Το όπλο του δημοψηφίσματος μετατράπηκε σε μπούμερανγκ για τον ηγέτη των Συντηρητικών
«Ο David Cameron θα μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που σκότωσε τη Βρετανία», έγραφε την Παρασκευή ο Independent, σε μια φορτισμένη ανάλυση, λίγες ώρες μετά την επικράτηση του Brexit στο ιστορικό δημοψήφισμα της 23 Ιουνίου.
Στις 20 Φεβρουαρίου 2016 ο πρωθυπουργός της Βρετανίας ανακοίνωσε έξω από τον αριθμό 10 της Downing Street τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την παραμονή ή μη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τότε δήλωσε ότι θα παλέψει με όλη του τη δύναμη να πείσει τους Βρετανούς να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Είχε προηγηθεί η δραματική Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. στις 19 Φεβρουαρίου, από την οποία ο Cameron βγήκε νικητής, καθώς οι ευρωπαίοι ηγέτες ικανοποίησαν τα αιτήματα της Βρετανίας, προκειμένου να την κρατήσουν στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Όπως έγραψε ο ίδιος ο Cameron στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, η Βρετανία διεκδίκησε και κέρδισε ειδικό καθεστώς, εντός της Ε.Ε.
Με άλλα λόγια η Ευρώπη έδωσε γη και ύδωρ.
Ωστόσο, τόσο ο Cameron όσο και οι ευρωπαίοι ηγέτες λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, που δεν είναι άλλος από τον βρετανικό λαό.
Ο Cameron, όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, δεν είχε την απαιτούμενη δύναμη να πείσει τους ψηφοφόρους να επιλέξουν την παραμονή.
Το «όπλο» του δημοψηφίσματος που έκρυβε στη φαρέτρα του, ήταν αυτό που ένωσε το Συντηρητικό Κόμμα της Βρετανίας και στη συνέχεια τον οδήγησε στη μεγάλη εκλογική νίκη με αυτοδυναμία το 2015.
Τον Μάιο του 2013, ο Cameron ανακοίνωσε την πρόθεσή του για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος έως το 2017, προκειμένου να εξουδετερώσει την αύξηση του ευρωσκεπτικιστικού ρεύματος στους κόλπους των Τόρις, μετά την άνοδο του ξενοφοβικού UKIP στις τοπικές εκλογές.
Τότε οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι οι Βρετανοί είναι υπέρ του Brexit.
Σύμφωνα με την YouGov, το 46% επιθυμούσε έξοδο και το 35% παραμονή στην Ε.Ε.
Ακολούθησε η σαρωτική επικράτηση του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος UKIP του Nigel Farage στις ευρωεκλογές του 2014, ο Cameron «σύρθηκε« στην ατζέντα των ευρωσκεπτικιστών και η υπόσχεσή του για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με το μέλλον της χώρας στην Ε.Ε, ήταν αυτή που τον οδήγησε στον εκλογικό θρίαμβο του 2015.
Τα πολιτικά γεγονότα καταδεικνύουν ένα αυξανόμενο ρεύμα ευρωσκεπικισμού στη Βρετανία, το οποίο υπάρχει παραδoσιακά, ενώ πλέον οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων οι συνέπειες της αύξησης του μεταναστευτικού ρεύματος, κυρίως από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μετά τη διεύρυνση της Ε.Ε.
Με βάση τα δεδομένα, κανείς δεν ήταν σε θέση να αγνοήσει τον υπαρκτό κίνδυνο μιας ψήφου υπέρ της εξόδου από την Ε.Ε.
Χθες, μετά την επικράτηση του Brexit που προκάλεσε παγκόσμιο σοκ, ο Cameron ανακοίνωσε την παραίτησή του, έξω από τον αριθμό 10 της Downing Street.
Ο ηγέτης των Τόρις πιθανώς υπερεκτίμησε την πολιτική του ικανότητα και δυναμική μετά τη συμφωνία που πέτυχε με τους Ευρωπαίους και θεώρησε λανθασμένα ότι μπορεί να πείσει τους ψηφοφόρους να επιλέξουν την παραμονή.
Έκανε λάθος.
Πως ήταν δυνατόν να τους πείσει άλλωστε, όταν ο ίδιος δήλωνε τα εξής τον περασμένο Νοέμβριο:
«Δεν έχω καμία ρομαντική σύνδεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα.
Ενδιαφέρομαι μόνο για δύο πράγματα: την ευημερία και την επιρροή της Βρετανίας.
Για αυτό θα πολεμήσω σκληρά σε αυτή την επαναδιαπραγμάτευση, έτσι ώστε να έχουμε μία καλύτερη συμφωνία και το καλύτερο για τους δύο κόσμους…»
Μαρία Παπαδάτου
www.bankingnews.gr
Στις 20 Φεβρουαρίου 2016 ο πρωθυπουργός της Βρετανίας ανακοίνωσε έξω από τον αριθμό 10 της Downing Street τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την παραμονή ή μη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τότε δήλωσε ότι θα παλέψει με όλη του τη δύναμη να πείσει τους Βρετανούς να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Είχε προηγηθεί η δραματική Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. στις 19 Φεβρουαρίου, από την οποία ο Cameron βγήκε νικητής, καθώς οι ευρωπαίοι ηγέτες ικανοποίησαν τα αιτήματα της Βρετανίας, προκειμένου να την κρατήσουν στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Όπως έγραψε ο ίδιος ο Cameron στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, η Βρετανία διεκδίκησε και κέρδισε ειδικό καθεστώς, εντός της Ε.Ε.
Με άλλα λόγια η Ευρώπη έδωσε γη και ύδωρ.
Ωστόσο, τόσο ο Cameron όσο και οι ευρωπαίοι ηγέτες λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, που δεν είναι άλλος από τον βρετανικό λαό.
Ο Cameron, όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, δεν είχε την απαιτούμενη δύναμη να πείσει τους ψηφοφόρους να επιλέξουν την παραμονή.
Το «όπλο» του δημοψηφίσματος που έκρυβε στη φαρέτρα του, ήταν αυτό που ένωσε το Συντηρητικό Κόμμα της Βρετανίας και στη συνέχεια τον οδήγησε στη μεγάλη εκλογική νίκη με αυτοδυναμία το 2015.
Τον Μάιο του 2013, ο Cameron ανακοίνωσε την πρόθεσή του για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος έως το 2017, προκειμένου να εξουδετερώσει την αύξηση του ευρωσκεπτικιστικού ρεύματος στους κόλπους των Τόρις, μετά την άνοδο του ξενοφοβικού UKIP στις τοπικές εκλογές.
Τότε οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι οι Βρετανοί είναι υπέρ του Brexit.
Σύμφωνα με την YouGov, το 46% επιθυμούσε έξοδο και το 35% παραμονή στην Ε.Ε.
Ακολούθησε η σαρωτική επικράτηση του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος UKIP του Nigel Farage στις ευρωεκλογές του 2014, ο Cameron «σύρθηκε« στην ατζέντα των ευρωσκεπτικιστών και η υπόσχεσή του για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με το μέλλον της χώρας στην Ε.Ε, ήταν αυτή που τον οδήγησε στον εκλογικό θρίαμβο του 2015.
Τα πολιτικά γεγονότα καταδεικνύουν ένα αυξανόμενο ρεύμα ευρωσκεπικισμού στη Βρετανία, το οποίο υπάρχει παραδoσιακά, ενώ πλέον οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων οι συνέπειες της αύξησης του μεταναστευτικού ρεύματος, κυρίως από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μετά τη διεύρυνση της Ε.Ε.
Με βάση τα δεδομένα, κανείς δεν ήταν σε θέση να αγνοήσει τον υπαρκτό κίνδυνο μιας ψήφου υπέρ της εξόδου από την Ε.Ε.
Χθες, μετά την επικράτηση του Brexit που προκάλεσε παγκόσμιο σοκ, ο Cameron ανακοίνωσε την παραίτησή του, έξω από τον αριθμό 10 της Downing Street.
Ο ηγέτης των Τόρις πιθανώς υπερεκτίμησε την πολιτική του ικανότητα και δυναμική μετά τη συμφωνία που πέτυχε με τους Ευρωπαίους και θεώρησε λανθασμένα ότι μπορεί να πείσει τους ψηφοφόρους να επιλέξουν την παραμονή.
Έκανε λάθος.
Πως ήταν δυνατόν να τους πείσει άλλωστε, όταν ο ίδιος δήλωνε τα εξής τον περασμένο Νοέμβριο:
«Δεν έχω καμία ρομαντική σύνδεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα.
Ενδιαφέρομαι μόνο για δύο πράγματα: την ευημερία και την επιρροή της Βρετανίας.
Για αυτό θα πολεμήσω σκληρά σε αυτή την επαναδιαπραγμάτευση, έτσι ώστε να έχουμε μία καλύτερη συμφωνία και το καλύτερο για τους δύο κόσμους…»
Μαρία Παπαδάτου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών