Ανώδυνες λύσεις τέλος…
Τις τελευταίες εβδομάδες η κυβέρνηση έδωσε μάχη για να βρει ισοδύναμα για τη μη εφαρμογή ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Όσο αναζητούσε τα ισοδύναμα τόσο αντιλαμβανόταν ότι η κατάσταση περιπλέκεται.
Μέχρι τελικά να συνειδητοποιήσει ότι επί της ουσίας ισοδύναμα δεν υπάρχουν (ή αν υπάρχουν προκαλούν εξίσου σοβαρά προβλήματα εκεί που πρόκειται να εφαρμοστούν).
Και μαζί με αυτά δεν υπάρχουν ούτε ανώδυνες λύσεις ούτε παράλληλα προγράμματα ως εναλλακτικά ή «απαλυντικά» του μνημονίου.
Η προσγείωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης του στη σκληρή πραγματικότητα είναι πραγματικά ανώμαλη.
Διότι διαπιστώνει ότι τίποτα από αυτά που είχε εξαγγείλει και υποσχεθεί δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Τα όποια σχέδια της κυβέρνησης εξαρτώνται αποκλειστικά από τη συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους δανειστές.
Και τα περιθώρια που η συμφωνία αφήνει είναι περιορισμένα και ελάχιστα.
Η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων είναι μονόδρομος.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να παρεκκλίνει από αυτές αλλά πρέπει να τις εφαρμόσει συνετά και πιστά προκειμένου να έρθει και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Η ρητορική περί συμφωνίας, την οποία ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν επιθυμούσαν αλλά εν πολλοίς τους επιβλήθηκε – όσο και αν περιέχει στοιχεία αλήθειας – δεν μπορεί να υιοθετείται άλλο.
Επιπλέον, η επίκληση αυτών των επιχειρημάτων μόνο αρνητικά συναισθήματα προκαλεί πλέον στην κοινωνία, η οποία άλλωστε είναι και αυτή που βιώνει τις όποιες συνέπειες της συμφωνίας στην τσέπη της.
Η κοινωνία και οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά τις δυσκολίες που υπάρχουν μπροστά και πρέπει να ξεπεραστούν.
Αυτοί άλλωστε ως «πειραματόζωο» έχουν νιώσει στο πετσί τους κάθε ολιγωρία, καθυστέρηση, ανεπάρκεια των έως σήμερα κυβερνώντων.
Και αυτοί είναι που ζητούν από την κυβέρνηση να αφήσει τις όποιες «αστείες» δικαιολογίες και να κάνει αυτό που πρέπει.
Αυτό δηλαδή που προβάλει – την παρούσα στιγμή - ως το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.
Την υλοποίηση της συμφωνίας και των μεταρρυθμίσεων που αυτή προβλέπει.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι εγχώριοι και οι έξωθεν «ταγοί» τονίζουν ότι αυτή είναι και η μόνη λύση για να μπει ένα τέλος σε αυτόν τον πολυετή φαύλο κύκλο λιτότητας.
Η κυβέρνηση δεν έχει άλλη εναλλακτική.
Πρέπει να πορευτεί μπροστά, ακόμα και μόνη της.
Το πολιτικό κόστος αναμφίβολα θα είναι μεγάλο.
Αλλά δεν αποκλείεται το κόστος να γίνει κέρδος, αν τελικά από τη συμφωνία και τους χειρισμούς της προβάλλει κάποια αχτίδα ελπίδας για το μέλλον.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Όσο αναζητούσε τα ισοδύναμα τόσο αντιλαμβανόταν ότι η κατάσταση περιπλέκεται.
Μέχρι τελικά να συνειδητοποιήσει ότι επί της ουσίας ισοδύναμα δεν υπάρχουν (ή αν υπάρχουν προκαλούν εξίσου σοβαρά προβλήματα εκεί που πρόκειται να εφαρμοστούν).
Και μαζί με αυτά δεν υπάρχουν ούτε ανώδυνες λύσεις ούτε παράλληλα προγράμματα ως εναλλακτικά ή «απαλυντικά» του μνημονίου.
Η προσγείωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης του στη σκληρή πραγματικότητα είναι πραγματικά ανώμαλη.
Διότι διαπιστώνει ότι τίποτα από αυτά που είχε εξαγγείλει και υποσχεθεί δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Τα όποια σχέδια της κυβέρνησης εξαρτώνται αποκλειστικά από τη συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους δανειστές.
Και τα περιθώρια που η συμφωνία αφήνει είναι περιορισμένα και ελάχιστα.
Η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων είναι μονόδρομος.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να παρεκκλίνει από αυτές αλλά πρέπει να τις εφαρμόσει συνετά και πιστά προκειμένου να έρθει και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Η ρητορική περί συμφωνίας, την οποία ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν επιθυμούσαν αλλά εν πολλοίς τους επιβλήθηκε – όσο και αν περιέχει στοιχεία αλήθειας – δεν μπορεί να υιοθετείται άλλο.
Επιπλέον, η επίκληση αυτών των επιχειρημάτων μόνο αρνητικά συναισθήματα προκαλεί πλέον στην κοινωνία, η οποία άλλωστε είναι και αυτή που βιώνει τις όποιες συνέπειες της συμφωνίας στην τσέπη της.
Η κοινωνία και οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά τις δυσκολίες που υπάρχουν μπροστά και πρέπει να ξεπεραστούν.
Αυτοί άλλωστε ως «πειραματόζωο» έχουν νιώσει στο πετσί τους κάθε ολιγωρία, καθυστέρηση, ανεπάρκεια των έως σήμερα κυβερνώντων.
Και αυτοί είναι που ζητούν από την κυβέρνηση να αφήσει τις όποιες «αστείες» δικαιολογίες και να κάνει αυτό που πρέπει.
Αυτό δηλαδή που προβάλει – την παρούσα στιγμή - ως το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.
Την υλοποίηση της συμφωνίας και των μεταρρυθμίσεων που αυτή προβλέπει.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι εγχώριοι και οι έξωθεν «ταγοί» τονίζουν ότι αυτή είναι και η μόνη λύση για να μπει ένα τέλος σε αυτόν τον πολυετή φαύλο κύκλο λιτότητας.
Η κυβέρνηση δεν έχει άλλη εναλλακτική.
Πρέπει να πορευτεί μπροστά, ακόμα και μόνη της.
Το πολιτικό κόστος αναμφίβολα θα είναι μεγάλο.
Αλλά δεν αποκλείεται το κόστος να γίνει κέρδος, αν τελικά από τη συμφωνία και τους χειρισμούς της προβάλλει κάποια αχτίδα ελπίδας για το μέλλον.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών