Πώς η χώρα ξεπέρασε την κρίση αλλά οδηγείται στην τέταρτη εκλογική αναμέτρηση από το 2015
Στις 28 Απριλίου του 2019 το PSOE, το σοσιαλιστικό κόμμα του Pedro Sanchez κέρδισε τις εκλογές.
Οι σοσιαλιστές επέστρεψαν στην εξουσία, ενώ για πρώτη φορά από το 1993 κέρδισαν και τη Γερουσία.
Ωστόσο, το ποσοστό 28,7% που έλαβε το PSOE δεν ήταν αρκετό για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία, παρόλο που πρόκειται για μία καθαρή νίκη.
Έκτοτε, η χώρα βρίσκεται σε έναν αέναο κύκλο συζητήσεων και διαπραγματεύσεων, που τελικά όχι απλά δεν έχουν καταλήξει πουθενά εδώ και σχεδόν 6 μήνες, αλλά οδηγούν την Ισπανία στην τέταρτη εκλογική της αναμέτρηση από το 2015.
Έχει πραγματικά ενδιαφέρον πώς μία χώρα που ανέκαμψε σχετικά γρήγορα από την κρίση δεν μπορεί να κυβερνηθεί σταθερά εδώ και 4 χρόνια.
Από τον Zapatero στον Rajoy
Το 2011, όταν και ξέσπασε η κρίση στην Ισπανία, ο τότε Σοσιαλιστής πρωθυπουργός Jose Luis Zapatero έκανε την κίνηση-ματ: προκήρυξε εκλογές. Τις έχασε.
Νικητής των εκλογών και νέος πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Mariano Rajoy και το Λαϊκό Κόμμα (Partido Popular).
Το PSOE αποτίναξε από πάνω του τον "στιγματισμό" της λιτότητας και των μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Οι πολιτικές προσαρμογής είχαν αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα, προκαλώντας την ύφεση της οικονομικής κρίσης της Ισπανίας το 2008-2014 που διήρκεσε περισσότερο από την πρώτη του 2009, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας σε ένα εκατομμύριο άτομα από τότε που άρχισε να κυβερνά το PP -από 20.4% to 2011, έφτασε στο ιστορικό ρεκόρ του 25.5% το 2013 και το ποσοστό ανεργίας των νέων στο 57,22%.
Η Ισπανία ταλανίστηκε από μεγάλα ποσοστά ανεργίας και σκληρά μέτρα, παρ' όλα αυτά κατόρθωσε να ανακάμψει σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο Rajoy επανεξελέγη στις 20 Δεκεμβρίου 2015 χωρίς όμως να έχει την απόλυτη πλειοψηφία. Το P.P. έλαβε τα χειρότερα ποσοστά του από το 1989. Η παραδοσιακά συντηρητική κεντρική Ισπανία - η περιοχή της Μαδρίτης, η Καστίλλη, η Καστίγια λα Μάντσα, η Καστίγια & Λεόν, η Γαλικία, μέρος της Ανδαλουσίας, στήριξε το P.P.
Αντιθέτως, οι σχετικά πιο υποβαθισμένες περιοχές της Ισπανίας και παραδοσιακά σοσιαλιστικές ή αριστερές περιοχές, όπως η Εξτρεμαδούρα, η ανατολική Ανδαλουσία (Σεβίλλη κλπ) υποστήριξαν τους Σοσιαλιστές.
Στην μόνιμα αποσχιστική Καταλωνία όμως και στην Χώρα των Βάσκων, άρχισε να ανατέλλει η δύναμη του Podemos (μετέπειτα Unidas Podemos).
Μην καταφέροντας να σχηματίσει κυβέρνηση, και με το φλέγον ζήτημα της Καταλανικής Ανεξαρτησίας, ο Rajoy απευθύνεται στον βασιλιά Felipe, και προκηρύσσονται νέες εκλογές στις 26 Ιουνίου 2016.
Το Partido Popular έλαβε ποσοστό 33,01% και 137 έδρες, διατηρώντας και την κυριαρχία την Γερουσία. Ο Rajoy, μετά από λίγους μήνες διεργασιών και συμφωνιών με το Ciudadanos του Rivera, ορκίστηκε πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 2018.
Σημειωτέον, ο Pedro Sanchez, πρόεδρος του PSOE από το 2014, διαφώνησε με την τακτική του PSOE να δώσει ψήφο ανοχής στον Rajoy και παραιτήθηκε από βουλευτής.
Στο αμέσως επόμενο διάστημα, ο Rajoy βρέθηκε αντιμέτωπος με σημαντικά προβλήματα: το τρομοκρατικό χτύπημα στην Βαρκελώνη και το Καμπρίλς (17/8/2017) και το Δημοψήφισμα για την Καταλανική Ανεξαρτησία (1/10/2017).
Ο Rajoy ανακοίνωσε μέτρα εναντίον της Κυβέρνησης της Καταλωνίας και την παύση και σύλληψη του Carles Puigdemont, ο οποίος διαφεύγει στις Βρυξέλλες.
Τα σκάνδαλα που έπληξαν το Λαϊκό Κόμμα
Αυτό όμως που κόστισε ίσως περισσότερο και από το καταλανικό ζήτημα στο P.P. είναι η εμπλοκή του σε μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς.
Το πρώτο είναι η Περίπτωση Barcenas, ένα από τα κυριότερα πολιτικά σκάνδαλα διαφθοράς στην Ισπανία. Ο Luis Barcenas, πρώην ταμίας του κόμματος το διάστημα 1990-2009 κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή. Υπολογίζεται ότι 1,6 εκ. ευρώ δεν δηλώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για κατασκευαστικές εργασίες στην έδρα του P.P.
Ο Barcenas κατηγόρησε τον Rajoy ότι γνώριζε την υπόθεση και ότι και άλλα μέλη του Λαϊκού Κόμματος εμπλέκονται σε αυτήν.
Το έτερο σκάνδαλο διαφθοράς είναι η "υπόθεση Gurtel", όπου και πάλι εμπλέκονται μέλη του P.P.
Στις 24 Μαΐου 2018, η Audiencia Nacional (το ειδικό δικαστήριο της Ισπανίας) καταδίκασε σε 351 χρόνια φυλάκισης 29 από τους 37 κατηγορουμένους πολιτικούς του Λαϊκού Κόμματος και επιχειρηματίες για την «υπόθεση Γκιούρτελ». Με το πλήθος των κατηγοριών να φτάνουν στις 1000 σελίδες και να περιλαμβάνουν: πλαστογραφία, φοροδιαφυγή, απάτη κατά του δημοσίου, δωροδοκία, κατάχρηση, δόλος, φακελάκια στα μεγάλα στελέχη του κόμματος, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, κτλ.
Το ίδιο το Λαϊκό Κόμμα καταδικάστηκε και καλείται να επιστρέψει 245.000€ καθώς θεωρείται ότι ωφελήθηκε από παράνομες δραστηριότητες. Το ίδιο και η πρώην υπουργός Υγείας της Ισπανίας Ana Mato, που δεχόταν δώρα από τους επιχειρηματίες.
Μετά από αυτό το PSOE κατέθεσε πρόταση μομφής και η κυβέρνηση έχασε την εμπιστοσύνη της Βουλής.
Η εποχή Sanchez
Ο Pedro Sanchez των Σοσιαλιστών ορκίστηκε πρωθυπουργός την 1/6/2019. Μετά την απόρριψη όμως του σχεδίου του προϋπολογισμού, προκήρυξε εκλογές στις 28 Απριλίου 2019.
Οι Σοσιαλιστές με 122 έδρες δεν εξασφάλισαν πλειοψηφία.
Άφησαν δεύτερο το Λαϊκό Κόμμα (PP) με 66 έδρες, τους Ciudadanos με 58 έδρες, τους Podemos με 42 έδρες και το ακροδεξιό Vox με 24 έδρες.
Η προφανής επιλογή για κυβέρνηση συνεργασίας ήταν βέβαια το Podemos.
Το κόμμα, ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων που δημιουργήθηκε από το κίνημα των αγανακατισμένων στην Ισπανία το 2011, ιδρύθηκε επίσημα το 2014.
Ο ηγέτης Pablo Iglesias έχει καταφέρει να συγκεντρώσει την πίστη των Ισπανών και να το καταστήσει 3η δύναμη στην Ισπανία, ενώ αντιμετώπισε την αμφισβήτηση για το κατά πόσο έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Σταδιακά όμως το κόμμα άρχισε να χάνει την δυναμική του με αποτέλεσμα στις εκλογές του Απριλίου του 2019 να είναι η 4η δύναμη.
Ίσως πρόσφατη απόφαση να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια εξοχική μεγάλη κατοικία με μια πισίνα δεν βοήθησε καθόλου το κόμμα που ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει τους απλούς Ισπανούς.
Το Podemos, ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων, έμοιαζε με την προφανή επιλογή.
Αλλά οι συνομιλίες απέτυχαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε έναν αγώνα που ουσιαστικά αφορούσε πόσο μεγάλο ρόλο θα είχε το Podemos σε οποιαδήποτε κυβέρνηση συνασπισμού.
Μετά από τόσους μήνες διαπραγματεύσεων και αντεγκλήσεων με το Unidas Podemos, ο Sanchez παραδέχτηκε πως δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση και οδηγεί την χώρα σε νέες εκλογές στις 10 Νοεμβρίου 2019, ελπίζοντας σε "μια Ισπανία γερή και με ισχυρή, σταθερή κυβέρνηση".
Λογικά το PSOE θα κερδίσει τις εκλογές.
Δεν αποκλείεται η εκταφή του δικτάτορα Franco να δώσει πόντους στον Pedro Sanchez.
Το θέμα είναι αν θα καταφέρει τελικά να εξασφαλίσει την πλειοψηφία.
Ελίζα Καραγιώργη
www.bankingnews.gr
Οι σοσιαλιστές επέστρεψαν στην εξουσία, ενώ για πρώτη φορά από το 1993 κέρδισαν και τη Γερουσία.
Ωστόσο, το ποσοστό 28,7% που έλαβε το PSOE δεν ήταν αρκετό για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία, παρόλο που πρόκειται για μία καθαρή νίκη.
Έκτοτε, η χώρα βρίσκεται σε έναν αέναο κύκλο συζητήσεων και διαπραγματεύσεων, που τελικά όχι απλά δεν έχουν καταλήξει πουθενά εδώ και σχεδόν 6 μήνες, αλλά οδηγούν την Ισπανία στην τέταρτη εκλογική της αναμέτρηση από το 2015.
Έχει πραγματικά ενδιαφέρον πώς μία χώρα που ανέκαμψε σχετικά γρήγορα από την κρίση δεν μπορεί να κυβερνηθεί σταθερά εδώ και 4 χρόνια.
Από τον Zapatero στον Rajoy
Το 2011, όταν και ξέσπασε η κρίση στην Ισπανία, ο τότε Σοσιαλιστής πρωθυπουργός Jose Luis Zapatero έκανε την κίνηση-ματ: προκήρυξε εκλογές. Τις έχασε.
Νικητής των εκλογών και νέος πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Mariano Rajoy και το Λαϊκό Κόμμα (Partido Popular).
Το PSOE αποτίναξε από πάνω του τον "στιγματισμό" της λιτότητας και των μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Οι πολιτικές προσαρμογής είχαν αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα, προκαλώντας την ύφεση της οικονομικής κρίσης της Ισπανίας το 2008-2014 που διήρκεσε περισσότερο από την πρώτη του 2009, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας σε ένα εκατομμύριο άτομα από τότε που άρχισε να κυβερνά το PP -από 20.4% to 2011, έφτασε στο ιστορικό ρεκόρ του 25.5% το 2013 και το ποσοστό ανεργίας των νέων στο 57,22%.
Η Ισπανία ταλανίστηκε από μεγάλα ποσοστά ανεργίας και σκληρά μέτρα, παρ' όλα αυτά κατόρθωσε να ανακάμψει σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο Rajoy επανεξελέγη στις 20 Δεκεμβρίου 2015 χωρίς όμως να έχει την απόλυτη πλειοψηφία. Το P.P. έλαβε τα χειρότερα ποσοστά του από το 1989. Η παραδοσιακά συντηρητική κεντρική Ισπανία - η περιοχή της Μαδρίτης, η Καστίλλη, η Καστίγια λα Μάντσα, η Καστίγια & Λεόν, η Γαλικία, μέρος της Ανδαλουσίας, στήριξε το P.P.
Αντιθέτως, οι σχετικά πιο υποβαθισμένες περιοχές της Ισπανίας και παραδοσιακά σοσιαλιστικές ή αριστερές περιοχές, όπως η Εξτρεμαδούρα, η ανατολική Ανδαλουσία (Σεβίλλη κλπ) υποστήριξαν τους Σοσιαλιστές.
Στην μόνιμα αποσχιστική Καταλωνία όμως και στην Χώρα των Βάσκων, άρχισε να ανατέλλει η δύναμη του Podemos (μετέπειτα Unidas Podemos).
Μην καταφέροντας να σχηματίσει κυβέρνηση, και με το φλέγον ζήτημα της Καταλανικής Ανεξαρτησίας, ο Rajoy απευθύνεται στον βασιλιά Felipe, και προκηρύσσονται νέες εκλογές στις 26 Ιουνίου 2016.
Το Partido Popular έλαβε ποσοστό 33,01% και 137 έδρες, διατηρώντας και την κυριαρχία την Γερουσία. Ο Rajoy, μετά από λίγους μήνες διεργασιών και συμφωνιών με το Ciudadanos του Rivera, ορκίστηκε πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 2018.
Σημειωτέον, ο Pedro Sanchez, πρόεδρος του PSOE από το 2014, διαφώνησε με την τακτική του PSOE να δώσει ψήφο ανοχής στον Rajoy και παραιτήθηκε από βουλευτής.
Στο αμέσως επόμενο διάστημα, ο Rajoy βρέθηκε αντιμέτωπος με σημαντικά προβλήματα: το τρομοκρατικό χτύπημα στην Βαρκελώνη και το Καμπρίλς (17/8/2017) και το Δημοψήφισμα για την Καταλανική Ανεξαρτησία (1/10/2017).
Ο Rajoy ανακοίνωσε μέτρα εναντίον της Κυβέρνησης της Καταλωνίας και την παύση και σύλληψη του Carles Puigdemont, ο οποίος διαφεύγει στις Βρυξέλλες.
Τα σκάνδαλα που έπληξαν το Λαϊκό Κόμμα
Αυτό όμως που κόστισε ίσως περισσότερο και από το καταλανικό ζήτημα στο P.P. είναι η εμπλοκή του σε μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς.
Το πρώτο είναι η Περίπτωση Barcenas, ένα από τα κυριότερα πολιτικά σκάνδαλα διαφθοράς στην Ισπανία. Ο Luis Barcenas, πρώην ταμίας του κόμματος το διάστημα 1990-2009 κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή. Υπολογίζεται ότι 1,6 εκ. ευρώ δεν δηλώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για κατασκευαστικές εργασίες στην έδρα του P.P.
Ο Barcenas κατηγόρησε τον Rajoy ότι γνώριζε την υπόθεση και ότι και άλλα μέλη του Λαϊκού Κόμματος εμπλέκονται σε αυτήν.
Το έτερο σκάνδαλο διαφθοράς είναι η "υπόθεση Gurtel", όπου και πάλι εμπλέκονται μέλη του P.P.
Στις 24 Μαΐου 2018, η Audiencia Nacional (το ειδικό δικαστήριο της Ισπανίας) καταδίκασε σε 351 χρόνια φυλάκισης 29 από τους 37 κατηγορουμένους πολιτικούς του Λαϊκού Κόμματος και επιχειρηματίες για την «υπόθεση Γκιούρτελ». Με το πλήθος των κατηγοριών να φτάνουν στις 1000 σελίδες και να περιλαμβάνουν: πλαστογραφία, φοροδιαφυγή, απάτη κατά του δημοσίου, δωροδοκία, κατάχρηση, δόλος, φακελάκια στα μεγάλα στελέχη του κόμματος, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, κτλ.
Το ίδιο το Λαϊκό Κόμμα καταδικάστηκε και καλείται να επιστρέψει 245.000€ καθώς θεωρείται ότι ωφελήθηκε από παράνομες δραστηριότητες. Το ίδιο και η πρώην υπουργός Υγείας της Ισπανίας Ana Mato, που δεχόταν δώρα από τους επιχειρηματίες.
Μετά από αυτό το PSOE κατέθεσε πρόταση μομφής και η κυβέρνηση έχασε την εμπιστοσύνη της Βουλής.
Η εποχή Sanchez
Ο Pedro Sanchez των Σοσιαλιστών ορκίστηκε πρωθυπουργός την 1/6/2019. Μετά την απόρριψη όμως του σχεδίου του προϋπολογισμού, προκήρυξε εκλογές στις 28 Απριλίου 2019.
Οι Σοσιαλιστές με 122 έδρες δεν εξασφάλισαν πλειοψηφία.
Άφησαν δεύτερο το Λαϊκό Κόμμα (PP) με 66 έδρες, τους Ciudadanos με 58 έδρες, τους Podemos με 42 έδρες και το ακροδεξιό Vox με 24 έδρες.
Η προφανής επιλογή για κυβέρνηση συνεργασίας ήταν βέβαια το Podemos.
Το κόμμα, ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων που δημιουργήθηκε από το κίνημα των αγανακατισμένων στην Ισπανία το 2011, ιδρύθηκε επίσημα το 2014.
Ο ηγέτης Pablo Iglesias έχει καταφέρει να συγκεντρώσει την πίστη των Ισπανών και να το καταστήσει 3η δύναμη στην Ισπανία, ενώ αντιμετώπισε την αμφισβήτηση για το κατά πόσο έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Σταδιακά όμως το κόμμα άρχισε να χάνει την δυναμική του με αποτέλεσμα στις εκλογές του Απριλίου του 2019 να είναι η 4η δύναμη.
Ίσως πρόσφατη απόφαση να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια εξοχική μεγάλη κατοικία με μια πισίνα δεν βοήθησε καθόλου το κόμμα που ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει τους απλούς Ισπανούς.
Το Podemos, ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων, έμοιαζε με την προφανή επιλογή.
Αλλά οι συνομιλίες απέτυχαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε έναν αγώνα που ουσιαστικά αφορούσε πόσο μεγάλο ρόλο θα είχε το Podemos σε οποιαδήποτε κυβέρνηση συνασπισμού.
Μετά από τόσους μήνες διαπραγματεύσεων και αντεγκλήσεων με το Unidas Podemos, ο Sanchez παραδέχτηκε πως δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση και οδηγεί την χώρα σε νέες εκλογές στις 10 Νοεμβρίου 2019, ελπίζοντας σε "μια Ισπανία γερή και με ισχυρή, σταθερή κυβέρνηση".
Λογικά το PSOE θα κερδίσει τις εκλογές.
Δεν αποκλείεται η εκταφή του δικτάτορα Franco να δώσει πόντους στον Pedro Sanchez.
Το θέμα είναι αν θα καταφέρει τελικά να εξασφαλίσει την πλειοψηφία.
Ελίζα Καραγιώργη
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών