Άρθρο του κ. Κωνσταντίνου Βουδούρη, καθηγητή Οικονομικών/Χρηματοοικονομικών στο bankingnews.gr
Σε ισχύ από Δευτέρα 1 Ιουλίου οι νέες χρεώσεις των τραπεζών για αναλήψεις μετρητών από ΑΤΜ. Είναι προφανές ότι οι ελληνικές τράπεζες αναζητούν πηγές εσόδων όπως ο διψασμένος μια όαση μέσα στην έρημο.
Περίπου 22 δισ. «αναπαυονται» σε στρώματα, ντιβάνια, σεντούκια και ντουλάπες
Την ίδια ώρα οι Έλληνες διαθέτουν 21,87 δισ. κρυμμένα για λόγους ασφαλείας.
Κατά τον Κέυνς τα άτομα ζητούν χρήμα για τρεις σκοπούς:
⦁ Για συναλλαγές
⦁ Για κερδοσκοπία
⦁ Για προφύλαξη
Η ζήτηση χρήματος για συναλλαγές καθορίζεται από το εισόδημα. Όσο μεγαλύτερο το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερη και η συναλλακτική ζήτηση χρήματος.
Κι αυτό διότι όταν αυξάνεται το εισόδημα των ατόμων, αυτά προβαίνουν σε μεγαλύτερη κατανάλωση, άρα σε περισσότερες συναλλαγές.
Βασικός παράγοντας που επιδρά στην κερδοσκοπική ζήτηση χρήματος είναι το επιτόκιο.
Όσο μεγαλύτερο το επιτόκιο καταθέσεων, τόσο λιγότερο τα άτομα ζητούν χρήμα για κερδοσκοπία, διότι απλά έχουν υψηλότερο κόστος ευκαιρίας, άρα τοποθετούν τα χρήματά τους στις τράπεζες.
Ο τρίτος λόγος που ζητούν χρήμα τα άτομα είναι η προφύλαξη.
Πρόκειται για αποταμίευση κυρίως για ασφάλεια από μελλοντικούς κινδύνους.
Η συνάρτηση ζήτησης χρήματος στην ελληνική οικονομία την περίοδο 2010-2018 είναι η εξής:
Η αλγεβρική της μορφή είναι:
Η παραπάνω συνάρτηση δείχνει ότι για μια αύξηση του εισοδήματός τους κατά 1 ευρώ οι Έλληνες θα ζητήσουν περισσότερο χρήμα για συναλλαγές 51 λεπτά. Αν λάβουμε υπόψη ότι η οριακή ροπή για κατανάλωση είναι 0,67, τα υπόλοιπα 16 λεπτά πηγαίνουν σε φόρους κατανάλωσης.
Επιπλέον με βάση την παραπάνω συνάρτηση μια αύξηση του επιτοκίου κατά 1% θα κάνει τους Έλληνες να ζητήσουν λιγότερο χρήμα για κερδοσκοπία 11,91 δις.
Αυτό σημαίνει ότι η πτώση των επιτοκίων από το 2013 και μετέπειτα από το 2,97% στο 0,28% σήμερα έχει φέρει εκροή καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες 32 δις που κατευθύνθηκαν σε κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Πέραν της κερδοσκοπίας και των συναλλαγών οι Έλληνες έχουν 21,87 δις σε εκτός τραπεζικού συστήματος, δηλαδή σε ντιβάνια, στρώματα και σεντούκια για σκοπούς προφύλαξης, ως αποταμίευση για διάφορους κινδύνους.
Κατά συνέπεια η ζήτηση χρήματος αυξήθηκε το 2013 και μετέπειτα όχι λόγω ανόδου της ζήτησης χρήματος για συναλλαγές (αφού το εισόδημα αυξήθηκε το 2017 και μετά) αλλά λόγω ζήτησης χρήματος για κερδοσκοπία και για προφύλαξη.
Η ζήτηση χρήματος για κερδοσκοπία είναι πολύ μεγάλη όταν η οικονομία βρίσκεται σε παγίδα ρευστότητας, δηλαδή όταν τα επιτόκια είναι μηδενικά, το εισόδημα πολύ χαμηλό και οι νέες επενδύσεις μηδενικές.
Το λαθος πολλων οικονομολογων
Πολλοί οικονομολόγοι, εντός και εκτός εισαγωγικών, θεωρούν τα τραπεζογραμμάτια και κέρματα σε κυκλοφορία ως τα λεφτά των Ελλήνων εκτός τραπεζικού συστήματος και άρα τα λεγόμενα ‘λεφτά κάτω απ το στρώμα’.
Αυτό αποτελεί λάθος καθώς τα χρήματα αυτά που είναι ρευστά διαθέσιμα των νοικοκυριών δεν προορίζονται μόνο για προφύλαξη/ασφάλεια, αλλά και για συναλλαγές και κερδοσκοπία.
Τον Απρίλιο φέτος ήταν 27,1 δις ευρώ που διατηρούν σε μετρητά τα άτομα στην Ελλάδα.
Δε γυρνάνε στις τραπεζες
Τον Σεπτέμβριο φέτος ο Ντράγκι ετοιμάζεται για περαιτέρω μείωση του βασικού επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό θα σημάνει απολύτως μηδενικά έως και αρνητικά επιτόκια στις ευρωπαϊκές τράπεζες και αναμένεται να προκαλέσει νέα εκροή καταθέσεων και φυσικά τραπεζικούς...μπελάδες.
Υπό αυτό το πρίσμα τα 22 δις είναι αρκετά δύσκολο να επιστρέψουν στις ελληνικές τράπεζες που βλέπουν τα επιτοκιακά τους έσοδα να ψυχορραγούν.
www.bankingnews.gr
Περίπου 22 δισ. «αναπαυονται» σε στρώματα, ντιβάνια, σεντούκια και ντουλάπες
Την ίδια ώρα οι Έλληνες διαθέτουν 21,87 δισ. κρυμμένα για λόγους ασφαλείας.
Κατά τον Κέυνς τα άτομα ζητούν χρήμα για τρεις σκοπούς:
⦁ Για συναλλαγές
⦁ Για κερδοσκοπία
⦁ Για προφύλαξη
Η ζήτηση χρήματος για συναλλαγές καθορίζεται από το εισόδημα. Όσο μεγαλύτερο το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερη και η συναλλακτική ζήτηση χρήματος.
Κι αυτό διότι όταν αυξάνεται το εισόδημα των ατόμων, αυτά προβαίνουν σε μεγαλύτερη κατανάλωση, άρα σε περισσότερες συναλλαγές.
Βασικός παράγοντας που επιδρά στην κερδοσκοπική ζήτηση χρήματος είναι το επιτόκιο.
Όσο μεγαλύτερο το επιτόκιο καταθέσεων, τόσο λιγότερο τα άτομα ζητούν χρήμα για κερδοσκοπία, διότι απλά έχουν υψηλότερο κόστος ευκαιρίας, άρα τοποθετούν τα χρήματά τους στις τράπεζες.
Ο τρίτος λόγος που ζητούν χρήμα τα άτομα είναι η προφύλαξη.
Πρόκειται για αποταμίευση κυρίως για ασφάλεια από μελλοντικούς κινδύνους.
Η συνάρτηση ζήτησης χρήματος στην ελληνική οικονομία την περίοδο 2010-2018 είναι η εξής:
Η αλγεβρική της μορφή είναι:
Η παραπάνω συνάρτηση δείχνει ότι για μια αύξηση του εισοδήματός τους κατά 1 ευρώ οι Έλληνες θα ζητήσουν περισσότερο χρήμα για συναλλαγές 51 λεπτά. Αν λάβουμε υπόψη ότι η οριακή ροπή για κατανάλωση είναι 0,67, τα υπόλοιπα 16 λεπτά πηγαίνουν σε φόρους κατανάλωσης.
Επιπλέον με βάση την παραπάνω συνάρτηση μια αύξηση του επιτοκίου κατά 1% θα κάνει τους Έλληνες να ζητήσουν λιγότερο χρήμα για κερδοσκοπία 11,91 δις.
Αυτό σημαίνει ότι η πτώση των επιτοκίων από το 2013 και μετέπειτα από το 2,97% στο 0,28% σήμερα έχει φέρει εκροή καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες 32 δις που κατευθύνθηκαν σε κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Πέραν της κερδοσκοπίας και των συναλλαγών οι Έλληνες έχουν 21,87 δις σε εκτός τραπεζικού συστήματος, δηλαδή σε ντιβάνια, στρώματα και σεντούκια για σκοπούς προφύλαξης, ως αποταμίευση για διάφορους κινδύνους.
Κατά συνέπεια η ζήτηση χρήματος αυξήθηκε το 2013 και μετέπειτα όχι λόγω ανόδου της ζήτησης χρήματος για συναλλαγές (αφού το εισόδημα αυξήθηκε το 2017 και μετά) αλλά λόγω ζήτησης χρήματος για κερδοσκοπία και για προφύλαξη.
Η ζήτηση χρήματος για κερδοσκοπία είναι πολύ μεγάλη όταν η οικονομία βρίσκεται σε παγίδα ρευστότητας, δηλαδή όταν τα επιτόκια είναι μηδενικά, το εισόδημα πολύ χαμηλό και οι νέες επενδύσεις μηδενικές.
Το λαθος πολλων οικονομολογων
Πολλοί οικονομολόγοι, εντός και εκτός εισαγωγικών, θεωρούν τα τραπεζογραμμάτια και κέρματα σε κυκλοφορία ως τα λεφτά των Ελλήνων εκτός τραπεζικού συστήματος και άρα τα λεγόμενα ‘λεφτά κάτω απ το στρώμα’.
Αυτό αποτελεί λάθος καθώς τα χρήματα αυτά που είναι ρευστά διαθέσιμα των νοικοκυριών δεν προορίζονται μόνο για προφύλαξη/ασφάλεια, αλλά και για συναλλαγές και κερδοσκοπία.
Τον Απρίλιο φέτος ήταν 27,1 δις ευρώ που διατηρούν σε μετρητά τα άτομα στην Ελλάδα.
Δε γυρνάνε στις τραπεζες
Τον Σεπτέμβριο φέτος ο Ντράγκι ετοιμάζεται για περαιτέρω μείωση του βασικού επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό θα σημάνει απολύτως μηδενικά έως και αρνητικά επιτόκια στις ευρωπαϊκές τράπεζες και αναμένεται να προκαλέσει νέα εκροή καταθέσεων και φυσικά τραπεζικούς...μπελάδες.
Υπό αυτό το πρίσμα τα 22 δις είναι αρκετά δύσκολο να επιστρέψουν στις ελληνικές τράπεζες που βλέπουν τα επιτοκιακά τους έσοδα να ψυχορραγούν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών