Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατούν να συγχρονιστούν με την πραγματικότητα…
Η νέα πρόκληση της Τουρκίας στα Ίμια έρχεται να δείξει το ρευστό, πολύπλοκο και γεμάτο προκλήσεις τοπίο, στο οποίο κινείται η χώρα.
Διότι ακόμα και αν την ερμηνεύσει κανείς ως «ένα επικοινωνιακό show της Άγκυρας για εσωτερικούς λόγους», είναι προφανές πως η Τουρκία του Erdogan έχει εξελιχθεί εδώ και καιρό σε έναν ιδιαίτερα απρόβλεπτο παράγοντα στη γειτονιά μας.
Σε έναν ασταθή «παίκτη», ο οποίος ανά πάσα ώρα και στιγμή, φέρεται διατεθειμένος να δημιουργήσει ένταση και να ανατρέψει ισορροπίες.
Το σκηνικό αυτό απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν υπάρχουν στο τραπέζι προηγούμενες «σταθερές», όπως για παράδειγμα ο ρόλος των ΗΠΑ.
Με την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Donald Trump, η Ελλάδα δεν μπορεί να ελπίζει – όπως τουλάχιστον δείχνουν τα πρώτα μηνύματα - στον παρεμβατικό ρόλο των ΗΠΑ που θα μπορούσε να σβήσει, πριν καν ακόμα ανάψει, μια εστία ανάφλεξης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Παράλληλα, υπάρχει και η συμφωνία για το προσφυγικό μεταξύ ΕΕ – Τουρκίας, η τήρηση της οποίας εξαρτάται αποκλειστικά από τις διαθέσεις του Erdogan.
Μια τυχόν αλλαγή στάσης από την Άγκυρα, μια κατάρρευση της συμφωνίας πρώτα από όλα θα έπληττε την Ελλάδα.
Η οποία, με τις ενστάσεις που διατυπώνονται σε όλη την Ευρώπη για την πολιτική απέναντι στους πρόσφυγες/μετανάστες, θα δεχόταν σοβαρό πλήγμα, δύσκολα διαχειρίσιμο τόσο με οικονομικούς όσο και με κοινωνικούς όρους.
Είναι προφανές πως μέσα σε ένα τόσο ασταθές τοπίο, η χώρα χρειάζεται αφενός σταθερό βηματισμό και αφετέρου συμμάχους.
Παράμετροι που και αυτοί με τη σειρά τους αμφισβητούνται.
Για αυτό και είναι απαραίτητο σε αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή, οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις να αναζητήσουν την ελάχιστη εκείνη δυνατή συνεννόηση, η οποία θα τους επιτρέψει να χαράξουν κοινές γραμμές και να επιζητήσουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις σε όλα τα καυτά θέματα, από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το προσφυγικό μέχρι την οικονομία και την αξιολόγηση.
Είναι σαφές πως δεν υπάρχει άλλος χρόνος για αλληλοκατηγορίες και άνευ ουσίας πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Παρά τα όσα έχουν προηγηθεί, παρά τα όποια λάθη, πρέπει να χαραχθεί μια κοινά αποδεκτή γραμμή που να βάζει τέλος σε κάθε είδους ανασφάλεια και αβεβαιότητα.
Τόσο σε πολιτικό και οικονομικό όσο και σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση πρέπει να βρουν ένα μίνιμουμ συνεννόησης και συναντίληψης.
Να αφήσουν κατά μέρος όλα εκείνα που δημιουργούν περαιτέρω συνθήκες αποσταθεροποίησης, π.χ. πρόωρες εκλογές και αντί να ανοίγουν, να κλείνουν μέτωπα.
Όσο και αν οι αποφάσεις τους έχουν πολιτικό (και κομματικό) κόστος, όσο και αν ματαιώνονται πολιτικά σχέδια και φιλοδοξίες.
Η κοινωνία έχει ανάγκη από λύσεις, έχει ανάγκη από μια πολιτική που θα βοηθήσει να ξεκολλήσουμε από το σημερινό αδιέξοδο το συντομότερο δυνατόν.
Και η εύρεση συναινέσεων και κοινών τόπων είναι ο πιο γρήγορος δρόμος σε αυτήν την κατεύθυνση.
Μια και είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν οι ολοένα αυξανόμενες προκλήσεις.
Τσίπρας, Μητσοτάκης και οι λοιποί πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να κινηθούν σε αυτήν την πορεία.
Οποιαδήποτε παρέκκλιση από αυτήν, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από την κοινωνία.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Διότι ακόμα και αν την ερμηνεύσει κανείς ως «ένα επικοινωνιακό show της Άγκυρας για εσωτερικούς λόγους», είναι προφανές πως η Τουρκία του Erdogan έχει εξελιχθεί εδώ και καιρό σε έναν ιδιαίτερα απρόβλεπτο παράγοντα στη γειτονιά μας.
Σε έναν ασταθή «παίκτη», ο οποίος ανά πάσα ώρα και στιγμή, φέρεται διατεθειμένος να δημιουργήσει ένταση και να ανατρέψει ισορροπίες.
Το σκηνικό αυτό απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν υπάρχουν στο τραπέζι προηγούμενες «σταθερές», όπως για παράδειγμα ο ρόλος των ΗΠΑ.
Με την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Donald Trump, η Ελλάδα δεν μπορεί να ελπίζει – όπως τουλάχιστον δείχνουν τα πρώτα μηνύματα - στον παρεμβατικό ρόλο των ΗΠΑ που θα μπορούσε να σβήσει, πριν καν ακόμα ανάψει, μια εστία ανάφλεξης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Παράλληλα, υπάρχει και η συμφωνία για το προσφυγικό μεταξύ ΕΕ – Τουρκίας, η τήρηση της οποίας εξαρτάται αποκλειστικά από τις διαθέσεις του Erdogan.
Μια τυχόν αλλαγή στάσης από την Άγκυρα, μια κατάρρευση της συμφωνίας πρώτα από όλα θα έπληττε την Ελλάδα.
Η οποία, με τις ενστάσεις που διατυπώνονται σε όλη την Ευρώπη για την πολιτική απέναντι στους πρόσφυγες/μετανάστες, θα δεχόταν σοβαρό πλήγμα, δύσκολα διαχειρίσιμο τόσο με οικονομικούς όσο και με κοινωνικούς όρους.
Είναι προφανές πως μέσα σε ένα τόσο ασταθές τοπίο, η χώρα χρειάζεται αφενός σταθερό βηματισμό και αφετέρου συμμάχους.
Παράμετροι που και αυτοί με τη σειρά τους αμφισβητούνται.
Για αυτό και είναι απαραίτητο σε αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή, οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις να αναζητήσουν την ελάχιστη εκείνη δυνατή συνεννόηση, η οποία θα τους επιτρέψει να χαράξουν κοινές γραμμές και να επιζητήσουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις σε όλα τα καυτά θέματα, από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το προσφυγικό μέχρι την οικονομία και την αξιολόγηση.
Είναι σαφές πως δεν υπάρχει άλλος χρόνος για αλληλοκατηγορίες και άνευ ουσίας πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Παρά τα όσα έχουν προηγηθεί, παρά τα όποια λάθη, πρέπει να χαραχθεί μια κοινά αποδεκτή γραμμή που να βάζει τέλος σε κάθε είδους ανασφάλεια και αβεβαιότητα.
Τόσο σε πολιτικό και οικονομικό όσο και σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση πρέπει να βρουν ένα μίνιμουμ συνεννόησης και συναντίληψης.
Να αφήσουν κατά μέρος όλα εκείνα που δημιουργούν περαιτέρω συνθήκες αποσταθεροποίησης, π.χ. πρόωρες εκλογές και αντί να ανοίγουν, να κλείνουν μέτωπα.
Όσο και αν οι αποφάσεις τους έχουν πολιτικό (και κομματικό) κόστος, όσο και αν ματαιώνονται πολιτικά σχέδια και φιλοδοξίες.
Η κοινωνία έχει ανάγκη από λύσεις, έχει ανάγκη από μια πολιτική που θα βοηθήσει να ξεκολλήσουμε από το σημερινό αδιέξοδο το συντομότερο δυνατόν.
Και η εύρεση συναινέσεων και κοινών τόπων είναι ο πιο γρήγορος δρόμος σε αυτήν την κατεύθυνση.
Μια και είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν οι ολοένα αυξανόμενες προκλήσεις.
Τσίπρας, Μητσοτάκης και οι λοιποί πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να κινηθούν σε αυτήν την πορεία.
Οποιαδήποτε παρέκκλιση από αυτήν, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από την κοινωνία.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών