Μέχρι στιγμής έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 290.000 πολίτες, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι άμαχοι...
Πέντε περίπου έτη συμπληρώθηκαν από την αρχή του συριακού εμφυλίου, με την λήξη του εφιάλτη για τους κατοίκους της χώρας να μοιάζει προς το παρόν ένα (πολύ) μακρινό όνειρο…
Ωστόσο, είναι λάθος ο όρος «εμφύλιος» για την πόλεμο στην χώρα της Μέσης Ανατολής, καθώς πλέον λαμβάνουν μέρος σε αυτή και δυνάμεις από όλο τον κόσμο.
Μέχρι στιγμής έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 290.000 πολίτες, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι άμαχοι, ενώ οι βιαιότητες από όλες στις πλευρές, όπως η χρήση χημικών και οι μαζικές εκτελέσεις, θυμίζουν κατά πολύ τον πόλεμο του Ιράκ…
Επίσης, περίπου 7 εκατομμύρια Σύροι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα, με τους περισσότερους να βρίσκονται εγκατεστημένοι στην Ιορδανία και την Τουρκία, ενώ συνολικά 20 εκατομμύρια βρίσκονται εντός της χώρας χωρίς στέγη.
Όλοι θυμόμαστε τα τεράστια προσφυγικά κύματα στον «υγρό τάφο» του Αιγαίου από το 2015, αλλά και την πρωτοφανή αλληλεγγύη που έδειξαν (οι περισσότεροι) Έλληνες σε αυτούς τους πολύπαθους ανθρώπους.
Σε αυτό το σημείο θα παραθέσουμε μία προσωπική παρατήρηση, προς όλους αυτούς που λένε πως «οι Σύροι πρέπει να κάτσουν στην πατρίδα τους και να πολεμήσουν»:
Για ποια πατρίδα;
Αυτή που βρίσκεται υπό το αυταρχικό καθεστώς του Assad, ή αυτή που διεκδικούν οι πολεμοχαρείς αντάρτες;
Ο εμφύλιος έχει μεγάλη διαφορά από έναν διεθνή πόλεμο…
Επίσης, έχουμε πλέον 2016, όχι 1900…
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέξει ένα ασφαλές μέρος για την οικογένεια και τον εαυτό του…
Το χρονικό
Σίγουρα λίγα χρόνια πριν το 2011 δεν διαφαινόταν κάποια έντονη διαμάχη εντός της Συρίας…
Αντιθέτως, η χώρα βρισκόταν σε οικονομική άνθηση, εκμεταλλευόμενη τις εξαγωγές πετρελαίου αλλά και τις επενδύσεις σε υποδομές.
Το βιοτικό επίπεδο των Σύρων σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με αυτό των πολιτών της υπόλοιπης Μέσης Ανατολής, καθώς η πολύ υψηλή ακαδημαϊκή μόρφωση και η απελευθερωμένη (για μουσουλμανική χώρα) κοινωνία αποδείκνυαν μία (επιφανειακά) υγιή χώρα, στην οποία ζούσαν αρμονικά άνθρωποι διαφορετικών θρησκειών.
Εξάλλου, τα παραπάνω ήταν και αυτά που εξασφάλιζαν μία οικονομική ευμάρεια στη μεσαία τάξη της χώρας…
Μία αναδρομή στην ιστορία της Συρίας αποδεικνύει περίτρανα το τεράστιο πολιτιστικό μεγαλείο αυτής της χώρας, στην οποία υπάρχει η Παλμύρα, η Ιεράπολη κλπ…
Ιδίοις όμμασι, μετά από συνομιλίες με Σύρους πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά και άλλα μέρη της Αθήνας, διαπίστωσα πως τους διακρίνει ένα υψηλότατο μορφωτικό επίπεδο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανήλικων γνωρίζει τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα, τα αγγλικά, ενώ ήταν πολύ σπάνιο να γνωρίσεις κάποιον πάνω από 20 χρονών που να μην κατείχε ακαδημαϊκή μόρφωση.
Το 2011 όμως, πολίτες και λιποτάκτες του συριακού στρατού σχημάτισαν μάχιμες μονάδες, οι οποίες ξεκίνησαν μια εκστρατεία εξέγερσης κατά των εγχώριων Αρχών και της κυβέρνησης του Bashar al-Assad.
Το αυταρχικό καθεστώς του Assad είχε δημιουργήσει έντονη δυσαρέσκεια, με τον Σύρο Πρόεδρο να έχει ριζώσει όμως για τα καλά στην εξουσία, αρνούμενος να προχωρήσει σε οποιαδήποτε παραίτηση ή έκτακτη εκλογική διαδικασία.
Οι αντάρτες ενοποιήθηκαν κάτω από τη σημαία του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και πολέμησαν με ένα ολοένα και πιο οργανωμένο τρόπο, χωρίς ωστόσο να υπάρχει μία οργανωμένη ηγεσία.
Επίσης, στη συνέχεια εισχώρησαν στο σώμα των ανταρτών και τρομοκρατικές ομάδες, όπως η Al-Nusra Front και η περιβόητη Al-Qaeda, οι οποίες να τονιστεί ότι πρόσφατα ανακοίνωσαν διάλυση της συνεργασίας τους.
Ωστόσο, υπήρχαν και βαθύτατες θρησκευτικές ρίζες στον εμφύλιο πόλεμο, καθώς αντιπολίτευση κυριαρχείται από σουνίτες μουσουλμάνους, ενώ τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης είναι αλαουίτες μουσουλμάνοι.
Σαν να μην έφταναν όλες οι αιματοχυσίες από το 2011, εμφανίστηκαν δυναμικά στα συριακά (και ιρακινά) εδάφη στις αρχές του 2015 οι τζιχαντιστές, οι οποίοι κατάφεραν αμέσως να ελέγξουν τεράστιες εκτάσεις.
Ενδεικτικά, οι αρχικές εκτάσεις του Ισλαμικού Κράτους σε Συρία και Ιράκ, πριν περιοριστούν από τις επιχειρήσεις εναντίον του, ήταν μεγαλύτερες και από ολόκληρη την Ελλάδα.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις όμως στο Παρίσι, η διεθνή κοινότητα ανέλαβε δράση.
Υπό την ηγεσία της Ουάσιγκτον, ο Διεθνής Συνασπισμός έχει μειώσει στο ήμισυ τα εδάφη του Ισλαμικού Κράτους, μετατοπίζοντας σχεδόν όλες του τις δυνάμεις στην άτυπη πρωτεύουσα του Ράκα και την Μοσούλη του Ιράκ.
Αναφέρεται πως ήδη βρίσκονται εν εξέλιξη επιχειρήσεις για την ολική ανακατάληψη των δύο πόλεων.
Ωστόσο, και η Άγκυρα είχε «κρυφή» συμμετοχή στον πόλεμο, με τις κακές γλώσσες να λένε πως αγόραζε το παράνομο πετρέλαιο από τους τζιχαντιστές, ενώ πολλά δημοσιεύματα κάνουν λόγο και για προμήθεια όπλων στους τρομοκράτες…
Η κατάσταση τώρα
Στη Συρία πλέον τα δύο κύρια μέτωπα είναι ο συριακός στρατός, ο οποίος στηρίζεται από την Μόσχα και άλλες ασιατικές χώρες, και οι αντάρτες.
Η ρωσική Πολεμική Αεροπορία σφυροκοπεί εδώ και μήνες το Χαλέπι, την πόλη - προπύργιο των ανταρτών.
Λίγο πιο βόρεια, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία χτυπά ανελέητα τους τζιχαντιστές στα τουρκοσυριακά σύνορα, προσπαθώντας ωστόσο να επιτύχει και καίρια πλήγματα κατά των Κούρδων.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε πως οι Κούρδοι έχουν μονομερώς κηρύξει την ίδρυση Ομοσπονδίας τριών περιοχών υπό την κατοχή τους στη βορειοδυτική Συρία.
Όλοι οι παραπάνω μάχονται το Ισλαμικό Κράτος σε διάφορες περιοχές της χώρας…
Τα συμφέροντα και οι «υπόγειες» διαμάχες
Κανένας δεν εισήλθε στον αιματηρό πόλεμο της Συρίας χωρίς να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του το τι θα κερδίσει…
Η Ρωσία θέλει να κερδίσει τον πόλεμο ο Assad για να μπορεί να ασκεί επιρροή στο χώρο της Μέσης Ανατολής, ο οποίος τα τελευταία χρόνια επηρεάζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Tayyip Erdogan δεν προσπάθησε ιδιαίτερα στο παρελθόν να κρύψει τις προθέσεις του για εισβολή στη Συρία και κατάληψη των εδαφών της, με την ταυτόχρονη εξόντωση των Κούρδων που βρίσκονται στην περιοχή.
Οι ΗΠΑ θέλουν να «μπλοκάρουν» τα παραπάνω σχέδια της Μόσχας και να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στη Μέση Ανατολή, ενώ όπως προαναφέρθηκε, οι Κούρδοι θέλουν να ιδρύσουν επιτέλους ένα οργανωμένο, αυτόνομο κράτος.
Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις πετρελαιοπηγές και την τεράστια πολιτιστική κληρονομία που έχει η Συρία, η οποία ίσως μεταφράζεται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια…
Όπως πολλά δισεκατομμύρια δολάρια θα κοστίσει και η ολική ανακατασκευή της χώρας, μετά τη λήξη του πολυετούς πολέμου…
Άρα, κάποιος θα πρέπει να αναλάβει αυτή την ανακατασκευή…
Καταλήγοντας, να εκφέρω την προσωπική άποψη πως ο πόλεμος της Συρίας θα διαρκέσει τουλάχιστον άλλα 4 με 5 χρόνια, σταματώντας όταν θα έχουν αποσυρθεί οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι, καθώς δεν θα έχουν πλέον συμφέρον.
Μία άλλη λύση είναι να αποσυρθεί (επιτέλους) από την εξουσία ο Assad και να διοργανώσει νόμιμες προεδρικές εκλογές…
Η Συρία πριν τον πόλεμο (φωτο: Ricardo Fernandez, Nicolas Mirguet, Dick Simon):
Βασίλης Μεταξάς
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, είναι λάθος ο όρος «εμφύλιος» για την πόλεμο στην χώρα της Μέσης Ανατολής, καθώς πλέον λαμβάνουν μέρος σε αυτή και δυνάμεις από όλο τον κόσμο.
Μέχρι στιγμής έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 290.000 πολίτες, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι άμαχοι, ενώ οι βιαιότητες από όλες στις πλευρές, όπως η χρήση χημικών και οι μαζικές εκτελέσεις, θυμίζουν κατά πολύ τον πόλεμο του Ιράκ…
Επίσης, περίπου 7 εκατομμύρια Σύροι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα, με τους περισσότερους να βρίσκονται εγκατεστημένοι στην Ιορδανία και την Τουρκία, ενώ συνολικά 20 εκατομμύρια βρίσκονται εντός της χώρας χωρίς στέγη.
Όλοι θυμόμαστε τα τεράστια προσφυγικά κύματα στον «υγρό τάφο» του Αιγαίου από το 2015, αλλά και την πρωτοφανή αλληλεγγύη που έδειξαν (οι περισσότεροι) Έλληνες σε αυτούς τους πολύπαθους ανθρώπους.
Σε αυτό το σημείο θα παραθέσουμε μία προσωπική παρατήρηση, προς όλους αυτούς που λένε πως «οι Σύροι πρέπει να κάτσουν στην πατρίδα τους και να πολεμήσουν»:
Για ποια πατρίδα;
Αυτή που βρίσκεται υπό το αυταρχικό καθεστώς του Assad, ή αυτή που διεκδικούν οι πολεμοχαρείς αντάρτες;
Ο εμφύλιος έχει μεγάλη διαφορά από έναν διεθνή πόλεμο…
Επίσης, έχουμε πλέον 2016, όχι 1900…
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέξει ένα ασφαλές μέρος για την οικογένεια και τον εαυτό του…
Το χρονικό
Σίγουρα λίγα χρόνια πριν το 2011 δεν διαφαινόταν κάποια έντονη διαμάχη εντός της Συρίας…
Αντιθέτως, η χώρα βρισκόταν σε οικονομική άνθηση, εκμεταλλευόμενη τις εξαγωγές πετρελαίου αλλά και τις επενδύσεις σε υποδομές.
Το βιοτικό επίπεδο των Σύρων σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με αυτό των πολιτών της υπόλοιπης Μέσης Ανατολής, καθώς η πολύ υψηλή ακαδημαϊκή μόρφωση και η απελευθερωμένη (για μουσουλμανική χώρα) κοινωνία αποδείκνυαν μία (επιφανειακά) υγιή χώρα, στην οποία ζούσαν αρμονικά άνθρωποι διαφορετικών θρησκειών.
Εξάλλου, τα παραπάνω ήταν και αυτά που εξασφάλιζαν μία οικονομική ευμάρεια στη μεσαία τάξη της χώρας…
Μία αναδρομή στην ιστορία της Συρίας αποδεικνύει περίτρανα το τεράστιο πολιτιστικό μεγαλείο αυτής της χώρας, στην οποία υπάρχει η Παλμύρα, η Ιεράπολη κλπ…
Ιδίοις όμμασι, μετά από συνομιλίες με Σύρους πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά και άλλα μέρη της Αθήνας, διαπίστωσα πως τους διακρίνει ένα υψηλότατο μορφωτικό επίπεδο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανήλικων γνωρίζει τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα, τα αγγλικά, ενώ ήταν πολύ σπάνιο να γνωρίσεις κάποιον πάνω από 20 χρονών που να μην κατείχε ακαδημαϊκή μόρφωση.
Το 2011 όμως, πολίτες και λιποτάκτες του συριακού στρατού σχημάτισαν μάχιμες μονάδες, οι οποίες ξεκίνησαν μια εκστρατεία εξέγερσης κατά των εγχώριων Αρχών και της κυβέρνησης του Bashar al-Assad.
Το αυταρχικό καθεστώς του Assad είχε δημιουργήσει έντονη δυσαρέσκεια, με τον Σύρο Πρόεδρο να έχει ριζώσει όμως για τα καλά στην εξουσία, αρνούμενος να προχωρήσει σε οποιαδήποτε παραίτηση ή έκτακτη εκλογική διαδικασία.
Οι αντάρτες ενοποιήθηκαν κάτω από τη σημαία του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και πολέμησαν με ένα ολοένα και πιο οργανωμένο τρόπο, χωρίς ωστόσο να υπάρχει μία οργανωμένη ηγεσία.
Επίσης, στη συνέχεια εισχώρησαν στο σώμα των ανταρτών και τρομοκρατικές ομάδες, όπως η Al-Nusra Front και η περιβόητη Al-Qaeda, οι οποίες να τονιστεί ότι πρόσφατα ανακοίνωσαν διάλυση της συνεργασίας τους.
Ωστόσο, υπήρχαν και βαθύτατες θρησκευτικές ρίζες στον εμφύλιο πόλεμο, καθώς αντιπολίτευση κυριαρχείται από σουνίτες μουσουλμάνους, ενώ τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης είναι αλαουίτες μουσουλμάνοι.
Σαν να μην έφταναν όλες οι αιματοχυσίες από το 2011, εμφανίστηκαν δυναμικά στα συριακά (και ιρακινά) εδάφη στις αρχές του 2015 οι τζιχαντιστές, οι οποίοι κατάφεραν αμέσως να ελέγξουν τεράστιες εκτάσεις.
Ενδεικτικά, οι αρχικές εκτάσεις του Ισλαμικού Κράτους σε Συρία και Ιράκ, πριν περιοριστούν από τις επιχειρήσεις εναντίον του, ήταν μεγαλύτερες και από ολόκληρη την Ελλάδα.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις όμως στο Παρίσι, η διεθνή κοινότητα ανέλαβε δράση.
Υπό την ηγεσία της Ουάσιγκτον, ο Διεθνής Συνασπισμός έχει μειώσει στο ήμισυ τα εδάφη του Ισλαμικού Κράτους, μετατοπίζοντας σχεδόν όλες του τις δυνάμεις στην άτυπη πρωτεύουσα του Ράκα και την Μοσούλη του Ιράκ.
Αναφέρεται πως ήδη βρίσκονται εν εξέλιξη επιχειρήσεις για την ολική ανακατάληψη των δύο πόλεων.
Ωστόσο, και η Άγκυρα είχε «κρυφή» συμμετοχή στον πόλεμο, με τις κακές γλώσσες να λένε πως αγόραζε το παράνομο πετρέλαιο από τους τζιχαντιστές, ενώ πολλά δημοσιεύματα κάνουν λόγο και για προμήθεια όπλων στους τρομοκράτες…
Η κατάσταση τώρα
Στη Συρία πλέον τα δύο κύρια μέτωπα είναι ο συριακός στρατός, ο οποίος στηρίζεται από την Μόσχα και άλλες ασιατικές χώρες, και οι αντάρτες.
Η ρωσική Πολεμική Αεροπορία σφυροκοπεί εδώ και μήνες το Χαλέπι, την πόλη - προπύργιο των ανταρτών.
Λίγο πιο βόρεια, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία χτυπά ανελέητα τους τζιχαντιστές στα τουρκοσυριακά σύνορα, προσπαθώντας ωστόσο να επιτύχει και καίρια πλήγματα κατά των Κούρδων.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε πως οι Κούρδοι έχουν μονομερώς κηρύξει την ίδρυση Ομοσπονδίας τριών περιοχών υπό την κατοχή τους στη βορειοδυτική Συρία.
Όλοι οι παραπάνω μάχονται το Ισλαμικό Κράτος σε διάφορες περιοχές της χώρας…
Τα συμφέροντα και οι «υπόγειες» διαμάχες
Κανένας δεν εισήλθε στον αιματηρό πόλεμο της Συρίας χωρίς να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του το τι θα κερδίσει…
Η Ρωσία θέλει να κερδίσει τον πόλεμο ο Assad για να μπορεί να ασκεί επιρροή στο χώρο της Μέσης Ανατολής, ο οποίος τα τελευταία χρόνια επηρεάζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Tayyip Erdogan δεν προσπάθησε ιδιαίτερα στο παρελθόν να κρύψει τις προθέσεις του για εισβολή στη Συρία και κατάληψη των εδαφών της, με την ταυτόχρονη εξόντωση των Κούρδων που βρίσκονται στην περιοχή.
Οι ΗΠΑ θέλουν να «μπλοκάρουν» τα παραπάνω σχέδια της Μόσχας και να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στη Μέση Ανατολή, ενώ όπως προαναφέρθηκε, οι Κούρδοι θέλουν να ιδρύσουν επιτέλους ένα οργανωμένο, αυτόνομο κράτος.
Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις πετρελαιοπηγές και την τεράστια πολιτιστική κληρονομία που έχει η Συρία, η οποία ίσως μεταφράζεται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια…
Όπως πολλά δισεκατομμύρια δολάρια θα κοστίσει και η ολική ανακατασκευή της χώρας, μετά τη λήξη του πολυετούς πολέμου…
Άρα, κάποιος θα πρέπει να αναλάβει αυτή την ανακατασκευή…
Καταλήγοντας, να εκφέρω την προσωπική άποψη πως ο πόλεμος της Συρίας θα διαρκέσει τουλάχιστον άλλα 4 με 5 χρόνια, σταματώντας όταν θα έχουν αποσυρθεί οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι, καθώς δεν θα έχουν πλέον συμφέρον.
Μία άλλη λύση είναι να αποσυρθεί (επιτέλους) από την εξουσία ο Assad και να διοργανώσει νόμιμες προεδρικές εκλογές…
Η Συρία πριν τον πόλεμο (φωτο: Ricardo Fernandez, Nicolas Mirguet, Dick Simon):
Βασίλης Μεταξάς
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών