γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Χωρίς επιχειρήματα και χωρίς βιώσιμο σχέδιο γινόμαστε μάρτυρες και κοινωνοί μιας απίστευτης παράνοιας, μιας αρρωστημένης βιομηχανίας ψευδούς επιχειρηματολογίας
Σε μια συγκυρία που ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του διεξάγουν μια σκληρή διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες ώστε να βρεθεί μια λύση στο γόρδιο δεσμό της συνέχισης του δανεισμού της χώρας, το εγχώριο λόμπι της δραχμής, έμπλεο λαϊκισμού, συνεχίζει να «φωνάζει» για ρήξη!
Αντί να συμπαραταχθεί όλο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δίπλα από τις προσπάθειες που γίνονται στις Βρυξέλλες, αρκετοί συνεχίζουν να «εμπορεύονται» τη δραχμή, «χτυπώντας» στην αδυναμία ηθικού, στην ταλαιπωρία και την αγανάκτηση χωρίς επιχειρήματα.
Τακτικές ανήθικες, αν μη τι άλλο.
Κάτω από πίεση, σε περιόδους δύσκολες που η κρίση αλλοιώνεται, είναι ανήθικο να εμπορεύεσαι δραχμές και να εξαγγέλλεις - επίπλαστα και φαντασιακά - «εύκολες» λύσεις.
Φωνές που δηλητηριάζουν την κοινωνία με νεκρές δοξασίες και ανύπαρκτα διλήμματα, σκοτώνουν τη λογική και απονευρώνουν εντελώς τη συνείδηση ενός λαού, μετά από μια 5ετία υπερβολικής πίεσης.
Διάφοροι αμφισβητούμενης ηθικής, επαγγελματικής και… ιατρικής υπόστασης, όπως οι κ.κ. Λεουτσάκος, Λαπαβίτσας, Μιχελογαννάκης, Πετράκος κ.α. εξακολουθούν ως… ταλιμπάν του δημοσίου βίου, να ασελγούν πάνω στην ταλαιπωρημένη ψυχή των Ελλήνων. Χωρίς παράλληλα να αντιπαρατάσσουν σοβαρά επιχειρήματα που θα ενίσχυαν και θα έδιναν σοβαρή υπόσταση στην άποψή τους!
Χωρίς επιχειρήματα λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες και κοινωνοί μιας απίστευτης παράνοιας, μιας αρρωστημένης βιομηχανίας ψευδούς επιχειρηματολογίας, στα όρια του αυτισμού και της κατάργησης κάθε έννοιας λογικής!
Σε μια συγκυρία που η Ελλάδα έφτασε – όπως έφτασε – να ανήκει σε μια ελίτ νομίσματος, συμμετέχοντας σ’ ένα από τα ισχυρότερα οικονομικά group παγκοσμίως, όντας μέλος της πιο συμπαγούς και δυνατής συνομοσπονδίας που (έως τώρα) υπάρχει, καταγράφονται «φωνές» για ρήξη και οπισθοδρόμηση.
Χωρίς να δικαιολογούν ούτε στο 20% με σοβαρά επιχειρήματα, με οικονομικά ή κοινωνικά στοιχεία, συνεχίζουν να δηλητηριάζουν τον τόπο, σπέρνοντας ανύπαρκτα διλήμματα, εγκληματώντας ουσιαστικά κατά της… ψυχής της κοινωνίας!
Κάποιοι τολμούν και μιλούν για επιστροφή στη δραχμή έχοντας την ψευδαίσθηση της... ευημερίας προ της εντάξεως στο ευρώ, αγνοώντας προφανώς ότι μια νέα δραχμή μετά από έξοδο θα ισοδυναμούσε με νόμισμα αφρικανικού τύπου.
Οι ίδιοι ξεχνούν ή κάνουν πως αγνοούν ότι καμιά σχέση δε θα έχει η νέα δραχμή με την «παλαιά», καθώς τότε η χώρα είχε πρόσβαση στις αγορές, δανείζονταν, ενώ τώρα δεν θα έχει!
Μια χώρα – όπως κατάντησε δυστυχώς η Ελλάδα – κατ’ εξοχήν εισαγωγική και όχι εξαγωγική, θα οδηγούνταν άμεσα σε συνθήκες ακραίας φτώχιας! Επαναλαμβάνουμε, συνθήκες ακραίας φτώχιας, πολύ πιο «σκληρής» από τη σημερινή!
Χωρίς προσδιορισμό και χωρίς δυνατότητα πρόβλεψης για το χρόνο πιθανής ανάκαμψης.
Τα παραδείγματα χωρών με παρόμοια προβληματικές οικονομίες, ή με παρόμοια ή περισσότερη… δυστυχία και φτωχοποίηση, που δείχνουν ότι καμιά ανάπτυξη και κανένας… παράδεισος δεν ήρθε, απλώς το επιβεβαιώνουν!
Η όποια αλλαγή, χρειάζεται σχέδιο μακρόπνοο, κοινωνική συμφωνία και ομοψυχία
Η Ελλάδα, αν θέλει να κάνει το δομικό και στρατηγικό βήμα μετάβασης σε άλλο νόμισμα, βήμα που θα οριοθετήσει γενιές, πρέπει να το κάνει όχι άναρχα και πανικόβλητα, όχι αναγκαστικά και υποχρεωτικά, όχι λόγω ατυχήματος, αλλά οργανωμένα.
Λαμβάνοντας όμως υπόψη όλα τα δεδομένα, και «ζυγίζοντας» την καταστροφή, τα δράματα και την ισοπέδωση που η διαδικασία θα επέφερε.
Η χώρα θα μπορούσε να κάνει δομική επιλογή, μόνο κάτω από νηφάλια συζήτηση, μακρόπνοο σχέδιο και μελέτη ετών. Μέσω μιας κοινωνικής συμφωνίας.
Αφού πρωτίστως έφτιαχνε... άμυνες παραγωγής, αφού δημιουργούσε αναχώματα επιβίωσης, τουλάχιστον για τα βασικά!
Η μετάβαση - διωγμός σε άλλο νόμισμα, με τις σημερινές συνθήκες παραγωγικής «γύμνιας» σημαίνει πραγματική ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση, τέτοια που τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχει γνωρίσει – ευτυχώς – ο τόπος.
Η Ελλάδα εισάγει περίπου το 65% του χοιρινού και περίπου το 85% του βοδινού κρέατος.
Ακόμη και το... φθηνό σουβλάκι δηλαδή, είναι εισαγόμενο στην κυρίαρχη πρώτη ύλη του!
Θα ήταν καθ' όλα σεβαστή λοιπόν μια μελέτη 5ετίας για το πως θα μπορούσε η χώρα με διαλυμένη οικονομία να… σηκώνονταν με δραχμή. Κανένας εξ όσων «εμπορεύονται» τη δραχμή και τις εύκολες λύσεις δεν έχει φέρει ένα ουσιαστικό πλάνο 5ετίας, ένα πλάνο με σοβαρό επιχειρησιακό σχέδιο που θα ήταν σεβαστό.
Η επιλογή τόσο σοβαρής δομικής αλλαγής για μια χώρα διαλυμένη, ασφαλώς και απαιτεί σχέδιο, μακρόπνοο, υπογεγραμμένο από πολλούς!
Σοβαρά επιχειρήματα για το πως θα οργανωθεί ένα διαλυμένο κράτος, πως θα φτιαχτεί η παραγωγή, δεν υπάρχουν.
Υπάρχουν μόνο θολές κραυγές, που εντείνουν τη σύγχυση, μπερδεύοντας ακόμη περισσότερο την κοινωνία, σκοτώνοντας και τα τελευταία υπολείμματα ηθικού έχουν απομείνει.
Υ.Γ.: Το κυριότερο ίσως, το πιο σημαντικό για τη διατήρηση της σχέσης της Ελλάδας με την Ευρώπη, δεν είναι η νομισματική υποβάθμιση… Το μείζον είναι η συνέχιση της Ελλάδας και η «θωράκιση» των συνόρων και της εδαφικής της ακεραιότητας.
Οι γεωστραγηγικοί κίνδυνοι ελλοχεύουν από παντού.
Η συμμετοχή στην Ευρώπη και σε κάθε «όργανο» αυτής της συνομοσπονδίας είναι πολλά περισσότερα από ένα νόμισμα…
Για όσους μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα, πέρα από τα νούμερα και τις λαϊκίστικες κορώνες.
www.bankingnews.gr
Αντί να συμπαραταχθεί όλο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δίπλα από τις προσπάθειες που γίνονται στις Βρυξέλλες, αρκετοί συνεχίζουν να «εμπορεύονται» τη δραχμή, «χτυπώντας» στην αδυναμία ηθικού, στην ταλαιπωρία και την αγανάκτηση χωρίς επιχειρήματα.
Τακτικές ανήθικες, αν μη τι άλλο.
Κάτω από πίεση, σε περιόδους δύσκολες που η κρίση αλλοιώνεται, είναι ανήθικο να εμπορεύεσαι δραχμές και να εξαγγέλλεις - επίπλαστα και φαντασιακά - «εύκολες» λύσεις.
Φωνές που δηλητηριάζουν την κοινωνία με νεκρές δοξασίες και ανύπαρκτα διλήμματα, σκοτώνουν τη λογική και απονευρώνουν εντελώς τη συνείδηση ενός λαού, μετά από μια 5ετία υπερβολικής πίεσης.
Διάφοροι αμφισβητούμενης ηθικής, επαγγελματικής και… ιατρικής υπόστασης, όπως οι κ.κ. Λεουτσάκος, Λαπαβίτσας, Μιχελογαννάκης, Πετράκος κ.α. εξακολουθούν ως… ταλιμπάν του δημοσίου βίου, να ασελγούν πάνω στην ταλαιπωρημένη ψυχή των Ελλήνων. Χωρίς παράλληλα να αντιπαρατάσσουν σοβαρά επιχειρήματα που θα ενίσχυαν και θα έδιναν σοβαρή υπόσταση στην άποψή τους!
Χωρίς επιχειρήματα λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες και κοινωνοί μιας απίστευτης παράνοιας, μιας αρρωστημένης βιομηχανίας ψευδούς επιχειρηματολογίας, στα όρια του αυτισμού και της κατάργησης κάθε έννοιας λογικής!
Σε μια συγκυρία που η Ελλάδα έφτασε – όπως έφτασε – να ανήκει σε μια ελίτ νομίσματος, συμμετέχοντας σ’ ένα από τα ισχυρότερα οικονομικά group παγκοσμίως, όντας μέλος της πιο συμπαγούς και δυνατής συνομοσπονδίας που (έως τώρα) υπάρχει, καταγράφονται «φωνές» για ρήξη και οπισθοδρόμηση.
Χωρίς να δικαιολογούν ούτε στο 20% με σοβαρά επιχειρήματα, με οικονομικά ή κοινωνικά στοιχεία, συνεχίζουν να δηλητηριάζουν τον τόπο, σπέρνοντας ανύπαρκτα διλήμματα, εγκληματώντας ουσιαστικά κατά της… ψυχής της κοινωνίας!
Κάποιοι τολμούν και μιλούν για επιστροφή στη δραχμή έχοντας την ψευδαίσθηση της... ευημερίας προ της εντάξεως στο ευρώ, αγνοώντας προφανώς ότι μια νέα δραχμή μετά από έξοδο θα ισοδυναμούσε με νόμισμα αφρικανικού τύπου.
Οι ίδιοι ξεχνούν ή κάνουν πως αγνοούν ότι καμιά σχέση δε θα έχει η νέα δραχμή με την «παλαιά», καθώς τότε η χώρα είχε πρόσβαση στις αγορές, δανείζονταν, ενώ τώρα δεν θα έχει!
Μια χώρα – όπως κατάντησε δυστυχώς η Ελλάδα – κατ’ εξοχήν εισαγωγική και όχι εξαγωγική, θα οδηγούνταν άμεσα σε συνθήκες ακραίας φτώχιας! Επαναλαμβάνουμε, συνθήκες ακραίας φτώχιας, πολύ πιο «σκληρής» από τη σημερινή!
Χωρίς προσδιορισμό και χωρίς δυνατότητα πρόβλεψης για το χρόνο πιθανής ανάκαμψης.
Τα παραδείγματα χωρών με παρόμοια προβληματικές οικονομίες, ή με παρόμοια ή περισσότερη… δυστυχία και φτωχοποίηση, που δείχνουν ότι καμιά ανάπτυξη και κανένας… παράδεισος δεν ήρθε, απλώς το επιβεβαιώνουν!
Η όποια αλλαγή, χρειάζεται σχέδιο μακρόπνοο, κοινωνική συμφωνία και ομοψυχία
Η Ελλάδα, αν θέλει να κάνει το δομικό και στρατηγικό βήμα μετάβασης σε άλλο νόμισμα, βήμα που θα οριοθετήσει γενιές, πρέπει να το κάνει όχι άναρχα και πανικόβλητα, όχι αναγκαστικά και υποχρεωτικά, όχι λόγω ατυχήματος, αλλά οργανωμένα.
Λαμβάνοντας όμως υπόψη όλα τα δεδομένα, και «ζυγίζοντας» την καταστροφή, τα δράματα και την ισοπέδωση που η διαδικασία θα επέφερε.
Η χώρα θα μπορούσε να κάνει δομική επιλογή, μόνο κάτω από νηφάλια συζήτηση, μακρόπνοο σχέδιο και μελέτη ετών. Μέσω μιας κοινωνικής συμφωνίας.
Αφού πρωτίστως έφτιαχνε... άμυνες παραγωγής, αφού δημιουργούσε αναχώματα επιβίωσης, τουλάχιστον για τα βασικά!
Η μετάβαση - διωγμός σε άλλο νόμισμα, με τις σημερινές συνθήκες παραγωγικής «γύμνιας» σημαίνει πραγματική ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση, τέτοια που τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχει γνωρίσει – ευτυχώς – ο τόπος.
Η Ελλάδα εισάγει περίπου το 65% του χοιρινού και περίπου το 85% του βοδινού κρέατος.
Ακόμη και το... φθηνό σουβλάκι δηλαδή, είναι εισαγόμενο στην κυρίαρχη πρώτη ύλη του!
Θα ήταν καθ' όλα σεβαστή λοιπόν μια μελέτη 5ετίας για το πως θα μπορούσε η χώρα με διαλυμένη οικονομία να… σηκώνονταν με δραχμή. Κανένας εξ όσων «εμπορεύονται» τη δραχμή και τις εύκολες λύσεις δεν έχει φέρει ένα ουσιαστικό πλάνο 5ετίας, ένα πλάνο με σοβαρό επιχειρησιακό σχέδιο που θα ήταν σεβαστό.
Η επιλογή τόσο σοβαρής δομικής αλλαγής για μια χώρα διαλυμένη, ασφαλώς και απαιτεί σχέδιο, μακρόπνοο, υπογεγραμμένο από πολλούς!
Σοβαρά επιχειρήματα για το πως θα οργανωθεί ένα διαλυμένο κράτος, πως θα φτιαχτεί η παραγωγή, δεν υπάρχουν.
Υπάρχουν μόνο θολές κραυγές, που εντείνουν τη σύγχυση, μπερδεύοντας ακόμη περισσότερο την κοινωνία, σκοτώνοντας και τα τελευταία υπολείμματα ηθικού έχουν απομείνει.
Υ.Γ.: Το κυριότερο ίσως, το πιο σημαντικό για τη διατήρηση της σχέσης της Ελλάδας με την Ευρώπη, δεν είναι η νομισματική υποβάθμιση… Το μείζον είναι η συνέχιση της Ελλάδας και η «θωράκιση» των συνόρων και της εδαφικής της ακεραιότητας.
Οι γεωστραγηγικοί κίνδυνοι ελλοχεύουν από παντού.
Η συμμετοχή στην Ευρώπη και σε κάθε «όργανο» αυτής της συνομοσπονδίας είναι πολλά περισσότερα από ένα νόμισμα…
Για όσους μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα, πέρα από τα νούμερα και τις λαϊκίστικες κορώνες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών