Η εμμονή τους στη λιτότητα διατηρεί στο τραπέζι το σενάριο των πολιτικών εξελίξεων…
Το σκηνικό εξακολουθεί να παραμένει ιδιαίτερα προβληματικό για την κυβέρνηση Τσίπρα και κατ’επέκταση για την χώρα.
Μια και αυτό που διαφαίνεται είναι ούτε ότι η β’ αξιολόγηση πρόκειται να κλείσει σύντομα ούτε οι δανειστές (πρωτίστως το Βερολίνο) έχουν την οποιαδήποτε διάθεση να την ολοκληρώσουν άμεσα.
Αντιθέτως υπάρχει η τάση να εκμεταλλεύονται το οτιδήποτε προκειμένου να κωλυσιεργήσουν, να φέρουν σε εμπλοκή την όλη διαδικασία προς εξυπηρέτηση προφανώς των δικών τους συμφερόντων.
Που δεν είναι άλλο από την καθυστέρηση.
Οι παροχές της κυβέρνησης Τσίπρα ήταν ότι έπρεπε για τον Schaeuble, ο οποίος ενόψει και των εκλογών στη Γερμανία, βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία για να στείλει ένα σαφές μήνυμα στους Γερμανούς και όχι μόνο ψηφοφόρους ότι δεν χαρίζεται και ότι παραμένει σκληρός με όσους αψηφούν τους κανόνες ιδιαίτερα όταν κάνουν χρήση των «γερμανικών χρημάτων».
Την ώρα που ο Schaeuble επιλέγει τη σκληρή γραμμή, αυτή που τηρεί άλλωστε εξαρχής απέναντι στην Ελλάδα, βρίσκει συνήγορο του, το ΔΝΤ, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ ζητά να μειωθεί η λιτότητα, επιμένοντας στη λιτότητα.
Διότι μόνο λιτότητα μπορεί να φέρει η πρόταση του για μείωση των συντάξεων και για αύξηση του αφορολόγητου, το οποίο με τη σειρά του συνεπάγεται νέα αύξηση της φορολογίας.
Και δεν είναι μόνο ότι το ΔΝΤ επιμένει στη λήψη νέων, σκληρών μέτρων λιτότητας.
Είναι ότι με την πίεση που ασκεί, και εφόσον αυτή περάσει, πυροδοτεί έναν ακόμα φαύλο κύκλο της ελληνικής κρίσης.
Που δεν είναι άλλος από τις περίφημες πολιτικές εξελίξεις, ήτοι τις πρόωρες εκλογές.
Μια και είναι εξαιρετικά δύσκολο η σημερινή κυβέρνηση (αλλά και η επόμενη που ενδεχομένως να προκύψει μέσα από πρόωρες εκλογές) να περάσει τέτοιου είδους μέτρα σε μια κοινωνία που καθημερινά εδώ και 7 χρόνια αγκομαχά υπό το βάρος της ύφεσης, της λιτότητας και της δραματικής αύξησης της φορολογίας.
Με λίγα λόγια, τα μέτρα που ζητά το ΔΝΤ είναι αμφίβολο το εάν μπορεί να τα αντέξει το πολιτικό σύστημα, η οικονομία αλλά και η ίδια η κοινωνία.
Εφόσον Βερολίνο και ΔΝΤ επιμείνουν σε αυτή τη στάση και δεν υπάρξει κάποιου είδους αντίδραση από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και δανειστές, είναι προφανές πως τα πράγματα δυσκολεύουν για την κυβέρνηση Τσίπρα.
Μια και ο σχεδιασμός της (κλείσιμο αξιολόγησης, QE, θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης, επενδύσεις, εμπιστοσύνη) θα ανατραπεί και η καλύτερη επόμενη ημέρα θα αργήσει να έρθει, μια και η κοινωνία και η οικονομία θα σέρνονται για πολλούς ακόμα μήνες.
Γεγονός που προφανώς θα καταστήσει πολιτικά αδύνατη τη διατήρηση της σημερινής κυβέρνησης στην εξουσία μια και το κόστος για αυτήν θα είναι πολύ περισσότερο από δυσβάσταχτο.
Και τότε οι εναλλακτικές που θα έχει μπροστά της δεν θα είναι και πολλές.
Αντιθέτως, οι πρόωρες εκλογές θα φαντάζουν μονόδρομος.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Μια και αυτό που διαφαίνεται είναι ούτε ότι η β’ αξιολόγηση πρόκειται να κλείσει σύντομα ούτε οι δανειστές (πρωτίστως το Βερολίνο) έχουν την οποιαδήποτε διάθεση να την ολοκληρώσουν άμεσα.
Αντιθέτως υπάρχει η τάση να εκμεταλλεύονται το οτιδήποτε προκειμένου να κωλυσιεργήσουν, να φέρουν σε εμπλοκή την όλη διαδικασία προς εξυπηρέτηση προφανώς των δικών τους συμφερόντων.
Που δεν είναι άλλο από την καθυστέρηση.
Οι παροχές της κυβέρνησης Τσίπρα ήταν ότι έπρεπε για τον Schaeuble, ο οποίος ενόψει και των εκλογών στη Γερμανία, βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία για να στείλει ένα σαφές μήνυμα στους Γερμανούς και όχι μόνο ψηφοφόρους ότι δεν χαρίζεται και ότι παραμένει σκληρός με όσους αψηφούν τους κανόνες ιδιαίτερα όταν κάνουν χρήση των «γερμανικών χρημάτων».
Την ώρα που ο Schaeuble επιλέγει τη σκληρή γραμμή, αυτή που τηρεί άλλωστε εξαρχής απέναντι στην Ελλάδα, βρίσκει συνήγορο του, το ΔΝΤ, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ ζητά να μειωθεί η λιτότητα, επιμένοντας στη λιτότητα.
Διότι μόνο λιτότητα μπορεί να φέρει η πρόταση του για μείωση των συντάξεων και για αύξηση του αφορολόγητου, το οποίο με τη σειρά του συνεπάγεται νέα αύξηση της φορολογίας.
Και δεν είναι μόνο ότι το ΔΝΤ επιμένει στη λήψη νέων, σκληρών μέτρων λιτότητας.
Είναι ότι με την πίεση που ασκεί, και εφόσον αυτή περάσει, πυροδοτεί έναν ακόμα φαύλο κύκλο της ελληνικής κρίσης.
Που δεν είναι άλλος από τις περίφημες πολιτικές εξελίξεις, ήτοι τις πρόωρες εκλογές.
Μια και είναι εξαιρετικά δύσκολο η σημερινή κυβέρνηση (αλλά και η επόμενη που ενδεχομένως να προκύψει μέσα από πρόωρες εκλογές) να περάσει τέτοιου είδους μέτρα σε μια κοινωνία που καθημερινά εδώ και 7 χρόνια αγκομαχά υπό το βάρος της ύφεσης, της λιτότητας και της δραματικής αύξησης της φορολογίας.
Με λίγα λόγια, τα μέτρα που ζητά το ΔΝΤ είναι αμφίβολο το εάν μπορεί να τα αντέξει το πολιτικό σύστημα, η οικονομία αλλά και η ίδια η κοινωνία.
Εφόσον Βερολίνο και ΔΝΤ επιμείνουν σε αυτή τη στάση και δεν υπάρξει κάποιου είδους αντίδραση από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και δανειστές, είναι προφανές πως τα πράγματα δυσκολεύουν για την κυβέρνηση Τσίπρα.
Μια και ο σχεδιασμός της (κλείσιμο αξιολόγησης, QE, θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης, επενδύσεις, εμπιστοσύνη) θα ανατραπεί και η καλύτερη επόμενη ημέρα θα αργήσει να έρθει, μια και η κοινωνία και η οικονομία θα σέρνονται για πολλούς ακόμα μήνες.
Γεγονός που προφανώς θα καταστήσει πολιτικά αδύνατη τη διατήρηση της σημερινής κυβέρνησης στην εξουσία μια και το κόστος για αυτήν θα είναι πολύ περισσότερο από δυσβάσταχτο.
Και τότε οι εναλλακτικές που θα έχει μπροστά της δεν θα είναι και πολλές.
Αντιθέτως, οι πρόωρες εκλογές θα φαντάζουν μονόδρομος.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών