γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Το συνέδριο του Μαρτίου και οι πολιτικές αποφάσεις και κινήσεις θα σφραγίσουν τη μοίρα του πολιτικού εγχειρήματος
Το Κίνημα Αλλαγής ήταν χωρίς αμφιβολία η «είδηση» του 2017 για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
Ύστερα από μια σειρά χρόνιων αποτυχημένων και ατελέσφορων προσπαθειών, οι πολιτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς κατάφεραν να ξεπεράσουν την διαχρονική αμοιβαία καχυποψία και τους φόβους για «καπελώματα» και να πάρουν την απόφαση να συντονίσουν τον πολιτικό τους βηματισμό, και να σφραγίσουν την κοινή πολιτική τους μοίρα.
Είναι προφανές πόσο αναγκαία ήταν η απόφαση αυτή για την πολιτική επιβίωση των κεντροαριστερών δυνάμεων.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι όσο και το ΚΙΔΗΣΟ, η ΔΗΜΑΡ και τα λοιπά δημοκρατικά κόμματα δεν θα είχαν κανένα πολιτικό μέλλον και καμία ουσιαστική δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης εάν δεν ένωναν τις δυνάμεις τους.
Χαμόγελα με το καλημέρα
Η «γέννηση» του νέου ενιαίου πολιτικού φορέα συνοδεύτηκε από την πρώτη στιγμή με αισιόδοξα μηνύματα.
Η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου αρχηγού ξεπέρασε κάθε προσδοκία καθώς προσέλκυσε περισσότερους από 200.000 πολίτες, στέλνοντας το «σήμα» πως ο εν λόγω πολιτικός χώρος παραμένει αν μη τι άλλο ζωντανός.
Πως εξακολουθεί να διαθέτει μια «βάση», πώς έχει ακόμα ερείσματα στην κοινωνία, πως δεν έχει «εξαϋλωθεί» από το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
Και αν οι εκλογές για το νέο αρχηγό απέδειξαν ότι η κεντροαριστερά διαθέτει ακόμα πολιτικές ανάσες, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις ήρθαν να επιβεβαιώσουν και τις θετικές προοπτικές του εγχειρήματος.
Το Κίνημα Αλλαγής εμφανίζεται – σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις - να έχει διψήφια ποσοστά (ή τουλάχιστον κοντά σε αυτά) στην πρόθεση ψήφου, να καταγράφει ενισχυμένη δυναμική τουλάχιστον σε σχέση με αυτήν που απολάμβαναν μέχρι πρόσφατα η ΔΗΣΥ και το Ποτάμι και το κυριότερο να εδραιώνεται στην τρίτη θέση, «εκτοπίζοντας» την Χρυσή Αυγή.
Μάλιστα, ολοένα και περισσότερα στελέχη του Κινήματος, με πρώτη και καλύτερη την αρχηγό Φώφη Γεννηματά υποστηρίζουν πως οι επόμενες εκλογές θα είναι μάχη για τρεις και ότι το Κίνημα διεκδικεί ακόμα και τη δεύτερη θέση.
Ρυθμιστής – πρωταγωνιστής
Ανεξάρτητα από το κατά πόσο η κατάκτηση της δεύτερης θέσης αποτελεί εφικτό στόχο ή διακαή πόθο, αυτό που προσδίδει στο Κίνημα Αλλαγής πραγματικό πολιτικό βάρος και κύρος, είναι ότι εμφανίζεται ως η πολιτική δύναμη που θα αποφασίσει ποιος από τους ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ θα κυβερνήσει, ποιος από τους Τσίπρα, Μητσοτάκη θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός.
Βάσει των δημοσκοπήσεων, το Κίνημα Αλλαγής προβάλλει ως ο απόλυτος ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων, καθώς οι μετρήσεις θέλουν μια πεντακομματική Βουλή με την πεντάδα να συμπληρώνεται από την Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ που είναι εκτός κάθε πολιτικής διαδικασίας.
Άλλωστε οι σημερινές ισορροπίες στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό επιβεβαιώνουν τον κομβικό ρόλο του Κινήματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και αν όλα από εδώ και πέρα κυλήσουν βάσει του σχεδιασμού του, αν δηλαδή επιβεβαιωθεί το αφήγημα του Τσίπρα για έξοδο από μνημόνια και επιτροπεία τον Αύγουστο του 2018, αν η οικονομία εξακολουθήσει να τρέχει με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αν η ανεργία μειώνεται και δημιουργούνται θέσεις εργασίας, το καλύτερο που μπορεί να πετύχει είναι το περαιτέρω κλείσιμο της ψαλίδας της διαφοράς του με τη ΝΔ.
Είναι προφανές πως πολύ δύσκολα ο Τσίπρας θα καταφέρει να κάνει το απόλυτο comeback και να ανατρέψει τους εις βάρος του πολιτικούς συσχετισμούς.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν προβλέπεται να υπάρξει κάποια εντυπωσιακή ανατροπή στην εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική που χαρακτηρίζεται από την υψηλή φορολογία.
Εξίσου δύσκολα είναι τα πράγματα και για τη ΝΔ.
Καθώς όσο και αν αλλάξει τη ρητορική και τη στρατηγική του ο Μητσοτάκης, είναι εμφανές πως πολύ δύσκολα και εκείνος θα καταφέρει να επιτύχει το δικό του «απόλυτο» πολιτικό στόχο.
Δηλαδή να βγει νικητής στις επόμενες εκλογές και να κατακτήσει την αυτοδυναμία.
Και αυτό φαίνεται πως έχει ήδη γίνει συνείδηση στη ΝΔ, η οποία διαμηνύει ότι ακόμα και αν βγει αυτοδύναμη, θα επιδιώξει μετεκλογικές συνεργασίες.
Με λίγα λόγια, ούτε ο Τσίπρας ούτε ο Μητσοτάκης στο τέλος της διαδρομής θα είναι σε θέση να διαμορφώσουν την τύχη τους, μόνοι τους.
Και το Κίνημα Αλλαγής προβάλλει ως η πολιτική δύναμη που στο τέλος θα διαμορφώσει το νέο πολιτικό σκηνικό και ισορροπίες.
Οι προκλήσεις και ο κίνδυνος … του πυροτεχνήματος
Κάπου εδώ όμως αρχίζουν τα ερωτήματα και οι προκλήσεις για το νέο πολιτικό φορέα.
Διότι μπορεί να έχει εκλέξει πρόεδρο και να έχει προσδιοριστεί πάνω – κάτω η ηγετική ομάδα, αλλά είναι άγνωστο το πρόγραμμα του και ασαφείς οι πολιτικές του επιδιώξεις και στόχευση.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που γίνεται αντιληπτό πως το Κίνημα εκφράζεται μέσα από διαφορετικές πολιτικές τάσεις.
Για παράδειγμα στο πρόσφατο συνέδριο της ΝΔ ο κ.Θεοδωράκης δεν έκρυψε την προτίμηση του σε μια συνεργασία με τη ΝΔ, η κα.Γεννηματά είπε πως το Κίνημα δεν θα γίνει «δεκανίκι» κανενός αλλά θα έχει τη δική του αυτόνομη πορεία, ο κ.Θεοχαρόπουλος από τη ΔΗΜΑΡ υποστήριξε ότι η λύση δεν βρίσκεται στη συνέχιση αδιέξοδων πολιτικών με δεξιό πρόσημο ενώ το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου επιτέθηκε στον κ.Μητσοτάκη για το ότι υπόσχεται πως θα κάνει όλα εκείνα που πολέμησε και μπλόκαρε ιστορικά η ΝΔ.
Αυτές τις διαφορετικές αποχρώσεις και πολυγλωσσία καλείται να ξεκαθαρίσει το Κίνημα στο ιδρυτικό του συνέδριο το Μάρτιο του 2018.
Και αυτή δεν είναι η μόνη πρόκληση.
Οι πρόσφατες εκλογές για τον αρχηγό του νέου πολιτικού φορέα κατέστησαν σαφές πως το Κίνημα είναι η πολιτική μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ.
Κάτι που σημαίνει ότι «κουβαλά» και τα αρνητικά του παρελθόντος.
Και αυτά είναι πολλά, βαριά και τέτοιας έντασης που είναι ικανά να «κάψουν» την όποια δυναμική του Κινήματος.
Γιατί αν το ιδρυτικό συνέδριο του Μαρτίου δεν καταφέρει να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ότι η εν λόγω πολιτική κίνηση έχει πρόγραμμα, ότι έχει σαφές πολιτικό χρώμα και λόγο, ότι διαθέτει ξεκάθαρο πολιτικό σχέδιο για την χώρα, ότι έχει ανανεωθεί αφήνοντας πίσω όλα τα βαρίδια, υπάρχει ο κίνδυνος τα πράγματα να πάρουν τελείως διαφορετική τροπή.
Και από εκεί που το Κίνημα Αλλαγής έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε πολιτικό πρωταγωνιστή και ρυθμιστή των εξελίξεων, να αποτελέσει ένα πολιτικό «πυροτέχνημα» που θα το καταστήσει έρμαιο των πολιτικών επιδιώξεων και διαθέσεων των ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Η πολιτική μάχη για το Κίνημα Αλλαγής μόλις τώρα αρχίζει.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Ύστερα από μια σειρά χρόνιων αποτυχημένων και ατελέσφορων προσπαθειών, οι πολιτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς κατάφεραν να ξεπεράσουν την διαχρονική αμοιβαία καχυποψία και τους φόβους για «καπελώματα» και να πάρουν την απόφαση να συντονίσουν τον πολιτικό τους βηματισμό, και να σφραγίσουν την κοινή πολιτική τους μοίρα.
Είναι προφανές πόσο αναγκαία ήταν η απόφαση αυτή για την πολιτική επιβίωση των κεντροαριστερών δυνάμεων.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι όσο και το ΚΙΔΗΣΟ, η ΔΗΜΑΡ και τα λοιπά δημοκρατικά κόμματα δεν θα είχαν κανένα πολιτικό μέλλον και καμία ουσιαστική δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης εάν δεν ένωναν τις δυνάμεις τους.
Χαμόγελα με το καλημέρα
Η «γέννηση» του νέου ενιαίου πολιτικού φορέα συνοδεύτηκε από την πρώτη στιγμή με αισιόδοξα μηνύματα.
Η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου αρχηγού ξεπέρασε κάθε προσδοκία καθώς προσέλκυσε περισσότερους από 200.000 πολίτες, στέλνοντας το «σήμα» πως ο εν λόγω πολιτικός χώρος παραμένει αν μη τι άλλο ζωντανός.
Πως εξακολουθεί να διαθέτει μια «βάση», πώς έχει ακόμα ερείσματα στην κοινωνία, πως δεν έχει «εξαϋλωθεί» από το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
Και αν οι εκλογές για το νέο αρχηγό απέδειξαν ότι η κεντροαριστερά διαθέτει ακόμα πολιτικές ανάσες, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις ήρθαν να επιβεβαιώσουν και τις θετικές προοπτικές του εγχειρήματος.
Το Κίνημα Αλλαγής εμφανίζεται – σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις - να έχει διψήφια ποσοστά (ή τουλάχιστον κοντά σε αυτά) στην πρόθεση ψήφου, να καταγράφει ενισχυμένη δυναμική τουλάχιστον σε σχέση με αυτήν που απολάμβαναν μέχρι πρόσφατα η ΔΗΣΥ και το Ποτάμι και το κυριότερο να εδραιώνεται στην τρίτη θέση, «εκτοπίζοντας» την Χρυσή Αυγή.
Μάλιστα, ολοένα και περισσότερα στελέχη του Κινήματος, με πρώτη και καλύτερη την αρχηγό Φώφη Γεννηματά υποστηρίζουν πως οι επόμενες εκλογές θα είναι μάχη για τρεις και ότι το Κίνημα διεκδικεί ακόμα και τη δεύτερη θέση.
Ρυθμιστής – πρωταγωνιστής
Ανεξάρτητα από το κατά πόσο η κατάκτηση της δεύτερης θέσης αποτελεί εφικτό στόχο ή διακαή πόθο, αυτό που προσδίδει στο Κίνημα Αλλαγής πραγματικό πολιτικό βάρος και κύρος, είναι ότι εμφανίζεται ως η πολιτική δύναμη που θα αποφασίσει ποιος από τους ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ θα κυβερνήσει, ποιος από τους Τσίπρα, Μητσοτάκη θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός.
Βάσει των δημοσκοπήσεων, το Κίνημα Αλλαγής προβάλλει ως ο απόλυτος ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων, καθώς οι μετρήσεις θέλουν μια πεντακομματική Βουλή με την πεντάδα να συμπληρώνεται από την Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ που είναι εκτός κάθε πολιτικής διαδικασίας.
Άλλωστε οι σημερινές ισορροπίες στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό επιβεβαιώνουν τον κομβικό ρόλο του Κινήματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και αν όλα από εδώ και πέρα κυλήσουν βάσει του σχεδιασμού του, αν δηλαδή επιβεβαιωθεί το αφήγημα του Τσίπρα για έξοδο από μνημόνια και επιτροπεία τον Αύγουστο του 2018, αν η οικονομία εξακολουθήσει να τρέχει με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αν η ανεργία μειώνεται και δημιουργούνται θέσεις εργασίας, το καλύτερο που μπορεί να πετύχει είναι το περαιτέρω κλείσιμο της ψαλίδας της διαφοράς του με τη ΝΔ.
Είναι προφανές πως πολύ δύσκολα ο Τσίπρας θα καταφέρει να κάνει το απόλυτο comeback και να ανατρέψει τους εις βάρος του πολιτικούς συσχετισμούς.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν προβλέπεται να υπάρξει κάποια εντυπωσιακή ανατροπή στην εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική που χαρακτηρίζεται από την υψηλή φορολογία.
Εξίσου δύσκολα είναι τα πράγματα και για τη ΝΔ.
Καθώς όσο και αν αλλάξει τη ρητορική και τη στρατηγική του ο Μητσοτάκης, είναι εμφανές πως πολύ δύσκολα και εκείνος θα καταφέρει να επιτύχει το δικό του «απόλυτο» πολιτικό στόχο.
Δηλαδή να βγει νικητής στις επόμενες εκλογές και να κατακτήσει την αυτοδυναμία.
Και αυτό φαίνεται πως έχει ήδη γίνει συνείδηση στη ΝΔ, η οποία διαμηνύει ότι ακόμα και αν βγει αυτοδύναμη, θα επιδιώξει μετεκλογικές συνεργασίες.
Με λίγα λόγια, ούτε ο Τσίπρας ούτε ο Μητσοτάκης στο τέλος της διαδρομής θα είναι σε θέση να διαμορφώσουν την τύχη τους, μόνοι τους.
Και το Κίνημα Αλλαγής προβάλλει ως η πολιτική δύναμη που στο τέλος θα διαμορφώσει το νέο πολιτικό σκηνικό και ισορροπίες.
Οι προκλήσεις και ο κίνδυνος … του πυροτεχνήματος
Κάπου εδώ όμως αρχίζουν τα ερωτήματα και οι προκλήσεις για το νέο πολιτικό φορέα.
Διότι μπορεί να έχει εκλέξει πρόεδρο και να έχει προσδιοριστεί πάνω – κάτω η ηγετική ομάδα, αλλά είναι άγνωστο το πρόγραμμα του και ασαφείς οι πολιτικές του επιδιώξεις και στόχευση.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που γίνεται αντιληπτό πως το Κίνημα εκφράζεται μέσα από διαφορετικές πολιτικές τάσεις.
Για παράδειγμα στο πρόσφατο συνέδριο της ΝΔ ο κ.Θεοδωράκης δεν έκρυψε την προτίμηση του σε μια συνεργασία με τη ΝΔ, η κα.Γεννηματά είπε πως το Κίνημα δεν θα γίνει «δεκανίκι» κανενός αλλά θα έχει τη δική του αυτόνομη πορεία, ο κ.Θεοχαρόπουλος από τη ΔΗΜΑΡ υποστήριξε ότι η λύση δεν βρίσκεται στη συνέχιση αδιέξοδων πολιτικών με δεξιό πρόσημο ενώ το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου επιτέθηκε στον κ.Μητσοτάκη για το ότι υπόσχεται πως θα κάνει όλα εκείνα που πολέμησε και μπλόκαρε ιστορικά η ΝΔ.
Αυτές τις διαφορετικές αποχρώσεις και πολυγλωσσία καλείται να ξεκαθαρίσει το Κίνημα στο ιδρυτικό του συνέδριο το Μάρτιο του 2018.
Και αυτή δεν είναι η μόνη πρόκληση.
Οι πρόσφατες εκλογές για τον αρχηγό του νέου πολιτικού φορέα κατέστησαν σαφές πως το Κίνημα είναι η πολιτική μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ.
Κάτι που σημαίνει ότι «κουβαλά» και τα αρνητικά του παρελθόντος.
Και αυτά είναι πολλά, βαριά και τέτοιας έντασης που είναι ικανά να «κάψουν» την όποια δυναμική του Κινήματος.
Γιατί αν το ιδρυτικό συνέδριο του Μαρτίου δεν καταφέρει να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ότι η εν λόγω πολιτική κίνηση έχει πρόγραμμα, ότι έχει σαφές πολιτικό χρώμα και λόγο, ότι διαθέτει ξεκάθαρο πολιτικό σχέδιο για την χώρα, ότι έχει ανανεωθεί αφήνοντας πίσω όλα τα βαρίδια, υπάρχει ο κίνδυνος τα πράγματα να πάρουν τελείως διαφορετική τροπή.
Και από εκεί που το Κίνημα Αλλαγής έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε πολιτικό πρωταγωνιστή και ρυθμιστή των εξελίξεων, να αποτελέσει ένα πολιτικό «πυροτέχνημα» που θα το καταστήσει έρμαιο των πολιτικών επιδιώξεων και διαθέσεων των ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Η πολιτική μάχη για το Κίνημα Αλλαγής μόλις τώρα αρχίζει.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών