Οι περιπτώσεις των ΕΒΖ, ΔΕΗ και Lamda όπου οι μετοχές υποχώρησαν λόγω δηλώσεων και πράξεων
Θα μπορούσαν να είχαν προκαλέσει αίσθηση οι δηλώσεις πολλών κυβερνητικών στελεχών εσχάτων, αλλά οι πολίτες έχουν συνηθίσει στις «παραφωνίες», και πολλές από αυτές που γίνονται, πλέον περνούν απαρατήρητες.
Αυτό που προκαλεί ωστόσο αίσθηση είναι ότι αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια κρίσης, αν και πέρασε η εποχή που κάποιοι πίστευαν ότι το χρέος διαγράφεται μονομερώς και τα μνημόνια καταργούνται με έναν νόμο, ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει την πηγή του προβλήματος, ακόμα τα λάθη δεν έγιναν μάθημα.
Πρόσφατα μετοχές εισηγμένων εταιρειών ταλαιπωρήθηκαν εξαιτίας δηλώσεων.
Η Lamda Dev. υποχώρησε γιατί ενώ έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις ξαφνικά ένας υπουργός θυμήθηκε ότι η μισή έκταση πρέπει να κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος.
Αν οι επενδυτές πίστευαν βέβαια ότι αυτό μπορεί να γίνει η μετοχή θα έπρεπε να ήταν κλειδωμένη στο limit down, αλλά αυτό δεν έγινε.
Προφανώς, γνωρίζουν ότι πάλι θα υπάρξει υποχώρηση και τελικά θα επικρατήσει η λογική και η υπογεγραμμένη συμφωνία, και γι΄ αυτό η μετοχή απλά ταρακουνήθηκε.
Δήλωση που προκάλεσε αίσθηση είχαμε και για τη ΔΕΗ από το υπουργείο Ενέργειας που σε σημείωμά του αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως το η ΔΕΗ δεν έχει πρόβλημα κερδοφορίας αλλά ρευστότητας.
Όταν ουσιαστικά ο βασικός μέτοχος μιας επιχείρησης αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει θέμα ρευστότητας οφείλει να κάνει αυτό για παράδειγμα που η κυβέρνηση κατηγορεί το Mega ότι δεν έκανε.
Ότι δηλαδή δεν έβαλαν λεφτά οι βασικοί μέτοχοι.
Γιατί αν δεν έχει χρήματα η επιχείρηση και αν είναι υπερδανεισμένη χωρίς πρόσβαση σε νέα δάνεια, αυτό που μένει είναι να βάλει το χέρι στην τσέπη ο βασικός μέτοχος.
Το κράτος το έκανε στην περίπτωση της ΕΒΖ, προκειμένου να την σώσει και να επαναπροσλάβει εργαζομένους.
Τελικά βέβαια δεν την έσωσε και τώρα βγάζει στο σφυρί τα περιουσιακά στοιχεία, κάνει περικοπές και ζητά νέα τραπεζική χρηματοδότηση.
Άραγε η ΔΕΗ έχει θέμα κερδοφορίας και μπορεί μια αύξηση κεφαλαίου να λύσει το πρόβλημα;
Η ΔΕΗ με ίδια κεφάλαια 5,9 δις. ευρώ είχε ζημιές το 2015 102 εκατ. ευρώ ενώ το 2014 είχε καθαρά κέρδη 91 εκατ. ευρώ.
Αυτή η κερδοφορία είναι πολύ χαμηλή σε σύγκριση με τα ίδια κεφάλαια.
Η αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων είναι ελάχιστη.
Επομένως η ΔΕΗ έχει θέμα κερδοφορίας, αλλά μάλλον δεν απασχολούν τα κέρδη τον βασικό μέτοχο.
Η Επιχείρηση έχει μακροπρόθεσμα δάνεια 4,5 δις. ευρώ και βραχυπρόθεσμα 940 εκατ. ευρώ, ήτοι η μόχλευση είναι καλή θα μπορούσε να πει κάποιος.
Το σύνολο των υποχρεώσεων ξεπερνά τα 11,4 δισ. ευρώ και η σχέση επομένως ξένων/ιδίων κεφαλαίων είναι κοντά στις 2 φορές.
Είχε πολύ καλές λειτουργικές ταμειακές ροές αλλά οι επενδυτικές και οι χρηματοδοτικές ήταν τέτοιες που δεν άφησαν τα ταμειακά διαθέσιμα να ενισχυθούν αισθητά.
Το κονδύλι για χρεωστικούς τόκους και συναφή έξοδα ήταν της τάξης των 236 εκατ. ευρώ και ενώ τα EBITDA το 2015 ήταν στα 828 εκατ. ευρώ και το 2014 στα 1,02 δισ. ευρώ η τελική γραμμή δεν άφησε τίποτα για τους μετόχους.
Προφανώς το κράτος δεν ενδιαφέρεται για την κερδοφορία, αλλά με μία αύξηση κεφαλαίου θα μπορούσε να τη βελτιώσει και να πετύχει και τον στόχο του, να βελτιώσει δηλαδή τη ρευστότητα.
Όμως είναι γνωστό ότι το κράτος δεν έχει χρήματα και ένα ποσό της τάξης 200-400 εκατ. ευρώ δεν θα έλυνε το πρόβλημα, η λύση είναι μία:
Πώληση περιουσιακών στοιχείων για αύξηση της ρευστότητας, όπως στην ΕΒΖ.
Το θέμα είναι πως μέχρι να αντιληφθεί το κράτος ποια είναι η σωστή λύση, η μετοχή της ΕΒΖ κατέρρευσε και οι μέτοχοι θα δουν να τυπώνονται πολλά εκατ. μετοχές χωρίς να βελτιώνεται η εικόνα του ισολογισμού, ενώ η ΔΕΗ είναι καθηλωμένη κάτω από τα 3 ευρώ έχοντας αποδόσεις σημαντικά χειρότερες από αυτές της αγοράς.
Και όταν ο θεσμικός ή ο μικρομέτοχος που βλέπει μια επιχείρηση χωρίς καλή κερδοφορία, ακούει τον βασικό μέτοχο να λέει πως δεν έχει πρόβλημα, η λύση που του μένει είναι να πουλήσει τις μετοχές του.
Γ.Κατικάς
www.bankingnews.gr
Αυτό που προκαλεί ωστόσο αίσθηση είναι ότι αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια κρίσης, αν και πέρασε η εποχή που κάποιοι πίστευαν ότι το χρέος διαγράφεται μονομερώς και τα μνημόνια καταργούνται με έναν νόμο, ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει την πηγή του προβλήματος, ακόμα τα λάθη δεν έγιναν μάθημα.
Πρόσφατα μετοχές εισηγμένων εταιρειών ταλαιπωρήθηκαν εξαιτίας δηλώσεων.
Η Lamda Dev. υποχώρησε γιατί ενώ έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις ξαφνικά ένας υπουργός θυμήθηκε ότι η μισή έκταση πρέπει να κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος.
Αν οι επενδυτές πίστευαν βέβαια ότι αυτό μπορεί να γίνει η μετοχή θα έπρεπε να ήταν κλειδωμένη στο limit down, αλλά αυτό δεν έγινε.
Προφανώς, γνωρίζουν ότι πάλι θα υπάρξει υποχώρηση και τελικά θα επικρατήσει η λογική και η υπογεγραμμένη συμφωνία, και γι΄ αυτό η μετοχή απλά ταρακουνήθηκε.
Δήλωση που προκάλεσε αίσθηση είχαμε και για τη ΔΕΗ από το υπουργείο Ενέργειας που σε σημείωμά του αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως το η ΔΕΗ δεν έχει πρόβλημα κερδοφορίας αλλά ρευστότητας.
Όταν ουσιαστικά ο βασικός μέτοχος μιας επιχείρησης αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει θέμα ρευστότητας οφείλει να κάνει αυτό για παράδειγμα που η κυβέρνηση κατηγορεί το Mega ότι δεν έκανε.
Ότι δηλαδή δεν έβαλαν λεφτά οι βασικοί μέτοχοι.
Γιατί αν δεν έχει χρήματα η επιχείρηση και αν είναι υπερδανεισμένη χωρίς πρόσβαση σε νέα δάνεια, αυτό που μένει είναι να βάλει το χέρι στην τσέπη ο βασικός μέτοχος.
Το κράτος το έκανε στην περίπτωση της ΕΒΖ, προκειμένου να την σώσει και να επαναπροσλάβει εργαζομένους.
Τελικά βέβαια δεν την έσωσε και τώρα βγάζει στο σφυρί τα περιουσιακά στοιχεία, κάνει περικοπές και ζητά νέα τραπεζική χρηματοδότηση.
Άραγε η ΔΕΗ έχει θέμα κερδοφορίας και μπορεί μια αύξηση κεφαλαίου να λύσει το πρόβλημα;
Η ΔΕΗ με ίδια κεφάλαια 5,9 δις. ευρώ είχε ζημιές το 2015 102 εκατ. ευρώ ενώ το 2014 είχε καθαρά κέρδη 91 εκατ. ευρώ.
Αυτή η κερδοφορία είναι πολύ χαμηλή σε σύγκριση με τα ίδια κεφάλαια.
Η αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων είναι ελάχιστη.
Επομένως η ΔΕΗ έχει θέμα κερδοφορίας, αλλά μάλλον δεν απασχολούν τα κέρδη τον βασικό μέτοχο.
Η Επιχείρηση έχει μακροπρόθεσμα δάνεια 4,5 δις. ευρώ και βραχυπρόθεσμα 940 εκατ. ευρώ, ήτοι η μόχλευση είναι καλή θα μπορούσε να πει κάποιος.
Το σύνολο των υποχρεώσεων ξεπερνά τα 11,4 δισ. ευρώ και η σχέση επομένως ξένων/ιδίων κεφαλαίων είναι κοντά στις 2 φορές.
Είχε πολύ καλές λειτουργικές ταμειακές ροές αλλά οι επενδυτικές και οι χρηματοδοτικές ήταν τέτοιες που δεν άφησαν τα ταμειακά διαθέσιμα να ενισχυθούν αισθητά.
Το κονδύλι για χρεωστικούς τόκους και συναφή έξοδα ήταν της τάξης των 236 εκατ. ευρώ και ενώ τα EBITDA το 2015 ήταν στα 828 εκατ. ευρώ και το 2014 στα 1,02 δισ. ευρώ η τελική γραμμή δεν άφησε τίποτα για τους μετόχους.
Προφανώς το κράτος δεν ενδιαφέρεται για την κερδοφορία, αλλά με μία αύξηση κεφαλαίου θα μπορούσε να τη βελτιώσει και να πετύχει και τον στόχο του, να βελτιώσει δηλαδή τη ρευστότητα.
Όμως είναι γνωστό ότι το κράτος δεν έχει χρήματα και ένα ποσό της τάξης 200-400 εκατ. ευρώ δεν θα έλυνε το πρόβλημα, η λύση είναι μία:
Πώληση περιουσιακών στοιχείων για αύξηση της ρευστότητας, όπως στην ΕΒΖ.
Το θέμα είναι πως μέχρι να αντιληφθεί το κράτος ποια είναι η σωστή λύση, η μετοχή της ΕΒΖ κατέρρευσε και οι μέτοχοι θα δουν να τυπώνονται πολλά εκατ. μετοχές χωρίς να βελτιώνεται η εικόνα του ισολογισμού, ενώ η ΔΕΗ είναι καθηλωμένη κάτω από τα 3 ευρώ έχοντας αποδόσεις σημαντικά χειρότερες από αυτές της αγοράς.
Και όταν ο θεσμικός ή ο μικρομέτοχος που βλέπει μια επιχείρηση χωρίς καλή κερδοφορία, ακούει τον βασικό μέτοχο να λέει πως δεν έχει πρόβλημα, η λύση που του μένει είναι να πουλήσει τις μετοχές του.
Γ.Κατικάς
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών