Καμία χώρα δεν μπορεί να γλιτώσει της εποπτείας εάν δεν έχει αποπληρώσει το 75% των χρεών της
Η αποχώρηση του Wolfgang Schaeuble κατέστησε κάποιους αρκούντως αισιόδοξους ότι η Ελλάδα θα έχει, πλέον, να αντιμετωπίσει ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον στην Ευρωζώνη.
Όσοι πίστεψαν έστω και προσωρινά αυτήν την εκδοχή μάλλον θα πρέπει να έχουν αρχίσει να απογοητεύονται, καθώς ο Schaeuble δεν εμφανίζονταν σκληρός έναντι της Ελλάδας από προσωπικά κίνητρα.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας αποτύπωνε τις απόψεις που αντιπροσωπεύουν την κυρίαρχη πολιτική στάση, τουλάχιστον των περισσότερων κομμάτων, της χώρας του.
Αυτό ακριβώς θα πράξει και ο νέος υπουργός Οικονομικών της χώρας, ανεξάρτητα από το κόμμα εκ του οποίου θα προέρχεται.
Οι φήμες υποδεικνύουν ότι το πιθανότερο είναι ο νέος Γερμανός υπουργός Οικονομικών να προέρχεται από το κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP), το οποίο φρόντισε και για ψηφοθηρικούς λόγους να εντάξει το ελληνικό ζήτημα ακόμη και στην προεκλογική του εκστρατεία.
Καμία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καμία αμοιβαιοποίηση του χρέους της Ευρωζώνης (δηλαδή όχι στην έκδοση ευρωομολόγου), όχι στην πρόταση Macron για προϋπολογισμό της Ευρωζώνης.
Ακόμη και εάν ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δεν προέρχεται από το FDP, θα έχει εκ των προτέρων συμφωνήσει σε μία συγκεκριμένη οικονομική ατζέντα, την οποία θα έχουν συνυπογράψει τα τρία κόμματα που βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία της νέας γερμανικής κυβέρνησης.
Άλλωστε τα μηνύματα για το ζήτημα του χρέους και τη γερμανική «ανθεκτική» απόφαση να εμποδίσει ή έστω να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο το ενδεχόμενο εφαρμογής των αποφάσεων του Eurogroup για εφαρμογή μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μέτρων αναδιάρθρωσής του, καταφθάνουν από πολλές πλευρές.
Πιο ξεκάθαρη όλων αυτή που διατηρεί το τελευταίο διάστημα ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM), Klaus Regling.
Ούτως ή άλλως ο ESM είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της Ελλάδας και ως εκ τούτου αυτός που μπορεί να υποστεί την όποια ζημιά από την αναδιάρθρωση.
Ταυτόχρονα ο Μηχανισμός, σε πλήρη αντίθεση με το ΔΝΤ, δεν αντλεί τη χρηματοδότησή του από χώρες αλλά από τις αγορές και ως εκ τούτου στόχος του παραμένει η διατήρηση μίας υψηλής πιστοληπτικής αξιολόγησης και φυσικά χαμηλών επιτοκίων δανεισμού.
Όλα υποδεικνύουν ότι το «ιερό δισκοπότηρο» της κυβέρνησης μπορεί να δέχθηκε και να εφαρμόζει σκληρά μέτρα για να «σώσει» την Ελλάδα αλλά ότι θα επιτύχει ελάφρυνση του χρέους μοιάζει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο.
Όσο απομακρύνεται και το περίφημο αφήγημα για «καθαρή έξοδο» από το Μνημόνιο μετά τον Αύγουστο του 2018.
Ή έστω το «καθαρή» όπως φαίνεται να το εννοεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Μία έξοδος χωρίς εποπτεία, στην οποία η όποια ελληνική κυβέρνηση θα μπορεί να λαμβάνει απόλυτα ελεύθερα της αποφάσεις της οικονομικής πολιτικής.
Όσοι το υποστηρίζουν την παραπάνω άποψη μάλλον θα πρέπει να κοιτάξουν, εκ νέου, λίγο πιο προσεκτικά τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Ένας εκ των βασικών κανόνων είναι ότι καμία χώρα δεν μπορεί να γλιτώσει της εποπτείας εάν δεν έχει αποπληρώσει το 75% των χρεών της.
Σαφώς είναι ένας στόχος που για την Ελλάδα μοιάζει, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, από μακρινός έως άπιαστος.
Σοφία Ζαφείρη
www.bankingnews.gr
Όσοι πίστεψαν έστω και προσωρινά αυτήν την εκδοχή μάλλον θα πρέπει να έχουν αρχίσει να απογοητεύονται, καθώς ο Schaeuble δεν εμφανίζονταν σκληρός έναντι της Ελλάδας από προσωπικά κίνητρα.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας αποτύπωνε τις απόψεις που αντιπροσωπεύουν την κυρίαρχη πολιτική στάση, τουλάχιστον των περισσότερων κομμάτων, της χώρας του.
Αυτό ακριβώς θα πράξει και ο νέος υπουργός Οικονομικών της χώρας, ανεξάρτητα από το κόμμα εκ του οποίου θα προέρχεται.
Οι φήμες υποδεικνύουν ότι το πιθανότερο είναι ο νέος Γερμανός υπουργός Οικονομικών να προέρχεται από το κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP), το οποίο φρόντισε και για ψηφοθηρικούς λόγους να εντάξει το ελληνικό ζήτημα ακόμη και στην προεκλογική του εκστρατεία.
Καμία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καμία αμοιβαιοποίηση του χρέους της Ευρωζώνης (δηλαδή όχι στην έκδοση ευρωομολόγου), όχι στην πρόταση Macron για προϋπολογισμό της Ευρωζώνης.
Ακόμη και εάν ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δεν προέρχεται από το FDP, θα έχει εκ των προτέρων συμφωνήσει σε μία συγκεκριμένη οικονομική ατζέντα, την οποία θα έχουν συνυπογράψει τα τρία κόμματα που βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία της νέας γερμανικής κυβέρνησης.
Άλλωστε τα μηνύματα για το ζήτημα του χρέους και τη γερμανική «ανθεκτική» απόφαση να εμποδίσει ή έστω να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο το ενδεχόμενο εφαρμογής των αποφάσεων του Eurogroup για εφαρμογή μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μέτρων αναδιάρθρωσής του, καταφθάνουν από πολλές πλευρές.
Πιο ξεκάθαρη όλων αυτή που διατηρεί το τελευταίο διάστημα ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM), Klaus Regling.
Ούτως ή άλλως ο ESM είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της Ελλάδας και ως εκ τούτου αυτός που μπορεί να υποστεί την όποια ζημιά από την αναδιάρθρωση.
Ταυτόχρονα ο Μηχανισμός, σε πλήρη αντίθεση με το ΔΝΤ, δεν αντλεί τη χρηματοδότησή του από χώρες αλλά από τις αγορές και ως εκ τούτου στόχος του παραμένει η διατήρηση μίας υψηλής πιστοληπτικής αξιολόγησης και φυσικά χαμηλών επιτοκίων δανεισμού.
Όλα υποδεικνύουν ότι το «ιερό δισκοπότηρο» της κυβέρνησης μπορεί να δέχθηκε και να εφαρμόζει σκληρά μέτρα για να «σώσει» την Ελλάδα αλλά ότι θα επιτύχει ελάφρυνση του χρέους μοιάζει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο.
Όσο απομακρύνεται και το περίφημο αφήγημα για «καθαρή έξοδο» από το Μνημόνιο μετά τον Αύγουστο του 2018.
Ή έστω το «καθαρή» όπως φαίνεται να το εννοεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Μία έξοδος χωρίς εποπτεία, στην οποία η όποια ελληνική κυβέρνηση θα μπορεί να λαμβάνει απόλυτα ελεύθερα της αποφάσεις της οικονομικής πολιτικής.
Όσοι το υποστηρίζουν την παραπάνω άποψη μάλλον θα πρέπει να κοιτάξουν, εκ νέου, λίγο πιο προσεκτικά τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Ένας εκ των βασικών κανόνων είναι ότι καμία χώρα δεν μπορεί να γλιτώσει της εποπτείας εάν δεν έχει αποπληρώσει το 75% των χρεών της.
Σαφώς είναι ένας στόχος που για την Ελλάδα μοιάζει, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, από μακρινός έως άπιαστος.
Σοφία Ζαφείρη
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών