Αναγκαία η ένωση δυνάμεων στο μεσαίο χώρο για να αποφύγουν την απομόνωση ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι
Τα μηνύματα που έρχονται από το εγχείρημα σύμπραξης των πολιτικών δυνάμεων του χώρου της Κεντροαριστεράς ή του μεσαίου χώρου, όπως προτιμά να το ονομάζει ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης άλλοτε μεταδίδουν αισιοδοξία και άλλοτε απαισιοδοξία για την τελική έκβαση.
Η μη συνάντηση των Γεννηματά – Θεοδωράκη, η οποία είχε τοποθετηθεί μεταξύ 22 – 26 Αυγούστου, πυροδότησε σενάρια περί κατάρρευσης του όποιου εγχειρήματος συμπόρευσης.
Σενάρια, από τα οποία διαφοροποιούνται αρκετά στελέχη τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από το Ποτάμι, τα οποία κάνουν λόγο για θετικές προοπτικές στην προσέγγιση των δύο πλευρών, όπως τουλάχιστον αυτές διαφαίνονται από τις επαφές που έχουν στο πλαίσιο της Επιτροπής Διαλόγου.
Άλλωστε πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως η στιγμή είναι κρίσιμη και πως το momentum για την ενοποίηση του ευρύτερου μεσαίου χώρου δεν θα πρέπει να χαθεί.
Άλλοι υποστηρίζουν μάλιστα πως η «κεντροαριστερά» είναι μια ιστορική αναγκαιότητα για την ομαλή πορεία εξέλιξης του πολιτικού μας συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση και οι δύο πλευρές (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) φαίνεται πως έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σύμπραξη τους αποτελεί σχεδόν μονόδρομο και ότι τα όποια προβλήματα ή εμπόδια προκύπτουν στην όλη διαδικασία, πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να ξεπεραστούν.
Είναι προφανές πως η δημιουργία μιας μεγάλης Κεντροαριστεράς ή μιας ενιαίας πολιτικής δύναμης στον ευρύτερο μεσαίο χώρο του πολιτικού συστήματος θα έχει απήχηση σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Αναμφίβολα θα είναι μια εξέλιξη, η οποία φαντάζει ως η μόνη πιθανή που μπορεί να δώσει δυναμική και «εκτόπισμα» στις εμπλεκόμενες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες αυτή τη στιγμή μοιάζουν να «φυτοζωούν» στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής.
Αλλά είναι εξίσου σαφές ότι για να στεφθεί με επιτυχία το όλο εγχείρημα, θα πρέπει να υπερισχύσει των προσωπικών εγωισμών ή κομματικών στρατηγικών, το κοινό συμφέρον.
Τα πρόσωπα και ο επικεφαλής του νέου πολιτικού φορέα αναμφίβολα έχουν τη σημασία και την αξία τους, αλλά αυτό που προέχει τη δεδομένη στιγμή είναι να προκύψει μια ενιαία πολιτική δύναμη χωρίς «καπελώματα» με συγκεκριμένες προγραμματικές θέσεις και ξεκάθαρη πολιτική πρόταση.
Αυτή είναι η πρόκληση, στην οποία καλούνται να ανταποκριθούν Γεννηματά και Θεοδωράκης.
Να σταθούν δηλαδή στο ύψος των περιστάσεων και να υλοποιήσουν εν τέλει αυτό που και οι δύο ευαγγελίζονται, δηλαδή μια «φρέσκια» πολιτική δύναμη μακριά από κομματικές περιχαρακώσεις και αγκυλώσεις, η οποία θα βασίζεται στη συναίνεση και στη συνεννόηση.
Το εάν θα το καταφέρουν, εξαρτάται πλέον από τους ίδιους.
Οι οποίοι γνωρίζουν πως η κατάρρευση του εγχειρήματος, θα τους οδηγήσει σε μεγαλύτερες μπελάδες και απομόνωση, από την οποία θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξέλθουν.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Η μη συνάντηση των Γεννηματά – Θεοδωράκη, η οποία είχε τοποθετηθεί μεταξύ 22 – 26 Αυγούστου, πυροδότησε σενάρια περί κατάρρευσης του όποιου εγχειρήματος συμπόρευσης.
Σενάρια, από τα οποία διαφοροποιούνται αρκετά στελέχη τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από το Ποτάμι, τα οποία κάνουν λόγο για θετικές προοπτικές στην προσέγγιση των δύο πλευρών, όπως τουλάχιστον αυτές διαφαίνονται από τις επαφές που έχουν στο πλαίσιο της Επιτροπής Διαλόγου.
Άλλωστε πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως η στιγμή είναι κρίσιμη και πως το momentum για την ενοποίηση του ευρύτερου μεσαίου χώρου δεν θα πρέπει να χαθεί.
Άλλοι υποστηρίζουν μάλιστα πως η «κεντροαριστερά» είναι μια ιστορική αναγκαιότητα για την ομαλή πορεία εξέλιξης του πολιτικού μας συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση και οι δύο πλευρές (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) φαίνεται πως έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σύμπραξη τους αποτελεί σχεδόν μονόδρομο και ότι τα όποια προβλήματα ή εμπόδια προκύπτουν στην όλη διαδικασία, πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να ξεπεραστούν.
Είναι προφανές πως η δημιουργία μιας μεγάλης Κεντροαριστεράς ή μιας ενιαίας πολιτικής δύναμης στον ευρύτερο μεσαίο χώρο του πολιτικού συστήματος θα έχει απήχηση σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Αναμφίβολα θα είναι μια εξέλιξη, η οποία φαντάζει ως η μόνη πιθανή που μπορεί να δώσει δυναμική και «εκτόπισμα» στις εμπλεκόμενες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες αυτή τη στιγμή μοιάζουν να «φυτοζωούν» στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής.
Αλλά είναι εξίσου σαφές ότι για να στεφθεί με επιτυχία το όλο εγχείρημα, θα πρέπει να υπερισχύσει των προσωπικών εγωισμών ή κομματικών στρατηγικών, το κοινό συμφέρον.
Τα πρόσωπα και ο επικεφαλής του νέου πολιτικού φορέα αναμφίβολα έχουν τη σημασία και την αξία τους, αλλά αυτό που προέχει τη δεδομένη στιγμή είναι να προκύψει μια ενιαία πολιτική δύναμη χωρίς «καπελώματα» με συγκεκριμένες προγραμματικές θέσεις και ξεκάθαρη πολιτική πρόταση.
Αυτή είναι η πρόκληση, στην οποία καλούνται να ανταποκριθούν Γεννηματά και Θεοδωράκης.
Να σταθούν δηλαδή στο ύψος των περιστάσεων και να υλοποιήσουν εν τέλει αυτό που και οι δύο ευαγγελίζονται, δηλαδή μια «φρέσκια» πολιτική δύναμη μακριά από κομματικές περιχαρακώσεις και αγκυλώσεις, η οποία θα βασίζεται στη συναίνεση και στη συνεννόηση.
Το εάν θα το καταφέρουν, εξαρτάται πλέον από τους ίδιους.
Οι οποίοι γνωρίζουν πως η κατάρρευση του εγχειρήματος, θα τους οδηγήσει σε μεγαλύτερες μπελάδες και απομόνωση, από την οποία θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξέλθουν.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών