γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Ούτε τότε ούτε και τώρα ούτε μάλλον και στο μέλλον δεν θα μπορεί το πολιτικό προσωπικό να δείξει την απαραίτητη ωριμότητα
Διαφωνεί κανείς για την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών;
Διαφωνεί κανείς με το όριο στις θητείες των βουλευτών;
Διαφωνεί κανείς για τον εξορθολογισμό των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας;
Ούτε σε αυτό δεν μπορούμε να τα βρούμε;
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε 15 προτάσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση.
Μερικές από αυτές ήταν πραγματικά καλές και άλλες είχαν κάποιο «πολιτικό πρόσημο», όπως για παράδειγμα οι ιδιωτικοποιήσεις του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και η κατοχύρωση του αποκλειστικού δικαιώματος των κοινωνικών εταίρων να ορίζουν τον κατώτατο μισθό.
Όμως αυτές οι προτάσεις αποτελούν μια βάση διαλόγου.
Μπορούν να αλλάξουν, να τροποποιηθούν, να προστεθούν και να αφαιρεθούν.
Αλλά δυστυχώς η κεντρική πολιτική σκηνή ούτε και σε αυτό μπορεί να καθίσει δημιουργικά στο τραπέζι του διαλόγου.
Η Νέα Δημοκρατία χαρακτήρισε τις προτάσεις «επιθεώρηση», ενώ και η υποδοχή της ήσσονος αντιπολίτευσης ήταν αρνητική.
Και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η κεντρική πολιτική σκηνή «δεν τα βρίσκει».
Δεν υπάρχει δηλαδή καμία ουσιαστική διάθεση διαλόγου ώστε να βελτιωθεί το συνταγματικό πλαίσιο, κάτι για το οποίο συμφωνούμε όλοι μας (σχεδόν).
Και ούτε θα υπάρξει όσο πλησιάζουμε στις επόμενες εκλογές, με τους δύο βασικούς διεκδικητές της εξουσίας να συνεχίζουν να παίζουν επικοινωνιακά παιχνίδια, ακόμη και στο πεδίο της πολιτειακής οργάνωσης και λειτουργίας.
Το πολιτικό προσωπικό δεν έδειξε άλλωστε καμία διάθεση συνεργασίας ακόμη και όταν η κρίση ήταν στο πιο σκοτεινό της σημείο με τη χώρα να κινδυνεύει πραγματικά να ζήσει μέρες που είχε να δει από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα.
Ούτε τότε ούτε και τώρα ούτε μάλλον και στο μέλλον δεν θα μπορεί το πολιτικό προσωπικό να δείξει την απαραίτητη ωριμότητα ώστε να βελτιωθεί ο τρόπος λειτουργίας του κράτους, να αλλάξουν τα κακώς κείμενα και να κλείσουν τα παράθυρα πολιτικών αριβισμών.
Και δυστυχώς, με την απλή αναλογική ενόψει… οι προϋποθέσεις σταθερών μονοκομματικών κυβερνήσεων δείχνουν τραγικά ελάχιστες…
www.bankingnews.gr
Διαφωνεί κανείς με το όριο στις θητείες των βουλευτών;
Διαφωνεί κανείς για τον εξορθολογισμό των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας;
Ούτε σε αυτό δεν μπορούμε να τα βρούμε;
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε 15 προτάσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση.
Μερικές από αυτές ήταν πραγματικά καλές και άλλες είχαν κάποιο «πολιτικό πρόσημο», όπως για παράδειγμα οι ιδιωτικοποιήσεις του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και η κατοχύρωση του αποκλειστικού δικαιώματος των κοινωνικών εταίρων να ορίζουν τον κατώτατο μισθό.
Όμως αυτές οι προτάσεις αποτελούν μια βάση διαλόγου.
Μπορούν να αλλάξουν, να τροποποιηθούν, να προστεθούν και να αφαιρεθούν.
Αλλά δυστυχώς η κεντρική πολιτική σκηνή ούτε και σε αυτό μπορεί να καθίσει δημιουργικά στο τραπέζι του διαλόγου.
Η Νέα Δημοκρατία χαρακτήρισε τις προτάσεις «επιθεώρηση», ενώ και η υποδοχή της ήσσονος αντιπολίτευσης ήταν αρνητική.
Και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η κεντρική πολιτική σκηνή «δεν τα βρίσκει».
Δεν υπάρχει δηλαδή καμία ουσιαστική διάθεση διαλόγου ώστε να βελτιωθεί το συνταγματικό πλαίσιο, κάτι για το οποίο συμφωνούμε όλοι μας (σχεδόν).
Και ούτε θα υπάρξει όσο πλησιάζουμε στις επόμενες εκλογές, με τους δύο βασικούς διεκδικητές της εξουσίας να συνεχίζουν να παίζουν επικοινωνιακά παιχνίδια, ακόμη και στο πεδίο της πολιτειακής οργάνωσης και λειτουργίας.
Το πολιτικό προσωπικό δεν έδειξε άλλωστε καμία διάθεση συνεργασίας ακόμη και όταν η κρίση ήταν στο πιο σκοτεινό της σημείο με τη χώρα να κινδυνεύει πραγματικά να ζήσει μέρες που είχε να δει από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα.
Ούτε τότε ούτε και τώρα ούτε μάλλον και στο μέλλον δεν θα μπορεί το πολιτικό προσωπικό να δείξει την απαραίτητη ωριμότητα ώστε να βελτιωθεί ο τρόπος λειτουργίας του κράτους, να αλλάξουν τα κακώς κείμενα και να κλείσουν τα παράθυρα πολιτικών αριβισμών.
Και δυστυχώς, με την απλή αναλογική ενόψει… οι προϋποθέσεις σταθερών μονοκομματικών κυβερνήσεων δείχνουν τραγικά ελάχιστες…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών