γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Η χώρα - κάποια στιγμή - θα πρέπει να σταματήσει να... πολιτικολογεί όλη την ημέρα και να εστιάσει στις δυνάμεις δημιουργίας και ανάπτυξης
Η χώρα - κάποια στιγμή - θα πρέπει να σταματήσει να... πολιτικολογεί όλη την ημέρα και να εστιάσει στις δυνάμεις δημιουργίας, παραγωγικής ανασύνταξης και ανάπτυξης. Σε μια συγκυρία που ήδη βρίσκεται σε οργανωτικό οργασμό η νέα τουριστική περίοδο, η Ελλάδα έχει εγκλωβιστεί σ’ ένα αυτιστικό σπιράλ πολιτικής… χασομέριας, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Αντί να μπουν μπροστά οι μηχανές για έλκυση επενδύσεων, καλλιέργεια περιβάλλοντος ανάπτυξης και εργασίας, η χώρα έχει εγκλωβιστεί – με ευθύνη της κυβέρνησης – σε μια μακραίωνη και αέναη «διαπραγμάτευση», που έχει πνίξει, λόγω έλλειψης ρευστότητας, την αγορά.
Μοναδικός αντίπαλος της κυβέρνησης είναι ο χρόνος και οι ιδεοληψίες της.
Αυτός είναι ο κεντρικός… εχθρός, αυτός έπρεπε να «πολεμιέται» αδυσώπητα, με αυτόν θα έπρεπε να δίνει μάχη νύχτα, ημέρα, ξημερώματα, απόγευμα και Σαββατοκύριακα η κυβέρνηση καθ’ όλη τη διάρκεια της έως τώρα θητείας της!
Κάθε μέρα που περνά κλείνουν πανελλαδικά περίπου 60 επιχειρήσεις (εταιρείες, μαγαζιά, μαγαζάκια κ.λπ.) που σημαίνει ότι η οικονομία, η πραγματική οικονομία λιώνει κυριολεκτικά στην αβεβαιότητα και στην έλλειψη ρευστότητας. Από τις αρχές του Δεκέμβρη του 2014 όταν ο Α. Σαμαράς ανακοίνωσε την επίσπευση της εκλογής ΠτΔ και η αγορά προεξόφλησε σχεδόν de facto πρόωρες εκλογές, η χώρα μπήκε στο… γύψο!
Έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν κινείται στην Ελλάδα σε προεκλογικές περιόδους και – ειδικά αυτή η ιδιάζουσα συγκυρία – δε θα αποτελούσε εξαίρεση. Χάθηκε το δίμηνο έως τις εκλογές, όμως έχει χαθεί με τις παλινωδίες και τις εντελώς αδικαιολόγητες καθυστερήσεις της τωρινής κυβέρνησης και το τελευταίο 4μηνο!
Έχει πάει… στράφι σχεδόν ένα εξάμηνο, το οποίο όχι μόνο έλιωσε την πραγματική οικονομία, τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες και όλο τον ιδιωτικό τομέα, αλλά γύρισε τη χώρα σε ύφεση. Το γύρισμα σε ύφεση «απαιτεί» νέα μέτρα, που θα καλύπτουν το κενό που δημιουργείται.
Οι απλοί κανόνες της οικονομίας και ο αμείλικτος χρόνος που περνά
Οι κανόνες της οικονομίας, ασχέτως με τις… σχολές σκέψης, είναι εξαιρετικά απλοί. Κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τους εντελώς απλούς κανόνες της οικονομίας, κάνοντας εντελώς αδικαιολόγητους για τέτοια συγκυρία ακτιβισμούς (δήθεν) διαπραγμάτευσης. Κάποιοι νομίζουν ότι με απειλές άλλων εποχών, με παιδικές συμπεριφορές θα απειλήσουν τη λειτουργία της Ευρώπης, αυτοεγκλωβισμένοι στη ματαιότητά τους.
Την ίδια στιγμή, καθημερινά, χωρίς σταματημό ο χρόνος κυλάει αμείλικτα για όλους αλλά κυρίως για τον ιδιωτικό τομέα. Καθημερινά υπάρχουν ανάγκες λειτουργίας ενός κράτους, χιλιάδων επιχειρήσεων, δημοσίων ή ιδιωτικών, οχημάτων, καταστημάτων τροφίμων κ.ο.κ.
Κάθε ημέρα που περνάει, κοστίζει… διπλά για την πραγματική οικονομία, σε όλα τα επίπεδα και αυτό ήδη διαφαίνεται με τα νέα μέτρα που λέγεται ότι έρχονται μέσω της καινούριας – αν υπογραφεί – σύμβασης.
Κάθε ημέρα η χώρα μπαίνει ολοένα και βαθύτερα στο κάδρο της αρνητικής διαφήμισης, ενώ οι τράπεζες αιμορραγούν με διαρκείς εκροές καταθέσεων.
Η Goldman Sachs εκτιμά ότι τον Απρίλιο οι εκροές καταθέσεων έφτασαν τα 7 δισ. ευρώ, ενώ ήδη το Μάιο «σηκώθηκαν» περί τα 3 δισ. ευρώ! Ας αναρωτηθούμε λίγο, ας συλλογιστούμε τι ύψος κεφαλαίου είναι π.χ. τα 3 δισ. ευρώ που σηκώθηκαν μόνο το Μάιο και θα καταλάβουμε, όσο… μπορούμε, το μέγεθος του φαινομένου και της καταστροφής.
Όλοι οι φορείς της αγοράς, επαγγελματίες κάθε είδους, σωματεία και σύνδεσμοι, με κάθε τρόπο και ένταση, έχουν επισημάνει την απόγνωσή τους.
Δεν πάει άλλο, δεν χωράνε άλλες καθυστερήσεις. Είναι αυτοκτονία η χώρα να… χάνεται σε άνευ ουσίας και σημασίας «ακτιβισμούς» που έχουν μόνο συμβολική ή σημειολογική σημασία.
Όπως τόνισε πρόσφατα ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας Ιωάννης Χατζηθεοδοσίου «δεν αντέχει άλλη καθυστέρηση η ελληνική οικονομία, καθώς σφίγγει η θηλιά στο λαιμό των χιλιάδων επιχειρηματιών και επαγγελματιών που βλέπουν την αγορά να έχει στεγνώσει από ρευστό. Η ελληνική οικονομία δεν αντέχει πλέον καμία καθυστέρηση, ενώ ο ιδιωτικός τομέας, η ατμομηχανή της οικονομίας, υπολειτουργεί καθώς η αναγκαία ρευστότητα έχει διακοπεί εδώ και καιρό».
Άλλοι επιχειρηματίες τονίζουν ότι όπως πάει η κατάσταση, δε θα αργήσει η ώρα που θα υπάρχουν οι πρώτες ελλείψεις προϊόντων για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεων και της οικονομίας.
Πιστώσεις δεν γίνονται, εμπιστοσύνη δεν υπάρχει, δυνατότητα χρησιμοποίησης χρηματοπιστωτικών εργαλείων του παρελθόντος δεν υπάρχει, τουλάχιστον στο βαθμό που απαιτείται. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι σκληρή, ο χρόνος τρέχει αμείλικτα και απαιτεί λύσεις και αποφάσεις, έστω και οδυνηρές, έστω και δύσκολες.
Και επαναλαμβάνουμε: Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν, κανένα μνημόνιο δεν τελειώνει με ένα νόμο, ούτε η οικονομία και ο… καπιταλισμός (ή ο σοσιαλισμός) φέρνει κεφάλαια, θέσεις εργασίας και… ευημερία άκοπα.
www.bankingnews.gr
Αντί να μπουν μπροστά οι μηχανές για έλκυση επενδύσεων, καλλιέργεια περιβάλλοντος ανάπτυξης και εργασίας, η χώρα έχει εγκλωβιστεί – με ευθύνη της κυβέρνησης – σε μια μακραίωνη και αέναη «διαπραγμάτευση», που έχει πνίξει, λόγω έλλειψης ρευστότητας, την αγορά.
Μοναδικός αντίπαλος της κυβέρνησης είναι ο χρόνος και οι ιδεοληψίες της.
Αυτός είναι ο κεντρικός… εχθρός, αυτός έπρεπε να «πολεμιέται» αδυσώπητα, με αυτόν θα έπρεπε να δίνει μάχη νύχτα, ημέρα, ξημερώματα, απόγευμα και Σαββατοκύριακα η κυβέρνηση καθ’ όλη τη διάρκεια της έως τώρα θητείας της!
Κάθε μέρα που περνά κλείνουν πανελλαδικά περίπου 60 επιχειρήσεις (εταιρείες, μαγαζιά, μαγαζάκια κ.λπ.) που σημαίνει ότι η οικονομία, η πραγματική οικονομία λιώνει κυριολεκτικά στην αβεβαιότητα και στην έλλειψη ρευστότητας. Από τις αρχές του Δεκέμβρη του 2014 όταν ο Α. Σαμαράς ανακοίνωσε την επίσπευση της εκλογής ΠτΔ και η αγορά προεξόφλησε σχεδόν de facto πρόωρες εκλογές, η χώρα μπήκε στο… γύψο!
Έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν κινείται στην Ελλάδα σε προεκλογικές περιόδους και – ειδικά αυτή η ιδιάζουσα συγκυρία – δε θα αποτελούσε εξαίρεση. Χάθηκε το δίμηνο έως τις εκλογές, όμως έχει χαθεί με τις παλινωδίες και τις εντελώς αδικαιολόγητες καθυστερήσεις της τωρινής κυβέρνησης και το τελευταίο 4μηνο!
Έχει πάει… στράφι σχεδόν ένα εξάμηνο, το οποίο όχι μόνο έλιωσε την πραγματική οικονομία, τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες και όλο τον ιδιωτικό τομέα, αλλά γύρισε τη χώρα σε ύφεση. Το γύρισμα σε ύφεση «απαιτεί» νέα μέτρα, που θα καλύπτουν το κενό που δημιουργείται.
Οι απλοί κανόνες της οικονομίας και ο αμείλικτος χρόνος που περνά
Οι κανόνες της οικονομίας, ασχέτως με τις… σχολές σκέψης, είναι εξαιρετικά απλοί. Κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τους εντελώς απλούς κανόνες της οικονομίας, κάνοντας εντελώς αδικαιολόγητους για τέτοια συγκυρία ακτιβισμούς (δήθεν) διαπραγμάτευσης. Κάποιοι νομίζουν ότι με απειλές άλλων εποχών, με παιδικές συμπεριφορές θα απειλήσουν τη λειτουργία της Ευρώπης, αυτοεγκλωβισμένοι στη ματαιότητά τους.
Την ίδια στιγμή, καθημερινά, χωρίς σταματημό ο χρόνος κυλάει αμείλικτα για όλους αλλά κυρίως για τον ιδιωτικό τομέα. Καθημερινά υπάρχουν ανάγκες λειτουργίας ενός κράτους, χιλιάδων επιχειρήσεων, δημοσίων ή ιδιωτικών, οχημάτων, καταστημάτων τροφίμων κ.ο.κ.
Κάθε ημέρα που περνάει, κοστίζει… διπλά για την πραγματική οικονομία, σε όλα τα επίπεδα και αυτό ήδη διαφαίνεται με τα νέα μέτρα που λέγεται ότι έρχονται μέσω της καινούριας – αν υπογραφεί – σύμβασης.
Κάθε ημέρα η χώρα μπαίνει ολοένα και βαθύτερα στο κάδρο της αρνητικής διαφήμισης, ενώ οι τράπεζες αιμορραγούν με διαρκείς εκροές καταθέσεων.
Η Goldman Sachs εκτιμά ότι τον Απρίλιο οι εκροές καταθέσεων έφτασαν τα 7 δισ. ευρώ, ενώ ήδη το Μάιο «σηκώθηκαν» περί τα 3 δισ. ευρώ! Ας αναρωτηθούμε λίγο, ας συλλογιστούμε τι ύψος κεφαλαίου είναι π.χ. τα 3 δισ. ευρώ που σηκώθηκαν μόνο το Μάιο και θα καταλάβουμε, όσο… μπορούμε, το μέγεθος του φαινομένου και της καταστροφής.
Όλοι οι φορείς της αγοράς, επαγγελματίες κάθε είδους, σωματεία και σύνδεσμοι, με κάθε τρόπο και ένταση, έχουν επισημάνει την απόγνωσή τους.
Δεν πάει άλλο, δεν χωράνε άλλες καθυστερήσεις. Είναι αυτοκτονία η χώρα να… χάνεται σε άνευ ουσίας και σημασίας «ακτιβισμούς» που έχουν μόνο συμβολική ή σημειολογική σημασία.
Όπως τόνισε πρόσφατα ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας Ιωάννης Χατζηθεοδοσίου «δεν αντέχει άλλη καθυστέρηση η ελληνική οικονομία, καθώς σφίγγει η θηλιά στο λαιμό των χιλιάδων επιχειρηματιών και επαγγελματιών που βλέπουν την αγορά να έχει στεγνώσει από ρευστό. Η ελληνική οικονομία δεν αντέχει πλέον καμία καθυστέρηση, ενώ ο ιδιωτικός τομέας, η ατμομηχανή της οικονομίας, υπολειτουργεί καθώς η αναγκαία ρευστότητα έχει διακοπεί εδώ και καιρό».
Άλλοι επιχειρηματίες τονίζουν ότι όπως πάει η κατάσταση, δε θα αργήσει η ώρα που θα υπάρχουν οι πρώτες ελλείψεις προϊόντων για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεων και της οικονομίας.
Πιστώσεις δεν γίνονται, εμπιστοσύνη δεν υπάρχει, δυνατότητα χρησιμοποίησης χρηματοπιστωτικών εργαλείων του παρελθόντος δεν υπάρχει, τουλάχιστον στο βαθμό που απαιτείται. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι σκληρή, ο χρόνος τρέχει αμείλικτα και απαιτεί λύσεις και αποφάσεις, έστω και οδυνηρές, έστω και δύσκολες.
Και επαναλαμβάνουμε: Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν, κανένα μνημόνιο δεν τελειώνει με ένα νόμο, ούτε η οικονομία και ο… καπιταλισμός (ή ο σοσιαλισμός) φέρνει κεφάλαια, θέσεις εργασίας και… ευημερία άκοπα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών