γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Αν και οι ηγέτες της Ευρώπης είχαν την ευκαιρία να ανατρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση μέσα σε διάστημα λίγων ημερών με τις συνεχείς συνόδους τους, κατάφεραν να χάσουν και αυτή την ευκαιρία να πείσουν τους επενδυτές ότι η ζώνη του ευρώ είναι ασφαλής.
Μετά από λίγες ημέρες από την «μεγαλειώδη» σύνοδο της 9ης Δεκεμβρίου η πορεία των αγορών φαίνεται ότι απέτυχε παταγωδώς. Τα νέα μέτρα που προέκυψαν από τις συναντήσεις αυτές υπολείπονται από αυτό που απαιτείται για να σώσει το ευρώ, αν και μπορεί να είναι αρκετό για την υποστήριξη των τραπεζών που επλήγησαν το τελευταίο διάστημα. Η αρχική απάντηση της αγορές ομολόγων, δεν είναι ενθαρρυντική. Οι αποδόσεις για τη δεκαετή ομόλογα της Ιταλίας και της Ισπανίας συνεχίζουν να αυξάνονται, ενώ και οι επενδυτές είναι πιο επιφυλακτικοί. Το ευρώ έχει επίσης πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο (κάτω από 1,30 δολ.) έναντι του δολαρίου από τον Ιανουάριο, γεγονός που εκλαμβάνεται από τους επενδυτές ως το πιθανότερο έναυσμα για το επόμενο στάδιο της κρίσης, που θα είναι η επιδείνωση της με σειρά υποβαθμίσεων των χωρών της ζώνης του ευρώ.
Την ίδια ώρα η ΕΚΤ φαίνεται να κάνει αγώνα στήριξης τόσο των οικονομιών όσο και των τραπεζών. Μείωσε το βασικό της επιτόκιο από 1,25% έως 1%, συμφώνησε να παράσχει απεριόριστη ρευστότητα σε εμπορικές τράπεζες για διάστημα έως τρία έτη, ενώ θα δέχεται πλέον υψηλού κινδύνου τίτλους που προέρχονται από τα ομόλογα καθώς και τα δάνεια ως εγγύηση για τα μετρητά, και μείωσε τις απαιτήσεις αποθεματικών για τις τράπεζες για να περιορίσει τις πιέσεις στη χρηματοδότησή τους.
Τα μέτρα αυτά θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της έλλειψης ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα της ζώνης του ευρώ. Αλλά είναι απίθανο να αποτρέψουν μια βίαιη πιστωτική κρίση, αναφέρουν οι αναλυτές, καθώς οι τράπεζες βρίσκονται στη διαδικασία συνεχούς απομόχλευσης των περιουσιακών στοιχείων, αντί να βοηθούν στην στήριξη της οικονομίας, στην προσπάθειά τους να συμμορφωθούν με τους νέους κεφαλαιακούς κανόνες μέχρι τον επόμενο Ιούνιο. Και παρόλο που η ΕΚΤ έχει πλέον μετατραπεί σε δανειστή της τελευταίας καταφυγής για τις τράπεζες, η συμβολή της στη στήριξη των κυβερνήσεων είναι μηδενική. Μάλιστα, την ίδια ώρα ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Mario Draghi απέρριψε την προοπτική να προχωρήσει σε μαζικές αγορές κρατικών ομολόγων, ενώ η Συνθήκη της ΕΕ απαγορεύει τη νομισματική χρηματοδότηση των κυβερνήσεων. Έτσι, μπορεί η ΕΚΤ να χρηματοδοτεί τις τράπεζες οι οποίες μπορούν να αγοράσουν κρατικά ομόλογα, όμως οι ίδιες χρησιμοποιούν τη ρευστότητα για την ενίσχυση της κεφαλαιακής της επάρκειας, κάνοντας ολοένα και πιο πιθανό να εκπληρωθεί η προφητεία της κατάρρευσης.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, η διάσκεψη κορυφής της ΕΕ υπολείπεται αυτού που είχαν την υποχρέωση οι ηγέτες να κάνουν. Μεγάλο μέρος της διπλωματικής προσπάθειας χάθηκε για την εξασφάλιση της συναίνεσης για μια νέα «δημοσιονομική συνθήκη», η οποία προσπαθεί να αξιοποιήσει τα ερείπια του αποτυχημένου συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης. Το νέο σύμφωνο, δεσμεύει τα μέλη της ευρωζώνης σε ένα διαρθρωτικό έλλειμμα του προϋπολογισμού που δεν υπερβαίνει το 0,5% του ΑΕΠ ετησίως. Αυτός ο δημοσιονομικός κανόνας θα ενσωματωθεί στο Σύνταγμα της κάθε χώρας ώστε να ενισχύσει τις πιθανότητας συμμόρφωσης, ενώ θα προβλέπει και πρόστιμα σε περίπτωση παραβίασης τους. Η ακαμψία του συμφώνου αναμένεται σύμφωνα με τους αναλυτές να δώσει νέες πιέσεις στις αγορές ομολόγων, καθώς τα περιθώρια είναι εξαιρετικά στενά.
Η σύνοδος κορυφής δεσμεύτηκε και τη χορήγηση 200 δις. ευρώ στο ΔΝΤ, που έγιναν τελικά χτες 150 δις. ευρώ, για την αντιμετώπιση της κρίσης με την ελπίδα ότι και άλλες χώρες εκτός Ευρώπης θα μπορούσαν να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα. Παράλληλα, το μόνιμο ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), μπορεί να τεθεί σε λειτουργία το συντομότερο μέχρι τον Ιούνιο, ένα χρόνο νωρίτερα από το προγραμματισμένο, και θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε έκτακτες ανάγκες, αν και μετατέθηκε η απόφαση για την ενίσχυση του στη σύνοδο του Μαρτίου.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, αν και η σύνοδος κορυφής αποφάσισε η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους να μην είναι υποχρεωτική, η επίκληση του ΔΝΤ, θα κάνουν τους επενδυτές νευρικούς. Το ΔΝΤ παίρνει συνήθως τα χρήματα του πίσω πρώτο, αφήνοντας τους ιδιώτες επενδυτές να αναλάβουν τυχόν απώλειες.
www.bankingnews.gr
Την ίδια ώρα η ΕΚΤ φαίνεται να κάνει αγώνα στήριξης τόσο των οικονομιών όσο και των τραπεζών. Μείωσε το βασικό της επιτόκιο από 1,25% έως 1%, συμφώνησε να παράσχει απεριόριστη ρευστότητα σε εμπορικές τράπεζες για διάστημα έως τρία έτη, ενώ θα δέχεται πλέον υψηλού κινδύνου τίτλους που προέρχονται από τα ομόλογα καθώς και τα δάνεια ως εγγύηση για τα μετρητά, και μείωσε τις απαιτήσεις αποθεματικών για τις τράπεζες για να περιορίσει τις πιέσεις στη χρηματοδότησή τους.
Τα μέτρα αυτά θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της έλλειψης ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα της ζώνης του ευρώ. Αλλά είναι απίθανο να αποτρέψουν μια βίαιη πιστωτική κρίση, αναφέρουν οι αναλυτές, καθώς οι τράπεζες βρίσκονται στη διαδικασία συνεχούς απομόχλευσης των περιουσιακών στοιχείων, αντί να βοηθούν στην στήριξη της οικονομίας, στην προσπάθειά τους να συμμορφωθούν με τους νέους κεφαλαιακούς κανόνες μέχρι τον επόμενο Ιούνιο. Και παρόλο που η ΕΚΤ έχει πλέον μετατραπεί σε δανειστή της τελευταίας καταφυγής για τις τράπεζες, η συμβολή της στη στήριξη των κυβερνήσεων είναι μηδενική. Μάλιστα, την ίδια ώρα ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Mario Draghi απέρριψε την προοπτική να προχωρήσει σε μαζικές αγορές κρατικών ομολόγων, ενώ η Συνθήκη της ΕΕ απαγορεύει τη νομισματική χρηματοδότηση των κυβερνήσεων. Έτσι, μπορεί η ΕΚΤ να χρηματοδοτεί τις τράπεζες οι οποίες μπορούν να αγοράσουν κρατικά ομόλογα, όμως οι ίδιες χρησιμοποιούν τη ρευστότητα για την ενίσχυση της κεφαλαιακής της επάρκειας, κάνοντας ολοένα και πιο πιθανό να εκπληρωθεί η προφητεία της κατάρρευσης.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, η διάσκεψη κορυφής της ΕΕ υπολείπεται αυτού που είχαν την υποχρέωση οι ηγέτες να κάνουν. Μεγάλο μέρος της διπλωματικής προσπάθειας χάθηκε για την εξασφάλιση της συναίνεσης για μια νέα «δημοσιονομική συνθήκη», η οποία προσπαθεί να αξιοποιήσει τα ερείπια του αποτυχημένου συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης. Το νέο σύμφωνο, δεσμεύει τα μέλη της ευρωζώνης σε ένα διαρθρωτικό έλλειμμα του προϋπολογισμού που δεν υπερβαίνει το 0,5% του ΑΕΠ ετησίως. Αυτός ο δημοσιονομικός κανόνας θα ενσωματωθεί στο Σύνταγμα της κάθε χώρας ώστε να ενισχύσει τις πιθανότητας συμμόρφωσης, ενώ θα προβλέπει και πρόστιμα σε περίπτωση παραβίασης τους. Η ακαμψία του συμφώνου αναμένεται σύμφωνα με τους αναλυτές να δώσει νέες πιέσεις στις αγορές ομολόγων, καθώς τα περιθώρια είναι εξαιρετικά στενά.
Η σύνοδος κορυφής δεσμεύτηκε και τη χορήγηση 200 δις. ευρώ στο ΔΝΤ, που έγιναν τελικά χτες 150 δις. ευρώ, για την αντιμετώπιση της κρίσης με την ελπίδα ότι και άλλες χώρες εκτός Ευρώπης θα μπορούσαν να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα. Παράλληλα, το μόνιμο ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), μπορεί να τεθεί σε λειτουργία το συντομότερο μέχρι τον Ιούνιο, ένα χρόνο νωρίτερα από το προγραμματισμένο, και θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε έκτακτες ανάγκες, αν και μετατέθηκε η απόφαση για την ενίσχυση του στη σύνοδο του Μαρτίου.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, αν και η σύνοδος κορυφής αποφάσισε η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους να μην είναι υποχρεωτική, η επίκληση του ΔΝΤ, θα κάνουν τους επενδυτές νευρικούς. Το ΔΝΤ παίρνει συνήθως τα χρήματα του πίσω πρώτο, αφήνοντας τους ιδιώτες επενδυτές να αναλάβουν τυχόν απώλειες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών