γράφει : Ελευθερία Πιπεροπούλου
Η Βρετανία θα αποχωρήσει από την ΕΕ τον Μάρτιο του 2019, είτε έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους 27 είτε όχι
Με ελάχιστους μήνες να έχουν απομείνει πριν την προγραμματισμένη έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Βρετανίας και των «27» παραμένει αβέβαιο.
Η νέα αποτυχία των δύο πλευρών να καταλήξουν σε συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής της προηγούμενης εβδομάδας ήρθε να εντείνει αυτή την αβεβαιότητα.
Όσο οι δύο πλευρές δεν καταλήγουν σε συμφωνία, τόσο πιο κοντά πλησιάζει η Βρετανία σε ένα Brexit χωρίς συμφωνία.
Μάλιστα, σκληροπυρηνικοί υπέρ του Brexit δεν διστάζουν να λένε ότι ένα «no deal Brexit» είναι πολύ καλύτερο από ένα Brexit που δεν θα ικανοποιεί τους όρους τους.
Τι σημαίνει ένα «no deal Brexit»;
Μια αποτυχία της ΕΕ και της Βρετανίας να καταλήξουν σε συμφωνία για τους όρους του «διαζυγίου» τους δεν σημαίνει ότι η Βρετανία θα παραμείνει στο μπλοκ.
Όχι.
Η Βρετανία θα αποχωρήσει από την ΕΕ τον Μάρτιο του 2019, είτε έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους 27 είτε όχι.
Μια συμφωνία θα επιτρέψει στη χώρα να έχει στη διάθεσή της μια μεταβατική περίοδο 21 μηνών, που θα συμβάλει σε μία όσο το δυνατόν πιο ομαλή μετάβαση στο νέο καθεστώς.
Η έλλειψη συμφωνίας θα οδηγήσει σε ένα άτακτο Brexit, όπου εργαζόμενοι, Βρετανοί ή μη Βρετανοί, καταναλωτές, επιχειρήσεις κ.ο.κ. θα πρέπει άμεσα να ανταποκριθούν στη νέα -ασαφή και αβέβαιη- πραγματικότητα.
Μία πρώτη συνέπεια του «no deal Brexit» θα γίνει άμεσα αισθητή στο εμπόριο.
Ως τρίτη χώρα, η Βρετανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τους δασμούς της ΕΕ.
Οι τιμές των αγαθών θα αυξηθούν, καθώς οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να επιβάλουν δασμούς στα προϊόντα που εισάγουν από την ΕΕ.
Την ίδια ώρα, oρισμένα βρετανικά προϊόντα μπορεί να απορριφθούν από την ΕΕ, καθώς ενδέχεται να απαιτηθούν νέες άδειες και πιστοποιήσεις.
Βιομηχανίες θα μπορούσαν να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στην ΕΕ, προκειμένου να αποφευχθούν καθυστερήσεις.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι οι μετανάστες.
Η Βρετανία θα μπορεί να θέτει τους δικούς της ελέγχους στις εισροές από κράτη – μέλη της ΕΕ και το μπλοκ θα μπορούσε να κάνει το ίδιο για τους Βρετανούς.
Εννοείται βέβαια ότι μια εντατικοποίηση των ελέγχων των διαβατηρίων στα σύνορα θα είχε σαν συνέπεια τεράστιες καθυστερήσεις.
Αβέβαιη κρίνεται και η… μοίρα των εκπατρισμένων, τόσο των Ευρωπαίων στη Βρετανία όσο και των Βρετανών στις χώρες της ΕΕ, με τους όρους εργασίας και διαβίωσής τους να είναι ασαφείς.
Επίσης, πτήσεις από τη Βρετανία θα μπορούσαν να καθηλωθούν στο έδαφος, για λόγους ασφαλείας.
Στο οικονομικό κομμάτι, η βρετανική κυβέρνηση δεν θα είναι υποχρεωμένη να καταβάλλει την ετήσια συνεισφορά 13 δισ. στερλινών στον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Ωστόσο, από την πλευρά της, η ΕΕ δεν θα είναι υποχρεωμένη να δίνει επιδοτήσεις στη Βρετανία.
Τέλος, το ζήτημα των συνόρων μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας θα παραμείνει ανεπίλυτο.
Το ζήτημα των ιρλανδικών συνόρων παραμένει το πιο μεγάλο «αγκάθι» στις διαπραγματεύσεις για το Brexit.
Τόσο η Βρετανία όσο και η ΕΕ θέλουν πάση θυσία να αποφευχθούν τα λεγόμενα «σκληρά σύνορα» ή αλλιώς η επαναφορά των συνοριακών ελέγχων που θα έβαζε τέλος στη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998, με την οποία τερματίστηκε μια τριακονταετία βίας.
Η αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ θα σημαίνει την αποχώρηση και της Βόρειας Ιρλανδίας, καθιστώντας τα σύνορα με την Ιρλανδία τα μόνο χερσαία της χώρας με το μπλοκ.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξανόμενες πιέσεις για την επιβολή τελωνειακών και μεταναστευτικών ελέγχων.
Η Βρετανίδα πρωθυπουργός Theresa May αναφέρει ότι μια ειδική τελωνειακή και εμπορική συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγματεύσεων κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, θα εξασφαλίσει τα ομαλά σύνορα μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ - έτσι δεν θα χρειαστούν έλεγχοι των εμπορευμάτων στα ιρλανδικά σύνορα.
Ωστόσο, η ιρλανδική κυβέρνηση, υποστηριζόμενη από την υπόλοιπη ΕΕ, ζητά μια «δικλείδα ασφαλείας» σε περίπτωση που αυτές οι μελλοντικές εμπορικές συνομιλίες αποτύχουν.
Έτσι, στις αρχές του 2018, ο επικεφαλής διαπραγματευτής της ΕΕ, Michel Barnier, πρότεινε το λεγόμενο «backstop», το οποίο προβλέπει ότι σε περίπτωση που δεν βρεθεί μια καλύτερη λύση που να αφορά το σύνολο του Ηνωμένου Βασιλείου πριν από το τέλος της μεταβατικής περιόδου το 2020, η Βόρεια Ιρλανδία θα παραμείνει στον οικονομικό χώρο της ΕΕ «εκτός και μέχρις ότου» βρεθεί καλύτερη λύση.
Όμως η Βρετανία αντιτίθεται σε οποιονδήποτε εμπορικό φραγμό ανάμεσα στα δύο τμήματα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ την αντίθεσή του στα σχέδια αυτά εκφράζει και το ενωτικό προτεσταντικό κόμμα της Βόρειας Ιρλανδίας DUP, το οποίο έχει δηλώσει ότι θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε συμφωνία εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση που θα προβλέπει για τη Βόρεια Ιρλανδία διαφορετικό ρυθμιστικό καθεστώς σε σχέση με τη Βρετανία.
Η Βρετανία αντιπρότεινε να εφαρμοστεί μια τελωνειακή συμφωνία και για την ηπειρωτική χώρα, πρόταση που οι Βρυξέλλες απορρίπτουν ως έναν ελιγμό για να εισέρχονται βρετανικά προϊόντα στην ενιαία αγορά από την… πίσω πόρτα.
Η νέα πρόταση που προέκυψε την τελευταία εβδομάδα είναι η διεύρυνση της μεταβατικής περιόδου κατά ένα έτος, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, ώστε να υπάρξει περισσότερος χρόνος για την επίτευξη μιας εμπορικής συμφωνίας ανάμεσα στην ΕΕ και τη Βρετανία, κάτι που τελικά θα καθιστούσε… αχρείαστο το «backstop».
Με όλα αυτά στο τραπέζι, πόσο πιθανό είναι τελικά ένα «no deal Brexit»;
Όσο πλησιάζει η ημερομηνία του Brexit και όσο παραμένουν τα αδιέξοδα, το σενάριο του «no deal» γίνεται ολοένα και πιο πιθανό.
Η ΕΕ έχει απορρίψει τις προτάσεις της May και αυτό που μένει να δούμε είναι ποιες είναι οι εναλλακτικές της.
Την ίδια ώρα, η όποια συμφωνία πετύχει η Βρετανίδα πρωθυπουργός είναι αβέβαιο εάν θα πάρει το «πράσινο φως» της Βουλής.
Είναι προφανές ότι το μέλλον μετά την 29η Μαρτίου περιλαμβάνει επίσης αβεβαιότητες, ίσως όσες εμφανίζει και η σημερινή κατάσταση.
Στο μεταξύ, όλες οι πλευρές πρέπει να προετοιμαστούν για όλα τα σενάρια...
www.bankingnews.gr
Η νέα αποτυχία των δύο πλευρών να καταλήξουν σε συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής της προηγούμενης εβδομάδας ήρθε να εντείνει αυτή την αβεβαιότητα.
Όσο οι δύο πλευρές δεν καταλήγουν σε συμφωνία, τόσο πιο κοντά πλησιάζει η Βρετανία σε ένα Brexit χωρίς συμφωνία.
Μάλιστα, σκληροπυρηνικοί υπέρ του Brexit δεν διστάζουν να λένε ότι ένα «no deal Brexit» είναι πολύ καλύτερο από ένα Brexit που δεν θα ικανοποιεί τους όρους τους.
Τι σημαίνει ένα «no deal Brexit»;
Μια αποτυχία της ΕΕ και της Βρετανίας να καταλήξουν σε συμφωνία για τους όρους του «διαζυγίου» τους δεν σημαίνει ότι η Βρετανία θα παραμείνει στο μπλοκ.
Όχι.
Η Βρετανία θα αποχωρήσει από την ΕΕ τον Μάρτιο του 2019, είτε έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους 27 είτε όχι.
Μια συμφωνία θα επιτρέψει στη χώρα να έχει στη διάθεσή της μια μεταβατική περίοδο 21 μηνών, που θα συμβάλει σε μία όσο το δυνατόν πιο ομαλή μετάβαση στο νέο καθεστώς.
Η έλλειψη συμφωνίας θα οδηγήσει σε ένα άτακτο Brexit, όπου εργαζόμενοι, Βρετανοί ή μη Βρετανοί, καταναλωτές, επιχειρήσεις κ.ο.κ. θα πρέπει άμεσα να ανταποκριθούν στη νέα -ασαφή και αβέβαιη- πραγματικότητα.
Μία πρώτη συνέπεια του «no deal Brexit» θα γίνει άμεσα αισθητή στο εμπόριο.
Ως τρίτη χώρα, η Βρετανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τους δασμούς της ΕΕ.
Οι τιμές των αγαθών θα αυξηθούν, καθώς οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να επιβάλουν δασμούς στα προϊόντα που εισάγουν από την ΕΕ.
Την ίδια ώρα, oρισμένα βρετανικά προϊόντα μπορεί να απορριφθούν από την ΕΕ, καθώς ενδέχεται να απαιτηθούν νέες άδειες και πιστοποιήσεις.
Βιομηχανίες θα μπορούσαν να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στην ΕΕ, προκειμένου να αποφευχθούν καθυστερήσεις.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι οι μετανάστες.
Η Βρετανία θα μπορεί να θέτει τους δικούς της ελέγχους στις εισροές από κράτη – μέλη της ΕΕ και το μπλοκ θα μπορούσε να κάνει το ίδιο για τους Βρετανούς.
Εννοείται βέβαια ότι μια εντατικοποίηση των ελέγχων των διαβατηρίων στα σύνορα θα είχε σαν συνέπεια τεράστιες καθυστερήσεις.
Αβέβαιη κρίνεται και η… μοίρα των εκπατρισμένων, τόσο των Ευρωπαίων στη Βρετανία όσο και των Βρετανών στις χώρες της ΕΕ, με τους όρους εργασίας και διαβίωσής τους να είναι ασαφείς.
Επίσης, πτήσεις από τη Βρετανία θα μπορούσαν να καθηλωθούν στο έδαφος, για λόγους ασφαλείας.
Στο οικονομικό κομμάτι, η βρετανική κυβέρνηση δεν θα είναι υποχρεωμένη να καταβάλλει την ετήσια συνεισφορά 13 δισ. στερλινών στον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Ωστόσο, από την πλευρά της, η ΕΕ δεν θα είναι υποχρεωμένη να δίνει επιδοτήσεις στη Βρετανία.
Τέλος, το ζήτημα των συνόρων μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας θα παραμείνει ανεπίλυτο.
Το ζήτημα των ιρλανδικών συνόρων παραμένει το πιο μεγάλο «αγκάθι» στις διαπραγματεύσεις για το Brexit.
Τόσο η Βρετανία όσο και η ΕΕ θέλουν πάση θυσία να αποφευχθούν τα λεγόμενα «σκληρά σύνορα» ή αλλιώς η επαναφορά των συνοριακών ελέγχων που θα έβαζε τέλος στη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998, με την οποία τερματίστηκε μια τριακονταετία βίας.
Η αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ θα σημαίνει την αποχώρηση και της Βόρειας Ιρλανδίας, καθιστώντας τα σύνορα με την Ιρλανδία τα μόνο χερσαία της χώρας με το μπλοκ.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξανόμενες πιέσεις για την επιβολή τελωνειακών και μεταναστευτικών ελέγχων.
Η Βρετανίδα πρωθυπουργός Theresa May αναφέρει ότι μια ειδική τελωνειακή και εμπορική συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγματεύσεων κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, θα εξασφαλίσει τα ομαλά σύνορα μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ - έτσι δεν θα χρειαστούν έλεγχοι των εμπορευμάτων στα ιρλανδικά σύνορα.
Ωστόσο, η ιρλανδική κυβέρνηση, υποστηριζόμενη από την υπόλοιπη ΕΕ, ζητά μια «δικλείδα ασφαλείας» σε περίπτωση που αυτές οι μελλοντικές εμπορικές συνομιλίες αποτύχουν.
Έτσι, στις αρχές του 2018, ο επικεφαλής διαπραγματευτής της ΕΕ, Michel Barnier, πρότεινε το λεγόμενο «backstop», το οποίο προβλέπει ότι σε περίπτωση που δεν βρεθεί μια καλύτερη λύση που να αφορά το σύνολο του Ηνωμένου Βασιλείου πριν από το τέλος της μεταβατικής περιόδου το 2020, η Βόρεια Ιρλανδία θα παραμείνει στον οικονομικό χώρο της ΕΕ «εκτός και μέχρις ότου» βρεθεί καλύτερη λύση.
Όμως η Βρετανία αντιτίθεται σε οποιονδήποτε εμπορικό φραγμό ανάμεσα στα δύο τμήματα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ την αντίθεσή του στα σχέδια αυτά εκφράζει και το ενωτικό προτεσταντικό κόμμα της Βόρειας Ιρλανδίας DUP, το οποίο έχει δηλώσει ότι θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε συμφωνία εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση που θα προβλέπει για τη Βόρεια Ιρλανδία διαφορετικό ρυθμιστικό καθεστώς σε σχέση με τη Βρετανία.
Η Βρετανία αντιπρότεινε να εφαρμοστεί μια τελωνειακή συμφωνία και για την ηπειρωτική χώρα, πρόταση που οι Βρυξέλλες απορρίπτουν ως έναν ελιγμό για να εισέρχονται βρετανικά προϊόντα στην ενιαία αγορά από την… πίσω πόρτα.
Η νέα πρόταση που προέκυψε την τελευταία εβδομάδα είναι η διεύρυνση της μεταβατικής περιόδου κατά ένα έτος, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, ώστε να υπάρξει περισσότερος χρόνος για την επίτευξη μιας εμπορικής συμφωνίας ανάμεσα στην ΕΕ και τη Βρετανία, κάτι που τελικά θα καθιστούσε… αχρείαστο το «backstop».
Με όλα αυτά στο τραπέζι, πόσο πιθανό είναι τελικά ένα «no deal Brexit»;
Όσο πλησιάζει η ημερομηνία του Brexit και όσο παραμένουν τα αδιέξοδα, το σενάριο του «no deal» γίνεται ολοένα και πιο πιθανό.
Η ΕΕ έχει απορρίψει τις προτάσεις της May και αυτό που μένει να δούμε είναι ποιες είναι οι εναλλακτικές της.
Την ίδια ώρα, η όποια συμφωνία πετύχει η Βρετανίδα πρωθυπουργός είναι αβέβαιο εάν θα πάρει το «πράσινο φως» της Βουλής.
Είναι προφανές ότι το μέλλον μετά την 29η Μαρτίου περιλαμβάνει επίσης αβεβαιότητες, ίσως όσες εμφανίζει και η σημερινή κατάσταση.
Στο μεταξύ, όλες οι πλευρές πρέπει να προετοιμαστούν για όλα τα σενάρια...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών