Άρθρο της υποψήφιας ευρωβουλευτή με το Ποτάμι, Μαίρης Λεοντσίνη
Τα τελευταία χρόνια, η έλευση των προσφύγων έχει γίνει θέμα πλαίσιο για την έκφραση αλληλέγγυων συναισθημάτων και ρατσιστικών εκρήξεων, αλλά πιο σπάνια ψύχραιμων απολογισμών.
Όλα τα πολιτικά κόμματα αναπτύσσουν θέσεις για «το προσφυγικό» (άλλοτε ζήτημα κι άλλοτε πρόβλημα), που το προσεγγίζουν μέσα απο το πρίσμα ευρύτερων ιδεολογικών σχημάτων.
Το κλισέ ωστόσο που ακούγεται ασταμάτητα από εκπροσώπους ολόκληρου του πολιτικού φάσματος συσχετίζει την άνοδο της Χρυσής Αυγής με την παρουσία των προσφύγων: «Οι πρόσφυγες ενισχύουν τους ακροδεξιούς».
Ανεξάρτητα από τις απόψεις για τους τρόπους συμβίωσης με τους μετακινούμενους πληθυσμούς, διαμορφώνεται ένα αιτιακό σχήμα, σύμφωνα με το οποίο «το προσφυγικό» παράγει και πυροδοτεί οι ακροδεξιές εκρήξεις.
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες «ευθύνονται» λοιπόν για την ενίσχυση των φασιστικών φαινομένων.
Σε αυτό το λόγο, για να ολοκληρωθεί η εικόνιση του ελληνικού τοπίου, προστίθεται και η ανεργία στην (περίπου) αυτονόητη σύνδεσή της με την αδυναμία της Ελλάδας να ικανοποιήσει τα αιτήματα για εργασία όσων δε θα μπορέσουν να πάνε σε άλλη χώρα.
Αυτή η ιδεολογική προβολή της πραγματικότητας παρουσιάζεται συνήθως ως περιγραφική της τρέχουσας συγκυρίας και δεν υποκινείται από ρατσιστικές διαθέσεις.
Υποννοεί όμως μια αντιθεση ανάμεσα σε γηγενείς και ξένους, νεοφερμένους, ανάμεσα σε εμάς και στους άλλους.
Οι άλλοι, όποιες και να είναι οι προσδοκίες και τα σχέδια για τη ζωή τους, περίπου αυτονόητα και αυτόματα προκαλούν τους γηγενείς, οι οποίοι καθώς παλεύουν με την ανεργία, αναγκάζονται να διαγκωνίζονται ακόμη περισσότερο για τη διεκδίκηση των περιορισμένων θέσεων εργασίας.
Με αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνεται η αποποίηση της ευθύνης.
Εμείς δεν ευθυνόμαστε για την αντιμετώπιση της ανεργίας, αφού οι άλλοι προσθέτουν προβλήματα στον ούτως ή άλλως επιβαρυμένο κόσμο της εργασίας.
Εμείς δεν ευθυνόμαστε για την ερεβώδη βιαιότητα των φασιστικών πρακτικών, αφού εξηγείται από την έλευση των ξένων.
Μπορούμε όμως να διαβάσουμε την ανθρώπινη ιστορία ως ιστορία μετακινήσεων.
Κάθε φορά οι εκάστοτε κυβερνήσεις καλούνται να τις αντιμετωπίσουν.
Η ακροδεξιά εκκινεί από την εκ νέου επινόηση και επικύρωση της ημετερότητας. Η παρουσία των μετακινούμενων πληθυσμών απλώς τροφοδοτεί τα απλουστευτικά σχήματα των ακροδεξιών ιεραρχήσεων, τα οποία ούτως ή άλλως κάλλιστα αντικαθιστούν «τον πρόσφυγα», με «τον ομοφυλόφιλο» ή «τη γυναίκα».
www.bankingnews.gr
Όλα τα πολιτικά κόμματα αναπτύσσουν θέσεις για «το προσφυγικό» (άλλοτε ζήτημα κι άλλοτε πρόβλημα), που το προσεγγίζουν μέσα απο το πρίσμα ευρύτερων ιδεολογικών σχημάτων.
Το κλισέ ωστόσο που ακούγεται ασταμάτητα από εκπροσώπους ολόκληρου του πολιτικού φάσματος συσχετίζει την άνοδο της Χρυσής Αυγής με την παρουσία των προσφύγων: «Οι πρόσφυγες ενισχύουν τους ακροδεξιούς».
Ανεξάρτητα από τις απόψεις για τους τρόπους συμβίωσης με τους μετακινούμενους πληθυσμούς, διαμορφώνεται ένα αιτιακό σχήμα, σύμφωνα με το οποίο «το προσφυγικό» παράγει και πυροδοτεί οι ακροδεξιές εκρήξεις.
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες «ευθύνονται» λοιπόν για την ενίσχυση των φασιστικών φαινομένων.
Σε αυτό το λόγο, για να ολοκληρωθεί η εικόνιση του ελληνικού τοπίου, προστίθεται και η ανεργία στην (περίπου) αυτονόητη σύνδεσή της με την αδυναμία της Ελλάδας να ικανοποιήσει τα αιτήματα για εργασία όσων δε θα μπορέσουν να πάνε σε άλλη χώρα.
Αυτή η ιδεολογική προβολή της πραγματικότητας παρουσιάζεται συνήθως ως περιγραφική της τρέχουσας συγκυρίας και δεν υποκινείται από ρατσιστικές διαθέσεις.
Υποννοεί όμως μια αντιθεση ανάμεσα σε γηγενείς και ξένους, νεοφερμένους, ανάμεσα σε εμάς και στους άλλους.
Οι άλλοι, όποιες και να είναι οι προσδοκίες και τα σχέδια για τη ζωή τους, περίπου αυτονόητα και αυτόματα προκαλούν τους γηγενείς, οι οποίοι καθώς παλεύουν με την ανεργία, αναγκάζονται να διαγκωνίζονται ακόμη περισσότερο για τη διεκδίκηση των περιορισμένων θέσεων εργασίας.
Με αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνεται η αποποίηση της ευθύνης.
Εμείς δεν ευθυνόμαστε για την αντιμετώπιση της ανεργίας, αφού οι άλλοι προσθέτουν προβλήματα στον ούτως ή άλλως επιβαρυμένο κόσμο της εργασίας.
Εμείς δεν ευθυνόμαστε για την ερεβώδη βιαιότητα των φασιστικών πρακτικών, αφού εξηγείται από την έλευση των ξένων.
Μπορούμε όμως να διαβάσουμε την ανθρώπινη ιστορία ως ιστορία μετακινήσεων.
Κάθε φορά οι εκάστοτε κυβερνήσεις καλούνται να τις αντιμετωπίσουν.
Η ακροδεξιά εκκινεί από την εκ νέου επινόηση και επικύρωση της ημετερότητας. Η παρουσία των μετακινούμενων πληθυσμών απλώς τροφοδοτεί τα απλουστευτικά σχήματα των ακροδεξιών ιεραρχήσεων, τα οποία ούτως ή άλλως κάλλιστα αντικαθιστούν «τον πρόσφυγα», με «τον ομοφυλόφιλο» ή «τη γυναίκα».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών