνουν δεύτερες ή τρίτες σκέψεις για το αν θα πρέπει να δοθεί (νέα) βοήθεια στην Ελλάδα! Τα δημοσιεύματα που χλευάζουν τη χώρα μας και την κυβέρνηση πληθαίνουν, προξενώντας το κακό που αναλογεί σε τέτοια – έστω και κακών κινήτρων – δημοσιότητα, ενώ η οικονομία έχει νεκρώσει εντελώς.
Η κυβέρνηση έφτασε τώρα στο σημείο να ενημερώνει δραματικά – δίκην προειδοποίησης – τους ξένους δανειστές ότι η ρευστότητα φτάνει μόνο για λίγες ημέρες ακόμη, τη στιγμή που έως προ ελάχιστον εβδομάδων προχωρούσε σε αλαζονικού τύπου ανεδαφικές εξαγγελίες για μονομερείς ενέργειες κ.λπ.!
Αποτέλεσμα αυτών των παιδικών και επικίνδυνα επιπόλαιων πρακτικών, είναι πλέον χώρα και κυβέρνηση να βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, ενώ το… τρένο πλησιάζει!
Εύλογα, καταλαβαίνει κανείς, ότι όταν υπάρχουν τέτοιες οριακές συνθήκες, όταν κατρακυλάς στο γκρεμό, όχι μόνο δεν διαπραγματεύεται ως… ίσος με τους εταίρους, αλλά είσαι υποχρεωμένος να χάσεις και μάλιστα ταπεινωτικά.
Είτε επιλέξεις τη συμφωνία και τον συμβιβασμό που απεχθανόσουν, με σκληρότερους όρους, είτε επιλέξεις τη… ρήξη, η οποία θα σε αφανίσει από το χάρτη ως πολιτική οντότητα και «ιδέα», συνάμα με την καταστροφή που θα έχεις φέρει στον τόπο που ορκίστηκες να υπερασπιστείς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών