γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Την άβυσσο πλησιάζει σιγά σιγά η Ευρώπη, με τη Γερμανία να αποτυγχάνει παταγωδώς να λάβει τις απαιτούμενες αποφάσεις για τη σωτηρία της. Αυτό ισχυρίζεται ο αρθρογράφος των Financial Times, Σεμπάστιαν Μάλλαμπι.
Εδώ και 18 μήνες το Βερολίνο έχει δοκιμάσει τα πάντα για να μειώσει τη συμμετοχή του στις προσπάθειες διάσωσης, μέσω του ΔΝΤ, επιχειρώντας να πετάξει το μπαλάκι στην Κίνα, ή αντιμετωπίζοντας με εμμονή τη μόχλευση του EFSF. Την ίδια ώρα αυτοταπεινώθηκε με μία αποτυχημένη δημοπρασία ομολόγων γιατί απλά δεν μπορεί να αποφασίσει οριστικά πόσα χρειάζεται να πληρώσει για τη διάσωση της Ευρώπης.
Το ενιαίο νόμισμα έλυσε προβλήματα που σχετίζονται με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, μείωσε τα επιτόκια δανεισμού και αύξησε τις γερμανικές εξαγωγές κατά 18% τα τελευταία δυο χρόνια, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες της Περιφέρειας, που υποφέρουν από το σκληρό νόμισμα.
«Αντί να βρίζουν τους οκνηρούς νότιους, οι Γερμανοί θα έπρεπε να μοιραστούν τα λύτρα», αναφέρει ο αρθρογράφος, που σημειώνει ότι η «γερμανικού τύπου» νομισματική πολιτική οδήγησε στις «φούσκες» των ακινήτων στην Ιρλανδία και την Ισπανία. «Αντί να καταδικάζει τους χαμένους, η Γερμανία πρέπει να τους αποζημιώσει», προσθέτει.
Οι Γερμανοί θα πρέπει να εγκαταλείψουν το μύθο της Βόρειας Ευρώπης, δηλαδή ότι οι περιφερειακές χώρες είναι οι ανάξιοι ευεργετημένοι μιας φιλανθρωπικής «ένωσης μεταβιβάσεων πληρωμών».
Παρά τους μύθους για τεμπέληδες νότιους και φοροφυγάδες Έλληνες, η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη ωφελημένη από το ευρώ και γι αυτό θα πρέπει να πληρώσει παραπάνω για να διατηρήσει τα πλεονεκτήματα που έχει κερδίσει.
«Οι Γερμανοί έχουν δίκιο: Η νομισματική ένωση της Ευρώπης εμπεριέχει πράγματι «πληρωμές». Όμως, αυτές οι πληρωμές δεν ρέουν μόνο προς τη μία μεριά. Η Γερμανία πληρώνει μέσω διασώσεων και ενδοκυβερνητικών μεταβιβάσεων, αλλά ταυτόχρονα επωφελείται μέσω εμπορικών και νομισματικών καναλιών.
Αν αποδεχτεί αυτήν την αλήθεια, έχει μία ευκαιρία να βρει τη θέληση να σώσει το ευρώ - και να σώσει και τις προσπάθειες μιας γενιάς να χτίσουν μια ενοποιημένη Ευρώπη», καταλήγει ο αρθρογράφος.
www.bankingnews.gr
Το ενιαίο νόμισμα έλυσε προβλήματα που σχετίζονται με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, μείωσε τα επιτόκια δανεισμού και αύξησε τις γερμανικές εξαγωγές κατά 18% τα τελευταία δυο χρόνια, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες της Περιφέρειας, που υποφέρουν από το σκληρό νόμισμα.
«Αντί να βρίζουν τους οκνηρούς νότιους, οι Γερμανοί θα έπρεπε να μοιραστούν τα λύτρα», αναφέρει ο αρθρογράφος, που σημειώνει ότι η «γερμανικού τύπου» νομισματική πολιτική οδήγησε στις «φούσκες» των ακινήτων στην Ιρλανδία και την Ισπανία. «Αντί να καταδικάζει τους χαμένους, η Γερμανία πρέπει να τους αποζημιώσει», προσθέτει.
Οι Γερμανοί θα πρέπει να εγκαταλείψουν το μύθο της Βόρειας Ευρώπης, δηλαδή ότι οι περιφερειακές χώρες είναι οι ανάξιοι ευεργετημένοι μιας φιλανθρωπικής «ένωσης μεταβιβάσεων πληρωμών».
Παρά τους μύθους για τεμπέληδες νότιους και φοροφυγάδες Έλληνες, η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη ωφελημένη από το ευρώ και γι αυτό θα πρέπει να πληρώσει παραπάνω για να διατηρήσει τα πλεονεκτήματα που έχει κερδίσει.
«Οι Γερμανοί έχουν δίκιο: Η νομισματική ένωση της Ευρώπης εμπεριέχει πράγματι «πληρωμές». Όμως, αυτές οι πληρωμές δεν ρέουν μόνο προς τη μία μεριά. Η Γερμανία πληρώνει μέσω διασώσεων και ενδοκυβερνητικών μεταβιβάσεων, αλλά ταυτόχρονα επωφελείται μέσω εμπορικών και νομισματικών καναλιών.
Αν αποδεχτεί αυτήν την αλήθεια, έχει μία ευκαιρία να βρει τη θέληση να σώσει το ευρώ - και να σώσει και τις προσπάθειες μιας γενιάς να χτίσουν μια ενοποιημένη Ευρώπη», καταλήγει ο αρθρογράφος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών