Χωρίς αντοχές κυβέρνηση και κοινωνία στην τελική ευθεία…
Η κατάσταση στην κυβέρνηση και στην χώρα είναι οριακή.
Οι πιέσεις που δέχεται από όλες τις κατευθύνσεις η κυβέρνηση είναι τεράστιες και τα ανοιχτά μέτωπα εξαιρετικά κρίσιμης (και εθνικής) σημασίας, την ώρα που η κοινωνική δυσαρέσκεια είναι στα ύψη.
Το έργο είναι το ίδιο που «παίζει» εδώ και έξι χρόνια, μόνο που πλέον οι αντοχές όλων είναι περιορισμένες.
Και η ροπή στο λάθος πιο εύκολη.
Στόχος της κυβέρνησης είναι να κλείσει το ταχύτερο δυνατόν η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, ανάγκη την οποία επεσήμανε πρόσφατα και ο διοικητής της ΤτΕ.
Για να σταθεροποιηθεί η οικονομία, να απομακρυνθούν οριστικά τα χειρότερα σενάρια και να φανεί φως στην άκρη του τούνελ.
Προϋπόθεση για αυτό η πολιτική σταθερότητα, η ύπαρξη μιας σταθερής κυβέρνησης.
Προϋπόθεση όμως που δεν υπάρχει σήμερα.
Διότι μπορεί η κυβέρνηση να διαθέτει 153 βουλευτές, αλλά κάθε άλλο παρά συμπαγής μπορεί να θεωρηθεί.
Ιδιαίτερα ενόψει των δύσκολων ψηφοφοριών που επίκεινται στη Βουλή, αρχής γενομένης με το ασφαλιστικό.
Οι δανειστές φέρονται να ζητούν μείωση των κύριων συντάξεων για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση.
Αίτημα που εγκλωβίζει την κυβέρνηση Τσίπρα στην «κόκκινη γραμμή» της.
Δεδομένης της κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος, η κυβέρνηση θα μπορούσε να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο περικοπών στις υψηλότερες συντάξεις.
Και παράλληλα να αποφύγει μια ακόμα υπαναχώρηση.
Είναι προφανές πως δεν υπάρχει βουλευτής και κόμμα που να στηρίξει μια ακόμα μείωση των συντάξεων.
Μια και το πολιτικό κόστος θα είναι τεράστιο.
Όμως αυτό που διακυβεύεται πλέον, είναι πολύ μεγαλύτερο από το πολιτικό κόστος της κυβέρνησης ή οποιουδήποτε κόμματος.
Τα τελευταία έξι χρόνια το πολιτικό σύστημα δοκίμασε τα πάντα.
Από συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ μέχρι κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Και η «συνταγή» έβγαινε πάντα λάθος.
Το μόνο που δεν δοκιμάστηκε, ήταν μια κυβέρνηση που να εξαντλεί την τετραετία της, έχοντας αν όχι τη στήριξη τουλάχιστον την ανοχή της αντιπολίτευσης.
Είναι το μόνο σενάριο που δεν εφαρμόστηκε.
Και ίσως έχει έρθει η ώρα που πρέπει να εφαρμοστεί, μια και μοιάζει να είναι το μόνο σενάριο που την παρούσα στιγμή μπορεί να «εγγυηθεί» την πολιτική σταθερότητα και την πορεία χωρίς καθυστερήσεις και παλινωδίες για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Οι πιέσεις που δέχεται από όλες τις κατευθύνσεις η κυβέρνηση είναι τεράστιες και τα ανοιχτά μέτωπα εξαιρετικά κρίσιμης (και εθνικής) σημασίας, την ώρα που η κοινωνική δυσαρέσκεια είναι στα ύψη.
Το έργο είναι το ίδιο που «παίζει» εδώ και έξι χρόνια, μόνο που πλέον οι αντοχές όλων είναι περιορισμένες.
Και η ροπή στο λάθος πιο εύκολη.
Στόχος της κυβέρνησης είναι να κλείσει το ταχύτερο δυνατόν η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, ανάγκη την οποία επεσήμανε πρόσφατα και ο διοικητής της ΤτΕ.
Για να σταθεροποιηθεί η οικονομία, να απομακρυνθούν οριστικά τα χειρότερα σενάρια και να φανεί φως στην άκρη του τούνελ.
Προϋπόθεση για αυτό η πολιτική σταθερότητα, η ύπαρξη μιας σταθερής κυβέρνησης.
Προϋπόθεση όμως που δεν υπάρχει σήμερα.
Διότι μπορεί η κυβέρνηση να διαθέτει 153 βουλευτές, αλλά κάθε άλλο παρά συμπαγής μπορεί να θεωρηθεί.
Ιδιαίτερα ενόψει των δύσκολων ψηφοφοριών που επίκεινται στη Βουλή, αρχής γενομένης με το ασφαλιστικό.
Οι δανειστές φέρονται να ζητούν μείωση των κύριων συντάξεων για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση.
Αίτημα που εγκλωβίζει την κυβέρνηση Τσίπρα στην «κόκκινη γραμμή» της.
Δεδομένης της κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος, η κυβέρνηση θα μπορούσε να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο περικοπών στις υψηλότερες συντάξεις.
Και παράλληλα να αποφύγει μια ακόμα υπαναχώρηση.
Είναι προφανές πως δεν υπάρχει βουλευτής και κόμμα που να στηρίξει μια ακόμα μείωση των συντάξεων.
Μια και το πολιτικό κόστος θα είναι τεράστιο.
Όμως αυτό που διακυβεύεται πλέον, είναι πολύ μεγαλύτερο από το πολιτικό κόστος της κυβέρνησης ή οποιουδήποτε κόμματος.
Τα τελευταία έξι χρόνια το πολιτικό σύστημα δοκίμασε τα πάντα.
Από συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ μέχρι κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Και η «συνταγή» έβγαινε πάντα λάθος.
Το μόνο που δεν δοκιμάστηκε, ήταν μια κυβέρνηση που να εξαντλεί την τετραετία της, έχοντας αν όχι τη στήριξη τουλάχιστον την ανοχή της αντιπολίτευσης.
Είναι το μόνο σενάριο που δεν εφαρμόστηκε.
Και ίσως έχει έρθει η ώρα που πρέπει να εφαρμοστεί, μια και μοιάζει να είναι το μόνο σενάριο που την παρούσα στιγμή μπορεί να «εγγυηθεί» την πολιτική σταθερότητα και την πορεία χωρίς καθυστερήσεις και παλινωδίες για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών