γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Κάθε άλλο παρά δεδομένο ότι το πολιτικό ισοζύγιο θα κλείσει εις βάρος του πρωθυπουργού
Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει μπροστά της έναν εξαιρετικά δύσκολο δρόμο.
Στο ήδη βαρύ μέτωπο της οικονομίας με τη λαϊκή δυσαρέσκεια για την υπερφορολόγηση, για τις ασφαλιστικές εισφορές και για τα λοιπά βαριά μέτρα, προστίθεται πλέον και το μείζον εθνικό ζήτημα με την ονομασία της ΠΓΔΜ.
Η μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, η αρνητική στάση της πλειοψηφίας (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) της ελληνικής κοινωνίας στην χρήση του όρου «Μακεδονία» αλλά και τα μηνύματα που εκπέμπει ο έτερος κυβερνητικός εταίρος, οι ΑΝΕΛ, «στριμώχνουν» ακόμα περισσότερο την κυβέρνηση Τσίπρα.
Και καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη τη διαχείριση των δύο αυτών κορυφαίων μετώπων.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που η ΝΔ μπροστά στη λαοθάλασσα ψήφων, έσπευσε να «αγκαλιάσει» το συλλαλητήριο, υπογραμμίζοντας πως επρόκειτο για μια «μεγάλη λαϊκή διαμαρτυρία».
Είναι προφανές πως θα είναι τεράστιο λάθος από την πλευρά της κυβέρνησης να αδιαφορήσει για τη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης και να απαξιώσει όσους συμμετείχαν σε αυτό.
Θα είναι όμως και τεράστιο λάθος να σταματήσει αυτό που ήδη έχει αρχίσει.
Μια και είναι εξίσου προφανές πως είναι προς το εθνικό συμφέρον να βρεθεί μια λύση που ναι μεν θα σταθεροποιεί την ΠΓΔΜ και που παράλληλα θα ικανοποιεί τα εθνικά συμφέροντα.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει μπροστά του έναν δρόμο γεμάτο από αγκάθια.
Και σε αυτήν την πορεία είναι άγνωστο ακόμα αν πορεύεται με διαθέσιμες όλες του τις «δυνάμεις».
Διότι μπορεί να κυριαρχεί στην κυβέρνηση η εκτίμηση πως ο Π. Καμμένος και οι ΑΝΕΛ δεν θα δημιουργήσουν προβλήματα στην κυβερνητική συνοχή όσον αφορά το Σκοπιανό αλλά μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης τα πράγματα δυσκολεύουν τους χειρισμούς του κ.Καμμένου.
Η κυβέρνηση βρίσκεται και πάλι να πορεύεται με μια εύθραυστη ισορροπία, έχοντας και πάλι απέναντι της το «λαϊκό αίσθημα».
Δεν είναι όμως δεδομένο ότι το ισοζύγιο θα κλείσει σε βάρος της.
Η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να προχωρήσει τις διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό και να φέρει στη Βουλή την όποια συμφωνία.
Εκεί θα ξεκαθαρίσει τόσο τι θέλουν οι ΑΝΕΛ όσο και τι επιθυμούν και επιδιώκουν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, και κυρίως η ΝΔ και το Κίνημα Αλλαγής.
Και κάπου εκεί τα διάφορα «πολιτικά παιχνίδια και συμφέροντα» θα τελειώσουν.
Όπως και το κυνήγι της ψηφοθηρίας.
Ο Τσίπρας από την αρχή ήταν ξεκάθαρος ως προς τις επιδιώξεις του όσον αφορά το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, σε αντίθεση με τον κ.Μητσοτάκη, του οποίου η τοποθέτηση για το συλλαλητήριο μάλλον απογοήτευσε, μια και κατέστησε ξεκάθαρο ποιες είναι οι προτεραιότητες του.
Οι χειρισμοί του πρωθυπουργού του δίνουν πολιτικούς πόντους καθώς δίνει την αίσθηση πως παρά το όποιο πολιτικό κόστος, παρά τις όποιες αντιδράσεις, παρά την απώλεια ψήφων δεν δραπετεύει, δεν σπεύδει να κερδίσει την εύνοια του «αγανακτισμένου λαού» αλλά είναι ενεργητικός, θετικός και επιχειρεί να δώσει λύσεις σε χρόνια προβλήματα που θα πάνε μπροστά την χώρα.
Πολιτικοί πόντοι που του είναι εξόχως απαραίτητοι και για το άλλο τεράστιο μέτωπο, αυτό της οικονομίας.
Και εδώ ο Τσίπρας είναι αντιμέτωπος με ένα τεράστιο στοίχημα.
Αφενός να επιβεβαιώσει το αφήγημα του περί εξόδου από το μνημόνιο και τη σκληρή επιτροπεία το ερχόμενο καλοκαίρι και αφετέρου να διαμορφώσει ένα θετικό και αισιόδοξο περιβάλλον για το πώς θα είναι η επόμενη ημέρα της Ελλάδας.
Οικονομία και Σκοπιανό θα τρέχουν παράλληλα το επόμενο διάστημα.
Και η έκβαση τους εντός του επόμενου εξαμήνου θα κρίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό και τις πολιτικές εξελίξεις.
Οι δυσκολίες για την κυβέρνηση Τσίπρα είναι αναμφισβήτητες, η λαϊκή δυσαρέσκεια στα ύψη, το αποτέλεσμα των ενεργειών της – ακόμα – αμφίβολο.
Εάν όμως ο Τσίπρας καταφέρει να εξασφαλίσει μια «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια με την οικονομία να αναπτύσσεται, εάν καταφέρει να περάσει μια συμφωνία για το Σκοπιανό από τη Βουλή επιλύοντας ένα κορυφαίο εθνικό θέμα, τότε το πολιτικό του κεφάλαιο θα ενισχυθεί σημαντικά.
Και το κυριότερο το πολιτικό ισοζύγιο θα αρχίσει σιγά σιγά να γέρνει προς το μέρος του.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Στο ήδη βαρύ μέτωπο της οικονομίας με τη λαϊκή δυσαρέσκεια για την υπερφορολόγηση, για τις ασφαλιστικές εισφορές και για τα λοιπά βαριά μέτρα, προστίθεται πλέον και το μείζον εθνικό ζήτημα με την ονομασία της ΠΓΔΜ.
Η μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, η αρνητική στάση της πλειοψηφίας (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) της ελληνικής κοινωνίας στην χρήση του όρου «Μακεδονία» αλλά και τα μηνύματα που εκπέμπει ο έτερος κυβερνητικός εταίρος, οι ΑΝΕΛ, «στριμώχνουν» ακόμα περισσότερο την κυβέρνηση Τσίπρα.
Και καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη τη διαχείριση των δύο αυτών κορυφαίων μετώπων.
Ιδιαίτερα από τη στιγμή που η ΝΔ μπροστά στη λαοθάλασσα ψήφων, έσπευσε να «αγκαλιάσει» το συλλαλητήριο, υπογραμμίζοντας πως επρόκειτο για μια «μεγάλη λαϊκή διαμαρτυρία».
Είναι προφανές πως θα είναι τεράστιο λάθος από την πλευρά της κυβέρνησης να αδιαφορήσει για τη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης και να απαξιώσει όσους συμμετείχαν σε αυτό.
Θα είναι όμως και τεράστιο λάθος να σταματήσει αυτό που ήδη έχει αρχίσει.
Μια και είναι εξίσου προφανές πως είναι προς το εθνικό συμφέρον να βρεθεί μια λύση που ναι μεν θα σταθεροποιεί την ΠΓΔΜ και που παράλληλα θα ικανοποιεί τα εθνικά συμφέροντα.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει μπροστά του έναν δρόμο γεμάτο από αγκάθια.
Και σε αυτήν την πορεία είναι άγνωστο ακόμα αν πορεύεται με διαθέσιμες όλες του τις «δυνάμεις».
Διότι μπορεί να κυριαρχεί στην κυβέρνηση η εκτίμηση πως ο Π. Καμμένος και οι ΑΝΕΛ δεν θα δημιουργήσουν προβλήματα στην κυβερνητική συνοχή όσον αφορά το Σκοπιανό αλλά μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης τα πράγματα δυσκολεύουν τους χειρισμούς του κ.Καμμένου.
Η κυβέρνηση βρίσκεται και πάλι να πορεύεται με μια εύθραυστη ισορροπία, έχοντας και πάλι απέναντι της το «λαϊκό αίσθημα».
Δεν είναι όμως δεδομένο ότι το ισοζύγιο θα κλείσει σε βάρος της.
Η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να προχωρήσει τις διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό και να φέρει στη Βουλή την όποια συμφωνία.
Εκεί θα ξεκαθαρίσει τόσο τι θέλουν οι ΑΝΕΛ όσο και τι επιθυμούν και επιδιώκουν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, και κυρίως η ΝΔ και το Κίνημα Αλλαγής.
Και κάπου εκεί τα διάφορα «πολιτικά παιχνίδια και συμφέροντα» θα τελειώσουν.
Όπως και το κυνήγι της ψηφοθηρίας.
Ο Τσίπρας από την αρχή ήταν ξεκάθαρος ως προς τις επιδιώξεις του όσον αφορά το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, σε αντίθεση με τον κ.Μητσοτάκη, του οποίου η τοποθέτηση για το συλλαλητήριο μάλλον απογοήτευσε, μια και κατέστησε ξεκάθαρο ποιες είναι οι προτεραιότητες του.
Οι χειρισμοί του πρωθυπουργού του δίνουν πολιτικούς πόντους καθώς δίνει την αίσθηση πως παρά το όποιο πολιτικό κόστος, παρά τις όποιες αντιδράσεις, παρά την απώλεια ψήφων δεν δραπετεύει, δεν σπεύδει να κερδίσει την εύνοια του «αγανακτισμένου λαού» αλλά είναι ενεργητικός, θετικός και επιχειρεί να δώσει λύσεις σε χρόνια προβλήματα που θα πάνε μπροστά την χώρα.
Πολιτικοί πόντοι που του είναι εξόχως απαραίτητοι και για το άλλο τεράστιο μέτωπο, αυτό της οικονομίας.
Και εδώ ο Τσίπρας είναι αντιμέτωπος με ένα τεράστιο στοίχημα.
Αφενός να επιβεβαιώσει το αφήγημα του περί εξόδου από το μνημόνιο και τη σκληρή επιτροπεία το ερχόμενο καλοκαίρι και αφετέρου να διαμορφώσει ένα θετικό και αισιόδοξο περιβάλλον για το πώς θα είναι η επόμενη ημέρα της Ελλάδας.
Οικονομία και Σκοπιανό θα τρέχουν παράλληλα το επόμενο διάστημα.
Και η έκβαση τους εντός του επόμενου εξαμήνου θα κρίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό και τις πολιτικές εξελίξεις.
Οι δυσκολίες για την κυβέρνηση Τσίπρα είναι αναμφισβήτητες, η λαϊκή δυσαρέσκεια στα ύψη, το αποτέλεσμα των ενεργειών της – ακόμα – αμφίβολο.
Εάν όμως ο Τσίπρας καταφέρει να εξασφαλίσει μια «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια με την οικονομία να αναπτύσσεται, εάν καταφέρει να περάσει μια συμφωνία για το Σκοπιανό από τη Βουλή επιλύοντας ένα κορυφαίο εθνικό θέμα, τότε το πολιτικό του κεφάλαιο θα ενισχυθεί σημαντικά.
Και το κυριότερο το πολιτικό ισοζύγιο θα αρχίσει σιγά σιγά να γέρνει προς το μέρος του.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών