Πιο πιθανή από ποτέ η σύμπραξη των φιλοευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων
Οι δημοσκοπήσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα τα τελευταία 24ωρα επιβεβαιώνουν την τάση που υπήρχε διάχυτη στην κοινωνία.
Ότι με την υπογραφή του μνημονίου, με τη διάσπαση του κόμματος, με τη δημιουργία της Λαϊκής Ενότητας του Π. Λαφαζάνη, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας έχασαν τη «λάμψη» και τη δυναμική που είχαν μόλις πριν δύο μήνες.
Δεδομένο που με τη σειρά του «δείχνει» πως ο στόχος του Τσίπρα για αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανέφικτος, αν όχι απίθανος.
Μια ακόμα διαπίστωση είναι ότι παρά την κριτική που ασκείται στον Τσίπρα είτε για την κυβερνητική του δράση είτε για τη «στροφή» και την υπογραφή του μνημονίου και παρά το «τραύμα» της διάσπασης, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει – έστω και με μικρή διαφορά – πρώτο κόμμα.
Δεδομένο που και αυτό με τη σειρά του δεν πρόκειται να αλλάξει διότι παρά την απρόσμενα θετική παρουσία του Ευάγγελου Μεϊμαράκη στο «τιμόνι» της ΝΔ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν διαθέτει ικανά ερείσματα στην κοινωνία για να αλλάξει αφενός δραστικά την εικόνα και τον πολιτικό λόγο της και αφετέρου τα εις βάρος προγνωστικά.
Άρα και εφόσον αυτή η δημοσκοπική εικόνα δεν αλλάξει δραματικά – υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος – ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει πρώτος αλλά θα είναι μακριά από την αυτοδυναμία.
Εφόσον οι ΑΝΕΛ ως φαίνεται δεν πρόκειται να είναι στην επόμενη Βουλή και εφόσον ο ίδιος ο Τσίπρας απορρίπτει κατηγορηματικά το σενάριο των δεύτερων εκλογών, τότε κυβέρνηση θα μπορεί να σχηματιστεί μόνο με ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ (και ΔΗΜΑΡ).
Και αν η λογική λέει ότι ο Τσίπρας θα αναζητήσει να σχηματίσει κυβέρνηση με το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, είναι εξαιρετικά πιθανό να υλοποιηθεί το σενάριο μιας ευρείας κυβέρνησης με τη συμμετοχή της ΝΔ.
Για παράδειγμα, οι επικεφαλής του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως να ζητήσουν και τη σύμπραξη της ΝΔ προκειμένου να μην χρεωθούν μόνα τους το κόστος της εφαρμογής του μνημονίου.
Βέβαια υπάρχει και το σενάριο τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού να μην επαρκούν για το σχηματισμό κυβέρνησης και άρα να είναι απαραίτητη και η συμμετοχή της ΝΔ.
Θα είναι αναμφίβολα μια «συγκατοίκηση» που θα απαιτήσει πολλές υπερβάσεις από όλες τις πλευρές για να υλοποιηθεί.
Αλλά παράλληλα θα είναι ένα «βήμα», το οποίο θα έχει μεγάλη απήχηση τόσο στην πλειοψηφία της κοινωνίας όσο και στους Ευρωπαίους, μια και θεωρείται πως θα είναι η πιο αποφασιστική κίνηση από πλευράς πολιτικού συστήματος για την ταχύτερη και ομαλότερη έξοδο από την κρίση.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Ότι με την υπογραφή του μνημονίου, με τη διάσπαση του κόμματος, με τη δημιουργία της Λαϊκής Ενότητας του Π. Λαφαζάνη, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας έχασαν τη «λάμψη» και τη δυναμική που είχαν μόλις πριν δύο μήνες.
Δεδομένο που με τη σειρά του «δείχνει» πως ο στόχος του Τσίπρα για αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανέφικτος, αν όχι απίθανος.
Μια ακόμα διαπίστωση είναι ότι παρά την κριτική που ασκείται στον Τσίπρα είτε για την κυβερνητική του δράση είτε για τη «στροφή» και την υπογραφή του μνημονίου και παρά το «τραύμα» της διάσπασης, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει – έστω και με μικρή διαφορά – πρώτο κόμμα.
Δεδομένο που και αυτό με τη σειρά του δεν πρόκειται να αλλάξει διότι παρά την απρόσμενα θετική παρουσία του Ευάγγελου Μεϊμαράκη στο «τιμόνι» της ΝΔ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν διαθέτει ικανά ερείσματα στην κοινωνία για να αλλάξει αφενός δραστικά την εικόνα και τον πολιτικό λόγο της και αφετέρου τα εις βάρος προγνωστικά.
Άρα και εφόσον αυτή η δημοσκοπική εικόνα δεν αλλάξει δραματικά – υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος – ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει πρώτος αλλά θα είναι μακριά από την αυτοδυναμία.
Εφόσον οι ΑΝΕΛ ως φαίνεται δεν πρόκειται να είναι στην επόμενη Βουλή και εφόσον ο ίδιος ο Τσίπρας απορρίπτει κατηγορηματικά το σενάριο των δεύτερων εκλογών, τότε κυβέρνηση θα μπορεί να σχηματιστεί μόνο με ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ (και ΔΗΜΑΡ).
Και αν η λογική λέει ότι ο Τσίπρας θα αναζητήσει να σχηματίσει κυβέρνηση με το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, είναι εξαιρετικά πιθανό να υλοποιηθεί το σενάριο μιας ευρείας κυβέρνησης με τη συμμετοχή της ΝΔ.
Για παράδειγμα, οι επικεφαλής του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως να ζητήσουν και τη σύμπραξη της ΝΔ προκειμένου να μην χρεωθούν μόνα τους το κόστος της εφαρμογής του μνημονίου.
Βέβαια υπάρχει και το σενάριο τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού να μην επαρκούν για το σχηματισμό κυβέρνησης και άρα να είναι απαραίτητη και η συμμετοχή της ΝΔ.
Θα είναι αναμφίβολα μια «συγκατοίκηση» που θα απαιτήσει πολλές υπερβάσεις από όλες τις πλευρές για να υλοποιηθεί.
Αλλά παράλληλα θα είναι ένα «βήμα», το οποίο θα έχει μεγάλη απήχηση τόσο στην πλειοψηφία της κοινωνίας όσο και στους Ευρωπαίους, μια και θεωρείται πως θα είναι η πιο αποφασιστική κίνηση από πλευράς πολιτικού συστήματος για την ταχύτερη και ομαλότερη έξοδο από την κρίση.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών