γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Εκλογές το Μάιο του 2019, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει…
Η αντίστροφη μέτρηση για τις επόμενες εκλογές επί της ουσίας έχει αρχίσει.
Το σήμα έστειλε η «φιέστα» που διοργανώθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Ζάππειο για τα όσα συμφωνήθηκαν στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου ενώ είχαν προηγηθεί και οι πανηγυρικοί τόνοι στις Πρέσπες για την υπογραφή της συμφωνίας με την ΠΓΔΜ.
Και όμως η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά πως αν και έχει δρομολογήσει τη λύση σε ένα από τα δύο μεγαλύτερα εθνικά «μέτωπα» (μετά από δύο και πλέον δεκαετίες) και παρά το τελικό «οκ» από τους εταίρους για την έξοδο από τα μνημόνια, δεν έχει και πολλούς λόγους να πανηγυρίζει.
Και αντιλαμβάνεται ότι το καλύτερο θα ήταν τουλάχιστον τη δεδομένη χρονική στιγμή, να τηρήσει πιο ήπιους και πιο χαμηλούς τόνους.
Το Μακεδονικό είναι ένα ιδιαίτερα «ευαίσθητο» θέμα για μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο της Βόρειας Ελλάδας.
Ακόμα και οι πολίτες εκείνοι που αναγνωρίζουν ότι πρέπει να υπάρξει λύση στο Σκοπιανό, αντιμετωπίζουν με προβληματισμό και επιφυλάξεις τους συμβιβασμούς, στους οποίους προχώρησε η ελληνική κυβέρνηση με την σκοπιανή πλευρά.
Αλλά και στο μέτωπο της οικονομίας, δεν υπάρχουν περιθώρια για υπερβολές.
Διότι μπορεί ο κ.Τσίπρας να υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση του είναι αυτή που βγάζει την χώρα από τα μνημόνια που έφεραν οι προηγούμενοι, αλλά μπροστά υπάρχουν πολλά και δύσκολα μέτρα (π.χ. περικοπή συντάξεων, μείωση αφορολόγητου, διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων κοκ.) που κάθε άλλο παρά το τέλος της λιτότητας και την «οικονομική άνοιξη» προμηνύουν.
Είναι προφανές λοιπόν ότι η κατάσταση δεν σηκώνει πανηγυρισμούς για την κυβέρνηση Τσίπρα.
Όπως βέβαια δεν σηκώνει και την «μπαντιέρα της καταστροφολογίας» που έχει υψώσει εδώ και πολύ καιρό η ΝΔ.
Όσο μάλιστα αυτή η καταστροφολογία δεν επιβεβαιώνεται, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το πλήγμα που θα δέχεται η επιχειρηματολογία και η αξιοπιστία της ΝΔ.
Σε κάθε περίπτωση το πολιτικό σκηνικό και οι στρατηγικές φαίνονται να ξεκαθαρίζουν.
Κάλπες δεν πρόκειται να στηθούν εντός του 2018.
Η ανάγκη της κυβέρνησης να αρχίσει να αποδίδει η οικονομία και να επιστρέψει στους πολίτες το υπερπλεόνασμα είναι άκρως απαραίτητο εκλογικά για την κυβέρνηση Τσίπρα.
Και εκεί θα «ποντάρει» για τους επόμενους μήνες ο πρωθυπουργός, δηλαδή αφενός η σταθερότητα και η ανάπτυξη να διατηρηθούν και να ενισχυθούν όσο είναι δυνατό και αφετέρου όλα αυτά να αρχίσουν να φαίνονται στην τσέπη των πολιτών.
Ο εκλογικός σχεδιασμός δείχνει ότι οι κάλπες θα στηθούν το Μάιο του 2019 μαζί με τις ευρωεκλογές.
Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η συμφωνία για το Σκοπιανό (θα πρέπει να αναμένεται στα τέλη του 2018, αν και δεν αποκλείεται να τραβήξει έως την άνοιξη του 2019) και εφόσον έρθει στην ελληνική Βουλή, δεν θα προκαλέσει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, με αποχώρηση των ΑΝΕΛ από το κυβερνητικό σχήμα.
Αλλά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση το περιβάλλον του πρωθυπουργού θεωρεί σίγουρο ότι η συμφωνία θα περάσει και η κυβέρνηση θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης.
Και εδώ είναι ένα ακόμα σαφές πολιτικό «ποντάρισμα» του κ.Τσίπρα.
Είναι προφανές με αφορμή και τη συμφωνία για το Σκοπιανό, ενδεχομένως και με τη Συνταγματική Αναθεώρηση (εκτιμάται ότι η κυβέρνηση θα εκκινήσει τη διαδικασία εντός του Ιουλίου) ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επιθυμεί να εδραιωθεί ως η δύναμη που προωθεί πολιτικές με «προοδευτικό πρόσημο».
Στρατηγική που έχει διπλή στόχευση.
Αφενός να «απομονώσει» ακόμα πιο δεξιά στο πολιτικό φάσμα τη ΝΔ και αφετέρου να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τα ερείσματα της στον χώρο του κέντρου.
Σε αυτήν άλλωστε την κατεύθυνση βοηθά τον πρωθυπουργό και η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής, από το οποίο φαίνεται πως πολύ σύντομα (ενδεχομένως και την προσεχή Κυριακή 1 Ιουλίου) θα αποχωρήσει Το Ποτάμι.
Εξέλιξη που αναμφίβολα θα πλήξει το κύρος του εγχειρήματος της ενιαίας Κεντροαριστεράς αλλά και την απήχηση του στον ευρύτερο χώρο του κέντρου.
Τον οποίο ο Τσίπρας θα επιχειρήσει να προσεγγίσει ακόμα πιο δυναμικά με τον επικείμενο ανασχηματισμό της κυβέρνησης του (λέγεται ότι σκοπεύει να εντάξει στο κυβερνητικό σχήμα στελέχη από τον ευρύτερο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας), τον οποίο φέρεται να προσδιορίζει χρονικά το αργότερο στις αρχές Σεπτεμβρίου.
Ο Τσίπρας είναι έτοιμος να ρίξει στην προεκλογική μάχη όλα τα όπλα που έχει στη διάθεση του και ήδη κάνει τα «πονταρίσματά» του.
Στόχος του αφενός να καταστήσει σαφή την απόσταση που τον χωρίζει με την «συντηρητική» ΝΔ και αφετέρου να διεμβολίσει όσο το δυνατόν περισσότερο το Κίνημα Αλλαγής.
Με κύρια στόχευση τους προοδευτικούς ψηφοφόρους του κέντρου.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Το σήμα έστειλε η «φιέστα» που διοργανώθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Ζάππειο για τα όσα συμφωνήθηκαν στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου ενώ είχαν προηγηθεί και οι πανηγυρικοί τόνοι στις Πρέσπες για την υπογραφή της συμφωνίας με την ΠΓΔΜ.
Και όμως η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά πως αν και έχει δρομολογήσει τη λύση σε ένα από τα δύο μεγαλύτερα εθνικά «μέτωπα» (μετά από δύο και πλέον δεκαετίες) και παρά το τελικό «οκ» από τους εταίρους για την έξοδο από τα μνημόνια, δεν έχει και πολλούς λόγους να πανηγυρίζει.
Και αντιλαμβάνεται ότι το καλύτερο θα ήταν τουλάχιστον τη δεδομένη χρονική στιγμή, να τηρήσει πιο ήπιους και πιο χαμηλούς τόνους.
Το Μακεδονικό είναι ένα ιδιαίτερα «ευαίσθητο» θέμα για μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο της Βόρειας Ελλάδας.
Ακόμα και οι πολίτες εκείνοι που αναγνωρίζουν ότι πρέπει να υπάρξει λύση στο Σκοπιανό, αντιμετωπίζουν με προβληματισμό και επιφυλάξεις τους συμβιβασμούς, στους οποίους προχώρησε η ελληνική κυβέρνηση με την σκοπιανή πλευρά.
Αλλά και στο μέτωπο της οικονομίας, δεν υπάρχουν περιθώρια για υπερβολές.
Διότι μπορεί ο κ.Τσίπρας να υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση του είναι αυτή που βγάζει την χώρα από τα μνημόνια που έφεραν οι προηγούμενοι, αλλά μπροστά υπάρχουν πολλά και δύσκολα μέτρα (π.χ. περικοπή συντάξεων, μείωση αφορολόγητου, διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων κοκ.) που κάθε άλλο παρά το τέλος της λιτότητας και την «οικονομική άνοιξη» προμηνύουν.
Είναι προφανές λοιπόν ότι η κατάσταση δεν σηκώνει πανηγυρισμούς για την κυβέρνηση Τσίπρα.
Όπως βέβαια δεν σηκώνει και την «μπαντιέρα της καταστροφολογίας» που έχει υψώσει εδώ και πολύ καιρό η ΝΔ.
Όσο μάλιστα αυτή η καταστροφολογία δεν επιβεβαιώνεται, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το πλήγμα που θα δέχεται η επιχειρηματολογία και η αξιοπιστία της ΝΔ.
Σε κάθε περίπτωση το πολιτικό σκηνικό και οι στρατηγικές φαίνονται να ξεκαθαρίζουν.
Κάλπες δεν πρόκειται να στηθούν εντός του 2018.
Η ανάγκη της κυβέρνησης να αρχίσει να αποδίδει η οικονομία και να επιστρέψει στους πολίτες το υπερπλεόνασμα είναι άκρως απαραίτητο εκλογικά για την κυβέρνηση Τσίπρα.
Και εκεί θα «ποντάρει» για τους επόμενους μήνες ο πρωθυπουργός, δηλαδή αφενός η σταθερότητα και η ανάπτυξη να διατηρηθούν και να ενισχυθούν όσο είναι δυνατό και αφετέρου όλα αυτά να αρχίσουν να φαίνονται στην τσέπη των πολιτών.
Ο εκλογικός σχεδιασμός δείχνει ότι οι κάλπες θα στηθούν το Μάιο του 2019 μαζί με τις ευρωεκλογές.
Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η συμφωνία για το Σκοπιανό (θα πρέπει να αναμένεται στα τέλη του 2018, αν και δεν αποκλείεται να τραβήξει έως την άνοιξη του 2019) και εφόσον έρθει στην ελληνική Βουλή, δεν θα προκαλέσει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, με αποχώρηση των ΑΝΕΛ από το κυβερνητικό σχήμα.
Αλλά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση το περιβάλλον του πρωθυπουργού θεωρεί σίγουρο ότι η συμφωνία θα περάσει και η κυβέρνηση θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης.
Και εδώ είναι ένα ακόμα σαφές πολιτικό «ποντάρισμα» του κ.Τσίπρα.
Είναι προφανές με αφορμή και τη συμφωνία για το Σκοπιανό, ενδεχομένως και με τη Συνταγματική Αναθεώρηση (εκτιμάται ότι η κυβέρνηση θα εκκινήσει τη διαδικασία εντός του Ιουλίου) ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επιθυμεί να εδραιωθεί ως η δύναμη που προωθεί πολιτικές με «προοδευτικό πρόσημο».
Στρατηγική που έχει διπλή στόχευση.
Αφενός να «απομονώσει» ακόμα πιο δεξιά στο πολιτικό φάσμα τη ΝΔ και αφετέρου να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τα ερείσματα της στον χώρο του κέντρου.
Σε αυτήν άλλωστε την κατεύθυνση βοηθά τον πρωθυπουργό και η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής, από το οποίο φαίνεται πως πολύ σύντομα (ενδεχομένως και την προσεχή Κυριακή 1 Ιουλίου) θα αποχωρήσει Το Ποτάμι.
Εξέλιξη που αναμφίβολα θα πλήξει το κύρος του εγχειρήματος της ενιαίας Κεντροαριστεράς αλλά και την απήχηση του στον ευρύτερο χώρο του κέντρου.
Τον οποίο ο Τσίπρας θα επιχειρήσει να προσεγγίσει ακόμα πιο δυναμικά με τον επικείμενο ανασχηματισμό της κυβέρνησης του (λέγεται ότι σκοπεύει να εντάξει στο κυβερνητικό σχήμα στελέχη από τον ευρύτερο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας), τον οποίο φέρεται να προσδιορίζει χρονικά το αργότερο στις αρχές Σεπτεμβρίου.
Ο Τσίπρας είναι έτοιμος να ρίξει στην προεκλογική μάχη όλα τα όπλα που έχει στη διάθεση του και ήδη κάνει τα «πονταρίσματά» του.
Στόχος του αφενός να καταστήσει σαφή την απόσταση που τον χωρίζει με την «συντηρητική» ΝΔ και αφετέρου να διεμβολίσει όσο το δυνατόν περισσότερο το Κίνημα Αλλαγής.
Με κύρια στόχευση τους προοδευτικούς ψηφοφόρους του κέντρου.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών