Η Deutsche bank είναι το μεγαλύτερο τραπεζικό πρόβλημα της ευρωπαϊκής ένωσης όμως δεν είναι το μόνο
Το τελευταίο διάστημα έχουν δει το φως της δημοσιότητας μια έκθεση αυτή της Τράπεζας της Ελλάδος για το Ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και μια είδηση που αφορά την αναδιάρθρωση της μεγαλύτερης Γερμανικής Τράπεζας της Deutsche bank.
Από την πρώτη αντλούμε μεταξύ των άλλων και την πληροφόρηση για τους δείκτες κάλυψης των μη εξυπηρετούμενων δανείων (ΜΕΔ) από προβλέψεις τόσο για την χώρα μας όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση .
Παρατηρούμε ότι ο μέσος όρος του δείκτη κάλυψης των ΜΕΔ από προβλέψεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση , με βάση τα τελευταία στοιχεία που αφορούν τον Σεπτέμβριο του 2018, βρίσκεται στο ύψος του 59,2%.
Στην ουσία ο μέσος όρος των προβλέψεων των ευρωπαϊκών τραπεζών είναι σε υψηλά επίπεδα και δείχνει ότι το 60% του προβλήματος των κόκκινων δανείων έχει αντιμετωπιστεί είτε μέσω περιορισμού των κερδών , είτε μέσω αυξήσεων κεφαλαίου.
Η πρόβλεψη γίνεται στην βάση της τιμολόγησης των καλύψεων που υπάρχουν για μια συγκεκριμένη δανειοδότηση οπότε τέτοια επίπεδα προβλέψεων σαφέστατα δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος του κόστους της μη ομαλής αποπληρωμής έχει απορροφηθεί.
Η είδηση από την άλλη πλευρά αφορά τη Deutsche bank.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη Γερμανική Τράπεζα η οποία ανακοίνωσε στις Αρχές Ιουλίου σχέδιο αναδιάρθρωσης και κυρίως σχέδιο απόσυρσης από την Επενδυτική τραπεζική .
Διακαής και διαχρονικός στόχος της ήταν να γίνει η μεγαλύτερη τράπεζα του πλανήτη και φυσικά να ξεπεράσει τις αντίστοιχες τραπεζικές οντότητες της Wall Street.
Στόχος υπερφίαλος όπως αποδείχθει και κύριο στόχος που δρομολογήθηκε μέσω παρακινδυνευμένων επενδυτικών πρωτοβουλιών .
Η έκθεση της σε παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα κινήθηκε παράλληλα με τις αλαζονικές τις διαθέσεις.
Απερίσκεπτες στρατηγικές, επικίνδυνες πρακτικές και κυρίως παιδαριώδεις οραματισμοί δημιουργήσαν μια πήλινη τράπεζα που παρήγαγε ζημίες .
Αποτέλεσμα, χρηματιστηριακά να συρρικνωθεί ενώ το μέλλον της πλέον περνά μέσα από την λειτουργική της συρρίκνωση και την επιστροφή στα πάτρια εδάφη και φυσικά στις τραπεζικές της ρίζες.
Η Deutsche bank είναι το μεγαλύτερο τραπεζικό πρόβλημα της ευρωπαϊκής ένωσης όμως δεν είναι το μόνο.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν στους ισολογισμούς τους τοξικά προϊόντα, εδώ να επισημάνουμε ότι δεν αναφερόμαστε στα κόκκινα δάνεια αλλά αποκλειστικά σε παράγωγα, που προσεγγίζουν τα 12 τρις € με το 75% αυτών να βρίσκονται στους ισολογισμούς Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζικών ιδρυμάτων .
Να επισημάνουμε επίσης ότι στους ισολογισμούς των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων δεν υπάρχουν τοξικά προϊόντα παρά τις περί αντιθέτου και κατά καιρούς δηλώσεις που εμφανίζονται .
Τα σύνθετα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα αποτυπώνονται στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τράπεζων στην βάση μαθηματικών τύπων που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική τους τιμή στις αγορές .
Κάθε Τράπεζα τιμολογεί τα παράγωγα της όπως θέλει και κυρίως βάσει των κεφαλαιακών αναγκών της με εντελώς αυθαίρετο τρόπο .
Το εξίσου εντυπωσιακό είναι οι ελεγκτικές αρχές αποδέχονται αυτές τις δημιουργικές μαθηματικές κατασκευές και το εξίσου παράδοξο είναι ότι στα stress test που διενεργούνται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν αμφισβητεί την τιμολόγηση τους.
Με δεδομένο ότι τα κόκκινα δάνεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση φθάνουν το 1 τρις € εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα ότι τα παράγωγα που βρίσκονται στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τράπεζων είναι 12 φορές μεγαλύτερα .
Μπορεί επικοινωνιακά να έχει επικρατήσει η ανάδειξη των κόκκινων δανείων ως το μέγιστο ευρωπαϊκό τραπεζικό πρόβλημα θέλοντας να αναδειχθεί η διόγκωση της αθέτησης των υποχρεώσεων στις ‘κακές και σπάταλες’ χώρες του νότου, πλην όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική .
Εάν ο προβολέας αφεθεί χωρίς παρεμβάσεις ωραιοποίησης να φωτίσει τα προβληματικά τμήματα των ισολογισμών των ευρωπαϊκών τραπεζών τότε θα διαπιστωθεί ότι το πρόβλημα με τα τοξικά παράγωγα και την μόχλευση που τα έχει δημιουργήσει είναι μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί .
Έκρηξη για τις περισσότερες τράπεζες σημαίνει ταυτόχρονη ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης με τρομακτικές συνέπειες για όσες βρεθούν χωρίς κάλυψη.
Το παράδειγμα της Deutsche bank δείχνει ότι το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, όσο και εάν ορισμένοι ευρωπαϊκοί παράγοντες επιμένουν να το προβάλλουν και να το διογκώνουν, σε σχέση με το πρόβλημα των τοξικών παραγώγων είναι παρωνυχίδα.
Μπορεί επιμελώς να μην γίνεται λόγος για την υπερ-μόχλευση των Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζών όμως στο αμέσως προσεχές διάστημα θα πρέπει να υπάρξει προσγείωση στην πραγματικότητα η οποία είναι δεδομένο ότι περνά μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση τους.
Από την πρώτη αντλούμε μεταξύ των άλλων και την πληροφόρηση για τους δείκτες κάλυψης των μη εξυπηρετούμενων δανείων (ΜΕΔ) από προβλέψεις τόσο για την χώρα μας όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση .
Παρατηρούμε ότι ο μέσος όρος του δείκτη κάλυψης των ΜΕΔ από προβλέψεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση , με βάση τα τελευταία στοιχεία που αφορούν τον Σεπτέμβριο του 2018, βρίσκεται στο ύψος του 59,2%.
Στην ουσία ο μέσος όρος των προβλέψεων των ευρωπαϊκών τραπεζών είναι σε υψηλά επίπεδα και δείχνει ότι το 60% του προβλήματος των κόκκινων δανείων έχει αντιμετωπιστεί είτε μέσω περιορισμού των κερδών , είτε μέσω αυξήσεων κεφαλαίου.
Η πρόβλεψη γίνεται στην βάση της τιμολόγησης των καλύψεων που υπάρχουν για μια συγκεκριμένη δανειοδότηση οπότε τέτοια επίπεδα προβλέψεων σαφέστατα δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος του κόστους της μη ομαλής αποπληρωμής έχει απορροφηθεί.
Η είδηση από την άλλη πλευρά αφορά τη Deutsche bank.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη Γερμανική Τράπεζα η οποία ανακοίνωσε στις Αρχές Ιουλίου σχέδιο αναδιάρθρωσης και κυρίως σχέδιο απόσυρσης από την Επενδυτική τραπεζική .
Διακαής και διαχρονικός στόχος της ήταν να γίνει η μεγαλύτερη τράπεζα του πλανήτη και φυσικά να ξεπεράσει τις αντίστοιχες τραπεζικές οντότητες της Wall Street.
Στόχος υπερφίαλος όπως αποδείχθει και κύριο στόχος που δρομολογήθηκε μέσω παρακινδυνευμένων επενδυτικών πρωτοβουλιών .
Η έκθεση της σε παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα κινήθηκε παράλληλα με τις αλαζονικές τις διαθέσεις.
Απερίσκεπτες στρατηγικές, επικίνδυνες πρακτικές και κυρίως παιδαριώδεις οραματισμοί δημιουργήσαν μια πήλινη τράπεζα που παρήγαγε ζημίες .
Αποτέλεσμα, χρηματιστηριακά να συρρικνωθεί ενώ το μέλλον της πλέον περνά μέσα από την λειτουργική της συρρίκνωση και την επιστροφή στα πάτρια εδάφη και φυσικά στις τραπεζικές της ρίζες.
Η Deutsche bank είναι το μεγαλύτερο τραπεζικό πρόβλημα της ευρωπαϊκής ένωσης όμως δεν είναι το μόνο.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν στους ισολογισμούς τους τοξικά προϊόντα, εδώ να επισημάνουμε ότι δεν αναφερόμαστε στα κόκκινα δάνεια αλλά αποκλειστικά σε παράγωγα, που προσεγγίζουν τα 12 τρις € με το 75% αυτών να βρίσκονται στους ισολογισμούς Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζικών ιδρυμάτων .
Να επισημάνουμε επίσης ότι στους ισολογισμούς των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων δεν υπάρχουν τοξικά προϊόντα παρά τις περί αντιθέτου και κατά καιρούς δηλώσεις που εμφανίζονται .
Τα σύνθετα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα αποτυπώνονται στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τράπεζων στην βάση μαθηματικών τύπων που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική τους τιμή στις αγορές .
Κάθε Τράπεζα τιμολογεί τα παράγωγα της όπως θέλει και κυρίως βάσει των κεφαλαιακών αναγκών της με εντελώς αυθαίρετο τρόπο .
Το εξίσου εντυπωσιακό είναι οι ελεγκτικές αρχές αποδέχονται αυτές τις δημιουργικές μαθηματικές κατασκευές και το εξίσου παράδοξο είναι ότι στα stress test που διενεργούνται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν αμφισβητεί την τιμολόγηση τους.
Με δεδομένο ότι τα κόκκινα δάνεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση φθάνουν το 1 τρις € εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα ότι τα παράγωγα που βρίσκονται στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τράπεζων είναι 12 φορές μεγαλύτερα .
Μπορεί επικοινωνιακά να έχει επικρατήσει η ανάδειξη των κόκκινων δανείων ως το μέγιστο ευρωπαϊκό τραπεζικό πρόβλημα θέλοντας να αναδειχθεί η διόγκωση της αθέτησης των υποχρεώσεων στις ‘κακές και σπάταλες’ χώρες του νότου, πλην όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική .
Εάν ο προβολέας αφεθεί χωρίς παρεμβάσεις ωραιοποίησης να φωτίσει τα προβληματικά τμήματα των ισολογισμών των ευρωπαϊκών τραπεζών τότε θα διαπιστωθεί ότι το πρόβλημα με τα τοξικά παράγωγα και την μόχλευση που τα έχει δημιουργήσει είναι μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί .
Έκρηξη για τις περισσότερες τράπεζες σημαίνει ταυτόχρονη ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης με τρομακτικές συνέπειες για όσες βρεθούν χωρίς κάλυψη.
Το παράδειγμα της Deutsche bank δείχνει ότι το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, όσο και εάν ορισμένοι ευρωπαϊκοί παράγοντες επιμένουν να το προβάλλουν και να το διογκώνουν, σε σχέση με το πρόβλημα των τοξικών παραγώγων είναι παρωνυχίδα.
Μπορεί επιμελώς να μην γίνεται λόγος για την υπερ-μόχλευση των Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζών όμως στο αμέσως προσεχές διάστημα θα πρέπει να υπάρξει προσγείωση στην πραγματικότητα η οποία είναι δεδομένο ότι περνά μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση τους.
Σαράντος Λέκκας
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών