Η όποια μελλοντική Πολιτική που θα έχει στόχο την Οικονομική ανάκαμψη της χώρας θα πρέπει να λάβει υπόψη της τις αιτίες που προκάλεσαν το πρόβλημα
Aναμφίβολα οι αναφορές του πρώην ΥΠΟΙΚ κου Βαρουφάκη στο βιβλίο του και οι επισημάνσεις του περί ανήθικης, κυνικής & εχθρικής Ευρωπαικής Πολιτικής προς την Ελλάδα αποτελούν μια πραγματικότητα που δυστυχώς έχει επαληθευτεί εκ του αποτελέσματος.
Παράλληλα «τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων» όταν ο επίτροπος κος Moscovici σε ομιλία του στο ίδρυμα KORBER τον Ιούνιο 2017 δήλωνε: «Ότι τα μέτρα για την Ελλάδα λαμβάνονται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, χωρίς κοινοβουλευτική συμμετοχή & χωρίς διαφάνεια & πολλές φορές αποφασίζουν οι Ευρωπαίοι για την τύχη των Ελλήνων».
Δεν θέλει & ιδιαίτερη σκέψη ότι η αποκάλυψη αυτή του κου Moscovici για την συγκεκριμένη συμπεριφορά των Ευρωπαίων εταίρων μας, παραπέμπει με βάση το Διεθνές Δίκαιο σε σχέσεις ¨προστατευόμενης κρατικής οντότητας & προστατιδών Δυνάμεων».
Δηλ. «Προτεκτοράτο» και ας μη μας αρέσει η λέξη.
Από τη άλλη πλευρά θα πρέπει να προβληματίσει το γεγονός ότι τα επιβληθέντα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης (μείωση μισθών- συντάξεων- λοιπών δαπανών) που έφεραν την μείωση του ΑΕΠ, την πτώση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων σε συνδυασμό με την απίστευτη συνεχή & αναποτελεσματική φορολόγηση δεν οδηγούν στην ανάπτυξη της παραγωγικής οικονομίας και στην βιωσιμότητα του χρέους.
Η δε επίθεση κατά της ιδιωτικής περιουσίας μπορεί να απέδωσε σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα αλλά αυτό κρίνεται προσωρινό & θα προσκρούει στο μέλλον στην μείωση των εισοδημάτων, στην έλλειψη επιχειρηματικότητος, στο απίστευτα υψηλό ποσοστό της ανεργίας, αιτίες που θα πολλαπλασιάζουν τα «κόκκινα» δάνεια, τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο αλλά & τα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος, συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα από τα κατωτέρω οικονομικά στοιχεία.
(Αναφέρονται σε δισ ευρώ)
ΜΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΑ ΔΑΝΕΙΑ: 1ο εξαμ. 2018 = 89,0
ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΥΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟ: 2ο εξαμ. 2017 = 102,0
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΙΔΙΩΤΩΝ (βάση στοιχείων ΤτΕ): 2010 = 238,0 – 1ο εξαμ.2018 = 129,4
Είναι αξιοσημείωτο ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Ελλάδα αντιπροσωπεύουν πάνω από το 10% του συνόλου των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε όλη την Ευρωζώνη ενώ το ενεργητικό του Ελληνικού τραπεζικού τομέα αποτελεί μόλις το 1,3% του αντίστοιχου της Ευρωζώνης.
Θέλοντας να τονίσουμε τον αρνητικό ρόλο που έχουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα επισημαίναμε ότι μειώνουν τους διαθέσιμους πόρους των τραπεζών πιστοποιώντας την αδυναμία τους για νέες παραγωγικές τοποθετήσεις επιβάλλοντας παράλληλα, την αύξηση του περιθωρίου του επιτοκίου για να αντιμετωπισθούν οι αυξημένοι πιστωτικοί κινδύνοι και μοιραίως αυτές εισέρχονται σε ένα φαύλο κύκλο προσπαθειών για ρευστοποίηση των απαιτήσεων τους, μέσα από διαδικασίες που κάθε άλλο θυμίζουν παρά πιστωτικά ιδρύματα.
Συμπερασματικά λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι η επικρατούσα κατάσταση ακυρώνει τον διαμεσολαβητικό ρόλο των τραπεζών μεταξύ καταθετών - αποταμιευτών και επενδυτών παγώνοντας την οποιαδήποτε προοπτική ανάπτυξης της οικονομίας.
Επίσης δεν παραγνωρίζουμε τη συμβολή του σημερινού νομίσματος στην διαμόρφωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας, αλλά ας μη ξεχνάμε ότι το ΕΥΡΩ αποτελεί μονάδα οικονομικής αξίας & χρησιμοποιείται ως μέσω συναλλαγής και κατά την άποψή μας δεν αποτελεί το κύριο πρόβλημα της χώρας μας αλλά αυτό εστιάζεται σε δύο παραμέτρους.
α. ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΛΗΡΩΜΩΝ
( Εκροες – εισροες που προκύπτουν από συναλλαγές με άλλες χώρες και κατά τεκμήριο το ισοζύγιο είναι πάντα ελλειμματικό για τη χώρα μας)
β. ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ
Βασικό έργο της ΕΟΚ που την ίδρυσε το 1958.
Δεν επιβάλλονται δασμοί σε αγαθά που διακινούνται μέσα σ' αυτήν, αλλά η ένταξή μας, άφησε τις μικρομεσαίες Ελληνικές παραγωγικές μονάδες του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα χωρίς προστασία προκαλώντας δυσάρεστες συνέπειες και με αποτέλεσμα την αποδόμηση της ελληνικής παραγωγής αλλά και την εκτίναξη των εισαγωγών.
Κατά συνέπεια η όποια μελλοντική Πολιτική που θα έχει στόχο την Οικονομική ανάκαμψη της χώρας θα πρέπει να λάβει υπόψη της τις αιτίες που προκάλεσαν το πρόβλημα αλλά & τις δυνατότητες αντίδρασης της Ελληνικής Κυβέρνησης, της Επιχειρηματικής κοινότητας & της κοινωνίας.
Χωρίς καμμία δόση υπερβολής για να υπάρξει θετική εξέλιξη πιστεύουμε ότι αυτονόητα & καθολικά θα απαιτηθούν συνθήκες αφ’ ενός ονομαστικής αύξησης των εισοδημάτων* & εννοείται ότι αυτό πρέπει να γίνει υπό καθεστώς ελεγχόμενου πληθωρισμού, αφ’ ετέρου προστασίας των Ελληνικών προϊόντων & θα κριθεί από τις άμεσες κινήσεις που θα γίνουν.
Δυστυχώς αυτά δεν μπορούν να γίνουν με το επιβληθέν σημερινό καθεστώς επιτήρησης, αλλά για να γίνουν χρειάζεται μια πλήρης αναθεώρηση της σχέσης μας με την Ε.Ε. σε μιά άλλη σχέση που θα αποδέχεται το Ευρωπαικό ιδεώδες αλλά στον οικονομικό τομέα η χώρα να μπορεί να έχει την ευελιξία και την δυνατότητα επιλογών να προωθεί ένα συνδυασμό Δημοσίων αλλά και Ιδιωτικών επενδύσεων, με στόχο να ανακάμψουν τα εισοδήματα των Ελλήνων για να ελκυσθούν ξένες παραγωγικές επενδύσεις και αυτό να συνδυασθεί με ένα διαφορετικό φορολογικό σύστημα που δεν θα αποτρέπει την εγκατάστασή τους στην χώρα μας.
Τέλος κάνοντας «humour» iσως η παλαιότερη θέση του κου SCHAEUBLE περί προσωρινής αποχώρησής μας από το ΕΥΡΩ, αν το εννοούσε, να ήταν μια χαμένη ευκαιρία για την Οικονομία μας αλλά & γιαυτόν που δεν στήθηκε η προτομή του στην Ελλάδα.
*( Διοικητής ΕΚΤ M. DRAGI προς τις κυβερνήσεις των κ-μ της Ευρωζώνης: «Αυξήστε τους μισθούς & δαπάνες»)
Δημήτρης Ζακοντίνος
Οικονομολόγος-Μέλος & τ. Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ
www.bankingnews.gr
Παράλληλα «τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων» όταν ο επίτροπος κος Moscovici σε ομιλία του στο ίδρυμα KORBER τον Ιούνιο 2017 δήλωνε: «Ότι τα μέτρα για την Ελλάδα λαμβάνονται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, χωρίς κοινοβουλευτική συμμετοχή & χωρίς διαφάνεια & πολλές φορές αποφασίζουν οι Ευρωπαίοι για την τύχη των Ελλήνων».
Δεν θέλει & ιδιαίτερη σκέψη ότι η αποκάλυψη αυτή του κου Moscovici για την συγκεκριμένη συμπεριφορά των Ευρωπαίων εταίρων μας, παραπέμπει με βάση το Διεθνές Δίκαιο σε σχέσεις ¨προστατευόμενης κρατικής οντότητας & προστατιδών Δυνάμεων».
Δηλ. «Προτεκτοράτο» και ας μη μας αρέσει η λέξη.
Από τη άλλη πλευρά θα πρέπει να προβληματίσει το γεγονός ότι τα επιβληθέντα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης (μείωση μισθών- συντάξεων- λοιπών δαπανών) που έφεραν την μείωση του ΑΕΠ, την πτώση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων σε συνδυασμό με την απίστευτη συνεχή & αναποτελεσματική φορολόγηση δεν οδηγούν στην ανάπτυξη της παραγωγικής οικονομίας και στην βιωσιμότητα του χρέους.
Η δε επίθεση κατά της ιδιωτικής περιουσίας μπορεί να απέδωσε σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα αλλά αυτό κρίνεται προσωρινό & θα προσκρούει στο μέλλον στην μείωση των εισοδημάτων, στην έλλειψη επιχειρηματικότητος, στο απίστευτα υψηλό ποσοστό της ανεργίας, αιτίες που θα πολλαπλασιάζουν τα «κόκκινα» δάνεια, τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο αλλά & τα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος, συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα από τα κατωτέρω οικονομικά στοιχεία.
(Αναφέρονται σε δισ ευρώ)
ΜΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΑ ΔΑΝΕΙΑ: 1ο εξαμ. 2018 = 89,0
ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΥΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟ: 2ο εξαμ. 2017 = 102,0
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΙΔΙΩΤΩΝ (βάση στοιχείων ΤτΕ): 2010 = 238,0 – 1ο εξαμ.2018 = 129,4
Είναι αξιοσημείωτο ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Ελλάδα αντιπροσωπεύουν πάνω από το 10% του συνόλου των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε όλη την Ευρωζώνη ενώ το ενεργητικό του Ελληνικού τραπεζικού τομέα αποτελεί μόλις το 1,3% του αντίστοιχου της Ευρωζώνης.
Θέλοντας να τονίσουμε τον αρνητικό ρόλο που έχουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα επισημαίναμε ότι μειώνουν τους διαθέσιμους πόρους των τραπεζών πιστοποιώντας την αδυναμία τους για νέες παραγωγικές τοποθετήσεις επιβάλλοντας παράλληλα, την αύξηση του περιθωρίου του επιτοκίου για να αντιμετωπισθούν οι αυξημένοι πιστωτικοί κινδύνοι και μοιραίως αυτές εισέρχονται σε ένα φαύλο κύκλο προσπαθειών για ρευστοποίηση των απαιτήσεων τους, μέσα από διαδικασίες που κάθε άλλο θυμίζουν παρά πιστωτικά ιδρύματα.
Συμπερασματικά λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι η επικρατούσα κατάσταση ακυρώνει τον διαμεσολαβητικό ρόλο των τραπεζών μεταξύ καταθετών - αποταμιευτών και επενδυτών παγώνοντας την οποιαδήποτε προοπτική ανάπτυξης της οικονομίας.
Επίσης δεν παραγνωρίζουμε τη συμβολή του σημερινού νομίσματος στην διαμόρφωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας, αλλά ας μη ξεχνάμε ότι το ΕΥΡΩ αποτελεί μονάδα οικονομικής αξίας & χρησιμοποιείται ως μέσω συναλλαγής και κατά την άποψή μας δεν αποτελεί το κύριο πρόβλημα της χώρας μας αλλά αυτό εστιάζεται σε δύο παραμέτρους.
α. ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΛΗΡΩΜΩΝ
( Εκροες – εισροες που προκύπτουν από συναλλαγές με άλλες χώρες και κατά τεκμήριο το ισοζύγιο είναι πάντα ελλειμματικό για τη χώρα μας)
β. ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ
Βασικό έργο της ΕΟΚ που την ίδρυσε το 1958.
Δεν επιβάλλονται δασμοί σε αγαθά που διακινούνται μέσα σ' αυτήν, αλλά η ένταξή μας, άφησε τις μικρομεσαίες Ελληνικές παραγωγικές μονάδες του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα χωρίς προστασία προκαλώντας δυσάρεστες συνέπειες και με αποτέλεσμα την αποδόμηση της ελληνικής παραγωγής αλλά και την εκτίναξη των εισαγωγών.
Κατά συνέπεια η όποια μελλοντική Πολιτική που θα έχει στόχο την Οικονομική ανάκαμψη της χώρας θα πρέπει να λάβει υπόψη της τις αιτίες που προκάλεσαν το πρόβλημα αλλά & τις δυνατότητες αντίδρασης της Ελληνικής Κυβέρνησης, της Επιχειρηματικής κοινότητας & της κοινωνίας.
Χωρίς καμμία δόση υπερβολής για να υπάρξει θετική εξέλιξη πιστεύουμε ότι αυτονόητα & καθολικά θα απαιτηθούν συνθήκες αφ’ ενός ονομαστικής αύξησης των εισοδημάτων* & εννοείται ότι αυτό πρέπει να γίνει υπό καθεστώς ελεγχόμενου πληθωρισμού, αφ’ ετέρου προστασίας των Ελληνικών προϊόντων & θα κριθεί από τις άμεσες κινήσεις που θα γίνουν.
Δυστυχώς αυτά δεν μπορούν να γίνουν με το επιβληθέν σημερινό καθεστώς επιτήρησης, αλλά για να γίνουν χρειάζεται μια πλήρης αναθεώρηση της σχέσης μας με την Ε.Ε. σε μιά άλλη σχέση που θα αποδέχεται το Ευρωπαικό ιδεώδες αλλά στον οικονομικό τομέα η χώρα να μπορεί να έχει την ευελιξία και την δυνατότητα επιλογών να προωθεί ένα συνδυασμό Δημοσίων αλλά και Ιδιωτικών επενδύσεων, με στόχο να ανακάμψουν τα εισοδήματα των Ελλήνων για να ελκυσθούν ξένες παραγωγικές επενδύσεις και αυτό να συνδυασθεί με ένα διαφορετικό φορολογικό σύστημα που δεν θα αποτρέπει την εγκατάστασή τους στην χώρα μας.
Τέλος κάνοντας «humour» iσως η παλαιότερη θέση του κου SCHAEUBLE περί προσωρινής αποχώρησής μας από το ΕΥΡΩ, αν το εννοούσε, να ήταν μια χαμένη ευκαιρία για την Οικονομία μας αλλά & γιαυτόν που δεν στήθηκε η προτομή του στην Ελλάδα.
*( Διοικητής ΕΚΤ M. DRAGI προς τις κυβερνήσεις των κ-μ της Ευρωζώνης: «Αυξήστε τους μισθούς & δαπάνες»)
Δημήτρης Ζακοντίνος
Οικονομολόγος-Μέλος & τ. Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών