γράφει : Ελευθερία Πιπεροπούλου
Σφιχτή αγορά εργασίας και καμπύλη των αποδόσεων διχάζουν τον Jerome Powell
Mια νέα αύξηση των επιτοκίων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve, Fed) κατά τη σημερινή συνεδρίαση θεωρείται μάλλον δεδομένη, ωστόσο η απόφαση για τον Jerome Powell δεν θα είναι τελικά τόσο εύκολη όσο δείχνει.
Οι αγορές έχουν προεξοφλήσει για τη συνεδρίαση αυτής της εβδομάδας μια αύξηση των επιτοκίων κατά 0,25%, κάτι που θα ανεβάσει το εύρος του βασικού επιτοκίου στο 2% με 2,25% -επίπεδο στο οποίο βρισκόταν πριν από περισσότερα από δέκα χρόνια- ενώ αναμένουν άλλη μια αύξηση τον Δεκέμβριο.
Και αν η ανεργία -σε χαμηλά 20ετίας- λέει στη Fed ότι μία ακόμη αύξηση των επιτοκίων είναι η σωστή κίνηση, δεν συμβαίνει το ίδιο και με την αγορά ομολόγων, η οποία δεν απέχει πολύ από το σημείο όπου τυπικά προαναγγέλλει ύφεση.
Η σημερινή απόφαση του Powell θα καθορίσει και τη μελλοντική πορεία των κινήσεων της Fed.
Τόσο ο Powell όσο και άλλα νέα στελέχη της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ έχουν δείξει με δηλώσεις τους ότι δίνουν περισσότερο βάρος στους κινδύνους υπερθέρμανσης της οικονομίας και μιας υπερ-σφιχτής αγοράς εργασίας, κάτι που θα μπορούσε να σημαίνει συνέχιση των αυξήσεων των επιτοκίων και επιθετικότερη ρητορική.
Από τη μια πλευρά, περισσότερες αυξήσεις επιτοκίων ενδεχομένως να ωθήσουν τις αποδόσεις των βραχυπρόθεσμων ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου υψηλότερα από εκείνες των μακροπρόθεσμων, αντιστρέφοντας τη συνηθισμένη φύση των αγορών, που συνήθως ανταμείβουν τους επενδυτές που δεσμεύουν τα χρήματά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Επιπλέον, αυτή η αντιστροφή σηματοδοτεί συνήθως ύφεση, επειδή δείχνει ότι οι επενδυτές έχουν αμφιβολίες για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της οικονομίας.
Το spread ανάμεσα στην απόδοση του 10ετούς και σε εκείνη του 2ετούς ομολόγου των ΗΠΑ συρρικνώνεται σταθερά από τα τέλη του 2016.
Ορισμένοι αναλυτές, αλλά και αξιωματούχοι της ίδιας της Fed, συστήνουν ένα… διάλειμμα από τις αυξήσεις των επιτοκίων, ώστε να μην προκληθεί η λεγόμενη αντιστροφή, μέσω της κατακόρυφης αύξησης του βραχυπρόθεσμου κόστους δανεισμού και μιας πιο αργής αύξησης του μακροπρόθεσμου.
Την ίδια ώρα, το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ βρίσκεται στο 3,9%, όταν ως πλήρης απασχόληση ορίζεται ένα ποσοστό γύρω στο 4,5%.
Από τη δεκαετία του 1960, το ποσοστό ανεργίας έχει πέσει κάτω από αυτό το επίπεδο και έχει παραμείνει εκεί σε βιώσιμη βάση μόνο μία φορά, στους 31 μήνες μεταξύ του Νοεμβρίου 1998 και του Μαΐου 2001.
Ακολούθησε μια μικρής διάρκειας ύφεση, με τη Fed να αυξάνει τα επιτόκια και τη φούσκα στον τεχνολογικό κλάδο να σκάει.
Αυτή τη στιγμή, το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ βρίσκεται κάτω του 4,5% επί 17 μήνες, την ώρα που ο Powell έχει να αντιμετωπίσει αυξανόμενους κινδύνους από τους εμπορικούς δασμούς, αύξηση μισθών και αυξανόμενη αβεβαιότητα γύρω από τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Αξίζει να σημειωθεί πως κάθε ύφεση από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 συνέβη όταν το βραχυπρόθεσμο επιτόκιο της Fed ξεπέρασε το ποσοστό της ανεργίας, κάτι που αναμένεται να συμβεί εντός του 2019, βάσει των μέχρι τώρα προβλέψεων της κεντρικής τράπεζας.
Το δίλημμα που αντιμετωπίζει ο Powell δείχνει ότι διχάζει και τα μέλη της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Ανοιχτής Αγοράς της Fed, με κάποιους να προτείνουν μια προσωρινή παύση στις αυξήσεις των επιτοκίων και άλλους να τάσσονται υπέρ της συνέχισης της σταδιακής αύξησης.
Ο Powell και οι προβλέψεις της Fed αναμένεται να βρεθούν στο… μικροσκόπιο των αναλυτών, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να μεταφράσουν ακόμα και την παραμικρή αλλαγή στο ύφος ή στη ρητορική της κεντρικής τράπεζας.
Είτε το καταφέρουν είτε όχι, το μόνο σίγουρο ότι οι σημερινές αποφάσεις θα αποτελέσουν μια ευκαιρία να γνωρίσουν λίγο περισσότερο τον τρόπο σκέψης της… νέας Fed, εν όψει μιας… νέας εποχής.
www.bankingnews.gr
Οι αγορές έχουν προεξοφλήσει για τη συνεδρίαση αυτής της εβδομάδας μια αύξηση των επιτοκίων κατά 0,25%, κάτι που θα ανεβάσει το εύρος του βασικού επιτοκίου στο 2% με 2,25% -επίπεδο στο οποίο βρισκόταν πριν από περισσότερα από δέκα χρόνια- ενώ αναμένουν άλλη μια αύξηση τον Δεκέμβριο.
Και αν η ανεργία -σε χαμηλά 20ετίας- λέει στη Fed ότι μία ακόμη αύξηση των επιτοκίων είναι η σωστή κίνηση, δεν συμβαίνει το ίδιο και με την αγορά ομολόγων, η οποία δεν απέχει πολύ από το σημείο όπου τυπικά προαναγγέλλει ύφεση.
Η σημερινή απόφαση του Powell θα καθορίσει και τη μελλοντική πορεία των κινήσεων της Fed.
Τόσο ο Powell όσο και άλλα νέα στελέχη της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ έχουν δείξει με δηλώσεις τους ότι δίνουν περισσότερο βάρος στους κινδύνους υπερθέρμανσης της οικονομίας και μιας υπερ-σφιχτής αγοράς εργασίας, κάτι που θα μπορούσε να σημαίνει συνέχιση των αυξήσεων των επιτοκίων και επιθετικότερη ρητορική.
Από τη μια πλευρά, περισσότερες αυξήσεις επιτοκίων ενδεχομένως να ωθήσουν τις αποδόσεις των βραχυπρόθεσμων ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου υψηλότερα από εκείνες των μακροπρόθεσμων, αντιστρέφοντας τη συνηθισμένη φύση των αγορών, που συνήθως ανταμείβουν τους επενδυτές που δεσμεύουν τα χρήματά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Επιπλέον, αυτή η αντιστροφή σηματοδοτεί συνήθως ύφεση, επειδή δείχνει ότι οι επενδυτές έχουν αμφιβολίες για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της οικονομίας.
Το spread ανάμεσα στην απόδοση του 10ετούς και σε εκείνη του 2ετούς ομολόγου των ΗΠΑ συρρικνώνεται σταθερά από τα τέλη του 2016.
Ορισμένοι αναλυτές, αλλά και αξιωματούχοι της ίδιας της Fed, συστήνουν ένα… διάλειμμα από τις αυξήσεις των επιτοκίων, ώστε να μην προκληθεί η λεγόμενη αντιστροφή, μέσω της κατακόρυφης αύξησης του βραχυπρόθεσμου κόστους δανεισμού και μιας πιο αργής αύξησης του μακροπρόθεσμου.
Την ίδια ώρα, το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ βρίσκεται στο 3,9%, όταν ως πλήρης απασχόληση ορίζεται ένα ποσοστό γύρω στο 4,5%.
Από τη δεκαετία του 1960, το ποσοστό ανεργίας έχει πέσει κάτω από αυτό το επίπεδο και έχει παραμείνει εκεί σε βιώσιμη βάση μόνο μία φορά, στους 31 μήνες μεταξύ του Νοεμβρίου 1998 και του Μαΐου 2001.
Ακολούθησε μια μικρής διάρκειας ύφεση, με τη Fed να αυξάνει τα επιτόκια και τη φούσκα στον τεχνολογικό κλάδο να σκάει.
Αυτή τη στιγμή, το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ βρίσκεται κάτω του 4,5% επί 17 μήνες, την ώρα που ο Powell έχει να αντιμετωπίσει αυξανόμενους κινδύνους από τους εμπορικούς δασμούς, αύξηση μισθών και αυξανόμενη αβεβαιότητα γύρω από τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Αξίζει να σημειωθεί πως κάθε ύφεση από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 συνέβη όταν το βραχυπρόθεσμο επιτόκιο της Fed ξεπέρασε το ποσοστό της ανεργίας, κάτι που αναμένεται να συμβεί εντός του 2019, βάσει των μέχρι τώρα προβλέψεων της κεντρικής τράπεζας.
Το δίλημμα που αντιμετωπίζει ο Powell δείχνει ότι διχάζει και τα μέλη της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Ανοιχτής Αγοράς της Fed, με κάποιους να προτείνουν μια προσωρινή παύση στις αυξήσεις των επιτοκίων και άλλους να τάσσονται υπέρ της συνέχισης της σταδιακής αύξησης.
Ο Powell και οι προβλέψεις της Fed αναμένεται να βρεθούν στο… μικροσκόπιο των αναλυτών, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να μεταφράσουν ακόμα και την παραμικρή αλλαγή στο ύφος ή στη ρητορική της κεντρικής τράπεζας.
Είτε το καταφέρουν είτε όχι, το μόνο σίγουρο ότι οι σημερινές αποφάσεις θα αποτελέσουν μια ευκαιρία να γνωρίσουν λίγο περισσότερο τον τρόπο σκέψης της… νέας Fed, εν όψει μιας… νέας εποχής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών