Άρθρο του Σαράντου Λέκκα οικονομολόγου στο bankingnews
Οι προσδοκίες του οικονομικού επιτελείου για την χρήση του 2018 όπως αυτές αποτυπώνονται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 2018 δείχνουν βασικά τρία πράγματα.
Πρώτον, η χώρα επίσημα εισέρχεται στην περίοδο του 3,5% όσου και του πρωτογενούς πλεονάσματος που ζητούν οι εταίροι μας μέχρι και το 2021.
Δεύτερον, ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας παρότι τοποθετείται στο 2,5%, εάν κρίνουμε από την αντίστοιχη πρόβλεψη του 2017 που τοποθετούνταν στο 2,7% και που τελικά μετά τις συνεχείς αναθεωρήσεις δεν θα ξεπεράσει το 1,4%, για μια ακόμη χρονιά είναι εκτός πραγματικότητας.
Τρίτον, παρά τις ωραιοποιήσεις και παρά την υψηλότατη φορολογική επιβάρυνση το αποτέλεσμα της διαχείρισης του κρατικού προϋπολογισμού δεν καλύπτει τους ετήσιους τόκους.
Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική διότι αποκαλύπτει ότι για μια ακόμη χρονιά θα συνεχιστεί ο καθαρός δανεισμός για την κάλυψη των δημοσιονομικών αναγκών.
Το πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού (τακτικού + ΠΔΕ) για το 2018 προβλέπεται εάν όλα πάνε κατ’ ευχήν (έσοδα, δαπάνες) να φτάσει τα 4.256 εκατ. ευρώ.
Οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του υφιστάμενου χρέους για το 2018 φθάνουν τα 5.200 εκατ. ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού θα φθάσει τα 944 εκατ. ευρώ.
Άρα η εποχή των ελλειμμάτων συνεχίζεται.
Σε αυτό εάν υπολογιστούν οι εθνικολογιστικές προσαρμογές της κεντρικής κυβέρνησης οδηγούμαστε σε ένα έλλειμμα της τάξεως των 3.230 εκατ. ευρώ .
Από αυτό το σημείο και μέχρι την επίτευξη του τελικού πλεονάσματος της γενικής κυβέρνησης στα επίπεδα των 1.125 εκατ. ευρώ μεσολαβούν οι εξωραϊσμοί που εδώ και χρόνια καλύπτονται πίσω από την φράση "άσπρες τρύπες των δημόσιων οικονομικών.
Το έλλειμμα μετατρέπεται με ένα μαγικό τρόπο σε πλεόνασμα διότι υπολογίζονται τα "πλεονάσματα" των ΝΠΔΔ ύψους 1.318 εκατ. ευρώ, των ΔΕΚΟ ύψους 766 εκατ. ευρώ, των ΟΤΑ ύψους 342 εκατ. ευρώ, των Νοσοκομείων ύψους 144 εκατ. ευρώ και των ΟΚΑ ύψους 1.785 εκατ. ευρώ.
Η μαγική εικόνα της δημόσιας διοίκησης και των αποτελεσμάτων της, οδηγεί καταληκτικά όχι απλά στην συρρίκνωση των ελλειμμάτων αλλά στην επίτευξη τελικών πρωτογενών πλεονασμάτων 7.051 εκατ. ευρώ ή 3,82% του ΑΕΠ.
Αναφερόμαστε στην μαγική εικόνα διότι όπως είναι παγκοίνως γνωστό οι προαναφερόμενοι οργανισμοί χρωστούν προς τρίτους αρκετά δισ. ευρώ όπως παγκοίνως γνωστά είναι και τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ.
Στην βάση αυτή για ποιές "άσπρες τρύπες" ομιλούμε και κατ’επέκταση σε ποιά πρωτογενή πλεονάσματα αναφερόμαστε.
Μια ετήσια διαχείριση για είναι επιτυχημένη πρέπει το πλεόνασμα της να καλύπτει τους ετήσιους τόκους ώστε να μην υπάρχει επιπλέον δανεισμός.
Δυστυχώς η εποχή των ελλειμμάτων συνεχίζεται και το 2018.
Εάν οι "άσπρες τρύπες" πάρουν το πραγματικό χρώμα τους και μετατραπούν σε "μαύρες" όπως είναι και το φυσιολογικό τότε το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης το 2018 προσεγγίσει τα 7 δισ. ευρώ.
Ο πολυπόθητος στόχος των πραγματικών πρωτογενών πλεονασμάτων θα παραμείνει στόχος όσο επιμένουμε να εξωραΐζουμε τα δημόσια οικονομικά με "άσπρες τρύπες" και "άσπρα τεχνάσματα".
Χωρίς διευθέτηση του δημοσίου χρέους, που συνεχίζει να αυξάνεται και το 2018 η ελληνική οικονομία θα παραμένει στον αστερισμό των ελλειμμάτων και της υπερφορολόγησης.
Μιας υπερφορολόγησης που πέρα των όποιων στρεβλώσεων δημιουργεί, πλέον είναι και κοινωνικά άδικη αφού ρίχνει το βάρος στην έμμεση φορολογία και στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα.
Πλέον η συμμετοχή των έμμεσων φόρων στο σύνολο της φορολογίας φθάνει το 56,9% έναντι 53,5% που καταγράφονταν το 2014.
Δηλαδή με αριστερή υποτίθεται κυβέρνηση έχει αυξηθεί το βάρος των φτωχότερων κατά 3,5 περίπου ποσοστιαίες μονάδες.
Φυσικά με υψηλούς και άδικα προσανατολισμένους φόρους, με αποκλειστική στόχευση στην αποπληρωμή του δημοσίου χρέους και με καθηλωμένο το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) το μεγάλο ζητούμενο η ανάπτυξη δεν πρόκειται ως μηχανισμός να κινηθεί υποβοηθητικά της απασχόλησης.
Το ΠΔΕ παρά τις κορώνες της κυβέρνησης παραμένει στάσιμο, όπως καθόλη την περίοδο των μνημονίων σε επίπεδα κάτω των 7 δισ. ευρώ, όταν την διετία 2008-2009 προσέγγιζε τα 10 δισ. ευρώ.
Παρότι ο "συντηρητικός" Καραμανλής τη διετία 2008-09 είχε την υποχρέωση καταβολής τόκων πάνω από 12 δισ. ευρώ εντούτοις εξοικονομούσε για την ανάπτυξη γύρω στα 9,6 δισ. ευυρώ.
Αντίθετα ο αριστερός Τσίπρας με υποχρέωση καταβολής τόκων λίγο πάνω από 5 δισ. ευρώ δαπανά για την ανάπτυξη 6,7 δισ. ευρώ.
Όμως χωρίς αναπτυξιακή πολιτική, χωρίς εντατικοποίηση των ενεργειών για υλοποίηση έργων υποδομής δεν πρόκειται να βγούμε από τον υφιστάμενο φαύλο κύκλο.
Άμεσα επομένως πρέπει τα συμφωνηθέντα για πλεονάσματα ύψους 3,5% να επανακαθοριστούν σε χαμηλότερα επίπεδα με επαναπροσδιορισμό των κεφαλαίων που κατευθύνονται σε τόκους προς στήριξη του ΠΔΕ και της ανάπτυξης.
Σαράντος Λέκκας
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Πρώτον, η χώρα επίσημα εισέρχεται στην περίοδο του 3,5% όσου και του πρωτογενούς πλεονάσματος που ζητούν οι εταίροι μας μέχρι και το 2021.
Δεύτερον, ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας παρότι τοποθετείται στο 2,5%, εάν κρίνουμε από την αντίστοιχη πρόβλεψη του 2017 που τοποθετούνταν στο 2,7% και που τελικά μετά τις συνεχείς αναθεωρήσεις δεν θα ξεπεράσει το 1,4%, για μια ακόμη χρονιά είναι εκτός πραγματικότητας.
Τρίτον, παρά τις ωραιοποιήσεις και παρά την υψηλότατη φορολογική επιβάρυνση το αποτέλεσμα της διαχείρισης του κρατικού προϋπολογισμού δεν καλύπτει τους ετήσιους τόκους.
Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική διότι αποκαλύπτει ότι για μια ακόμη χρονιά θα συνεχιστεί ο καθαρός δανεισμός για την κάλυψη των δημοσιονομικών αναγκών.
Το πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού (τακτικού + ΠΔΕ) για το 2018 προβλέπεται εάν όλα πάνε κατ’ ευχήν (έσοδα, δαπάνες) να φτάσει τα 4.256 εκατ. ευρώ.
Οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του υφιστάμενου χρέους για το 2018 φθάνουν τα 5.200 εκατ. ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού θα φθάσει τα 944 εκατ. ευρώ.
Άρα η εποχή των ελλειμμάτων συνεχίζεται.
Σε αυτό εάν υπολογιστούν οι εθνικολογιστικές προσαρμογές της κεντρικής κυβέρνησης οδηγούμαστε σε ένα έλλειμμα της τάξεως των 3.230 εκατ. ευρώ .
Από αυτό το σημείο και μέχρι την επίτευξη του τελικού πλεονάσματος της γενικής κυβέρνησης στα επίπεδα των 1.125 εκατ. ευρώ μεσολαβούν οι εξωραϊσμοί που εδώ και χρόνια καλύπτονται πίσω από την φράση "άσπρες τρύπες των δημόσιων οικονομικών.
Το έλλειμμα μετατρέπεται με ένα μαγικό τρόπο σε πλεόνασμα διότι υπολογίζονται τα "πλεονάσματα" των ΝΠΔΔ ύψους 1.318 εκατ. ευρώ, των ΔΕΚΟ ύψους 766 εκατ. ευρώ, των ΟΤΑ ύψους 342 εκατ. ευρώ, των Νοσοκομείων ύψους 144 εκατ. ευρώ και των ΟΚΑ ύψους 1.785 εκατ. ευρώ.
Η μαγική εικόνα της δημόσιας διοίκησης και των αποτελεσμάτων της, οδηγεί καταληκτικά όχι απλά στην συρρίκνωση των ελλειμμάτων αλλά στην επίτευξη τελικών πρωτογενών πλεονασμάτων 7.051 εκατ. ευρώ ή 3,82% του ΑΕΠ.
Αναφερόμαστε στην μαγική εικόνα διότι όπως είναι παγκοίνως γνωστό οι προαναφερόμενοι οργανισμοί χρωστούν προς τρίτους αρκετά δισ. ευρώ όπως παγκοίνως γνωστά είναι και τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ.
Στην βάση αυτή για ποιές "άσπρες τρύπες" ομιλούμε και κατ’επέκταση σε ποιά πρωτογενή πλεονάσματα αναφερόμαστε.
Μια ετήσια διαχείριση για είναι επιτυχημένη πρέπει το πλεόνασμα της να καλύπτει τους ετήσιους τόκους ώστε να μην υπάρχει επιπλέον δανεισμός.
Δυστυχώς η εποχή των ελλειμμάτων συνεχίζεται και το 2018.
Εάν οι "άσπρες τρύπες" πάρουν το πραγματικό χρώμα τους και μετατραπούν σε "μαύρες" όπως είναι και το φυσιολογικό τότε το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης το 2018 προσεγγίσει τα 7 δισ. ευρώ.
Ο πολυπόθητος στόχος των πραγματικών πρωτογενών πλεονασμάτων θα παραμείνει στόχος όσο επιμένουμε να εξωραΐζουμε τα δημόσια οικονομικά με "άσπρες τρύπες" και "άσπρα τεχνάσματα".
Χωρίς διευθέτηση του δημοσίου χρέους, που συνεχίζει να αυξάνεται και το 2018 η ελληνική οικονομία θα παραμένει στον αστερισμό των ελλειμμάτων και της υπερφορολόγησης.
Μιας υπερφορολόγησης που πέρα των όποιων στρεβλώσεων δημιουργεί, πλέον είναι και κοινωνικά άδικη αφού ρίχνει το βάρος στην έμμεση φορολογία και στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα.
Πλέον η συμμετοχή των έμμεσων φόρων στο σύνολο της φορολογίας φθάνει το 56,9% έναντι 53,5% που καταγράφονταν το 2014.
Δηλαδή με αριστερή υποτίθεται κυβέρνηση έχει αυξηθεί το βάρος των φτωχότερων κατά 3,5 περίπου ποσοστιαίες μονάδες.
Φυσικά με υψηλούς και άδικα προσανατολισμένους φόρους, με αποκλειστική στόχευση στην αποπληρωμή του δημοσίου χρέους και με καθηλωμένο το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) το μεγάλο ζητούμενο η ανάπτυξη δεν πρόκειται ως μηχανισμός να κινηθεί υποβοηθητικά της απασχόλησης.
Το ΠΔΕ παρά τις κορώνες της κυβέρνησης παραμένει στάσιμο, όπως καθόλη την περίοδο των μνημονίων σε επίπεδα κάτω των 7 δισ. ευρώ, όταν την διετία 2008-2009 προσέγγιζε τα 10 δισ. ευρώ.
Παρότι ο "συντηρητικός" Καραμανλής τη διετία 2008-09 είχε την υποχρέωση καταβολής τόκων πάνω από 12 δισ. ευρώ εντούτοις εξοικονομούσε για την ανάπτυξη γύρω στα 9,6 δισ. ευυρώ.
Αντίθετα ο αριστερός Τσίπρας με υποχρέωση καταβολής τόκων λίγο πάνω από 5 δισ. ευρώ δαπανά για την ανάπτυξη 6,7 δισ. ευρώ.
Όμως χωρίς αναπτυξιακή πολιτική, χωρίς εντατικοποίηση των ενεργειών για υλοποίηση έργων υποδομής δεν πρόκειται να βγούμε από τον υφιστάμενο φαύλο κύκλο.
Άμεσα επομένως πρέπει τα συμφωνηθέντα για πλεονάσματα ύψους 3,5% να επανακαθοριστούν σε χαμηλότερα επίπεδα με επαναπροσδιορισμό των κεφαλαίων που κατευθύνονται σε τόκους προς στήριξη του ΠΔΕ και της ανάπτυξης.
Σαράντος Λέκκας
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών