Το προβάδισμα στη ΝΔ, η πρωτοβουλία των κινήσεων στην κυβέρνηση και όλα τα σενάρια ανοιχτά
Τα μηνύματα που λαμβάνει από την κοινωνία η κυβέρνηση δεν είναι διόλου ευχάριστα.
Αλλά δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά.
Ο καθαρός διάδρομος και το τέλος της επιτροπείας και των μνημονίων που «βλέπει» η κυβέρνηση, δεν διακρίνονται από τους πολίτες.
Οι οποίοι αυτό που βλέπουν είναι πως για τους επόμενους μήνες και έως το τέλος του 2017 το μόνο που θα πρέπει να κάνουν είναι να πληρώνουν.
Όταν μάλιστα, σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB, περισσότεροι από 8 στους 10 υποστηρίζουν πως είτε αδυνατούν είτε δυσκολεύονται πολύ να τα βγάλουν πέρα όσον αφορά τις υποχρεώσεις τους, τότε τα λόγια περισσεύουν.
Άρα είναι λογικό το 93,9% να χαρακτηρίζει κακή/πολύ κακή την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και το 92,4% να αναφέρει πως τα πράγματα πηγαίνουν αρκετά/πολύ άσχημα.
Πρόκειται για έναν λογαριασμό που τον πληρώνει ακριβά και η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα.
Η δυσπιστία απέναντι της δεν έχει προηγούμενο.
Το αφήγημα της κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση (περίπου 8 στους 10 βλέπουν μπροστά νέο μνημόνιο) και για έξοδο στις αγορές (περίπου 7 στους 10 δεν το βλέπουν ) το αργότερο έως το 2018 δεν πείθει.
Και αυτή η δυσπιστία εκφράζεται τόσο με την απαισιοδοξία για το μέλλον όσο και με την ακύρωση του κυβερνητικού αφηγήματος.
Που με τη σειρά τους φέρνουν τη ΝΔ και τον Κ. Μητσοτάκη να προηγούνται σε όλους τους δείκτες (πρόθεση ψήφου, παράσταση νίκης, καταλληλότερος για πρωθυπουργός, ικανότητα διακυβέρνησης) έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και του κ.Τσίπρα.
Με μια διαφορά που φαίνεται να έχει εδραιωθεί σε διψήφιο ποσοστό και με μια κοινή γνώμη που πιστεύει πως όποτε και αν γίνουν εκλογές, νικήτρια θα είναι η ΝΔ.
Ενδεχομένως και με ποσοστά αυτοδυναμίας.
Πρόκειται για μια πραγματικά δύσκολη «εικόνα» για την κυβέρνηση.
Αλλά εκεί ποντάρει και η κυβέρνηση.
Ότι πρόκειται για μια αποτύπωση της στιγμής, η οποία μπορεί να αλλάξει.
Και υπάρχουν κάποια στοιχεία που το δείχνουν αυτό.
Όπως ότι μόλις το 51,5% των πολιτών δηλώνει μετά βεβαιότητας ότι θα ψηφίσει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Ότι η αδιευκρίνιστη ψήφος διαμορφώνεται στο 17,8%.
Ότι η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο 49,3% έναντι 89,7% της ΝΔ.
Ότι μπορεί η ΝΔ και ο κ.Μητσοτάκης να προηγούνται του ΣΥΡΙΖΑ και του κ.Τσίπρα αλλά ο «κανένας από τους δύο» είναι αυτός που κερδίζει στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός όπως και ότι το 35,6% υποστήριξε ότι θα ήθελε στις επόμενες εκλογές να κερδίσει έστω και με μια ψήφο διαφορά το «κανένα κόμμα» έναντι 34,3% της ΝΔ και 21,1% του ΣΥΡΙΖΑ.
Με λίγα λόγια ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων δεν έχει ακόμα καταλήξει τι θα πράξει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Και είναι ανοιχτό σε όλα τα σενάρια.
Δυσαρέσκεια και μάλιστα έντονη για την κυβέρνηση Τσίπρα υπάρχει.
Αλλά υπάρχουν σφοδρές επιφυλάξεις και για τη διαφαινόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Όλοι γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση Τσίπρα από τον Σεπτέμβριο του 2015 κάνουν αυτά που θα έκανε πάνω κάτω και μια κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Όλα θα κριθούν από εδώ και πέρα.
Εάν η κυβέρνηση καταφέρει με την πολιτική της να αλλάξει το κλίμα στην οικονομία, να βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών, να επιβεβαιώσει το αφήγημα της περί του τέλους της κρίσης και των μνημονίων και της έναρξης μιας «ενάρετης» πορείας με δυναμική και βιώσιμη ανάκαμψη, θα έχει καλές πιθανότητες όχι μόνο να μειώσει τη διαφορά αλλά και να ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Αλλά δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά.
Ο καθαρός διάδρομος και το τέλος της επιτροπείας και των μνημονίων που «βλέπει» η κυβέρνηση, δεν διακρίνονται από τους πολίτες.
Οι οποίοι αυτό που βλέπουν είναι πως για τους επόμενους μήνες και έως το τέλος του 2017 το μόνο που θα πρέπει να κάνουν είναι να πληρώνουν.
Όταν μάλιστα, σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB, περισσότεροι από 8 στους 10 υποστηρίζουν πως είτε αδυνατούν είτε δυσκολεύονται πολύ να τα βγάλουν πέρα όσον αφορά τις υποχρεώσεις τους, τότε τα λόγια περισσεύουν.
Άρα είναι λογικό το 93,9% να χαρακτηρίζει κακή/πολύ κακή την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και το 92,4% να αναφέρει πως τα πράγματα πηγαίνουν αρκετά/πολύ άσχημα.
Πρόκειται για έναν λογαριασμό που τον πληρώνει ακριβά και η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα.
Η δυσπιστία απέναντι της δεν έχει προηγούμενο.
Το αφήγημα της κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση (περίπου 8 στους 10 βλέπουν μπροστά νέο μνημόνιο) και για έξοδο στις αγορές (περίπου 7 στους 10 δεν το βλέπουν ) το αργότερο έως το 2018 δεν πείθει.
Και αυτή η δυσπιστία εκφράζεται τόσο με την απαισιοδοξία για το μέλλον όσο και με την ακύρωση του κυβερνητικού αφηγήματος.
Που με τη σειρά τους φέρνουν τη ΝΔ και τον Κ. Μητσοτάκη να προηγούνται σε όλους τους δείκτες (πρόθεση ψήφου, παράσταση νίκης, καταλληλότερος για πρωθυπουργός, ικανότητα διακυβέρνησης) έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και του κ.Τσίπρα.
Με μια διαφορά που φαίνεται να έχει εδραιωθεί σε διψήφιο ποσοστό και με μια κοινή γνώμη που πιστεύει πως όποτε και αν γίνουν εκλογές, νικήτρια θα είναι η ΝΔ.
Ενδεχομένως και με ποσοστά αυτοδυναμίας.
Πρόκειται για μια πραγματικά δύσκολη «εικόνα» για την κυβέρνηση.
Αλλά εκεί ποντάρει και η κυβέρνηση.
Ότι πρόκειται για μια αποτύπωση της στιγμής, η οποία μπορεί να αλλάξει.
Και υπάρχουν κάποια στοιχεία που το δείχνουν αυτό.
Όπως ότι μόλις το 51,5% των πολιτών δηλώνει μετά βεβαιότητας ότι θα ψηφίσει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Ότι η αδιευκρίνιστη ψήφος διαμορφώνεται στο 17,8%.
Ότι η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο 49,3% έναντι 89,7% της ΝΔ.
Ότι μπορεί η ΝΔ και ο κ.Μητσοτάκης να προηγούνται του ΣΥΡΙΖΑ και του κ.Τσίπρα αλλά ο «κανένας από τους δύο» είναι αυτός που κερδίζει στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός όπως και ότι το 35,6% υποστήριξε ότι θα ήθελε στις επόμενες εκλογές να κερδίσει έστω και με μια ψήφο διαφορά το «κανένα κόμμα» έναντι 34,3% της ΝΔ και 21,1% του ΣΥΡΙΖΑ.
Με λίγα λόγια ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων δεν έχει ακόμα καταλήξει τι θα πράξει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Και είναι ανοιχτό σε όλα τα σενάρια.
Δυσαρέσκεια και μάλιστα έντονη για την κυβέρνηση Τσίπρα υπάρχει.
Αλλά υπάρχουν σφοδρές επιφυλάξεις και για τη διαφαινόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Όλοι γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση Τσίπρα από τον Σεπτέμβριο του 2015 κάνουν αυτά που θα έκανε πάνω κάτω και μια κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Όλα θα κριθούν από εδώ και πέρα.
Εάν η κυβέρνηση καταφέρει με την πολιτική της να αλλάξει το κλίμα στην οικονομία, να βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών, να επιβεβαιώσει το αφήγημα της περί του τέλους της κρίσης και των μνημονίων και της έναρξης μιας «ενάρετης» πορείας με δυναμική και βιώσιμη ανάκαμψη, θα έχει καλές πιθανότητες όχι μόνο να μειώσει τη διαφορά αλλά και να ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών