γράφει : Νίκος Κονδυλόπουλος
Γιατί οι ΗΠΑ προετοιμάζουν την έξοδό τους από τη Συρία
Ο συριακός στρατός διεξάγει εκστρατεία στο νότιο μέρος της Συρίας με στόχο την κατάληψη των τελευταίων προπύργιων του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στην επαρχία Qunietra.
H εξάλειψη των προπύργιων του ISIS θα απελευθερώσει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες του συριακού στρατού και των συμμάχων του από το βάρος της στρατιωτικής εμπλοκής στο νότο της χώρας και θα σηματοδοτήσει μια κρίσιμη καμπή στα επτά χρόνια του πολέμου.
Ολόκληρη η Συρία θα απελευθερωθεί.
Αυτό που θα παραμένει ως κατεχόμενη Συρία θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο δύο χωρών των ΗΠΑ και της Τουρκίας στο βορρά.
Εντούτοις, τώρα που οι Κούρδοι, έχουν υπό τον έλεγχο τους το 23% της Συρίας, αποφάσισαν να ανταποκριθούν θετικά στην έκκληση του Προέδρου της Συρίας B. Assad να συμμετάσχουν σε διάλογο ή να αντιμετωπίσουν μια πολεμική σύγκρουση.
Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να παραμείνουν για πολύ περισσότερο στη Συρία και θα αποχωρήσουν πολύ σύντομα.
Η παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία είχε διάφορους στόχους.
-Να διαιρέσει τη Συρία και να δημιουργήσει ένα κουρδικό κράτος στο βόρειο τμήμα υπό την ονομασία Rojava, υπό την αμερικανική στρατιωτική «προστασία», όπως το ιρακινό Κουρδιστάν κατά την εποχή του S. Hussein.
Οι ΗΠΑ δεν ήταν εναντίον ενός κουρδικού κράτους το οποίο θα είχε εδάφη από τη Συρία και το Ιράκ.
Ωστόσο, το Ιρακινό Κουρδιστάν, υπό τον Masood Barzani, διέγραψε τις ελπίδες του για ανεξαρτησία όταν αρνήθηκε να ακολουθήσει τις συμβουλές των ΗΠΑ για να αναβάλλει το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία.
Η πρόωρη απόφαση του Barzani να διαχωριστεί από το Ιράκ αντιμετώπισε μια ισχυρή αντίδραση από τα στρατεύματα της Βαγδάτης που ανέλαβαν τον έλεγχο των συνόρων και των πόρων του Κουρδιστάν.
Αφήστε την υπόλοιπη Συρία σε έναν ατελείωτο πόλεμο.
Αυτός ο πόλεμος είχε σκοπό να προωθήσει τα σχέδια του ISIS, των οποίων οι εχθροί δεν ήταν οι ΗΠΑ (παρά την εγγύτητα των αμερικανικών στρατευμάτων) αλλά πιο κοντά στο χέρι (ο ISIS θέτει τον στόχο του να καταπολεμήσει και να εξαλείψει τον «πλησιέστερο εχθρό» - κυρίως Σιίτες και Σουνίτες που διαφωνούν με τον παραδοσιακό στόχο της δημιουργίας ενός ισλαμικού χαλιφάτου, δηλαδή Λίβανος, Ιορδανία και η υπόλοιπη Μέση Ανατολή.
Η πρόοδος του ISIS θα ήταν επιζήμια για τον «Άξονα Αντίστασης» (Ιράν, Συρία, Χεζμπολάχ) ή τουλάχιστον θα είχαν διακόψει τη ροή όπλων στη Χεζμπολάχ στο Λίβανο (από το Ιράν μέχρι τη Συρία).
Η Χεζμπολάχ θα είχε εγκλωβιστεί στο νότο του Λιβάνου, ένας θύλακας Σιτών που περιβάλλεται από το Ισραήλ από τη μια πλευρά και μια εχθρική κυβέρνηση στα βόρεια με τον Takfiri να κυβερνά στις άλλες περιοχές της χώρας.
Οι ΗΠΑ ήρθαν στη Συρία όχι αποκλειστικά για το πετρέλαιο αλλά και για να εξυπηρετήσουν το Ισραήλ με την εξάλειψη ενός εχθρικού κράτους ή πολλών εχθρών εντελώς.
Ωστόσο, ο πόλεμος στη Συρία δεν προχώρησε όπως είχε προγραμματιστεί και σήμερα η κυβέρνηση της Δαμασκού ελέγχει όλα τα εδάφη της Συρίας εκτός από το βορρά.
Αυτό ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εξέγερση ISIS που μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί όχι μόνο στη Συρία αλλά και σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής (η Αίγυπτος είναι το καλύτερο παράδειγμα - το κράτος είναι σε σταθερή βάση αλλά υφίσταται συνεχείς τρομοκρατικές επιθέσεις).
Επιπλέον, η συνάντηση Putin-Trump στο Ελσίνκι ενίσχυσε την εμπιστοσύνη του Trump και του Ισραηλινού πρωθυπουργού B. Netanyahu, καθώς η Μόσχα υποσχέθηκε να προστατεύσει τα σύνορα του Ισραήλ με τη Συρία (γραμμή 1974).
Ο ρώσος πρόεδρος υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Assad είχε διατηρήσει τα σύνορά της με τα κατεχόμενα ύψη του Γκολάν για πάνω από 40 χρόνια χωρίς κανένα περιστατικό.
Ως εκ τούτου, το Ισραήλ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ανάγκες ασφαλείας του μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη συνεχή παρουσία του Assad στην εξουσία και με την παρουσία της ρωσικής στρατιωτικής αστυνομίας στα σύνορά του, επιπλέον των UNDOF (δυνάμεις αποδέσμευσης των Ηνωμένων Εθνών που θεσπίστηκαν με το ψήφισμα 350 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τον Μάιο του 1974 για την παρακολούθηση της κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Συρίας).
Όταν πληρούται αυτή η προϋπόθεση, δεν θα υπάρξει λόγος για τις αμερικανικές δυνάμεις να συνεχίσουν να καταλαμβάνουν τη διέλευση του Αλ-Τανφ Ιράκ-Συρίας και την επαρχία αλ-Χασάκα όπου εδρεύουν οι κουρδικές δυνάμεις.
Εν τω μεταξύ, ο Assad έδωσε τελεσίγραφο στους Κούρδους, «είτε να διαπραγματευτούν, είτε να αντιμετωπίσεις τον πόλεμο».
Ο πρόεδρος της Συρίας το είπε αυτό επειδή γνωρίζει ότι η Idlib, πόλη στη βορειοδυτική Συρία που βρίσκεται υπό τουρκικό έλεγχο, δεν θα συνθηκολογήσει χωρίς πολεμική σύγκρουση.
Έχει ξεκινήσει στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή Λατάκια για την άρση των κινδύνων στην παράκτια επαρχία, όπου οι τζιχάντες επιτίθενται σποραδικά σε συριακές θέσεις και σε άλλα χωριά της περιοχής.
Αρκετά drones ξεκίνησαν πρόσφατα από αυτήν την περιοχή εναντίον της ρωσικής στρατιωτικής βάσης στο Hmeymim και καταρρίφθηκαν από το ρωσικό αμυντικό σύστημα βάσης πριν φτάσουν στο στόχο τους.
Ο κ. Jan Egeland, επικεφαλής της ανθρωπιστικής ομάδας των Ηνωμένων Εθνών για τη Συρία, λέει ότι στην πόλη Idlib «υπάρχουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των εσωτερικά εκτοπισμένων προσφύγων».
Υπάρχουν περισσότεροι από 40.000 τζιχάντες και οι σύμμαχοί τους που δεν θα καταθέσουν τα όπλα τους χωρίς αγώνα (Jabhat al-Nusra alias Hay'at Tahrir al-Sham, Hurras el-Deen, Jund al-Aqsa, Ahrar al-Sham και πολλοί άλλοι).
Πηγές στη Δαμασκό επιβεβαίωσαν ότι η μάχη του Idlib πιθανότατα θα συμβεί τον Σεπτέμβριο του 2018.
Όταν η αεροπορία και το πυροβολικό αρχίσουν να χτυπάνε θέσεις τζιχάντ, η Idlib θα βρεθεί σε πύρινο κλοιό.
Η Τουρκία γνωρίζει ότι η συριακή κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να σταματήσει.
Η Τουρκία θα πρέπει να αποσυρθεί και θα πρέπει να εγκαταλείψει τους τζιχαντιστές στο βορρά, επειδή ο Assad είναι αποφασισμένος να απελευθερώσει όλη τη Συρία με όλα τα μέσα.
Η πρωταρχική ανησυχία της Τουρκίας είναι να σταματήσει τους Κούρδους από το να δημιουργήσουν δικό τους κράτος.
Αυτό συμπίπτει με τον στόχο του Assad να αποτρέψει τη διαίρεση της Συρίας.
Για την τήρηση αυτού του στόχου, μια κουρδική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τη Δαμασκό για να ξεκινήσει διάλογο με την κεντρική κυβέρνηση, με τη συγκατάθεση της αμερικανικής ηγεσίας.
Και στους τρεις κουρδικούς θύλακες (Afrin, Kobani και Jazeera) υπήρξε μια «Δημοκρατική Αυτόνομη Διοίκηση» στο Κόμμα Κουρδικής Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) και στο ένοπλο τμήμα της, στις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG).
Με την απώλεια της Αφρίν στην Τουρκία, οι υπόλοιποι δύο θύλακες συνδέονται μεταξύ τους, τώρα φιλοξενούν αρκετές στρατιωτικές βάσεις και αεροδρόμια των ΗΠΑ.
Η κεντρική κουρδική πόλη είναι η Qamishli (στο καντόνι al-Jazeera) και εξακολουθεί να φιλοξενεί μια μεγάλη δύναμη του Συριακού Στρατού.
Οι Κούρδοι δεν συγκρούστηκαν ποτέ με το συριακό στρατό (μερικά μικρά επεισόδια καταγράφηκαν πριν από χρόνια) και δεν επιδιώκουν να διαχωριστούν από τη Συρία αλλά επιδιώκουν ένα αποκεντρωμένο καντόνι.
Η κουρδική αντιπροσωπία ζήτησε από τη Δαμασκό να αναλάβει την ευθύνη της ως κεντρικής κυβέρνησης και να είναι υπεύθυνη για τη συντήρηση και αποκατάσταση του φράγματος του Ευφράτη και τη συντήρηση και αποκατάστασή του (μετά από σοβαρές ζημίες που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης με το ISIS) την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και την ανασυγκρότηση κατοικιών, σχολείων και νοσοκομείων.
Η κυβέρνηση της Συρίας απάντησε επικαλούμενοι τροπολογίες στο Σύνταγμα το 2012: τα άρθρα 130 και 131 ζητούσαν «αποκέντρωση και οικονομική και διοικητική ανεξαρτησία των τοπικών δομών διακυβέρνησης», σύμφωνα με το νομοθετικό διάταγμα 107 του Οκτωβρίου 2011.
Οι Κούρδοι συμφώνησαν στο διάταγμα 107, αλλά αμφισβήτησαν τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόστηκε και την έλλειψη εξουσίας που δόθηκε στους τοπικούς αντιπροσώπους και τον διορισμένο κυβερνήτη.
Αμφισβήτησαν επίσης την εξουσία που δόθηκε στον κυβερνητικό υπουργό που ήταν επιφορτισμένος με την εποπτεία της διοίκησης όλων των επαρχιών.
Η ερμηνεία των υφιστάμενων νόμων, η εφαρμογή και η ισχύς τους ήταν ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών.
Αναφέρθηκε η κατανομή του πλούτου (κυρίως φυσικού αερίου και πετρελαίου) και συμφωνήθηκε να επαναληφθεί η συζήτηση για όλα τα ανεπίλυτα σημεία σε μελλοντικές συναντήσεις.
Η Δαμασκός θεωρεί ότι η συνάντηση ήταν επιτυχής, υποδεικνύοντας τη βούληση των Κούρδων να παραμείνουν υπό την ομπρέλα της κεντρικής κυβέρνησης σε μια χώρα.
Αποδέχονται επίσης τη Ρωσία ως εγγυητή της συμφωνίας καθώς και για μια ευρύτερη πολιτική λύση στη χώρα.
Οι Κούρδοι προσφέρθηκαν να τοποθετήσουν σημαντικές δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Συριακού Στρατού για να βοηθήσουν σε οποιονδήποτε πόλεμο εναντίον τρομοκρατών και τζιχαντιστών, ιδίως εναντίον των υπολειμμάτων του ISIS και της Αλ Κάιντα και των συμμάχων τους στο βόρειο τμήμα της χώρας.
Η Δαμασκός χαιρετίζει αυτή την πρωτοβουλία και αναμφισβήτητα θα επωφεληθεί από την προσφορά.
Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για μια τελική συμφωνία μεταξύ της Δαμασκού και του Qamishli.
Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι συζητήσεις άρχισαν καλά και βρίσκονται στο σωστό δρόμο.
Οι Κούρδοι δέχτηκαν ότι οι ΗΠΑ δεν για πάντα στη Συρία για να τους προστατεύσουν και γι 'αυτό πρέπει να προστατευθούν επιστρέφοντας στα χέρια της κεντρικής κυβέρνησης, όπου ανήκουν.
Με το τέλος του πολέμου στο νότο και την κουρδική πρωτοβουλία, είναι μόνο θέμα χρόνου και συνθηκών πριν οι ΗΠΑ βρουν μια ήσυχη διέξοδο από τη Συρία, τερματίζοντας την κατοχή τους και αποδεχόμενες ότι η προσπάθειά τους για αλλαγή καθεστώτος έχει αποτύχει.
Οι ΗΠΑ θα ήθελαν να δουν από κοντά το πώς η Συρία και η Ρωσία θα διεξάγουν την κατάληψη της Idlib.
Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία για το αποτέλεσμα της μάχης, η Συρία «περπατάει» προς το τέλος του μακρού και αιματηρού πολέμου.
www.bankingnews.gr
H εξάλειψη των προπύργιων του ISIS θα απελευθερώσει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες του συριακού στρατού και των συμμάχων του από το βάρος της στρατιωτικής εμπλοκής στο νότο της χώρας και θα σηματοδοτήσει μια κρίσιμη καμπή στα επτά χρόνια του πολέμου.
Ολόκληρη η Συρία θα απελευθερωθεί.
Αυτό που θα παραμένει ως κατεχόμενη Συρία θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο δύο χωρών των ΗΠΑ και της Τουρκίας στο βορρά.
Εντούτοις, τώρα που οι Κούρδοι, έχουν υπό τον έλεγχο τους το 23% της Συρίας, αποφάσισαν να ανταποκριθούν θετικά στην έκκληση του Προέδρου της Συρίας B. Assad να συμμετάσχουν σε διάλογο ή να αντιμετωπίσουν μια πολεμική σύγκρουση.
Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να παραμείνουν για πολύ περισσότερο στη Συρία και θα αποχωρήσουν πολύ σύντομα.
Η παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία είχε διάφορους στόχους.
-Να διαιρέσει τη Συρία και να δημιουργήσει ένα κουρδικό κράτος στο βόρειο τμήμα υπό την ονομασία Rojava, υπό την αμερικανική στρατιωτική «προστασία», όπως το ιρακινό Κουρδιστάν κατά την εποχή του S. Hussein.
Οι ΗΠΑ δεν ήταν εναντίον ενός κουρδικού κράτους το οποίο θα είχε εδάφη από τη Συρία και το Ιράκ.
Ωστόσο, το Ιρακινό Κουρδιστάν, υπό τον Masood Barzani, διέγραψε τις ελπίδες του για ανεξαρτησία όταν αρνήθηκε να ακολουθήσει τις συμβουλές των ΗΠΑ για να αναβάλλει το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία.
Η πρόωρη απόφαση του Barzani να διαχωριστεί από το Ιράκ αντιμετώπισε μια ισχυρή αντίδραση από τα στρατεύματα της Βαγδάτης που ανέλαβαν τον έλεγχο των συνόρων και των πόρων του Κουρδιστάν.
Αφήστε την υπόλοιπη Συρία σε έναν ατελείωτο πόλεμο.
Αυτός ο πόλεμος είχε σκοπό να προωθήσει τα σχέδια του ISIS, των οποίων οι εχθροί δεν ήταν οι ΗΠΑ (παρά την εγγύτητα των αμερικανικών στρατευμάτων) αλλά πιο κοντά στο χέρι (ο ISIS θέτει τον στόχο του να καταπολεμήσει και να εξαλείψει τον «πλησιέστερο εχθρό» - κυρίως Σιίτες και Σουνίτες που διαφωνούν με τον παραδοσιακό στόχο της δημιουργίας ενός ισλαμικού χαλιφάτου, δηλαδή Λίβανος, Ιορδανία και η υπόλοιπη Μέση Ανατολή.
Η πρόοδος του ISIS θα ήταν επιζήμια για τον «Άξονα Αντίστασης» (Ιράν, Συρία, Χεζμπολάχ) ή τουλάχιστον θα είχαν διακόψει τη ροή όπλων στη Χεζμπολάχ στο Λίβανο (από το Ιράν μέχρι τη Συρία).
Η Χεζμπολάχ θα είχε εγκλωβιστεί στο νότο του Λιβάνου, ένας θύλακας Σιτών που περιβάλλεται από το Ισραήλ από τη μια πλευρά και μια εχθρική κυβέρνηση στα βόρεια με τον Takfiri να κυβερνά στις άλλες περιοχές της χώρας.
Οι ΗΠΑ ήρθαν στη Συρία όχι αποκλειστικά για το πετρέλαιο αλλά και για να εξυπηρετήσουν το Ισραήλ με την εξάλειψη ενός εχθρικού κράτους ή πολλών εχθρών εντελώς.
Ωστόσο, ο πόλεμος στη Συρία δεν προχώρησε όπως είχε προγραμματιστεί και σήμερα η κυβέρνηση της Δαμασκού ελέγχει όλα τα εδάφη της Συρίας εκτός από το βορρά.
Αυτό ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εξέγερση ISIS που μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί όχι μόνο στη Συρία αλλά και σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής (η Αίγυπτος είναι το καλύτερο παράδειγμα - το κράτος είναι σε σταθερή βάση αλλά υφίσταται συνεχείς τρομοκρατικές επιθέσεις).
Επιπλέον, η συνάντηση Putin-Trump στο Ελσίνκι ενίσχυσε την εμπιστοσύνη του Trump και του Ισραηλινού πρωθυπουργού B. Netanyahu, καθώς η Μόσχα υποσχέθηκε να προστατεύσει τα σύνορα του Ισραήλ με τη Συρία (γραμμή 1974).
Ο ρώσος πρόεδρος υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Assad είχε διατηρήσει τα σύνορά της με τα κατεχόμενα ύψη του Γκολάν για πάνω από 40 χρόνια χωρίς κανένα περιστατικό.
Ως εκ τούτου, το Ισραήλ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ανάγκες ασφαλείας του μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη συνεχή παρουσία του Assad στην εξουσία και με την παρουσία της ρωσικής στρατιωτικής αστυνομίας στα σύνορά του, επιπλέον των UNDOF (δυνάμεις αποδέσμευσης των Ηνωμένων Εθνών που θεσπίστηκαν με το ψήφισμα 350 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τον Μάιο του 1974 για την παρακολούθηση της κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Συρίας).
Όταν πληρούται αυτή η προϋπόθεση, δεν θα υπάρξει λόγος για τις αμερικανικές δυνάμεις να συνεχίσουν να καταλαμβάνουν τη διέλευση του Αλ-Τανφ Ιράκ-Συρίας και την επαρχία αλ-Χασάκα όπου εδρεύουν οι κουρδικές δυνάμεις.
Εν τω μεταξύ, ο Assad έδωσε τελεσίγραφο στους Κούρδους, «είτε να διαπραγματευτούν, είτε να αντιμετωπίσεις τον πόλεμο».
Ο πρόεδρος της Συρίας το είπε αυτό επειδή γνωρίζει ότι η Idlib, πόλη στη βορειοδυτική Συρία που βρίσκεται υπό τουρκικό έλεγχο, δεν θα συνθηκολογήσει χωρίς πολεμική σύγκρουση.
Έχει ξεκινήσει στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή Λατάκια για την άρση των κινδύνων στην παράκτια επαρχία, όπου οι τζιχάντες επιτίθενται σποραδικά σε συριακές θέσεις και σε άλλα χωριά της περιοχής.
Αρκετά drones ξεκίνησαν πρόσφατα από αυτήν την περιοχή εναντίον της ρωσικής στρατιωτικής βάσης στο Hmeymim και καταρρίφθηκαν από το ρωσικό αμυντικό σύστημα βάσης πριν φτάσουν στο στόχο τους.
Ο κ. Jan Egeland, επικεφαλής της ανθρωπιστικής ομάδας των Ηνωμένων Εθνών για τη Συρία, λέει ότι στην πόλη Idlib «υπάρχουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των εσωτερικά εκτοπισμένων προσφύγων».
Υπάρχουν περισσότεροι από 40.000 τζιχάντες και οι σύμμαχοί τους που δεν θα καταθέσουν τα όπλα τους χωρίς αγώνα (Jabhat al-Nusra alias Hay'at Tahrir al-Sham, Hurras el-Deen, Jund al-Aqsa, Ahrar al-Sham και πολλοί άλλοι).
Πηγές στη Δαμασκό επιβεβαίωσαν ότι η μάχη του Idlib πιθανότατα θα συμβεί τον Σεπτέμβριο του 2018.
Όταν η αεροπορία και το πυροβολικό αρχίσουν να χτυπάνε θέσεις τζιχάντ, η Idlib θα βρεθεί σε πύρινο κλοιό.
Η Τουρκία γνωρίζει ότι η συριακή κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να σταματήσει.
Η Τουρκία θα πρέπει να αποσυρθεί και θα πρέπει να εγκαταλείψει τους τζιχαντιστές στο βορρά, επειδή ο Assad είναι αποφασισμένος να απελευθερώσει όλη τη Συρία με όλα τα μέσα.
Η πρωταρχική ανησυχία της Τουρκίας είναι να σταματήσει τους Κούρδους από το να δημιουργήσουν δικό τους κράτος.
Αυτό συμπίπτει με τον στόχο του Assad να αποτρέψει τη διαίρεση της Συρίας.
Για την τήρηση αυτού του στόχου, μια κουρδική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τη Δαμασκό για να ξεκινήσει διάλογο με την κεντρική κυβέρνηση, με τη συγκατάθεση της αμερικανικής ηγεσίας.
Και στους τρεις κουρδικούς θύλακες (Afrin, Kobani και Jazeera) υπήρξε μια «Δημοκρατική Αυτόνομη Διοίκηση» στο Κόμμα Κουρδικής Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) και στο ένοπλο τμήμα της, στις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG).
Με την απώλεια της Αφρίν στην Τουρκία, οι υπόλοιποι δύο θύλακες συνδέονται μεταξύ τους, τώρα φιλοξενούν αρκετές στρατιωτικές βάσεις και αεροδρόμια των ΗΠΑ.
Η κεντρική κουρδική πόλη είναι η Qamishli (στο καντόνι al-Jazeera) και εξακολουθεί να φιλοξενεί μια μεγάλη δύναμη του Συριακού Στρατού.
Οι Κούρδοι δεν συγκρούστηκαν ποτέ με το συριακό στρατό (μερικά μικρά επεισόδια καταγράφηκαν πριν από χρόνια) και δεν επιδιώκουν να διαχωριστούν από τη Συρία αλλά επιδιώκουν ένα αποκεντρωμένο καντόνι.
Η κουρδική αντιπροσωπία ζήτησε από τη Δαμασκό να αναλάβει την ευθύνη της ως κεντρικής κυβέρνησης και να είναι υπεύθυνη για τη συντήρηση και αποκατάσταση του φράγματος του Ευφράτη και τη συντήρηση και αποκατάστασή του (μετά από σοβαρές ζημίες που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης με το ISIS) την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και την ανασυγκρότηση κατοικιών, σχολείων και νοσοκομείων.
Η κυβέρνηση της Συρίας απάντησε επικαλούμενοι τροπολογίες στο Σύνταγμα το 2012: τα άρθρα 130 και 131 ζητούσαν «αποκέντρωση και οικονομική και διοικητική ανεξαρτησία των τοπικών δομών διακυβέρνησης», σύμφωνα με το νομοθετικό διάταγμα 107 του Οκτωβρίου 2011.
Οι Κούρδοι συμφώνησαν στο διάταγμα 107, αλλά αμφισβήτησαν τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόστηκε και την έλλειψη εξουσίας που δόθηκε στους τοπικούς αντιπροσώπους και τον διορισμένο κυβερνήτη.
Αμφισβήτησαν επίσης την εξουσία που δόθηκε στον κυβερνητικό υπουργό που ήταν επιφορτισμένος με την εποπτεία της διοίκησης όλων των επαρχιών.
Η ερμηνεία των υφιστάμενων νόμων, η εφαρμογή και η ισχύς τους ήταν ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών.
Αναφέρθηκε η κατανομή του πλούτου (κυρίως φυσικού αερίου και πετρελαίου) και συμφωνήθηκε να επαναληφθεί η συζήτηση για όλα τα ανεπίλυτα σημεία σε μελλοντικές συναντήσεις.
Η Δαμασκός θεωρεί ότι η συνάντηση ήταν επιτυχής, υποδεικνύοντας τη βούληση των Κούρδων να παραμείνουν υπό την ομπρέλα της κεντρικής κυβέρνησης σε μια χώρα.
Αποδέχονται επίσης τη Ρωσία ως εγγυητή της συμφωνίας καθώς και για μια ευρύτερη πολιτική λύση στη χώρα.
Οι Κούρδοι προσφέρθηκαν να τοποθετήσουν σημαντικές δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Συριακού Στρατού για να βοηθήσουν σε οποιονδήποτε πόλεμο εναντίον τρομοκρατών και τζιχαντιστών, ιδίως εναντίον των υπολειμμάτων του ISIS και της Αλ Κάιντα και των συμμάχων τους στο βόρειο τμήμα της χώρας.
Η Δαμασκός χαιρετίζει αυτή την πρωτοβουλία και αναμφισβήτητα θα επωφεληθεί από την προσφορά.
Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για μια τελική συμφωνία μεταξύ της Δαμασκού και του Qamishli.
Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι συζητήσεις άρχισαν καλά και βρίσκονται στο σωστό δρόμο.
Οι Κούρδοι δέχτηκαν ότι οι ΗΠΑ δεν για πάντα στη Συρία για να τους προστατεύσουν και γι 'αυτό πρέπει να προστατευθούν επιστρέφοντας στα χέρια της κεντρικής κυβέρνησης, όπου ανήκουν.
Με το τέλος του πολέμου στο νότο και την κουρδική πρωτοβουλία, είναι μόνο θέμα χρόνου και συνθηκών πριν οι ΗΠΑ βρουν μια ήσυχη διέξοδο από τη Συρία, τερματίζοντας την κατοχή τους και αποδεχόμενες ότι η προσπάθειά τους για αλλαγή καθεστώτος έχει αποτύχει.
Οι ΗΠΑ θα ήθελαν να δουν από κοντά το πώς η Συρία και η Ρωσία θα διεξάγουν την κατάληψη της Idlib.
Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία για το αποτέλεσμα της μάχης, η Συρία «περπατάει» προς το τέλος του μακρού και αιματηρού πολέμου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών