γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
H κυβέρνηση επικαλούμενη ένα «όπλο» της Δημοκρατίας υπεκφεύγει των ευθυνών της
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη στο Star, αν και απέκλεισε τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός δημοψηφίσματος.
Το οποίο, όπως είπε, θα γίνει εφόσον υπάρξει μια συμφωνία με τους εταίρους που είναι εκτός της λαϊκής εντολής που έλαβε στις 25 Ιανουαρίου η κυβέρνηση.
Εντολή – που κατά τον κ.Τσίπρα - προβλέπει «σκληρή διαπραγμάτευση εντός της Ευρώπης», η οποία «δεν θα επαναλαμβάνει τον φαύλο κύκλο της λιτότητας».
Ωστόσο, ο πρωθυπουργός αρνήθηκε να πει ποιο θα είναι το περιεχόμενο του ερωτήματος ενώ εμφανίστηκε σίγουρος ότι δεν χρειαστεί τελικά να γίνει δημοψήφισμα καθώς θα υπάρξει μια έντιμη συμφωνία.
Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι τι εξυπηρετεί πραγματικά την κυβέρνηση ένα δημοψήφισμα.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που αυτό δεν θα αφορά το «ευρώ ή δραχμή» και δεν θα θέτει θέμα παραμονής στην ΕΕ, όπως εμμέσως δήλωσε ο κ.Τσίπρας κάνοντας λόγο για λύσεις εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου.
Επιπλέον, θα έρχεται να επικυρώσει τη συμφωνία, στην οποία ήδη θα έχει καταλήξει με τους εταίρους η κυβέρνηση.
Άρα προς τι το δημοψήφισμα και η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία;
Για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Μητρόπουλο το δημοψήφισμα θα πρέπει να ρωτά τον ελληνικό λαό εάν επιθυμεί ένα τρίτο μνημόνιο, δηλαδή νέα μέτρα, χωρίς να τίθεται ζήτημα παραμονής στο ευρώ.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά πως με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η διαπραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης, μια και είναι προφανές πως ο λαός θα απαντήσει πως δεν θέλει νέα μέτρα.
Δηλαδή θα οδηγηθεί η χώρα σε δημοψήφισμα για να επικυρώσει αυτά που ψήφισε στις 25 Ιανουαρίου;
Η υπόθεση εργασίας είναι μάλλον αφελής.
Με το δημοψήφισμα η κυβέρνηση – και εφόσον έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους εταίρους, και εφόσον δεν θέσει το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» - θα επιχειρήσει να πάρει τη νομιμοποίηση του ελληνικού λαού για την αλλαγή της πολιτικής της και για την υπαναχώρηση από τα όσα είχε εξαγγείλει προεκλογικά.
Κίνηση – ενδεχομένως απαραίτητη - που θα της δώσει την ευχέρεια να συνεχίσει το έργο της, αποφεύγοντας την εσωκομματική γκρίνια, την αντιπολιτευτική κριτική και τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης.
Βέβαια και με αυτή τη λύση υπάρχει πολιτικό κόστος.
Το οποίο ως επί το πλείστον συνίσταται στο ότι η κυβέρνηση επικαλούμενη ένα «όπλο» της Δημοκρατίας, υπεκφεύγει των ευθυνών της για να βρει λύση στα πολιτικά αδιέξοδα που έχει μπροστά της.
www.bankingnews.gr
Το οποίο, όπως είπε, θα γίνει εφόσον υπάρξει μια συμφωνία με τους εταίρους που είναι εκτός της λαϊκής εντολής που έλαβε στις 25 Ιανουαρίου η κυβέρνηση.
Εντολή – που κατά τον κ.Τσίπρα - προβλέπει «σκληρή διαπραγμάτευση εντός της Ευρώπης», η οποία «δεν θα επαναλαμβάνει τον φαύλο κύκλο της λιτότητας».
Ωστόσο, ο πρωθυπουργός αρνήθηκε να πει ποιο θα είναι το περιεχόμενο του ερωτήματος ενώ εμφανίστηκε σίγουρος ότι δεν χρειαστεί τελικά να γίνει δημοψήφισμα καθώς θα υπάρξει μια έντιμη συμφωνία.
Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι τι εξυπηρετεί πραγματικά την κυβέρνηση ένα δημοψήφισμα.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που αυτό δεν θα αφορά το «ευρώ ή δραχμή» και δεν θα θέτει θέμα παραμονής στην ΕΕ, όπως εμμέσως δήλωσε ο κ.Τσίπρας κάνοντας λόγο για λύσεις εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου.
Επιπλέον, θα έρχεται να επικυρώσει τη συμφωνία, στην οποία ήδη θα έχει καταλήξει με τους εταίρους η κυβέρνηση.
Άρα προς τι το δημοψήφισμα και η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία;
Για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Μητρόπουλο το δημοψήφισμα θα πρέπει να ρωτά τον ελληνικό λαό εάν επιθυμεί ένα τρίτο μνημόνιο, δηλαδή νέα μέτρα, χωρίς να τίθεται ζήτημα παραμονής στο ευρώ.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά πως με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η διαπραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης, μια και είναι προφανές πως ο λαός θα απαντήσει πως δεν θέλει νέα μέτρα.
Δηλαδή θα οδηγηθεί η χώρα σε δημοψήφισμα για να επικυρώσει αυτά που ψήφισε στις 25 Ιανουαρίου;
Η υπόθεση εργασίας είναι μάλλον αφελής.
Με το δημοψήφισμα η κυβέρνηση – και εφόσον έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους εταίρους, και εφόσον δεν θέσει το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» - θα επιχειρήσει να πάρει τη νομιμοποίηση του ελληνικού λαού για την αλλαγή της πολιτικής της και για την υπαναχώρηση από τα όσα είχε εξαγγείλει προεκλογικά.
Κίνηση – ενδεχομένως απαραίτητη - που θα της δώσει την ευχέρεια να συνεχίσει το έργο της, αποφεύγοντας την εσωκομματική γκρίνια, την αντιπολιτευτική κριτική και τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης.
Βέβαια και με αυτή τη λύση υπάρχει πολιτικό κόστος.
Το οποίο ως επί το πλείστον συνίσταται στο ότι η κυβέρνηση επικαλούμενη ένα «όπλο» της Δημοκρατίας, υπεκφεύγει των ευθυνών της για να βρει λύση στα πολιτικά αδιέξοδα που έχει μπροστά της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών