Άρθρο του Σταύρου Παπασταύρου
Η ρύθμιση οφειλών προς Πιστωτικά Ιδρύματα ανάγεται αυτή την στιγμή ως το πρωτεύον μέσο εφαρμογής Οικονομικής – Δημοσιονομικής Πολιτικής καθότι ο πραγματικός δείκτης των μη εξυπητετούμενων Δανειων υπερβαίνει σε πολλές περιπτώσεις το 70% του Δανειακού Χαρτοφυλακίου των Ελληνικών Τραπεζών.
Η μεταπώληση των πιστωτικών τίτλων σε voulcher fund του εξωτερικού , δεν συνιστά λύση στο πρόβλημα καθότι παρέχει βαραχυχρόνια μόνο ρευστοποίηση της αξιάς απαιτήσεων περιουσιακών στοιχείων των Ελληνικών Τραπεζών συχνά στο 15% της τρέχουσας υπολοιπόμενης αξίας των δανείων.
Η κάλυψη της διαφοράς των απωλεσθέντων 85 μονάδων από το σύνολο του δανειακού χαρτοφυλακίου των Ελληνικών Τραπεζών σε συνδυασμό με τους όρους τοποθέτησης των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαιου των Ελληνικών Τραπεζών και σε συνδυασμό με την πλήρη απουσία ειδικού διαπραγματευτή(market –maker) επί της διπαραγμάτευσης των μετοχών τους, αποδείχτηκε ολέθρεια καθώς απωλέσθη ο έλεγχος των μετοχικών κεφαλαίων τους και καταβαραθρώθηκαν οι αξίες των μετοχών τους.
Ρύθμιση Τραπεζικών Οφειλών: Η Εμπειρία
Οταν ξεκίνησε η κατάρτιση και εφαρμογή του Νόμου 4469/17 (εξωδικαστικός Συμβιβασμός) ο επιχειρηματικός κόσμος ήταν περιχαρής καθώς στην θεωρεία βασική αρχή του ήταν ότι δεν δύναται να υπερβαίνει η αξία των συνολικών οφειλών του υπαγομένου σε αυτός επιχειρηματία την αξία αναγκαστικής εκτέλεσης (forced value) του ακινήτου που βρίσκεται σε εξασφάλιση της προς ρύθμιση χρηματοδότησης. Αυτό πρακτικά επέφερε περικοπή της οφειλής του αιτούντα μέχρι και 70% της τρέχουσας υπολοιπόμενης αξίας του περικοπτόμενου δανείου.
Επειδή ο ως άνω Νόμος προέβλεπε την συνέναιση των Τραπεζών γεγονός που είναι ασυμβίβαστο με την ρυθμιστική του υπόσταση, οι πλειοψηφία των Τραπεζών μέχρι προσφάτως αντί να επεξεργαστούν από κοινού με τον πιστωτή ένα πλάνο εξυγίανσης της επιχειρήσεως του και συνεπούς ρύθμισης των οφειλών του, προέβαιναν μέχρι προσφάτως σε επίσπευση εκτελέσεως κατά του πιστωτή προκειμένου να τον υποχρεώσουν να ρυθμίσει την οφειλή του βασει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών βάσει του οποίου η Πιστώτρια Τράπεζα ελάχιστα απεμπωλεί του συνόλου της απαιτήσεως της απλά επιμηκήνει τον ορίζοντα αποπληρωμής της οφειλής παγώνοντας μέρος του κεφαλαιου και ρυθμίζοντας την μηνιαία δόση του οφειλέτη βασει του ελάχιστου προβλεπόμενου κόστους διαβίωσης όπως αυτό ορίζεται σχετικώς από την Τράπεζα της Ελλαδος.
Ετσι για παράδειγμα η Πιστώτρια Τράπεζα δια της εφαρμογής του Εξωδικαστικού Συμβιβασμού θα είχε περικοπή της απαιτήσεως της μέχρι και 70 % δια της εφαρμογής του Κώδικα δεοντολογίας πετύχεναι περικοπή μόνο 30% της αρχικής απαιτήσεως της λαμβάνοντας μάλιστα και επιπλέον εξασφαλίσεις είτε με ποσημείωση και σε άλλα ακίνητα του πιστωτή είτε με προσωπική εγγύηση κοντινών συγγενικών του προσώπων.
Τελική Συνέπεια της κακής εφαρμογής και συντονισμού των στρατηγικών ρύθμισης Τραπεζικών Οφειλών είναι:
Α. Η Κατακρύμνηση της αξίας των Τραπεζικών Μετοχών
Β. Η διεύρυνση του δείκτη μη-εξυπηρετούμενων δανειων
Γ. Ο πνιγμός του Πιστούχου καθότι η πλειοψηφία των πλάνων εξυγίανσης αποδεικνύονται μη- βιώσιμα
Δ. Η κατάρρευση της δευτερογενούς αγορά Ακινήτων
Ε. Η ουσιαστική συρίκνωση της κερδοφορίας και ρευστότητας των Ελληνικών Τραπεζών που οδηγεί σε ανπόφευκτη περικοπή λειτουργικών εξόδων με κλείσιμο υποκαταστημάτων και απολύσεις προσωπικού.
Στ. Η δραματική συρρίκνωση των αξιόχρεων επιχειρήσεων και νοικοκυριών καθότι η επιφόρτιση με δυσμενή πιστοληπτικά στοιχεία είναι τέτοια, που δεν επιτρέπει την χορήγηση οποιουδήποτε νέου δανείου ακόμη και αν υπήρχε η σχετκή ρευστότητα εκ μέρους των Τραπεζων.
Ε. Η Χρήση εγκληματικών πρακτικών window–dressing (ωραιοποίηση οικονομικών αποτελεσμάτων) των ισολογισμών των Ελληνικών Τραπεζών οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική οικονομική κατάσταση των Τραπεζών και δεν εξηγούν επαρκώς πως δικαιολογείτε η διαρκής προσφυγή τους σε συξήσεις μετοχικού κεφαλαιου εν μέσω συρρικνούμενου μεγέθους και δραστηριότητας.
Σε αυτή την περίπτωση την ευθύνη φέρουν στο ακέραιο πέραν των διοικήσεων των ελληνικών Τραπεζων και οι Εποπτικές Αρχές και οι Ορκωτοί Λογιστες που υπογράφουν τις οικονομικές καταστάσεις.
Στ. Η μετακύληση του κόστους των αποτυχημένων ανακεφαλαιοποιήσεων των Ελληνικών Τραπεζων γίνεται αυτομάτως στον Ελληνα Φορολογούμενο καθότι ενσωματώνεται στο Δημόσιο Χρέος.
Ποια είναι η λύση;
1. Οριοθέτηση ενός εννιαίου μηχανισμού ρύθμισης οφειλών με αναγκαστική εφαρμογή για όλους τους συμμετέχοντες και βραχύ χρόνο εφαρμογής που να βασίζεται στις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες του πιστούχου.
2. Χρηματοδότηση του κόστους αναγκαστικής εκτέλεσης των περιουσιακών στοιχείων στρατηγικών κακοπληρωτών και διαμοιρασμός του προιόντως εκποίησης σε πολυμετοχική βάση κυρίως προς πολίτες μεσαίας εισοδηματικής τάξης λειτουργόντες στην οικονομία σε ειδικές τιμές με δέσμευση επανεπενδύσεως σε βιώσιμες τοποθετήσεις.
3. Χρηματοδότηση του θεσμού του Ειδικόύ Διαπραγατευτή Μετοχών Ελληνικών Τραπεζών που θα αναλαμβάνει την επαναφορά της τιμής των μετοχών τους στα επίπεδα τουλάχιστον αυξήσεως μετοχικού κεφαλαίου.
4. Κλεισιμο αμαρτωλών-προβληματικών Τραπεζών τύπου Αττικής που προσβάλουν την εύρυθμη λειτουργια της αγοράς.
5. Αυστηρή νομοθεσία για το window-dressing ισολογισμών τραπεζων με εφαρμογή του Νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου με επιβαρυντική διάταξη και άμεση σύλληψη υπευθύνων όπως εφαρμόζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο ( SMC , FCA) που θα αφορά και τις σχετικές δημοσιέυσεις δια του Τύπου .
6. Ενθάρυνση εξευρέσως συμβιβαστικής λύσης κατά αρχήν με τον Πιστούχο και απαγόρευση μεταπώλησης του Πιστωτικού Τιτλου σε Fund-Γύπες πριν εξαντληθούν τα όρια συμβιβασμου΄με τον Πιστούχο.
7. Ειδικό πλαισιο χρηματοδότησης υπερχρεωμένων πιστούχων βάσει πλανου εξυγίανσης και ενδεχομένως διεύρυνσης των εξασφαλίσεων
8. Πλήρης Διαχωρισμός Τραπεζών κα Χρηματιστηριακών Εταιρειών καθότι οι ρόλοι τους θα πρέπει να είναι Διακριτοί και συχνά Ανταγωνιστικοί με χρηματοοικονομική στήριξη των Χρηματιστηριακών Εταιρειών.
Η Νέα Ελληνική Κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις Εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 θα πρέπει να θέσει ως υπ’ αριθμό 1 πρροτεραιότητα τα ως άνω ως βασικό μηχανισμό από κατάστασης της Τραπεζικής και Χρηματοοικονομικής Αγοράς ως βασικό μοχλό εξυγίανσης και ανάπτυξης της πραγματικής οικονομίας
Σταύρος Παπασταύρου, MBA, LLM
www.bankingnews.gr
Η μεταπώληση των πιστωτικών τίτλων σε voulcher fund του εξωτερικού , δεν συνιστά λύση στο πρόβλημα καθότι παρέχει βαραχυχρόνια μόνο ρευστοποίηση της αξιάς απαιτήσεων περιουσιακών στοιχείων των Ελληνικών Τραπεζών συχνά στο 15% της τρέχουσας υπολοιπόμενης αξίας των δανείων.
Η κάλυψη της διαφοράς των απωλεσθέντων 85 μονάδων από το σύνολο του δανειακού χαρτοφυλακίου των Ελληνικών Τραπεζών σε συνδυασμό με τους όρους τοποθέτησης των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαιου των Ελληνικών Τραπεζών και σε συνδυασμό με την πλήρη απουσία ειδικού διαπραγματευτή(market –maker) επί της διπαραγμάτευσης των μετοχών τους, αποδείχτηκε ολέθρεια καθώς απωλέσθη ο έλεγχος των μετοχικών κεφαλαίων τους και καταβαραθρώθηκαν οι αξίες των μετοχών τους.
Ρύθμιση Τραπεζικών Οφειλών: Η Εμπειρία
Οταν ξεκίνησε η κατάρτιση και εφαρμογή του Νόμου 4469/17 (εξωδικαστικός Συμβιβασμός) ο επιχειρηματικός κόσμος ήταν περιχαρής καθώς στην θεωρεία βασική αρχή του ήταν ότι δεν δύναται να υπερβαίνει η αξία των συνολικών οφειλών του υπαγομένου σε αυτός επιχειρηματία την αξία αναγκαστικής εκτέλεσης (forced value) του ακινήτου που βρίσκεται σε εξασφάλιση της προς ρύθμιση χρηματοδότησης. Αυτό πρακτικά επέφερε περικοπή της οφειλής του αιτούντα μέχρι και 70% της τρέχουσας υπολοιπόμενης αξίας του περικοπτόμενου δανείου.
Επειδή ο ως άνω Νόμος προέβλεπε την συνέναιση των Τραπεζών γεγονός που είναι ασυμβίβαστο με την ρυθμιστική του υπόσταση, οι πλειοψηφία των Τραπεζών μέχρι προσφάτως αντί να επεξεργαστούν από κοινού με τον πιστωτή ένα πλάνο εξυγίανσης της επιχειρήσεως του και συνεπούς ρύθμισης των οφειλών του, προέβαιναν μέχρι προσφάτως σε επίσπευση εκτελέσεως κατά του πιστωτή προκειμένου να τον υποχρεώσουν να ρυθμίσει την οφειλή του βασει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών βάσει του οποίου η Πιστώτρια Τράπεζα ελάχιστα απεμπωλεί του συνόλου της απαιτήσεως της απλά επιμηκήνει τον ορίζοντα αποπληρωμής της οφειλής παγώνοντας μέρος του κεφαλαιου και ρυθμίζοντας την μηνιαία δόση του οφειλέτη βασει του ελάχιστου προβλεπόμενου κόστους διαβίωσης όπως αυτό ορίζεται σχετικώς από την Τράπεζα της Ελλαδος.
Ετσι για παράδειγμα η Πιστώτρια Τράπεζα δια της εφαρμογής του Εξωδικαστικού Συμβιβασμού θα είχε περικοπή της απαιτήσεως της μέχρι και 70 % δια της εφαρμογής του Κώδικα δεοντολογίας πετύχεναι περικοπή μόνο 30% της αρχικής απαιτήσεως της λαμβάνοντας μάλιστα και επιπλέον εξασφαλίσεις είτε με ποσημείωση και σε άλλα ακίνητα του πιστωτή είτε με προσωπική εγγύηση κοντινών συγγενικών του προσώπων.
Τελική Συνέπεια της κακής εφαρμογής και συντονισμού των στρατηγικών ρύθμισης Τραπεζικών Οφειλών είναι:
Α. Η Κατακρύμνηση της αξίας των Τραπεζικών Μετοχών
Β. Η διεύρυνση του δείκτη μη-εξυπηρετούμενων δανειων
Γ. Ο πνιγμός του Πιστούχου καθότι η πλειοψηφία των πλάνων εξυγίανσης αποδεικνύονται μη- βιώσιμα
Δ. Η κατάρρευση της δευτερογενούς αγορά Ακινήτων
Ε. Η ουσιαστική συρίκνωση της κερδοφορίας και ρευστότητας των Ελληνικών Τραπεζών που οδηγεί σε ανπόφευκτη περικοπή λειτουργικών εξόδων με κλείσιμο υποκαταστημάτων και απολύσεις προσωπικού.
Στ. Η δραματική συρρίκνωση των αξιόχρεων επιχειρήσεων και νοικοκυριών καθότι η επιφόρτιση με δυσμενή πιστοληπτικά στοιχεία είναι τέτοια, που δεν επιτρέπει την χορήγηση οποιουδήποτε νέου δανείου ακόμη και αν υπήρχε η σχετκή ρευστότητα εκ μέρους των Τραπεζων.
Ε. Η Χρήση εγκληματικών πρακτικών window–dressing (ωραιοποίηση οικονομικών αποτελεσμάτων) των ισολογισμών των Ελληνικών Τραπεζών οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική οικονομική κατάσταση των Τραπεζών και δεν εξηγούν επαρκώς πως δικαιολογείτε η διαρκής προσφυγή τους σε συξήσεις μετοχικού κεφαλαιου εν μέσω συρρικνούμενου μεγέθους και δραστηριότητας.
Σε αυτή την περίπτωση την ευθύνη φέρουν στο ακέραιο πέραν των διοικήσεων των ελληνικών Τραπεζων και οι Εποπτικές Αρχές και οι Ορκωτοί Λογιστες που υπογράφουν τις οικονομικές καταστάσεις.
Στ. Η μετακύληση του κόστους των αποτυχημένων ανακεφαλαιοποιήσεων των Ελληνικών Τραπεζων γίνεται αυτομάτως στον Ελληνα Φορολογούμενο καθότι ενσωματώνεται στο Δημόσιο Χρέος.
Ποια είναι η λύση;
1. Οριοθέτηση ενός εννιαίου μηχανισμού ρύθμισης οφειλών με αναγκαστική εφαρμογή για όλους τους συμμετέχοντες και βραχύ χρόνο εφαρμογής που να βασίζεται στις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες του πιστούχου.
2. Χρηματοδότηση του κόστους αναγκαστικής εκτέλεσης των περιουσιακών στοιχείων στρατηγικών κακοπληρωτών και διαμοιρασμός του προιόντως εκποίησης σε πολυμετοχική βάση κυρίως προς πολίτες μεσαίας εισοδηματικής τάξης λειτουργόντες στην οικονομία σε ειδικές τιμές με δέσμευση επανεπενδύσεως σε βιώσιμες τοποθετήσεις.
3. Χρηματοδότηση του θεσμού του Ειδικόύ Διαπραγατευτή Μετοχών Ελληνικών Τραπεζών που θα αναλαμβάνει την επαναφορά της τιμής των μετοχών τους στα επίπεδα τουλάχιστον αυξήσεως μετοχικού κεφαλαίου.
4. Κλεισιμο αμαρτωλών-προβληματικών Τραπεζών τύπου Αττικής που προσβάλουν την εύρυθμη λειτουργια της αγοράς.
5. Αυστηρή νομοθεσία για το window-dressing ισολογισμών τραπεζων με εφαρμογή του Νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου με επιβαρυντική διάταξη και άμεση σύλληψη υπευθύνων όπως εφαρμόζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο ( SMC , FCA) που θα αφορά και τις σχετικές δημοσιέυσεις δια του Τύπου .
6. Ενθάρυνση εξευρέσως συμβιβαστικής λύσης κατά αρχήν με τον Πιστούχο και απαγόρευση μεταπώλησης του Πιστωτικού Τιτλου σε Fund-Γύπες πριν εξαντληθούν τα όρια συμβιβασμου΄με τον Πιστούχο.
7. Ειδικό πλαισιο χρηματοδότησης υπερχρεωμένων πιστούχων βάσει πλανου εξυγίανσης και ενδεχομένως διεύρυνσης των εξασφαλίσεων
8. Πλήρης Διαχωρισμός Τραπεζών κα Χρηματιστηριακών Εταιρειών καθότι οι ρόλοι τους θα πρέπει να είναι Διακριτοί και συχνά Ανταγωνιστικοί με χρηματοοικονομική στήριξη των Χρηματιστηριακών Εταιρειών.
Η Νέα Ελληνική Κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις Εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 θα πρέπει να θέσει ως υπ’ αριθμό 1 πρροτεραιότητα τα ως άνω ως βασικό μηχανισμό από κατάστασης της Τραπεζικής και Χρηματοοικονομικής Αγοράς ως βασικό μοχλό εξυγίανσης και ανάπτυξης της πραγματικής οικονομίας
Σταύρος Παπασταύρου, MBA, LLM
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών