Εξαιρετικά θερμό πολιτικά το 2018, θα κρίνει την επόμενη τετραετία…
Η τελευταία δημοσκόπηση της Alco έρχεται να επιβεβαιώσει το πόσο ρευστές είναι οι ισορροπίες στην εγχώρια πολιτική σκηνή.
Και να ενισχύσει τον προβληματισμό στα επιτελεία των κομμάτων.
Τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι άκρως ενδιαφέροντα.
Πρώτον, η ΝΔ προηγείται με 7 ποσοστιαίες μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ (25,8% έναντι 17,8% στην πρόθεση ψήφου στα έγκυρα), αλλά παρά την «πρωτιά» είναι προφανές πως αδυνατεί να πείσει την κοινή γνώμη για την πολιτική της πρόταση.
Δεν είναι μόνο ότι η απόσταση της από την αυτοδυναμία μοιάζει να είναι ανέφικτη.
Είναι ότι το 60% των πολιτών απορρίπτει το σενάριο των πρόωρων εκλογών, αίτημα – σημαία για τη ΝΔ, η οποία τονίζει ότι για να σωθεί η χώρα πρέπει να υπάρξει πολιτική αλλαγή.
Παράλληλα στο ερώτημα αν θα ήταν καλύτερη ή χειρότερη η κατάσταση με μια κυβέρνηση της ΝΔ, μόλις το 25% απαντά καλύτερη, το 23% χειρότερη ενώ το 45% λέει ότι δεν θα άλλαζε τίποτα.
Συνεπώς η κυρίαρχη άποψη είναι ότι η ΝΔ δεν μπορεί να αρθρώσει μια πειστική, εναλλακτική πολιτική πρόταση.
Με άλλα λόγια, η κοινή γνώμη δεν περιμένει τίποτα διαφορετικό από το κόμμα του κ. Μητσοτάκη.
Δεύτερον, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει δεύτερος με διαφορά με ποσοστά πολύ κάτω ακόμα και από το 20%.
Ποσοστό που αν μη τι άλλο σκιαγραφεί την προβληματική εικόνα της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει ποντάρει όλα της τα λεφτά στο αφήγημα ότι σε έναν χρόνο από σήμερα, τον Αύγουστο του 2018, η Ελλάδα θα έχει καταφέρει να βγει από την κρίση, από την επιτροπεία και από τα μνημόνια.
Αισιοδοξία που ούτε συμμερίζεται ούτε πιστεύει η πλειοψηφία των πολιτών.
Το 61% υποστηρίζει ότι είναι ανέφικτη η επίτευξη του στόχου που έχει τεθεί για τα πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια ενώ το 63% αναφέρει ότι δεν πιστεύει πως θα καταφέρει η Ελλάδα να βγει στις αγορές το 2018.
Συνεπώς, οι πολίτες υποστηρίζουν πως η σημερινή κυβέρνηση δεν πρόκειται να καταφέρει να επιτύχει τους στόχους της.
Άρα και να ανατρέψει τη σημερινή εις βάρος της εικόνα.
Τρίτον, οι πολιτικές δυνάμεις που ένωσαν δυνάμεις για το νέο πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς ή του προοδευτικού κέντρου, έχουν ελάχιστη δυναμική.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι στο 6,1% και Το Ποτάμι στο 1,3%.
Ποσοστά απογοητευτικά που παράλληλα όμως καταδεικνύουν πόσο απαραίτητη ήταν η συνένωση των δυνάμεων τους και η δημιουργία μιας νέας, ενιαίας πολιτικής δύναμης στο Κέντρο.
Το ερώτημα βέβαια για το εάν θα καταφέρει ο νέος αυτός πολιτικός φορέας να ξεπεράσει τις επιδόσεις των «δημιουργών» του, να αποκτήσει εκλογικό κοινό και να πείσει στην πορεία προς τις κάλπες, μένει να φανεί.
Το τέταρτο συμπέρασμα είναι απόρροια όλων αυτών δεδομένων σε συνδυασμό και με το δημοσκοπικό εύρημα ότι το 22,4% των ψηφοφόρων δηλώνει αναποφάσιστο.
Διαπιστώνεται εν ολίγοις ότι όλα τα σενάρια στην εγχώρια πολιτική σκηνή είναι πιθανά.
Όσο και αν η ΝΔ εμφανίζεται πρώτο κόμμα, κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι στο τέλος θα τα καταφέρει.
Μια και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει την έκπληξη και οι κινήσεις του στην οικονομία και στην απασχόληση αποδώσουν, μπορεί να γυρίσει το πολιτικό κλίμα, ακόμα και να κάνει την ανατροπή.
Εάν όμως δεν αποδώσει το στοίχημα του Τσίπρα, τότε δεν θα ήταν παρακινδυνευμένο να εκτιμήσει κανείς πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βρεθεί ακόμα και τρίτος, πίσω από το νέο πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς, υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω εγχείρημα θα πάει ομαλά, ενωμένα, συντεταγμένα και δυναμικά μέχρι το τέλος.
Εάν τώρα για τον οποιονδήποτε λόγο ο νέος κεντροαριστερός ή κεντρώος χώρος αποδειχθεί «φούσκα», ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θα μοιραστούν τα οφέλη (αν και το όφελος θα είναι μεγαλύτερο για το ΣΥΡΙΖΑ).
Και θα έχουν να «παλέψουν» και πάλι η μεν ΝΔ με την πειστικότητα του λόγου και των προτάσεων της ο δε ΣΥΡΙΖΑ με την αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης του για να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερους από τους αναποφάσιστους.
Μόνο ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι όλα τα σενάρια είναι πιθανά και ότι το 2018 θα είναι πραγματικά ένα εξαιρετικά θερμό και ενδιαφέρον πολιτικά έτος, το οποίο εν πολλοίς θα κρίνει και την επόμενη 4ετία.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Και να ενισχύσει τον προβληματισμό στα επιτελεία των κομμάτων.
Τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι άκρως ενδιαφέροντα.
Πρώτον, η ΝΔ προηγείται με 7 ποσοστιαίες μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ (25,8% έναντι 17,8% στην πρόθεση ψήφου στα έγκυρα), αλλά παρά την «πρωτιά» είναι προφανές πως αδυνατεί να πείσει την κοινή γνώμη για την πολιτική της πρόταση.
Δεν είναι μόνο ότι η απόσταση της από την αυτοδυναμία μοιάζει να είναι ανέφικτη.
Είναι ότι το 60% των πολιτών απορρίπτει το σενάριο των πρόωρων εκλογών, αίτημα – σημαία για τη ΝΔ, η οποία τονίζει ότι για να σωθεί η χώρα πρέπει να υπάρξει πολιτική αλλαγή.
Παράλληλα στο ερώτημα αν θα ήταν καλύτερη ή χειρότερη η κατάσταση με μια κυβέρνηση της ΝΔ, μόλις το 25% απαντά καλύτερη, το 23% χειρότερη ενώ το 45% λέει ότι δεν θα άλλαζε τίποτα.
Συνεπώς η κυρίαρχη άποψη είναι ότι η ΝΔ δεν μπορεί να αρθρώσει μια πειστική, εναλλακτική πολιτική πρόταση.
Με άλλα λόγια, η κοινή γνώμη δεν περιμένει τίποτα διαφορετικό από το κόμμα του κ. Μητσοτάκη.
Δεύτερον, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει δεύτερος με διαφορά με ποσοστά πολύ κάτω ακόμα και από το 20%.
Ποσοστό που αν μη τι άλλο σκιαγραφεί την προβληματική εικόνα της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει ποντάρει όλα της τα λεφτά στο αφήγημα ότι σε έναν χρόνο από σήμερα, τον Αύγουστο του 2018, η Ελλάδα θα έχει καταφέρει να βγει από την κρίση, από την επιτροπεία και από τα μνημόνια.
Αισιοδοξία που ούτε συμμερίζεται ούτε πιστεύει η πλειοψηφία των πολιτών.
Το 61% υποστηρίζει ότι είναι ανέφικτη η επίτευξη του στόχου που έχει τεθεί για τα πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια ενώ το 63% αναφέρει ότι δεν πιστεύει πως θα καταφέρει η Ελλάδα να βγει στις αγορές το 2018.
Συνεπώς, οι πολίτες υποστηρίζουν πως η σημερινή κυβέρνηση δεν πρόκειται να καταφέρει να επιτύχει τους στόχους της.
Άρα και να ανατρέψει τη σημερινή εις βάρος της εικόνα.
Τρίτον, οι πολιτικές δυνάμεις που ένωσαν δυνάμεις για το νέο πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς ή του προοδευτικού κέντρου, έχουν ελάχιστη δυναμική.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι στο 6,1% και Το Ποτάμι στο 1,3%.
Ποσοστά απογοητευτικά που παράλληλα όμως καταδεικνύουν πόσο απαραίτητη ήταν η συνένωση των δυνάμεων τους και η δημιουργία μιας νέας, ενιαίας πολιτικής δύναμης στο Κέντρο.
Το ερώτημα βέβαια για το εάν θα καταφέρει ο νέος αυτός πολιτικός φορέας να ξεπεράσει τις επιδόσεις των «δημιουργών» του, να αποκτήσει εκλογικό κοινό και να πείσει στην πορεία προς τις κάλπες, μένει να φανεί.
Το τέταρτο συμπέρασμα είναι απόρροια όλων αυτών δεδομένων σε συνδυασμό και με το δημοσκοπικό εύρημα ότι το 22,4% των ψηφοφόρων δηλώνει αναποφάσιστο.
Διαπιστώνεται εν ολίγοις ότι όλα τα σενάρια στην εγχώρια πολιτική σκηνή είναι πιθανά.
Όσο και αν η ΝΔ εμφανίζεται πρώτο κόμμα, κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι στο τέλος θα τα καταφέρει.
Μια και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει την έκπληξη και οι κινήσεις του στην οικονομία και στην απασχόληση αποδώσουν, μπορεί να γυρίσει το πολιτικό κλίμα, ακόμα και να κάνει την ανατροπή.
Εάν όμως δεν αποδώσει το στοίχημα του Τσίπρα, τότε δεν θα ήταν παρακινδυνευμένο να εκτιμήσει κανείς πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βρεθεί ακόμα και τρίτος, πίσω από το νέο πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς, υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω εγχείρημα θα πάει ομαλά, ενωμένα, συντεταγμένα και δυναμικά μέχρι το τέλος.
Εάν τώρα για τον οποιονδήποτε λόγο ο νέος κεντροαριστερός ή κεντρώος χώρος αποδειχθεί «φούσκα», ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θα μοιραστούν τα οφέλη (αν και το όφελος θα είναι μεγαλύτερο για το ΣΥΡΙΖΑ).
Και θα έχουν να «παλέψουν» και πάλι η μεν ΝΔ με την πειστικότητα του λόγου και των προτάσεων της ο δε ΣΥΡΙΖΑ με την αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης του για να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερους από τους αναποφάσιστους.
Μόνο ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι όλα τα σενάρια είναι πιθανά και ότι το 2018 θα είναι πραγματικά ένα εξαιρετικά θερμό και ενδιαφέρον πολιτικά έτος, το οποίο εν πολλοίς θα κρίνει και την επόμενη 4ετία.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών