γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Η έλλειψη ηγετών είναι εμφανής στην ΕΕ, τόσο στο ευρωπαϊκό συμβούλιο όσο και στην Κομισιόν
Μπορεί στην Ελλάδα να ετοιμαζόμαστε για τις επόμενες γενικές εκλογές, με ένα αποτέλεσμα λίγο έως πολύ προδιαγεγραμμένο, στην Ευρώπη όμως το lobbying βρίσκεται στο απόγειό του, δεδομένου του ότι τους επόμενους μήνες θα καλυφθούν οι περισσότερες καίριες θέσεις της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.
Βέβαια η Ελλάδα είναι εκτός αυτού του «παιχνιδιού», τόσο λόγω του μεγέθους της ως χώρα και πληθυσμός… όσο λόγω του «μεγέθους» της στους πολιτικούς ηγέτες της.
Άλλωστε, το παράδειγμα των πολύ μικρότερων χωρών στην Ευρώπη που έχουν κινήσει τις εξελίξεις στο παρελθόν δεν είναι αρκετό για να συγκινήσει τους Έλληνες πολιτικούς προκειμένου να βάλουν τη χώρα στον πυρήνα της Ένωσης.
Αυτή ήταν μια θλιβερή διαπίστωση, η οποία έχει μηδαμινή αξία μπροστά στις διεργασίες στις οποίες βρίσκεται η Ευρώπη.
Μια Ευρώπη που συνθλίβεται καθημερινά από τις κινήσεις των Trump, Putin και Xi Jinping, χωρίς να μπορεί να παίξει κάποιο ουσιαστικό ρόλο σε αυτές.
Και πως θα μπορούσε άλλωστε όταν για επικεφαλής της έχει έναν άνθρωπο – διαχειριστή, όπως είναι ο Donald Tusk, με τον πρόεδρο της Κομισιόν, της «κυβέρνησή» της δηλαδή, τον Jean-Claude Juncker…
Το δίδυμο αυτό, όπως και οι πιθανοί διάδοχοι στην προεδρία της Κομισιόν, M. Weber, F. Timmermans και Μ. Vestager, φαίνονται πολύ… λίγοι για να καθορίσουν τις σχέσεις της ΕΕ με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Trump, τον πρόεδρο της Ρωσίας, Putin, και τον πρόεδρο της Κίνας, Xi Jinping στην παγκόσμια σκηνή.
Την ίδια ώρα, η Γερμανίδα Α. Merkel αποχωρεί από την κεντρική πολιτική σκηνή, τόσο της χώρας της όσο και της Ευρώπης, ενώ ο Γάλλος E. Macron δεν μπορεί να διαχειριστεί το ευμετάβλητο παγκόσμιο περιβάλλον.
Ούτε καν της ίδιας του της χώρας ή της Ευρώπης, όπως είδαμε με τις διαδηλώσεις των «κίτρινων γιλέκων» και το μεγαλεπίβολο μεταρρυθμιστικό του σχέδιο για την ΕΕ, το οποίο τώρα βρίσκεται στα… αζήτητα.
Παράλληλα, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ήδη εκτός Ευρώπης, ενώ η τρίτη μεγαλύτερη δύναμη, η Ιταλία, «μαλώνει» καθημερινά με την Κομισιόν για τα… δέκατα στους στόχους των δημοσιονομικών της ελλειμμάτων.
Ο Ισπανός Sanchez μέχρι τώρα υπόσχεται πολλά, αλλά δεν έχει ξεφύγει από την παγίδα των νέο-σοσιαλιστικών κομμάτων που το πολιτικό τους αντανακλαστικό εξαντλείται στο να προστατεύσουν τις παλιές θέσεις εργασίας παρά να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για νέες.
Η έλλειψη ηγετών είναι εμφανής στην ΕΕ, τόσο στο ευρωπαϊκό συμβούλιο, που είναι το όργανο που χαράσσει τις στρατηγικές, όσο και στην Κομισιόν, που είναι ο πιλότος και η ρυθμιστική αρχή της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Και αυτή η έλλειψη έρχεται σε μία χρονική στιγμή που ο κόσμος αλλάζει τόσο γρήγορα…
www.bankingnews.gr
Βέβαια η Ελλάδα είναι εκτός αυτού του «παιχνιδιού», τόσο λόγω του μεγέθους της ως χώρα και πληθυσμός… όσο λόγω του «μεγέθους» της στους πολιτικούς ηγέτες της.
Άλλωστε, το παράδειγμα των πολύ μικρότερων χωρών στην Ευρώπη που έχουν κινήσει τις εξελίξεις στο παρελθόν δεν είναι αρκετό για να συγκινήσει τους Έλληνες πολιτικούς προκειμένου να βάλουν τη χώρα στον πυρήνα της Ένωσης.
Αυτή ήταν μια θλιβερή διαπίστωση, η οποία έχει μηδαμινή αξία μπροστά στις διεργασίες στις οποίες βρίσκεται η Ευρώπη.
Μια Ευρώπη που συνθλίβεται καθημερινά από τις κινήσεις των Trump, Putin και Xi Jinping, χωρίς να μπορεί να παίξει κάποιο ουσιαστικό ρόλο σε αυτές.
Και πως θα μπορούσε άλλωστε όταν για επικεφαλής της έχει έναν άνθρωπο – διαχειριστή, όπως είναι ο Donald Tusk, με τον πρόεδρο της Κομισιόν, της «κυβέρνησή» της δηλαδή, τον Jean-Claude Juncker…
Το δίδυμο αυτό, όπως και οι πιθανοί διάδοχοι στην προεδρία της Κομισιόν, M. Weber, F. Timmermans και Μ. Vestager, φαίνονται πολύ… λίγοι για να καθορίσουν τις σχέσεις της ΕΕ με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Trump, τον πρόεδρο της Ρωσίας, Putin, και τον πρόεδρο της Κίνας, Xi Jinping στην παγκόσμια σκηνή.
Την ίδια ώρα, η Γερμανίδα Α. Merkel αποχωρεί από την κεντρική πολιτική σκηνή, τόσο της χώρας της όσο και της Ευρώπης, ενώ ο Γάλλος E. Macron δεν μπορεί να διαχειριστεί το ευμετάβλητο παγκόσμιο περιβάλλον.
Ούτε καν της ίδιας του της χώρας ή της Ευρώπης, όπως είδαμε με τις διαδηλώσεις των «κίτρινων γιλέκων» και το μεγαλεπίβολο μεταρρυθμιστικό του σχέδιο για την ΕΕ, το οποίο τώρα βρίσκεται στα… αζήτητα.
Παράλληλα, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ήδη εκτός Ευρώπης, ενώ η τρίτη μεγαλύτερη δύναμη, η Ιταλία, «μαλώνει» καθημερινά με την Κομισιόν για τα… δέκατα στους στόχους των δημοσιονομικών της ελλειμμάτων.
Ο Ισπανός Sanchez μέχρι τώρα υπόσχεται πολλά, αλλά δεν έχει ξεφύγει από την παγίδα των νέο-σοσιαλιστικών κομμάτων που το πολιτικό τους αντανακλαστικό εξαντλείται στο να προστατεύσουν τις παλιές θέσεις εργασίας παρά να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για νέες.
Η έλλειψη ηγετών είναι εμφανής στην ΕΕ, τόσο στο ευρωπαϊκό συμβούλιο, που είναι το όργανο που χαράσσει τις στρατηγικές, όσο και στην Κομισιόν, που είναι ο πιλότος και η ρυθμιστική αρχή της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Και αυτή η έλλειψη έρχεται σε μία χρονική στιγμή που ο κόσμος αλλάζει τόσο γρήγορα…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών