Σοσιαλιστική ουτοπία - Συμμορίες παιδιών παλεύουν για «ποιοτικά σκουπίδια» στη Βενεζουέλα για να βρουν τροφή

Ενώ πολλοί πολιτικοί και πολίτες σε αρκετές χώρες του κόσμου επικεντρώνονται στη μετατροπή της χώρας τους σε σοσιαλιστικό καθεστώς, τα παιδιά της Βενεζουέλας σχηματίζουν συμμορίες και χρησιμοποιούν ματσέτες για να πολεμούν μεταξύ τους για «ποιοτικά σκουπίδια», ώστε να έχουν κάτι να φάνε.
Ο σοσιαλισμός είναι καλός μόνο για όσους βρίσκονται ήδη στην κορυφή.
Είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα για όποιον θέλει να «αφαιρέσει τον πλούτο» από το 1%.
Οι περισσότεροι σοσιαλιστές ξεχνούν ότι το 1% αποτελείται από τους πολύ πλούσιους πολιτικούς και από τα δύο κόμματα που θα επωφεληθούν πολύ από την εφαρμογή του σοσιαλισμού.
Φυσικά, όταν αυτό συμβαίνει, τα παιδιά λιμοκτονούν και γίνονται βίαια ως μέσο επιβίωσης προκειμένου να βρουν ένα ακόμα γεύμα.
Η εφημερίδα Miami Herald έχει προχωρήσει σε εκτενή άρθρα αναλύοντας τη ζωή των παιδιών που αναγκάζονται να ζουν κάτω από την σκληρή πραγματικότητα του σοσιαλισμού.
Η Λιλιάνα, στην ηλικία των 16 ετών, έχει γίνει η φιγούρα της μητέρα για μια συμμορία παιδιών και νεαρών ενηλίκων της Βενεζουέλας που ονομάζεται Chacao, παίρνοντας το όνομά της από τη γειτονιά που έχουν διεκδικήσει ως έδαφός τους.
Τα 15 μέλη της συμμορίας, ηλικίας από 10 έως 23 ετών, εργάζονται από κοινού για να επιβιώσουν αναζητώντας και παλεύοντας για «ποιοτικά σκουπίδια» στη φτωχή σοσιαλιστική ουτοπία της Βενεζουέλας.
Για όπλα έχουν μαχαίρια, μπαστούνια και ματσέτες.
Και το μοναδικό βραβείο τους είναι σκουπίδια που περιέχουν υπολείμματα... τροφών.



Πολλά από τα παιδιά της συμμορίας του Chacao άφησαν την οικογενειακή εστία και έχουν βυθιστεί ε μια ζωή βίας, επειδή δεν υπάρχει άλλη επιλογή αν θέλουν να επιβιώσουν.
Υπάρχουν τουλάχιστον 10 συμμορίες στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας στο Καράκας σύμφωνα με εκτιμήσεις των κοινωνικών λειτουργών και της αστυνομίας.
«Υπήρχαν πάντα παιδιά στο δρόμο στη Βενεζουέλα, αλλά τώρα βλέπουμε ένα νέο φαινόμενο - τα παιδιά που παίρνουν περισσότερο φαγητό στο δρόμο παρά στα σπίτια τους», λέει ο Beatriz Tirado, ο οποίος ηγείται του «Angeles de Calle» μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης.
«Τα παιδιά μας βρίσκουν τρόπους να επιβιώσουν επειδή ούτε στα σπίτια τους ούτε στις κοινότητές τους υπάρχει αρκετή τροφή», εξηγεί ο κοινωνικός λειτουργός Roberto Patino, ο οποίος έχει δημιουργήσει 29 δημόσια συσσίτια σε όλη τη χώρα για να παρέχει τροφή στον τεράστιο αριθμό πεινασμένων παιδιών.
Όμως, ο Patino φοβάται επίσης ότι δεν υπάρχουν αρκετοί πόροι για να βοηθήσουν τα παιδιά να επαναφέρουν τη ζωή τους μακριά από τις συμμορίες, πόσο μάλλον να τα ταΐσουν σωστά.
Η ζωή της συμμορίας είναι επικίνδυνη για τα παιδιά.
Συχνά μπαίνουν σε πιο εύπορες γειτονιές όπου διαμένουν πολιτικοί.
Μια από αυτές τις περιοχές είναι η Las Mercedes.
Διαθέτει εστιατόρια υψηλής ποιότητας που προσελκύουν την πολιτική ελίτ της Βενεζουέλας.
Επειδή οι σάκοι απορριμμάτων συχνά περιέχουν απομεινάρια και ακόμη και ανέγγιχτα τρόφιμα, αναζητούνται από πολλές συμμορίες.
Οι συγκρούσεις πάνω από τις σακούλες των σκουπιδιών μπορεί να είναι θανατηφόρες.



Τα παιδιά συχνά αρχίζουν την κατανάλωση ναρκωτικών σε νεαρή ηλικία.
Γίνονται εγκληματίες για να επιβιώσουν.
Κλέβουν, επιτίθενται σε ανθρώπους και χρησιμοποιούν ναρκωτικά, μερικές φορές τα καπνίζουν σε αυτοσχέδιους σωλήνες που κατασκευάζονται από τα μέρη πλαστικών κούκλων.
«Όταν καπνίζετε δεν αισθάνεστε πεινασμένοι» εξηγεί ο Patricio.
Οι λίγες αποτυχίες του καπιταλισμού είναι πολύ προτιμότερες από τις λίγες επιτυχίες του σοσιαλισμού.

www.bankingnews.gr