γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Κίνδυνος ώστε το Grexit - μέσω κόπωσης και φθοράς – να «νομιμοποιηθεί» αργά, βασανιστικά, νομοτελειακά - Η ιστορία θα είναι αμείλικτη...
Η χώρα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού με την κοινωνία στα… κάγκελα, εξαντλημένη ψυχικά και οικονομικά μετά από μια 5ετία μνημονίων, ενώ η οικονομία βρίσκεται στο ιστορικό ναδίρ των τελευταίων ετών!
Μετά από ένα 6μηνο στείρων διαπραγματεύσεων και συντονισμένης καλλιέργειας έχθρας με τους ευρωπαίους εταίρους, η κυβέρνηση «έκαψε» όλη την προσπάθεια που είχε γίνει τα τελευταία χρόνια, καταστρέφοντας και τη διεθνή υπόσταση της χώρας!
Η Ελλάδα βρέθηκε με κλειστές τράπεζες, capital controls, κλειστό χρηματιστήριο, κατεστραμμένες επιχειρήσεις και διαρκώς κλιμακούμενη ανεργία. Παράλληλα, μετά το πέρασμα – έστω και με «τραβηγμένο» τρόπο – σε πλεόνασμα πέρυσι, φέτος, παρ’ ότι αναμένονταν ανάπτυξη έως 2%, τελικώς η ύφεση θα φτάσει ή θα ξεπεράσει το 3%. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές παράδειγμα στην Ευρώπη, μια… αυτοκτονική πορεία καταστροφής, στο «όνομα» κάποιας αόριστης διαπραγμάτευσης για τη διαγραφή του χρέους, αίτημα που εγκαταλείφτηκε από τις 20 Φεβρουαρίου 2015, ήτοι ελάχιστα μετά τις εκλογές του Γενάρη.
Το μνημόνιο (που εξ αρχής ήταν μονόδρομος) που έφερε ως… προίκα ο ΣΥΡΙΖΑ – ακριβώς λόγω των αυτοκτονικών, καταστροφικών καθυστερήσεων – έχει πολύ σκληρούς όρους, κυρίως από πλευράς φορολογίας, οδηγώντας τους περισσότερους στη διαπίστωση ότι δε θα… βγει!
Και ασφαλώς, μετά τη διάλυση της οικονομίας εξ αιτίας όλων των δραματικών γεγονότων που έχουν λάβει χώρα το τελευταίο διάστημα, είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατον να επιτευχθούν οι απαιτήσεις του μνημονίου.
Η μη σωστή εκπλήρωσή του, σε συνδυασμό με την κόπωση της κοινωνίας που έπεσε θύμα της δημαγωγίας και του λαϊκισμού, είναι δυνατόν να εντείνει το προσεχές διάστημα τον αντιευρωπαϊσμό.
Η κοινωνία, απόλυτα εγκλωβισμένη σε έναν βασανιστικό συνδυασμό οργιώδους λαϊκισμού, οικονομικής και ψυχικής κόπωσης, ψεύτικων διλημμάτων, φανταστικών εχθρών (βλέπε ευρωπαίους εταίρους), είναι δύσκολο να προσεγγίσει ορθολογικά την πραγματικότητα.
Έχοντας εμποτιστεί εδώ και μια 5ετία με (τυφλή) αντιμνημονιακή ρητορική απ’ όλα τα κόμματα, τα οποία δεν είπαν την ξεκάθαρη αλήθεια στο λαό για να «κρύψουν» τις δικές τους τεράστιες ευθύνες, η κοινωνία είναι εύκολο να παρασυρθεί σε περαιτέρω αντιευρωπαϊσμό και στις εύκολες και συναισθηματικές «λύσεις» διαφόρων… σωτήρων.
Εδώ και καιρό, οι… έμποροι του πόνου και οι εκμεταλλευτές της δυστυχίας και της οικονομικής δυσπραγίας, δηλητηριάζουν την ψυχή της κοινωνίας με τις «εύκολες» λύσεις περί δραχμής, περί… απόδρασης από το σκληρό νόμισμα, περί δραπέτευσης από τον «κορσέ» των εκβιαστών!
Πρόκειται για μια ρητορική, μια ακραία δηλητηριώδη ρητορική, που με εμμονικό και συντονισμένο τρόπο, τα διάφορα κέντρα του λόμπι της δραχμής συνεχίζουν να χρησιμοποιούν, κάνοντας συναισθηματική προπαγάνδα.
Ασελγώντας πρωτίστως στην απαίδευτη ψυχολογία των νέων ανθρώπων που μη έχοντας ζήσει παλαιότερες καταστάσεις έχουν πειστεί ότι τίποτα χειρότερο δεν μπορεί να συμβεί με μια μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, οι έμποροι της δραχμής και οι διακινητές της «θρησκείας» της φτώχιας, συνεχίζουν να δηλητηριάζουν.
Δηλητήριο στον ανεμιστήρα και υπονόμευση της δημοκρατίας
Συνεχίζουν να ψεκάζουν την κοινωνία πετώντας δηλητήριο στον… ανεμιστήρα! Με ότι συνεπάγεται αυτό. Παρ’ ότι ουδέποτε παρουσίασαν σοβαρή μελέτη που να δικαιολογεί στο ελάχιστο, έστω στο 20% το δόγμα τους, συνεχίζουν – αβάδιστα και αβασάνιστα – τις τυφλές δοξασίες και τα πυροτεχνήματα περί αδιεξόδου εντός του ευρώ!
Πρόκειται για ακραία επικίνδυνη υπονόμευση της ίδιας της δημοκρατίας που πιθανότατα αγγίζει και τα όρια της εσχάτης προδοσίας, καθώς ενδέχεται να προκαλέσει εθνική καταστροφή, γεωπολιτικές εξελίξεις, θέτοντας σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Δυστυχώς, η δημοκρατία, στη σημερινή της μορφή, δεν έχει τρόπους προστασίας από τέτοια ύπουλη και… μουλωχτή υπονόμευση.
Ήδη, η ζημιά που οι έμποροι της θρησκείας της δραχμής έχουν προκαλέσει, είναι τεράστια.
Πριν έξι ή οχτώ μήνες, κανένας – σε διεθνές επίπεδο – δε συζητούσε καν για το ενδεχόμενη φυγής ή διωγμού της χώρας μας από τη ζώνη του ευρώ, ή από τη φυγή από τη συμμετοχή στο μεγαλύτερο (επιτυχημένο έως τώρα) πείραμα ειρήνης και συνεργασίας των τελευταίων 60 χρόνων!
Συμμετοχή που μετά μανίας επιδιώκουν όλες ανεξαιρέτως οι Ευρωπαϊκές χώρες!
Και όλα αυτά, για μια ψευδεπίγραφη εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια, έννοιες που με ξεδιάντροπο και ανέντιμο τρόπο χρησιμοποιούν οι διακινητές των δηλητηρίων, ασελγώντας στην ψυχή της κοινωνίας.
Ο κίνδυνος της αυτοεκπληρούμενης προφητείας
Αυτό που φοβόμαστε λοιπόν, είναι ο κίνδυνος… δικαίωσης αυτών των υπονομευτών της δημοκρατίας και των εμπόρων του πόνου και της δυστυχίας, μέσω της φθοράς του χρόνου και της αγανάκτησης των πολιτών.
Ενώ προ 8 ή 10 μήνες κανένας δε μιλούσε για φυγή από το ευρώ, τώρα, ολοένα και περισσότεροι αναλυτές αναγκάζονται και προβαίνουν σε εκθέσεις για το πώς θα μπορούσε να γίνει η «μετάβαση»!
Κάτι που σύμφωνα με όλους τους σοβαρούς – εγχώριους και διεθνείς – αναλυτές θα είναι κοινωνική καταστροφή, «νομιμοποιείται» λοιπόν αργά, βασανιστικά, νομοτελειακά!
Παράλληλα με την εύλογη κόπωση της κοινωνίας, τη δικαιολογημένη αγανάκτηση μετά από μια 5ετία μνημονίων αλλά και την (πιθανή) αποτυχία τήρησης των απαιτήσεων του 3ου μνημονίου, υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Δηλαδή η φυγή από το ευρώ να καταστεί κάτι σαν νομοτέλεια, μια αναπόφευκτη εξέλιξη, ειδικά αν φουντώσουν περαιτέρω οι κοινωνικές αντιδράσεις, μιας και τα μέτρα που θα κληθούμε να εφαρμόσουμε θα είναι ιδιαιτέρως δυσβάστακτα.
Γιατί, μια κοινωνία που βρίσκεται εγκλωβισμένη και αιχμάλωτη στις λαϊκίστικες δοξασίες, εύκολα μπορεί να πει το… φτάνει, ως εδώ, πιστεύοντας ότι κάνει σοφή επιλογή, ή πιστεύοντας – έχοντας οδηγηθεί σε αδιέξοδο – ότι δεν έχει άλλη επιλογή!
Ελπίζουμε και ευχόμαστε, να μην είναι αυτός ο (απώτερος) στόχος όσων κορόιδεψαν το λαό πριν τις εκλογές με τερατώδεις υποσχέσεις και όσων ευθύνονται για την καταστροφή που έχει επέλθει στη χώρα το τελευταίο 6μηνο.
Η ιστορία, θα είναι αμείλικτη... Ειδικά με όσους, παρά την έως τώρα «γνώση» και εμπειρία καταστροφής, συνεχίσουν τα παιχνίδια με το διάβολο…
www.bankingnews.gr
Μετά από ένα 6μηνο στείρων διαπραγματεύσεων και συντονισμένης καλλιέργειας έχθρας με τους ευρωπαίους εταίρους, η κυβέρνηση «έκαψε» όλη την προσπάθεια που είχε γίνει τα τελευταία χρόνια, καταστρέφοντας και τη διεθνή υπόσταση της χώρας!
Η Ελλάδα βρέθηκε με κλειστές τράπεζες, capital controls, κλειστό χρηματιστήριο, κατεστραμμένες επιχειρήσεις και διαρκώς κλιμακούμενη ανεργία. Παράλληλα, μετά το πέρασμα – έστω και με «τραβηγμένο» τρόπο – σε πλεόνασμα πέρυσι, φέτος, παρ’ ότι αναμένονταν ανάπτυξη έως 2%, τελικώς η ύφεση θα φτάσει ή θα ξεπεράσει το 3%. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές παράδειγμα στην Ευρώπη, μια… αυτοκτονική πορεία καταστροφής, στο «όνομα» κάποιας αόριστης διαπραγμάτευσης για τη διαγραφή του χρέους, αίτημα που εγκαταλείφτηκε από τις 20 Φεβρουαρίου 2015, ήτοι ελάχιστα μετά τις εκλογές του Γενάρη.
Το μνημόνιο (που εξ αρχής ήταν μονόδρομος) που έφερε ως… προίκα ο ΣΥΡΙΖΑ – ακριβώς λόγω των αυτοκτονικών, καταστροφικών καθυστερήσεων – έχει πολύ σκληρούς όρους, κυρίως από πλευράς φορολογίας, οδηγώντας τους περισσότερους στη διαπίστωση ότι δε θα… βγει!
Και ασφαλώς, μετά τη διάλυση της οικονομίας εξ αιτίας όλων των δραματικών γεγονότων που έχουν λάβει χώρα το τελευταίο διάστημα, είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατον να επιτευχθούν οι απαιτήσεις του μνημονίου.
Η μη σωστή εκπλήρωσή του, σε συνδυασμό με την κόπωση της κοινωνίας που έπεσε θύμα της δημαγωγίας και του λαϊκισμού, είναι δυνατόν να εντείνει το προσεχές διάστημα τον αντιευρωπαϊσμό.
Η κοινωνία, απόλυτα εγκλωβισμένη σε έναν βασανιστικό συνδυασμό οργιώδους λαϊκισμού, οικονομικής και ψυχικής κόπωσης, ψεύτικων διλημμάτων, φανταστικών εχθρών (βλέπε ευρωπαίους εταίρους), είναι δύσκολο να προσεγγίσει ορθολογικά την πραγματικότητα.
Έχοντας εμποτιστεί εδώ και μια 5ετία με (τυφλή) αντιμνημονιακή ρητορική απ’ όλα τα κόμματα, τα οποία δεν είπαν την ξεκάθαρη αλήθεια στο λαό για να «κρύψουν» τις δικές τους τεράστιες ευθύνες, η κοινωνία είναι εύκολο να παρασυρθεί σε περαιτέρω αντιευρωπαϊσμό και στις εύκολες και συναισθηματικές «λύσεις» διαφόρων… σωτήρων.
Εδώ και καιρό, οι… έμποροι του πόνου και οι εκμεταλλευτές της δυστυχίας και της οικονομικής δυσπραγίας, δηλητηριάζουν την ψυχή της κοινωνίας με τις «εύκολες» λύσεις περί δραχμής, περί… απόδρασης από το σκληρό νόμισμα, περί δραπέτευσης από τον «κορσέ» των εκβιαστών!
Πρόκειται για μια ρητορική, μια ακραία δηλητηριώδη ρητορική, που με εμμονικό και συντονισμένο τρόπο, τα διάφορα κέντρα του λόμπι της δραχμής συνεχίζουν να χρησιμοποιούν, κάνοντας συναισθηματική προπαγάνδα.
Ασελγώντας πρωτίστως στην απαίδευτη ψυχολογία των νέων ανθρώπων που μη έχοντας ζήσει παλαιότερες καταστάσεις έχουν πειστεί ότι τίποτα χειρότερο δεν μπορεί να συμβεί με μια μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, οι έμποροι της δραχμής και οι διακινητές της «θρησκείας» της φτώχιας, συνεχίζουν να δηλητηριάζουν.
Δηλητήριο στον ανεμιστήρα και υπονόμευση της δημοκρατίας
Συνεχίζουν να ψεκάζουν την κοινωνία πετώντας δηλητήριο στον… ανεμιστήρα! Με ότι συνεπάγεται αυτό. Παρ’ ότι ουδέποτε παρουσίασαν σοβαρή μελέτη που να δικαιολογεί στο ελάχιστο, έστω στο 20% το δόγμα τους, συνεχίζουν – αβάδιστα και αβασάνιστα – τις τυφλές δοξασίες και τα πυροτεχνήματα περί αδιεξόδου εντός του ευρώ!
Πρόκειται για ακραία επικίνδυνη υπονόμευση της ίδιας της δημοκρατίας που πιθανότατα αγγίζει και τα όρια της εσχάτης προδοσίας, καθώς ενδέχεται να προκαλέσει εθνική καταστροφή, γεωπολιτικές εξελίξεις, θέτοντας σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Δυστυχώς, η δημοκρατία, στη σημερινή της μορφή, δεν έχει τρόπους προστασίας από τέτοια ύπουλη και… μουλωχτή υπονόμευση.
Ήδη, η ζημιά που οι έμποροι της θρησκείας της δραχμής έχουν προκαλέσει, είναι τεράστια.
Πριν έξι ή οχτώ μήνες, κανένας – σε διεθνές επίπεδο – δε συζητούσε καν για το ενδεχόμενη φυγής ή διωγμού της χώρας μας από τη ζώνη του ευρώ, ή από τη φυγή από τη συμμετοχή στο μεγαλύτερο (επιτυχημένο έως τώρα) πείραμα ειρήνης και συνεργασίας των τελευταίων 60 χρόνων!
Συμμετοχή που μετά μανίας επιδιώκουν όλες ανεξαιρέτως οι Ευρωπαϊκές χώρες!
Και όλα αυτά, για μια ψευδεπίγραφη εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια, έννοιες που με ξεδιάντροπο και ανέντιμο τρόπο χρησιμοποιούν οι διακινητές των δηλητηρίων, ασελγώντας στην ψυχή της κοινωνίας.
Ο κίνδυνος της αυτοεκπληρούμενης προφητείας
Αυτό που φοβόμαστε λοιπόν, είναι ο κίνδυνος… δικαίωσης αυτών των υπονομευτών της δημοκρατίας και των εμπόρων του πόνου και της δυστυχίας, μέσω της φθοράς του χρόνου και της αγανάκτησης των πολιτών.
Ενώ προ 8 ή 10 μήνες κανένας δε μιλούσε για φυγή από το ευρώ, τώρα, ολοένα και περισσότεροι αναλυτές αναγκάζονται και προβαίνουν σε εκθέσεις για το πώς θα μπορούσε να γίνει η «μετάβαση»!
Κάτι που σύμφωνα με όλους τους σοβαρούς – εγχώριους και διεθνείς – αναλυτές θα είναι κοινωνική καταστροφή, «νομιμοποιείται» λοιπόν αργά, βασανιστικά, νομοτελειακά!
Παράλληλα με την εύλογη κόπωση της κοινωνίας, τη δικαιολογημένη αγανάκτηση μετά από μια 5ετία μνημονίων αλλά και την (πιθανή) αποτυχία τήρησης των απαιτήσεων του 3ου μνημονίου, υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Δηλαδή η φυγή από το ευρώ να καταστεί κάτι σαν νομοτέλεια, μια αναπόφευκτη εξέλιξη, ειδικά αν φουντώσουν περαιτέρω οι κοινωνικές αντιδράσεις, μιας και τα μέτρα που θα κληθούμε να εφαρμόσουμε θα είναι ιδιαιτέρως δυσβάστακτα.
Γιατί, μια κοινωνία που βρίσκεται εγκλωβισμένη και αιχμάλωτη στις λαϊκίστικες δοξασίες, εύκολα μπορεί να πει το… φτάνει, ως εδώ, πιστεύοντας ότι κάνει σοφή επιλογή, ή πιστεύοντας – έχοντας οδηγηθεί σε αδιέξοδο – ότι δεν έχει άλλη επιλογή!
Ελπίζουμε και ευχόμαστε, να μην είναι αυτός ο (απώτερος) στόχος όσων κορόιδεψαν το λαό πριν τις εκλογές με τερατώδεις υποσχέσεις και όσων ευθύνονται για την καταστροφή που έχει επέλθει στη χώρα το τελευταίο 6μηνο.
Η ιστορία, θα είναι αμείλικτη... Ειδικά με όσους, παρά την έως τώρα «γνώση» και εμπειρία καταστροφής, συνεχίσουν τα παιχνίδια με το διάβολο…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών