Δεν υπάρχει άλλη πολυτέλεια και ανοχή για περαιτέρω μάχες πολιτικού εντυπωσιασμού
Τσίπρας και Μητσοτάκης ανανέωσαν το ραντεβού της πόλωσης και των υψηλών τόνων αντιπαράθεσης για τις 10 ή 20 Οκτωβρίου.
Τότε που θα βρεθούν και πάλι αντιμέτωποι στη Βουλή προκειμένου να ανταλλάξουν τα πυρά τους για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, θέμα για το οποίο άλλωστε «συγκρούστηκαν» πριν από περίπου ένα εξάμηνο.
Πάνω κάτω όλοι φαντάζονται τι θα υποστηρίξει η κάθε πλευρά.
Φάνηκε άλλωστε και από την «κόντρα» τους στην πρόσφατη συζήτηση για την Παιδεία, όπου και οι δύο προσπάθησαν να κάνουν διακριτές τις θέσεις και τις ιδεολογίες τους, να καταστήσουν σαφές το πολιτικό τους στίγμα.
Ακόμα και αν αυτό έπρεπε να γίνει μέσα από προσωπικές αλληλοκατηγορίες με έντονο το στοιχείο της υποκρισίας.
Ο κ.Τσίπρας περιχαρής επανέλαβε την αγαπημένη του φράση ότι «τα αιτήματα καμιά φορά γίνονται αποδεκτά» και αποδέχθηκε την «πρόκληση» - πρόταση του προέδρου της ΝΔ για προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για τη διαπλοκή.
Εξίσου περιχαρής και ο κ.Μητσοτάκης, ο οποίος υποστήριξε πως η κυβέρνηση Τσίπρα σύρεται από την «πολιτική ατζέντα» της ΝΔ.
Και κάπου εκεί κορυφώθηκε ο ενθουσιασμός τους για τη πολιτική τους στρατηγική.
Είναι προφανές πως και η επικείμενη «κόντρα» στη Βουλή για τη διαπλοκή θα εξαντληθεί και αυτή σε όρους πολιτικού εντυπωσιασμού.
Από την οποία κανείς δεν περιμένει ότι θα προκύψει κάτι πραγματικά ουσιαστικό, έστω κάποια ολοκληρωμένη πρόταση για το πώς για παράδειγμα θα μπορούσε να θωρακιστεί καλύτερο το κράτος απέναντι στη διαπλοκή.
Αλληλοκατηγορίες, πετροβολισμός, μάχη εντυπώσεων με απώτερο στόχο την αποδόμηση του αντιπάλου εκτιμάται ότι θα είναι και πάλι το «κυρίως μενού».
Το έργο έχει παιχθεί αρκετές φορές και έχει καταντήσει εξαιρετικά βαρετό.
Για αυτό και δεν κερδίζει το ενδιαφέρον μιας κοινωνίας, τα προβλήματα της οποίας κινούνται σε τελείως διαφορετική σφαίρα.
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση μοιάζουν να τα δίνουν όλα σε μια μάχη που γίνεται κυρίως για τους δικούς τους όρους πολιτικής επιβίωσης.
Για την ανάδειξη του δικού τους πολιτικού προφίλ.
Μόνο που από το κάδρο λείπει η κοινωνία.
Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι στο ερώτημα των δημοσκοπήσεων για το ποιος είναι πιο κατάλληλος για πρωθυπουργός προηγείται με διαφορά ο κανένας από τους δύο (από τους κ.κ.Τσίπρα και Μητσοτάκη).
Και πρόκειται για ένα σημάδι εξαιρετικά ανησυχητικό για το πολιτικό σύστημα.
Το οποίο, στις πιο δύσκολες στιγμές για την οικονομία και την κοινωνία, κατηγορείται για έλλειμμα αξιοπιστίας, για προχειρότητα, για μικροκομματισμούς, για έλλειμμα προτάσεων.
Με την απογοήτευση, τη δυσαρέσκεια και την απόγνωση να κορυφώνονται, ενισχύεται το ποσοστό των ανθρώπων που ψάχνουν για πολιτικές λύσεις που δεν βρίσκουν.
Και εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας ευρύτερης απαξίωσης του πολιτικού οικοδομήματος που μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετικά επικίνδυνα μονοπάτια το ίδιο το πολιτικό σύστημα.
Για αυτό και δεν υπάρχει η πολυτέλεια τόσο από τον κ.Τσίπρα όσο και από τον κ.Μητσοτάκη για περισσότερα παιχνίδια εντυπώσεων.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Τότε που θα βρεθούν και πάλι αντιμέτωποι στη Βουλή προκειμένου να ανταλλάξουν τα πυρά τους για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, θέμα για το οποίο άλλωστε «συγκρούστηκαν» πριν από περίπου ένα εξάμηνο.
Πάνω κάτω όλοι φαντάζονται τι θα υποστηρίξει η κάθε πλευρά.
Φάνηκε άλλωστε και από την «κόντρα» τους στην πρόσφατη συζήτηση για την Παιδεία, όπου και οι δύο προσπάθησαν να κάνουν διακριτές τις θέσεις και τις ιδεολογίες τους, να καταστήσουν σαφές το πολιτικό τους στίγμα.
Ακόμα και αν αυτό έπρεπε να γίνει μέσα από προσωπικές αλληλοκατηγορίες με έντονο το στοιχείο της υποκρισίας.
Ο κ.Τσίπρας περιχαρής επανέλαβε την αγαπημένη του φράση ότι «τα αιτήματα καμιά φορά γίνονται αποδεκτά» και αποδέχθηκε την «πρόκληση» - πρόταση του προέδρου της ΝΔ για προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για τη διαπλοκή.
Εξίσου περιχαρής και ο κ.Μητσοτάκης, ο οποίος υποστήριξε πως η κυβέρνηση Τσίπρα σύρεται από την «πολιτική ατζέντα» της ΝΔ.
Και κάπου εκεί κορυφώθηκε ο ενθουσιασμός τους για τη πολιτική τους στρατηγική.
Είναι προφανές πως και η επικείμενη «κόντρα» στη Βουλή για τη διαπλοκή θα εξαντληθεί και αυτή σε όρους πολιτικού εντυπωσιασμού.
Από την οποία κανείς δεν περιμένει ότι θα προκύψει κάτι πραγματικά ουσιαστικό, έστω κάποια ολοκληρωμένη πρόταση για το πώς για παράδειγμα θα μπορούσε να θωρακιστεί καλύτερο το κράτος απέναντι στη διαπλοκή.
Αλληλοκατηγορίες, πετροβολισμός, μάχη εντυπώσεων με απώτερο στόχο την αποδόμηση του αντιπάλου εκτιμάται ότι θα είναι και πάλι το «κυρίως μενού».
Το έργο έχει παιχθεί αρκετές φορές και έχει καταντήσει εξαιρετικά βαρετό.
Για αυτό και δεν κερδίζει το ενδιαφέρον μιας κοινωνίας, τα προβλήματα της οποίας κινούνται σε τελείως διαφορετική σφαίρα.
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση μοιάζουν να τα δίνουν όλα σε μια μάχη που γίνεται κυρίως για τους δικούς τους όρους πολιτικής επιβίωσης.
Για την ανάδειξη του δικού τους πολιτικού προφίλ.
Μόνο που από το κάδρο λείπει η κοινωνία.
Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι στο ερώτημα των δημοσκοπήσεων για το ποιος είναι πιο κατάλληλος για πρωθυπουργός προηγείται με διαφορά ο κανένας από τους δύο (από τους κ.κ.Τσίπρα και Μητσοτάκη).
Και πρόκειται για ένα σημάδι εξαιρετικά ανησυχητικό για το πολιτικό σύστημα.
Το οποίο, στις πιο δύσκολες στιγμές για την οικονομία και την κοινωνία, κατηγορείται για έλλειμμα αξιοπιστίας, για προχειρότητα, για μικροκομματισμούς, για έλλειμμα προτάσεων.
Με την απογοήτευση, τη δυσαρέσκεια και την απόγνωση να κορυφώνονται, ενισχύεται το ποσοστό των ανθρώπων που ψάχνουν για πολιτικές λύσεις που δεν βρίσκουν.
Και εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας ευρύτερης απαξίωσης του πολιτικού οικοδομήματος που μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετικά επικίνδυνα μονοπάτια το ίδιο το πολιτικό σύστημα.
Για αυτό και δεν υπάρχει η πολυτέλεια τόσο από τον κ.Τσίπρα όσο και από τον κ.Μητσοτάκη για περισσότερα παιχνίδια εντυπώσεων.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών